Γράφει η
Μερόπη Σπυροπούλου

«Ἐλευθερία! Τί ἐγκλήματα γίνονται στό ὄνομά σου!...»

Ρομαίν  Ρολάν

Μέσα στήν τόση συζήτηση πού γίνεται γιά τήν τραγική οἰκονομική κατάσταση τῆς πατρίδας μας, πιστεύω ὅτι ἐπιβάλλεται νά συμπεριληφθεῖ καί μιά  τ ε κ μ η ρ ι ω μ έ ν η  ἀποτίμηση τῆς τεράστιας καί πολύπλευρης ζημιᾶς πού προκλήθηκε, κατά τά τελευταῖα τριάντα χρόνια, ἀπό τίς, συνηθισμένες πιά, ἐτήσιες καταλήψεις καί τίς ἀντίστοιχες καταστροφικές ἐπιπτώσεις τους στά Σχολεῖα καἰ στά Πανεπιστήμιά μας.

Συγκεκριμένα, κατά τούς πιό πρόχειρους ὑπολογισμούς, ὑποστηρίζεται - ἀπό ἁρμόδιες ὑπηρεσίες - ὅτι ἡ ἀντικατάσταση τῶν κλαπέντων ἀντικειμένων καί ἡ ἀποκατάσταση τῶν ἑκάστοτε καταστροφῶν ἀπαιτεῖ καί ἀπορροφᾶ, κάθε χρόνο, τό ἕνα τέταρτο περίπου τοῦ προϋπολογισμοῦ τῶν δαπανῶν τῶν διαφόρων Σχολῶν καί Τμημάτων. 

Ὅμως, οἱ καταστροφές ἐπεκτείνονται καί σέ πολλά, ἀνεκτίμητα καί ἀναντικατάστατα, κειμήλια τῆς πολιτιστικῆς μας κληρονομιᾶς (ὅπως, γιά παράδειγμα, πίνακες ζωγραφικῆς, διάσημα καί σύμβολα τοῦ Πανεπιστημίου, ἱστορικά ἀρχεῖα, σπάνια βιβλία κ.ἄ.).

Ἐκτός ὅλων αὐτῶν, συχνά, συνυπάρχουν καί ἄλλες, ἀνυπολόγιστης ἀξίας, καταστροφές. Εἶναι αὐτές πού ἀφοροῦν σέ ὑλικά, πειραματόζωα καί πολυετῆ μόχθο πολλῶν διδασκόντων, μεταπτυχιακῶν φοιτητῶν καί συνεργατῶν, γιά ἐκπόνηση σημαντικῶν ἐρευνητικῶν προγραμμάτων, τά ὁποῖα, ἐνῶ βρίσκονται σέ ἐξέλιξη, μέ τίς καταλήψεις διακόπτονται βίαια καί ἀνεπανόρθωτα. Ἐάν, δέ, συμβεῖ, αὐτά τά προγράμματα νά εἶναι διαπανεπιστημιακά, μέ τη συνεργασία ἀντίστοιχων ἐκπαιδευτικῶν ἱδρυμάτων τοῦ ἐσωτερικοῦ καί, κυρίως, τοῦ ἐξωτερικοῦ, εἶναι εὔκολο νά γίνουν ἀντιληπτές καί κάποιες ἄλλες ὀδυνηρές διαστάσεις τοῦ προβλήματος. 

Ὁ θλιβερός κατάλογος, ὅμως, οὔτε τώρα ὁλοκληρώθηκε. Διότι εἶναι ἀνάγκη νά συμπεριλάβει καί τίς πολλές ἀνθρωποῶρες διδασκαλίας πού, σ’ αὐτά τά τριάντα χρόνια, ἐνῶ πληρώθηκαν ἀπό τό φτωχό ἑλληνικό δημόσιο, ἔχουν χαθεῖ ἀνεπιστρεπτί γιά τά ἑλληνόπουλα - χωρίς βεβαίως νά ἔχουν ζημιώσει τούς βιομηχάνους, τούς ἐφοπλιστές καί τούς πλούσιους αὐτῆς τῆς χώρας , οἱ ὁποῖοι ἔχουν τή δυνατότητα νά στέλνουν τά παιδιά τους γιά νά μορφωθοῦν σέ ἰδιωτικά ἐκπαιδευτικά ἱδρύματα, ἑλληνικά καί ξένα.

Εἶναι, ἑπομένως, ἀπολύτως ἀναγκαῖο ὁ κάθε ἕλληνας φορολογούμενος πολίτης, πού σήμερα καλεῖται νά κάνει σκληρές θυσίες :

Α) Νά πληροφορηθεῖ μέ πόσα ἑκατομμύρια (ἤ μήπως δισεκατομμύρια;) τόν ἔχει, ἀπό τό 1982, συνολικά χρεώσει, αὐτόν τόν ἴδιο ἀλλά καί τά παιδιά του, ὁ δικός μας τραγελαφικός νόμος περί Πανεπιστημιακοῦ Ἀσύλου, πού ὅμοιός του δέν ἱσχύει σέ  κ α ν έ ν α  ἄλλο εὐνομούμενο κράτος τοῦ κόσμου. Ἕνας νόμος πού, κατά τραγικό γιά τό μέλλον τῆς πατρίδας μας τρόπο, ἔχει ἀπό καιρό ἐπεκταθεῖ (!) ἀκόμα καί στά  σ χ ο λ ε ῖ α τῆς πρωτοβάθμιας καί δευτεροβάθμιας ἐκπαίδευσης, μέ τό πρόσθετο ἀποτέλεσμα νά καλλιεργεῖται ἔτσι στίς νέες γενιές μιά νοσηρή νοοτροπία, πού τούς διαβεβαιώνει ὅτι ἔχουν τό κεκτημένο  δ ι κ α ί ω μ α νά καταστρέφουν τά πάντα χωρίς ποτέ νά τιμωροῦνται.

Β) Νά γνωρίσει, ἐπί τέλους, τήν ὀλέθρια ἔκταση τῶν εὐθυνῶν πού ἔχουν αὐτοί πού σκοπίμως, γιά λόγους πού δέν ἔχουν καμιά σχέση μέ τήν ποιότητα τῆς μόρφωσης, εἰσήγαγαν τίς κομματικές νεολαῖες στούς ἱερούς  χώρους τῆς ἐκπαίδευσης.  Αὐτῶν πού, μέσα στά Πανεπιστήμια, γιά νά ἐξασφαλίσουν μιά ἐκλογή τους σέ ἀξιώματα, ὑπηρέτησαν τήν πιό ἀναίσχυντη διαπλοκή μέ τούς ἀντίστοιχους «φοιτητοπατέρες». Αὐτῶν πού κρύβουν ἀπό τή νεολαία μας τήν ἀλήθεια γιά τήν κατάντια τῆς γενικότερης παιδείας μας καί ἐπιδίδονται, χωρίς ντροπή, σέ μιά ἄκρατη παιδοκολακεία. Αὐτῶν πού ἐκμαυλίζουν τή ζωντανή ὁρμή καί τόν ἐνθουσιασμό τῆς νεολαίας μας μέ ἕναν ἄθλιο κομματικό συνδικαλισμό.

* * *
Ἐπειδή θεωρῶ ὅτι ἡ οἰκονομική, καί ὄχι μόνο, ζημιά πού ἔχουν ὑποστεῖ οἱ φορολογούμενοι Ἕλληνες ἀπό τήν κακοδαιμονία πού καθιερώθηκε στά ἐκπαιδευτικά μας ἱδρύματα, κατά τά τελευταῖα τριάντα χρόνια, εἶναι πολύ μεγαλύτερη, ἀλλά καί καταστροφικότερη, ἀπό τήν ἀντίστοιχη πού ἔχουν προκαλέσει τά διάφορα ἄλλα οἰκονομικά σκάνδαλα, εἶναι, κατά τή γνώμη μου, ἐπιτακτική καί ἐπιβεβλημένη ἀνάγκη νά ἀποτελέσει καί αὐτή ἀντικείμενο τῶν Ἐξεταστικῶν Ἐπιτροπῶν τῆς Βουλῆς.

Εἶναι, ἐπίσης, ἀνάγκη, οἱ κατάπτυστοι ἔνοχοι νά ἀποκαλυφθοῦν, χωρίς ὑποκρισίες καί ὑπεκφυγές, νά λογοδοτήσουν στόν ἑλληνικό λαό καί νά ὑποστοῦν τίς πρέπουσες κυρώσεις. Μιά τέτοια ἐξέλιξη μπορεῖ νά ὁδηγήσει σέ οὐσιαστικούς προβληματισμούς καί ἀντίστοιχες προτάσεις, ὥστε νά προ-κύψουν καί οἱ ἀπαραίτητες θεσμικές ἀλλαγές. Ἄν αὐτά δέν γίνουν, ἡ κατάσταση θά συνεχίσει νά πηγαίνει ἀπό τό κακό στό χειρότερο.