Από μέρα σε μέρα είναι φανερό ότι βουλιάζουμε στη δίνη ενός φαύλου κύκλου και η μόνη σκοπιμότητα που εξυπηρετείται από αυτή την οχληρή αναπαραγωγή των υποτιθέμενων πρωθυπουργικών επιδιώξεων για «δίκαιη ανάπτυξη», «υγιή επιχειρηματικότητα» και «καθαρή έξοδο», είναι να κερδηθεί μια ακόμη ημέρα για την κυβέρνηση και να χαθεί μια ακόμη ημέρα για την κοινωνία, τη χώρα και τις ζωές μας.
Η καθημερινότητά μας έχει μετατραπεί σε μια οδυνηρή αναμονή δίχως ελπίδα.
Σπαταλάμε μέλλον, εθνικό κεφάλαιο και απίστευτα αποθέματα υπομονής, προκειμένου να αποφασίσουν οι κυβερνώντες πώς θα βολέψουν την αριστερή τους συνείδηση που στέκει διχασμένη, γιατί επιθυμεί και την εξουσία και τη μη ανάληψη ευθύνης.
Βιώνουμε μια κατάσταση στα όρια της γελοιότητας, με διαστάσεις όμως εθνικής τραγωδίας.
Όσες προσπάθειες και να κάνει ο κ. Τσίπρας, δεν μπορεί να αποφύγει την πραγματικότητα, γιατί αυτή ορίζει την καθημερινότητά μας.
Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να μεταθέσει το πεδίο αντιπαράθεσης από το οικονομικό – κοινωνικό στο θεσμικό, το οποίο όχι μόνο είναι ανώδυνο για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντίθετα θεωρούν ότι τους δίνει κάποιους πόντους.
Όμως τον σχεδιασμό του αυτό, μόνον αφελείς και άπειροι δεν θα τον έβλεπαν.
Είναι γεγονός ότι οι αριθμοί, τις περισσότερες φορές, λένε την ωμή αλήθεια και αυτή, στην περίπτωση του νέου προϋπολογισμού, είναι πιο σκληρή απ’ ότι νομίζουμε.
Έτσι, συγκρίνοντας τα βασικά μεγέθη των προϋπολογισμών του 2009 (όπως έκλεισε) που ήταν η αρχή της κρίσης και του 2018, ο οποίος είναι ουσιαστικά ισοσκελισμένος και προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3,5% του ΑΕΠ, διαπιστώνουμε τα εξής:
Μάλιστα στα καθαρά έσοδα φαίνεται ότι οι φόροι που θα καταβάλλουμε φέτος, είναι υψηλότεροι κατά 1,4 δις. ευρώ από το 2009.
Με όλες αυτές τις παρεμβάσεις που «γονάτισαν» τους Έλληνες φορολογούμενους, το έλλειμμα του κρατικού προϋπολογισμού από το ύψος των 29,4 δις. ευρώ το 2009, το 2018 εκμηδενίστηκε.
Να σημειώσουμε όμως τη μεγάλη προσαρμογή που έγινε με το «κούρεμα» του χρέους και με τα μέτρα που οδήγησαν στη μείωση και ταυτόχρονα στη σταθεροποίηση των τόκων.
Οι τόκοι εξυπηρέτησης του δημόσιου χρέους από 12,34 δις. ευρώ που ήταν το 2009, περιορίζονται σε 5,7 δις. ευρώ το 2018.
Εδώ φαίνεται ο καταλυτικός ρόλος που έπαιξαν το PSI και τα άλλα μέτρα για την αναδιάρθρωση του χρέους, που τόσο βάναυσα καταπολεμήθηκαν και κατασυκοφαντήθηκαν από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ.
Αθανάσιος Μπουρούνης
Φυσικός
Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.