Γράφει ο
Ιωάννης Ασλανίδης

“Ο Φόβος τιμωρεί περισσότερο τους Ανθρώπους, παρά η πραγματική τιμωρία (ΞΕΝΟΦΩΝ Κύρου Παιδεία, βιβλίο 3 Κεφ. 1)

         -Στην Ελληνική σήμερα πραγματικότητα, μόλις συμβεί κάτι το “μεμπτόν” ή “φαινομενικά μεμπτόν”, από ‘όργανο της Ελληνικής Αστυνομίας, στην προσπάθεια επιβολής των νόμων τάξεως και ασφαλείας του Κράτους, αρχίζουν οι απαξιωτικές αναφορές, για όλο το Προσωπικό της Αστυνομίας μας.

            -Αυτό είναι μέγα λάθος, έως έγκλημα κατά των θεσμών. Διότι σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, υπάρχει ο ελάχιστος εκείνος αριθμός των επίορκων. Μήπως δεν υπάρχουν ακόμη και στους εκλεκτούς του Λαού; Μερικοί δε των οποίων δεν πρόδωσαν ακόμη και την εμπιστοσύνη του Ελληνικού Λαού;         

       -Όταν αυτό επαναλαμβάνεται, από κάποια μέσα ενημέρωσης, την εκάστοτε αντιπολίτευση, με συνεχείς αναφορές, για το σύνολο του Σώματος, τότε υπάρχει πρόβλημα στο προσωπικό της Αστυνομίας. Πώς έτσι θα μπορέσει, το προσωπικό αυτό να διατηρήσει ακμαίο το ηθικό του και την  επιχειρησιακή του  ετοιμότητα σε ανάλογο βαθμό; Ώστε να φέρει εις πέρας την αποστολή του, κατά τον καλύτερο τρόπο;

           -Κατά την γνώμη μου, η ηγεσία των Σωμάτων Ασφαλείας (Πολιτική και Στρατιωτική), όχι μόνο δεν πρέπει να κωφεύει, αλλά συνεχώς να εμψυχώνει το προσωπικό για να διατηρεί ακμαίο το ηθικό του και σε λίαν υψηλό επίπεδο, για να συνεχίζει την πολύ δύσκολη αποστολή του.

           -Το θέμα και της ηγεσίας των Σωμάτων Ασφαλείας είναι πολύ σοβαρό. Διότι! Όσο πηγαίνουν τα εγκλήματα συνεχώς αυξάνονται και με εισαγωγή και από το εξωτερικό, με ορατή πλέον η οριστική Βαβυλωνία της κοινωνίας μας.

     -Το δεύτερο που θέλω να επισημάνω εδώ είναι ο ρόλος και η συμπεριφορά της Αστυνομίας μας. Βέβαια δεν θα σταθώ στο ότι, κάποιοι στις παραπάνω αναφερόμενες περιπτώσεις αυτές, βιάζονται και παίρνοντας αφορμή από μερικές λαθεμένες συμπεριφορές  ανδρών της, βρίσκουν την ευκαιρία να κατηγορήσουν την όλη αστυνομία της χώρας μας. Αυτούς τους ενημερώνω ότι, εάν αγαπούν την πατρίδα μας, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, η αστυνομία μας πρέπει να έχει ισχύ, ηθικό, επιλεγμένους άνδρες και προπαντός άξια Ηγεσία (Πολιτική και Στρατιωτική).

            -Συνεχίζοντας τις σκέψεις μου, λόγω του δύσκολου έργου της Αστυνομίας, θα ήθελα ν’ αναφερθώ  στο Σχέδιο Δράσεως  Αυτής. Όπως σε μια πολεμική Στρατιωτική Επιχείρηση σχεδιάζεται αρχικά ένα Σχέδιο επιχειρήσεων, με βάση το Σχέδιο αυτό αρχίζει η πολεμική Επιχείρηση. Στην συνέχεια, ο έχων την ευθύνη διεξαγωγής της Επιχείρησης, στο πεδίο της Μάχης, δια διαταγών Πεδίου Μάχης κατευθύνει την Επιχείρηση, ώστε με διορθωτικές κινήσεις, που θα λέγαμε απλά, επιτυγχάνει το αίσιο αποτέλεσμα. Άρα σε μια επιχείρηση Στρατιωτική δεν φθάνει να είναι μόνο εκπαιδευμένοι οι Μαχητές, αλλά χρειάζονται και σωστά Σχέδια αρχικά και ανάλογες διορθωτικές διαταγές, πεδίου μάχης, κατά διάρκεια της Επιχειρήσεως.

            -Η προσπάθεια λοιπόν αυτή της Αστυνομίας να διατηρήσει την έννομο τάξη σε πάσης μορφής συνάξεις, είναι πολλές φορές μια Επιχείρηση και μάλιστα πολύ δυσκολότερη αλλά και προσεκτικότερη και από αυτήν των Ενόπλων Δυνάμεων, η οποία θα πρέπει να είναι άριστα σχεδιασμένη και κατευθυνόμενη, με σωστές διορθωτικές διαταγές, κτα την διάρκεια διεξαγωγής των, για τους παρακάτω λόγους:

              * Υπάρχουν κομματικοί μηχανισμοί που προωθούν και ιδίως τους νέους στην πάλη των τάξεων, στοχεύοντας στην επίτευξη μιας αταξικής ανεφάρμοστης κοινωνίας, με όποιες και αν είναι οι συνέπειες.

             * Σε μια πολεμική Στρατιωτική Επιχείρηση απέναντί μας έχουμε εχθρό αντίπαλο, ο οποίος επιβουλεύεται την ακεραιότητα της Πατρίδος μας, με όποιες συνέπειες στην Δημοκρατία και την Ελευθερία μας. Ενώ εδώ η Αστυνομία έχει απέναντί της, κατά βάση νέα παιδιά, τα δικά μας παιδιά, στα οποία σκόπιμα κάποιοι έχουν ενσταλάξει στο υποσυνείδητό τους, το μίσος και στον τρόπο διεκδίκησης την βία.

     *Στις επιχειρήσεις αυτές είναι όντως πολύ δύσκολο το έργο της Αστυνομίας, διότι θα πρέπει να δώσει την δυνατότητα στους νομοταγείς πολίτες να ενασκήσουν την νόμιμη διαμαρτυρία που προβλέπει η Δημοκρατία μας και από την άλλη να κατορθώσουν μέσα από το πλήθος να απομονώσουν τους ταραξίες, να τους αφοπλίσουν από τα αγχέμαχα όπλα τους (πέτρες, καπνογόνα, μολότοφ, καδρόνια κ.λπ.), αλλά χωρίς να ματώσει ρουθούνι, αυτό είναι ένα πολύ δύσκολο έργο, το οποίο όμως δεν πρέπει να παραβλέπει κανείς από αυτούς που κατηγορούν την Αστυνομία με την κριτική τους.

            -Πιστεύω, κατά την προσωπική μου γνώμη, το κατάλληλο και ικανό προσωπικό υπάρχει, το οποίο μπορεί να γίνει ακόμη καλύτερο, με εκπαίδευση και κατάλληλη επιλογή. Εκείνο όμως που χρειάζεται κατά την γνώμη μου στις ειδικής μορφής Επιχειρήσεις αυτές είναι οι λεπτομερείς αρχικές Διαταγές Επιχειρήσεων και οι συνεχείς εύστοχες διορθωτικές διαταγές κατά την διεξαγωγή των επιχειρήσεων αυτών.

       «Μια κοινωνία χωρίς οργανωμένη Αστυνομία, δίκτυα πληροφοριών και μια απαραίτητη κρατική βία κατά του Εγκλήματος, δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια Κωμωδία». (ΑΝΤΡΕ ΜΑΛΡΟ)

-Ο κ. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι Επίτιμος Δκτης της Σ.Σ.Ε.