Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

       Τον τελευταίο χρόνο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, και όχι μόνο, μοιάζει να μην έχουν συνέλθει από την εκλογική τους ήττα.

        Όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η αντικυβερνητική κριτική της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι ούτε αντικυβερνητική ούτε κριτική.

       Τελεί εν συγχύσει που καταλήγει κυρίως σε σπασμωδικές αντιδράσεις, εκπέμποντας μεγάλο εκνευρισμό.

       Δεν γνωρίζουν τι εκπροσωπούν, δεν σχεδιάζουν κάτι, δεν μελετούν τίποτα, δεν οραματίζονται το μέλλον, αλλά καταστρώνουν μικροστρατηγικές επιθέσεις.

       Απειλούν τους πολιτικούς τους αντιπάλους, πως την επόμενη φορά που θα επανέλθουν στην εξουσία, θα είναι πιο σκληροί και αμείλικτοι.

       Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται πως η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών είναι μετριοπαθής που απεχθάνεται τις ακρότητες και τις κραυγές.

       Δεν έχουν να προτείνουν τίποτα, διότι βρίσκονται εκτός πραγματικότητας.

       Τα χαμηλά ποσοστά που εμφανίζει ο ΣΥΡΙΖΑ στο σύνολο των δημοσκοπήσεων, η εσωστρέφεια και η γκρίνια που δεν λέει  να κοπάσει, σε συνδυασμό με την απέλπιδα προσπάθεια για τη δημιουργία εστιών οι οποίες θα φέρουν στο προσκήνιο ένα βήμα αγανακτισμένων, είναι η αιτία της κατάθεσης της πρότασης μομφής κατά του υπουργού Οικονομικών κ. Σταϊκούρα.

       Είναι δεδομένο ότι ο κ. Τσίπρας και η ηγετική του ομάδα αναζητούν τρόπο με τον οποίο θα ανάψει η σπίθα του νέου κύματος αγανακτισμένων, πάνω στο οποίο εκτιμά πως θα πατήσει για να επανέλθει στην εξουσία.

       Όμως το πρόβλημα που τώρα υπάρχει,  είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κυβερνήσει τη χώρα 4,5 χρόνια. Στο διάστημα αυτό όχι μόνο δεν προστάτευσε την πρώτη κατοικία, αλλά συνέβαλε και στην άρση της προστασίας της, μέσα από το τρίτο αχρείαστο μνημόνιο, που έφερε στη χώρα.

       Στο πλαίσιο της τριήμερης συζήτησης στη Βουλή, αναδείχθηκαν τα λάθη και οι παραλήψεις του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και οι υποσχέσεις του που δεν τηρήθηκαν.

       Είναι γεγονός όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν έχει ιδεολογικές συντεταγμένες που θα μπορούσαν να κινητοποιήσουν τους πολίτες στους οποίους απευθύνεται.

       Αυτό έχει προκαλέσει ένα εσωκομματικό ρήγμα που οδηγεί σε μια αντιπολιτευτική παραλυσία.

       Εν τω μεταξύ, στο παρασκήνιο μαίνεται ο πόλεμος των διαφόρων τάσεων, ενώ σιγά – σιγά ξεσπούν δημόσια ενδοκομματικές συγκρούσεις οι οποίες υπέβοσκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα.

       Η επιθετικότητα του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι σε όσους «συντρόφους» τολμούν να εκφράσουν προσωπική άποψη, προκαλεί σκέψεις για τη δημοκρατικότητα του κόμματος.

       Φαινόμενα, όπως η κόντρα του κ. Τσακαλώτου με τον κ. Τσίπρα, ο οποίος εξακολουθεί να αμφισβητεί τις επιλογές του προέδρου ή η διαγραφή του κ. Κοντονή, είναι διαφωτιστικά σε διάφορα επίπεδα.

       Επιπλέον το πρόσφατο εξώφυλλο της «Αυγής» που παραλλήλιζε εμμέσως, πλην σαφώς, τον πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη και τον πρώην πρωθυπουργό κ. Σαμαρά με ναζί, ήταν απρεπής απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να επιφέρει  βλάβη στους πολιτικούς του αντιπάλους.

       Αντί όμως για εννοιολογικό τσουβάλιασμα και τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης που με ζήλο αλλά χωρίς αποτέλεσμα επιχειρήθηκε με αυτό το μικρονοϊκό τέχνασμα, εκτέθηκε το υπαρξιακό δράμα  του ΣΥΡΙΖΑ πιο άκομψα από ποτέ.

       Όμως η πολιτική μπορεί να είναι να  ένα «βρώμικο», βαθύτατα κυνικό και αλαζονικό παιχνίδι. Αυτό όμως δεν θα πρέπει να δίνει το δικαίωμα να πιστεύουμε ότι όλα επιτρέπονται, προκειμένου να διεκδικήσει ή να παραμείνει κανείς  στην εξουσία.

       Δεν προσφέρεται, εν ολίγοις, για παιχνίδια πολιτικών ή μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.