Παρασκευή
19 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4961RSS FEED
Το χρέος ναι, το δάνειο όχι;
Γράφει ο
Γεώργιος Χαροκόπος

Το πώς η Ελλάδα του Φασισμού η νικήτρια

κι ο βαθύς του Ναζισμού ο τάφος,

έφθασε στο σημερινό κατάντημα 

να δούμε είναι εύκολο σε ύψος και σε βάθος.

 

Τρία χρόνια τώρα στα τετράστιχα

ή, άλλως πως στην «Ιστορία σε στίχους»

έχουμε περιγράψει την κατάσταση

με χρώματα διάφορα αλλά και υπερήχους.

 

Υπενθυμίζουμε στους Δανειστές και στους Εταίρους μας

ότι οι πατέρες τους μαζί με πολλούς άλλους

το θαυμασμό τους με ύμνους εξεδήλωσαν

για τους αγώνες μας εκείνους τους μεγάλους.

 

Σώσαμε τότε κυριολεκτικά την Ανθρωπότητα

και ιδιαίτερα τους Ευρωπαίους που μας σνομπάρουν

ξέχασαν το Σαράντα και προσπαθούν να μας μειώσουνε

και σαν κολλίγους κι’ υπηρέτες να μας πάρουν.

 

Και όχι μόνο την ελευθερία κι’ ανεξαρτησία μας

και όσα έχουμε και δεν έχουμε και την αξιοπρέπειά μας

δεν διδαχθήκανε από του «ΟΧΙ’ του Σαράντα τις συνέπειες

για τη δική τους λευτεριά και τη δικιά μας.

 

Ξέχασαν πως με τον «Κεραυνοβόλο  «πόλεμο»

ο Χιτλερ τη δυτική Ευρώπη είχε τότε κατακτήσει

και ταπεινωτική ειρήνη οι πατέρες των υπέγραψαν

και κάθε ελπίδα τους για λευτεριά είχε σβήσει.

 

Ο Μουσολίνι εξ άλλου με την αυτοκρατορία του

στη Βόρεια Αφρική κυριαρχούσε.

την Αιθιοπία και Σομαλία νίκησε και κατέλαβε

εισέβαλε στην Αίγυπτο και το Σουέζ απειλούσε.

 

Με  στρατηγό του τον Γρατσιάνι,  που προήγαγε

Στρατάρχη, προς Αλεξάνδρεια προχωρούσε,

Σίτι –Μπαράνι και Σολούμ κυρίευσε

και με κομάντος μπήκε στο Σουδάν και απειλούσε.

 

Η νότια Γαλλία είχε πέσει εύκολα στα χέρια του

Ντούτσε και Φύρερ είχαν συμμαχίσει

ο Άξονάς τους φαινότανε αήττητος

κι’ όλος ο κόσμος πίστευε τη νίκη θα κερδίσει.

 

Οι ΗΠΑ βοηθούσαν και ενίσχυαν

διακριτικά με εκμίσθωση και δανεισμό τη Βρετανία

ενώ η Λουφτβάφε τη Μητρόπολη της ανελέητα

βομβάρδιζε νυχθημερόν με μίσος και μανία.

 

Όμως οι ΗΠΑ επίσημα είχαν δηλώσει ουδετερότητα

αφού οι pourquois -άδες είχαν σκύψει το κεφάλι

και μόνο ένας Ήρωας ο Charles De Gaulle από το London

με μια χούφτα Γάλλους του συνέχιζε την πάλη.

 

Πρωτοφανής ήταν του Άξονα ο θρίαμβος

πόσο θα μπορούσε η Αγγλία να κρατήσει;

Νυχθημερόν από την τρομερή  Λουφτβάφε βομβαρδίζονταν

και με απόβαση ο Χίτλερ είχε απειλήσει.

 

Ταυτόχρονα ο Ντούτσε ασυγκράτητος

εισέβαλε περίπατο να κάνειστην Ελλάδα

μα δέχτηκε το «ΟΧΙ» κατακέφαλα

κι’ από τότε κατρακύλισε στου κακού τη σκάλα.

 

Όλα τα σχέδια του Άξονα ανατράπησαν

 και η κατάσταση άλλαξε ως διά μαγείας

κι’ ενώ μέχρι τότε ο Άξονας κέρδιζε τον πόλεμο

από τον Όλυμπο τον κεραυνοβόλησε ο Δίας.

 

Χωρίς την Ελληνική Εποποιία οι Σύμμαχοι

δεν θα μπορούσαν να νικήσουν

κι’ όμως γρήγορα ξέχασαν και λησμόνησαν

και Βρούτοι αυτοί πισώπλατα ήρθαν να μας χτυπήσουν.

 

Με άλλα και άλλων όπλα κι’ άλλο πόλεμο

τον Οικονομικό που χρόνια ζούμε

παλεύουμε μα ο εχθρός είναι πανίσχυρος

και κινδυνεύουμε να καταποντιστούμε.

 

Φιλέλληνες ελάχιστοι υπάρχουν σήμερα

οι δανειστές κυριαρχούν με τους δικούς τους όρους

και χειρότεροι από εχθρούς αποδεικνύονται

κι’ από της Βενετιάς του «Σαίξπηρ τους Εμπόρους».

 

Και την αποφασιστική στιγμή κάποιας ανάκαμψης

κατέφθασαν και οι απόγονοι του «Εμφυλίου»

σαν δύναμη αριστερή και όλα ανατράπηκαν

και νάρκες τοποθέτησαν στα ύφαλα του πλοίου.

 

Κι’ αντί μπροστά να προχωρήσουμε

γυρίσαμε δεκάδες χρόνια πίσω

δεν περιμέναμε χειρισμό τόσο αδέξιο

απ’ την Αριστερά, θα το υπογραμμίσω.

 

Ακόμα και το Κατοχικό το Δάνειο

το αποσιώπισαν  ενώ το δίκαιό μας είναι κραυγαλέο

με άρθρο του ο Πρόεδρος Παυλόπουλος ετόνισε

ότι νομικά και διεθνώς δεν είναι αμελητέο.*

 

Υποσημειώσεις για το άρθρο του

  • Με τον τίτλο «Ο Σόιμπλε κάνει λάθος» στο περισπούδαστο άρθρο του που δημοσιεύθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2015 ( πριν γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας ) ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος καταλήγει ως εξής:
  • «Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, το ελάχιστο των κατά τα προαμνηνονευόμενα ελληνικών απαιτήσεων έναντι της Γερμανίας είναι σήμερα, περίπου 60 δις ευρώ από το κατοχικό δάνειο και 110 δις ευρώ λόγω αποζημειώσεων. Ήτοι σύνολο, περίπου, 170 δις ευρώ. Αλλ’ αυτό είναι θέμα ειδικότερου υπολογισμού, ο οποίος θα γίνει με την επιμέλεια των αρμόδιων ελληνικών κρατικών αρχών.

Και κάτι τελευταίο: Η σημερινή ευρωπαϊκή συγκυρία, η οποία χαρακτηρίζεται και από την ανάγκη οριοθέτησης των υποχρεώσεων των χωρών της Ευρωζώνης ως προς την επίτευξη βασικών δημοσιονομικών στόχων -μεταξύ των οποίων προέχουσα θέση κατέχει το δημόσιο χρέος κάθε χώρας -μέλους- επιβάλλει και την επίλυση των μεταξύ των χωρών αυτών κάθε είδους συναφών διαφορών, με βάση το ευρωπαικό και το διεθνές δίκαιο.

Ανακοίνωση του Γερμανικού Κέντρου της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων

Ακριβής ανακοίνωση του Γερμανικού Κέντρου της Διεθνούς Οργάνωσης για τη συμπεριφόρα της Γερμανιάς απέναντι στην Ελλάδα στις 12 Μαΐου 2012 στην Rudolstadt που έλαβε χώρα κατά την ετήσια συνέλευσή του. Στις ανακοινώσεις των πρακτορείων λείπει κάθε αναφορά στην υποχρέωση της Γερμανίας για την επιστροφή του κατοχικού δανείου.

Από τους 100 αντιπροσώπους ψήφισαν 98 υπέρ και 2 κατά.

«Εμείς οι συγγραφείς του Γερμανικού Κέντρου της Διεθνούς Οργάνωσης (PEN), δεν θέουμε να σιωπούμε περαιτέρω, για την απαράδεκτη συμπεριφορά του δικού μας κράτους και των δικών μας Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης απέναντι στο κράτους – μήτρα του δικού μας πολιτισμού: Η Ελλάδα και οι Έλληνες δυσφημούνται και προσβάλονται στη δική μας χώρα.. Όμως η Γερμανία είναι εκείνη που δημιούργησε τις συνθήκες, κάτω από τις οποίες η Ελλάδα σήμερα υποφέρει. «Πακέτα βοηθείας» βοηθούν περισσότερο τους πιστωτές των ελληνικών τραπεζών, παρά τον ελληνικό λαό, που με τα μέτρα λιτότητας οδηγείται πιο βαθιά στη φτώχεια.

Οι Έλληνες γνωρίζουν, πώς ζει κανείς κάτω από τη γερμανική κατοχή. Με την αποχώρησή της ο γερμανικός στρατός άφησε πίσω του ένα κατεστραμμένο κράτος. Η δραχμή έχασε την αξία της, εξαιτίας των τρομακτικών εξόδων για την διατροφή των γερμανικών στρατευμάτων. Κοντά σ’ αυτά προστέθηκε και το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων. Αυτό το ποσό ανέρχεται σήμερα μαζί με τους τόκους και τα επιτόκια στα 3,4 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το Γερμανικό Κέντρο της Διεθνούς Οργάνωσης Συγγραφέων – που χρέος της είναι ο ευρωπαϊκός πολιτισμός – απαιτεί: Η Γερμανία πρέπει να πληρώσει αυτά τα χρέη, καθώς και ανάλογες αποζημιώσεις για τις ζημίες που προξένησαν τα γερμανικά κατοχικά στρατεύματα.»