Τετάρτη
24 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4966RSS FEED
Όλος ο κόσμος δικός μας
Γράφει η
Ντίνα Εξάρχου

Ζηλεύω τους ενήλικες, που το καλοκαίρι μπορούν και ξαναβρίσκουν την παιδική αθωότητά τους!

Τους ζηλεύω, που μπορούν και χαίρονται με  μια απλή, ολιγοήμερη ζωή, έστω και 48 ωρών, στην αγαπημένη τους παραλία!

Τους ζηλεύω που μπορούν και "φεύγουν" σε άλλους πλανήτες, όπως "φεύγουν" οι πιτσιρικάδες που χτίζουν... ουρανοξύστες στην άμμο! 

Τους ΖΗΛΕΥΩ!

Τι είναι λίγες μέρες διακοπών σήμερα, με ένα μηχανάκι και ένα σακίδιο;

Γι’ αυτούς που έχουν καταχωνιάσει το αληθινό νόημα της ζωής στο τελευταίο υπόγειο του ανικανοποίητου βίου τους ένα σακίδιο και ένας υπνόσακος  είναι το απόλυτο ΤΙΠΟΤΑ! 

Και όμως αυτό το ΤΙΠΟΤΑ σε κάποιους ανθρώπους δίνει ευτυχία!

Το ομολογούν και οι ίδιοι!

Περίεργο αίσθημα! Μοιάζει με μια πολύχρονη, δυνατή ερωτική σχέση καταδικασμένη από τις αντιξοότητες της ζωής σε ελάχιστες συνευρέσεις!

Το ίδιο αίσθημα είχα κι εγώ στα παιδικά μου χρόνια, τότε που οι Αθηναίοι δεν έκαναν διακοπές, εκτός από τους λίγους τυχερούς που είχαν εξοχικά σπίτια στη Μαγκουφάνα ή στο Ζούμπερι, κάποιους φιλοξενούμενους στενούς συγγενείς τους και τους ταξιτζήδες που έκλειναν το ταξίμετρο τις μεσημεριανές ώρες για να "πεταχτούν" και να κάνουν μια βουτιά στον Σκαραμαγκά! 

Οι περισσότεροι κάναμε ένα-δυο θαλάσσια μπάνια κάθε καλοκαίρι και είμαστε ευχαριστημένοι!! 

Εγώ το ένα μπάνιο το έκανα με τα ξαδέρφια μου στη Βούλα κοντά στο Ασκληπιείο.

Φορούσα το πράσινο "σατινέ" μαγιό μου με τις "σφηκοφωλιές" στο "μπούστο" σαν να φορούσα το καπέλο της Φρειδερίκης με τα φτερά και έμπαινα στη θάλασσα ετοιμοπόλεμη...

Το τι τραβούσανε τα ξαδέρφια μου για να με βγάλουν από το νερό η καρδούλα τους τόξερε... 

Το δεύτερο μπάνιο το έκανα στη Βουλιαγμένη με άλλα ξαδέρφια, εκεί που σήμερα ορθώνεται ο πολυτελής "Αστέρας" και εκείνα τα χρόνια  η περιοχή αυτή ήταν γεμάτη από αντίσκηνα ελεύθερων "καμπιστών".

Δυο θαλάσσια μπάνια όλα κι όλα σε ένα ολόκληρο καλοκαίρι!

Δυο μέγιστες χαρές! 

Αργότερα, όταν άρχισαν να περνάνε τα πούλμαν από τις γειτονιές και μας έπαιρναν για να μας πάνε στον Μαραθώνα, όλος ο κόσμος ήταν δικός μας!!

 

 

www.dinaexarchou.gr