Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Είναι γνωστό ότι σήμερα η παγκόσμια ιατρική κοινότητα γνωρίζει πολλά περισσότερα για τη δομή και τους μηχανισμούς του  covid 19 σε σχέση με τον προηγούμενο Μάρτιο, όχι όμως αρκετά για να τον   αντιμετωπίσει ή να προτείνει εφάπαξ λύσεις.

       Και τούτο διότι οι πανδημίες δεν είναι από τις συνθήκες που υποχωρούν και που συγχωρούν αμετροέπειες, αρνήσεις και ολιγωρίες.

       Συνθλίβουν τα συστήματα υγείας, προκαλώντας εξακολουθητικά αδιέξοδα.

       Ωστόσο οι  κυβερνήσεις   δεν αντιμετωπίζουν μόνο τα διλήμματα της επιτροπής των λοιμωξιολόγων.

       Πρέπει να σταθμίσουν και άλλους παράγοντες όπως, οι συνέπειες που θα επιφέρουν τα μέτρα κυρίως στην  οικονομία, το κατά πόσον είναι εφικτή η υλοποίηση των μέτρων, καθώς και τις πιθανές κοινωνικές αντιδράσεις που τώρα εκδηλώνονται με την άρνηση της πραγματικότητας.

       Τα προγνωστικά μοντέλα δεν είναι 100% αξιόπιστα, διότι θεμελιώνονται σε ολισθηρό έδαφος δεδομένων, που αλλάζουν συνεχώς. Αυτό επιβάλλει την αναπροσαρμογή των σχεδιασμών αντιμετώπισης της πανδημίας.

       Είναι δηλαδή μια πολυπαραγοντική εξίσωση που δύσκολα βρίσκει κάποιος τη βέλτιστη λύση.

       Την Πέμπτη 5/11, ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ένα νέο lockdown, που ενώ θα έχει αρνητικότατες συνέπειες στην οικονομία, σίγουρα όμως μπορεί να σώσει εκατοντάδες ζωές.

       Η απόφαση αυτή μπορεί να βασίστηκε σε εισηγήσεις της επιστημονικής επιτροπής, αλλά εν τέλει αποτελεί πολιτική απόφαση της κυβέρνησης.

       Είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι πολιτικοί έχουν ως πρωταρχικό τους μέλημα το να δημιουργήσουν κάποιου είδους πολιτικού άλλοθι.

       Ο κ. Μητσοτάκης τα απέρριψε όλα αυτά βάζοντας τον εαυτόν του σε μια δύσκολη πολιτικά θέση, αναλαμβάνοντας εξ ολοκλήρου την ευθύνη των αποφάσεών του.

       Από την άλλη η Αξιωματική Αντιπολίτευση που παρουσιάζει την πανδημία περίπου σαν προϊόν της κυβέρνησης, είναι τόσο οξεία που μπορεί να ευδοκιμήσει μόνο σε περίπτωση καταστροφής. Διαφορετικά κινδυνεύει να χαρακτηριστεί σαν σπέκουλα.

       Όμως υπάρχει πεδίο δόξης λαμπρό  για να δείξει κανείς την διαφορετικότητά του, αν τελικά αυτό επιθυμεί. Αλλά εδώ μιλάμε για μια λαίλαπα λαϊκισμού και διχαστικής ρητορικής.

        Το πρόβλημά τους δεν είναι πως θα πείσουν τους πολίτες να τηρούν τα μέτρα προκειμένου να σταματήσει η κατακόρυφα ανοδική καμπύλη των κρουσμάτων. Το πρόβλημά τους είναι η κυβέρνηση της ΝΔ, ο κ. Μητσοτάκης και ο κ. Τσιόδρας. Έχουν μια εμμονή με τον κ. Σωτήρη Τσιόδρα.

       Ο ΣΥΡΙΖΑ με την αντιπολιτευτική του τακτική:

-       Δημοσιοποιεί, στην ουσία, τη διάθεσή του να εκμεταλλευτεί καταστροφολογικά την υγειονομική απειλή.

-       Εσκεμμένα διαστρεβλώνει την πραγματικότητα στη Δημόσια Υγεία, παρουσιάζοντας ψευδή στοιχεία.

-       Απέδειξε ότι αδιαφορεί για τις επιπτώσεις, μπροστά στην αγωνιώδη προσπάθεια επανακατάληψης της εξουσίας.

-       Κατέρριψε το μύθο που οι γεφυροποιοί της προοδευτικής συμμαχίας επεδίωξαν να δημιουργήσουν.

-       Συνεχίζει με fake news και προπαγάνδα, αναζητώντας δυσαρεστημένους. Σε αυτούς επενδύει και με αυτούς εκτιμά πως θα δημιουργήσει τους νεοαγανακτησμένους που θα τον επαναφέρουν στην εξουσία.

-       Εξακολουθεί δηλαδή να είναι ένα κόμμα της κρίσης, της «πλατείας» και της διαμαρτυρίας.

       Για μια ακόμη φορά διαφαίνεται ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί να διχάσει την κοινωνία, σε δύσκολες για τη χώρα στιγμές.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.