Γράφει η Μαρία Σκαμπαρδώνη*

Δεν είναι πάντα αληθινά αυτά που δείχνουν λαμπερά και ευτυχισμένα. Καθημερινά στη ζωή μας διαπιστώνουμε πόσο αληθινή είναι η φράση ‘’ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός’’.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν εισβάλει στη ζωή μας και την έχουν κυριεύσει σε μεγάλο βαθμό. Είναι η πρώτη σκέψη των περισσότερων όταν ξυπνήσουν και η τελευταία τους πριν κοιμηθούν.

Ο άνθρωπος, από τη στιγμή που γεννιέται, δύο πράγματα έχει απόλυτη ανάγκη: την αγάπη και την αποδοχή, το αίσθημα πως είναι αποδεκτός και έχει την εκτίμηση των άλλων. Αυτή λοιπόν την ανάγκη καλύπτουν επιδέξια τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, το Twitter, το Istangram. Χιλιάδες άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν λάβει αυτά τα δύο πολύτιμα συναισθήματα σε επαρκή βαθμό, προσπαθούν με κάθε τρόπο να κερδίσουν μία καλή κουβέντα για την εμφάνιση ή τις ικανότητές τους, σε μία ανέλπιδη προσπάθεια να αισθανθούν άξιοι. Αυτό ίσως εξηγεί το γιατί όλοι μας είμαστε τόσο προσκολλημένοι σε αυτά.

Η ζήλια που δημιουργούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στους χρήστες τους είναι ίσως το μεγαλύτερο πρόβλημα που εκείνο επιφέρει στη ζωή αυτών που συμμετέχουν ενεργά σε αυτό τον ψηφιακό κόσμο. Η θέαση, η παρακολούθηση της <<τέλειας>> ζωής των άλλων, δημιουργεί στους ανθρώπους αισθήματα ανεπάρκειας και δυσφορίας σχετικά με τη δική τους ζωή. Έχει διαπιστωθεί πως 1 στους 3 ανθρώπους αισθάνεται παραπονεμένος από τη δική του ζωή μετά από μία επίσκεψη στο Facebook.

Όμως, ξεχνάμε εύκολα πως ένα προφίλ δε λέει πάντα την αλήθεια. Και η ευτυχία που τόσο πολύ ζηλεύουμε, μπορεί να πλαστή ή τεχνητά παραποιημένη ώστε να θέλει να προκαλεί αυτά τα συναισθήματα. Και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσπαθούν να καλύψουν τα κενά που αισθανόμαστε στη ζωή μας με το να ζούμε μέσα σε αυτό μία ζωή κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μας.

Δεν αξίζει κανένας να αισθάνεται μειονεκτικά επειδή παρακολουθεί τις λαμπερές ζωές των άλλων σε ένα προφίλ. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε προβλήματα, ακόμα και εκείνοι που δείχνουν πως <<τα έχουν όλα>>. Ας δώσει κάποιος έμφαση και αξία στην πραγματική του ζωή και τα αληθινά του όνειρα. Αυτά έχουν αξία. Οι <<τοίχοι>> δεν είναι πάντα αληθινοί…

*Δημοσιογράφος