Τρίτη
3 Δεκεμβρίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 5189RSS FEED
Μερικές (ακόμη) νεφελώδεις και τριτοκοσμικές απόψεις
04/09/2014
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Αντιφατικά τα μηνύματα που μας έρχονται από την αξιωματική αντιπολίτευση σε σχέση με την εξωτερική μας πολιτική και τα εθνικά μας θέματα.

Από τη μια εμφανίζεται να ανησυχεί για ένα συνέδριο για τα Δυτικά Βαλκάνια, όπου εκφράστηκαν κάποιες ενοχλητικές και απαράδεκτες για την Ελλάδα απόψεις σχετικά με την ενταξιακή πορεία της ΠΓΔΜ – αν και είναι γνωστό ότι η Αθήνα αδιαφορεί πλήρως και ουδόλως επηρεάζεται από τέτοιες απόψεις, ούτε αυτές μπορούν να δημιουργήσουν δεδομένα στο πλαίσιο της ΕΕ.

Από την άλλη, ξιφουλκεί κατά του ΝΑΤΟ, υποστηρίζει ότι «με τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στις αρχές Σεπτεμβρίου (σ.σ. σήμερα) στην Ουαλία φαίνεται να περνάμε σε μια στρατιωτικοποίηση της αντιπαράθεσης ΕΕ-ΗΠΑ με τη Ρωσία» και επιμένει (όπως προκύπτει από τις Πολιτικές Αποφάσεις του ΣΥΡΙΖΑ και την πρόσφατη διακήρυξη του κόμματος για τις ευρωεκλογές) ότι η χώρα μας πρέπει να απεμπλακεί από τη Συμμαχία, διότι θέλουν «Ευρώπη χωρίς ΝΑΤΟ και ευρωστρατό»!

Την ώρα δηλαδή, που η Τουρκία - όπως προκύπτει και από τις τελευταίες προκλητικότατες δηλώσεις Ερντογάν από τα Κατεχόμενα - παραμένει σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ και εμποδίζει την Κύπρο να εισέλθει στη Συμμαχία, την ώρα που επιδίδεται σε συνεχείς παραβάσεις και παραβιάσεις στο Αιγαίο, την ώρα που βγάζει στο Αιγαίο το «Μπαρμπαρός» και δεσμεύει περιοχές στην Κύπρο για έρευνες για υδρογονάνθρακες, η πρόταση είναι να σηκωθούμε να φύγουμε από το ΝΑΤΟ και να αρμενίζουμε μόνοι μας ανάμεσα στις απειλές.

Την ώρα που η ΠΓΔΜ δίνει μάχη να εισέλθει στη Συμμαχία και το αίτημά της απορρίπτεται ξανά και ξανά με τον πιο επίσημο τρόπο και με συνεχείς δηλώσεις του γ.γ. του ΝΑΤΟ (ο οποίος υπενθυμίζει ξανά και ξανά ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί μόνο όταν επιλυθεί το ζήτημα της ονομασίας, υπογραμμίζοντας την απόφαση του Βουκουρεστίου του Απριλίου 2008), εμείς να σηκωθούμε να φύγουμε από το ΝΑΤΟ.

Οπότε, θα βρεθούμε εμείς απ’ έξω και θα μπει (τρίβοντας τα χέρια της) η ΠΓΔΜ, διότι τότε θα έχει εκλείψει κάθε εμπόδιο.
Ήδη, την περασμένη Κυριακή, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», ο βοηθός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ κ. Θρασύβουλος Σταματόπουλος, ξεκαθάρισε πως «η σύνοδος της Ουαλίας δεν θα αποτελέσει εξαίρεση. Το ΝΑΤΟ θα απευθύνει πρόσκληση στην ΠΓΔΜ να ξεκινήσει ενταξιακές διαπραγματεύσεις μόνο μετά την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας. Μέχρι στιγμής δεν έχει υπάρξει ανταπόκριση από πλευράς Σκοπίων, εξ ου και η απουσία προοπτικής πρόσκλησης στο εγγύς μέλλον».

Άλλωστε, ήδη από τις 2 Μαΐου και μάλιστα κατά την επίσκεψή του στα Σκόπια, ο γγ του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν διεμήνυσε ότι η εξεύρεση λύσης στο ζήτημα της ονομασίας αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στη Βορειοατλαντική Συμμαχία.

«Οι πόρτες του ΝΑΤΟ είναι ανοιχτές, όπως άλλωστε, συμφωνήσαμε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, το 2008. Θα λάβετε πρόσκληση να ξεκινήσετε τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις με το ΝΑΤΟ, μόλις βρεθεί αμοιβαία αποδεκτή λύση στο ζήτημα της ονομασίας. Σας προτρέπω να συνεχίσετε τις προσπάθειες και να βρείτε λύση. Τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή», ανέφερε ο γγ του ΝΑΤΟ, σε συνέντευξη Τύπου με τον πρωθυπουργό της ΠΓΔΜ Νίκολα Γκρούεφσκι, μετά τη συνάντησή τους.

Και δεν περιορίστηκε σ’ αυτό, αλλά πρόσθεσε:

«Θέλω να σημειώσω ότι η απόφαση στη Σύνοδο του Βουκουρεστίου δεν ελήφθη από ένα μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά ήταν ομόφωνη απόφαση».

Και προχώρησε ακόμη περισσότερο:

Σε ερώτηση γιατί το ΝΑΤΟ δεν λαμβάνει υπόψη του την ετυμηγορία του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σχετικά με την προσφυγή της ΠΓΔΜ κατά της Ελλάδας, ο κ. Ράσμουσεν τόνισε ότι «η απόφαση του ΔΔΧ αφορά αποκλειστικά τις διμερείς σχέσεις Αθήνας - Σκοπίων και ως τέτοια δεν σχετίζεται με τις αποφάσεις του ΝΑΤΟ».

Τελεία.

Και όμως. Όλα αυτά δεν δείχνουν να ενδιαφέρουν κανέναν εκεί στην αξιωματική αντιπολίτευση, που δήθεν κόπτονται για τα συμπεράσματα ενός συνεδρίου.

Ακούγοντας τις απόψεις του ΣΥΡΙΖΑ, αντιλαμβανόμαστε πως αν ποτέ υιοθετούνταν οι νεφελώδεις και τριτοκοσμικές απόψεις του, η Ελλάδα θα βρισκόταν αμέσως εκτός των συμμαχιών της, θα οδηγείτο σε περιθωριοποίηση και θα κινδύνευε από μεγάλες εθνικές καταστροφές.