Γράφει ο
Παναγιώτης Καραφωτιάς

«Τυφλοί τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα  τ’ όμματα»,

προχωράμε, έρμαια καιρών, τυραννισμένοι από άθλια κομματικά κ.λπ. καμώματα.

«Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα».

Ωχ, τι απόγινε το περιβόητο, του έθνους «Τάμα»;

Και, συνάμα,

«σβησμένες οι φωτιές οι πλάστρες μες τη χώρα»,

ενώ νέοι «Εφιάλτες» απαιτούν υποταγή «εδώ και τώρα».

Κι αλίμονο, ο προδομένος μας λαός παγιδευμένος

στης παρακμής την ψυχοφθόρα «ψώρα».

Δημογραφικός αυτοχειριασμός, ανεργία, εγκεφάλων αφαίμαξη, αυτοκτονίες.

Μετανάστευσαν κι οι Ερινύες!

Όμως, «σαν μισούνται ανάμεσά τους δεν τους πρέπει λευτεριά»,

αλλά προσδοκάμε «πότε θα κάνει ξαστεριά».

«Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά»,

αλλά «σύμμαχοι» και «φίλοι» παίζουν την Πρωταπριλιά.

«Ώσπου να σε λυπηθεί ο Θεός, της αγάπης ο Θεός,

και να σε καλέσει ο λυτρωμός, ω ψυχή παραδαρμένη από το κρίμα»,

για να μην παρασύρεσαι από την αλαζονεία και το χρήμα.

Ωστόσο, τέρμα οι φρούδες ελπίδες, υποσχέσεις και ψέματα, 

του λαού πρέπει ξεσηκωμός, όμως δίχως αίματα.

Στο γενικευμένο ξεπεσμό, μαρασμό κι εχθρών και «φίλων» εμπαιγμό,

ας αντιτάξουμε του Μεγαλέξανδρου το Γόρδιο Δεσμό.

Κι ας εμπνευσθούμε απ’ του Περικλή το «ΑΠΙΤΕ», του Λεωνίδα το «ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ», και του Μεγαλέξανδρου την ομιλία στην Ωπη,

για να δημιουργήσουμε γνήσιο δημοκρατικό θεσμό,

σε αναγεννημένη και ζηλευτή ΕΥΡΩΠΗ!

(Ελλήγενης)