Γράφει ο
Γιώργος Κύρτσος

Η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη στη μάχη για την ηγεσία της ΝΔ άλλαξε το πολιτικό σκηνικό και φέρνει σε αρκετά δύσκολη θέση την κυβερνητική ηγεσία. Η ΝΔ εμφανίζεται ενισχυμένη και έτοιμη να μπει σε φάση δημιουργικής ανανέωσης.

Ενισχύει την πολυσυλλεκτικότητά της και αποκτά μια νέα πολιτική και δημοσκοπική δυναμική.

Ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει, στη στάσιμη ΝΔ, έναν σχετικά εύκολο και γνώριμο αντίπαλο, τον οποίο μπορούσε να διαχειριστεί πολιτικά. Η περίοδος κατά την οποία ο κ. Τσίπρας μπορούσε να κάνει εντυπωσιακές πολιτικές μπλόφες ή να επιχειρεί εκλογικούς αιφνιδιασμούς πέρασε οριστικά. Ο πρωθυπουργός είναι πλέον υποχρεωμένος να εφαρμόσει την πολιτική του τρίτου μνημονίου, την οποία έχει προσυπογράψει, χωρίς να μπορεί να την εξηγήσει στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς να μπορεί να ελπίζει σε γρήγορη βελτίωση της οικονομικής και κοινωνικής καθημερινότητας των πολιτών που τον εμπιστεύτηκαν.

Άδικα και σκληρά μέτρα

Η αλλαγή του συσχετισμού των πολιτικών δυνάμεων υποχρεώνει την κυβερνητική πλειοψηφία να ψηφίσει στη Βουλή τις αλλαγές στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό σύστημα παρά το γεγονός ότι είναι σε πλήρη αντίθεση με όσα υποστήριζε κατά το παρελθόν ο ΣΥΡΙΖΑ –θυμηθείτε την υπόσχεση για 13^η σύνταξη στους χαμηλοσυνταξιούχους και την εγγύηση εισοδήματος όλων των συνταξιούχων- και προκαλούν την αντίδραση της εκλογικής και κοινωνικής βάσης του κόμματος.

Οι αποφάσεις που πήρε ο κ. Τσίπρας για το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό είναι αρκετά προβληματικές αλλά δεν μπορούν να αναθεωρηθούν χωρίς να πέσει η κυβέρνηση και να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές. Τα μέτρα είναι σκληρά γιατί επηρεάζονται από τον λογαριασμό του 2015, οπότε τα δημόσια οικονομικά και το ασφαλιστικό σύστημα πλήρωσαν ακριβά το πείραμα Τσίπρα-Βαρουφάκη. Τα μέτρα είναι άδικα γιατί τιμωρούν τους συνεπείς ασφαλισμένους που χρηματοδοτούν το σύστημα για δεκαετίες ολόκληρες, ισοπεδώνουν ασφαλιστικά επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες που δίνουν δύσκολη μάχη για την οικονομική επιβίωση και προστατεύουν συντεχνίες και «ρετιρέ» που έχουν μετατραπεί από στηρίγματα του κομματικού, συντεχνιακού ΠΑΣΟΚ σε στηρίγματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Το μείγμα μέτρων που προωθεί η κυβέρνηση πολύ δύσκολα θα επιτύχει το δημοσιονομικό στόχο που έχει τεθεί για μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος κατά 1,8 δισ. ευρώ το 2016, ενώ μπορεί να οδηγήσουν στην παραπέρα αύξηση της ανασφάλιστης εργασίας και τη διεύρυνση των ασφαλιστικών ελλειμμάτων, εφόσον πολλοί συμπολίτες μας θα χάσουν κάθε κίνητρο για να παραμείνουν στο σύστημα.

Μέχρι την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δημιουργούσαν την εντύπωση ότι η ΝΔ ήταν περίπου καταδικασμένη να στηρίξει τα άδικα, σκληρά και αμφίβολης αποτελεσματικότητας μέτρα για να μην πάρει το ρίσκο της επιτάχυνσης των πολιτικών εξελίξεων και μιας νέας εκλογικής αναμέτρησης που θα μπορούσε να την οδηγήσει σε μια εξουθενωτική ήττα.

Το ρίσκο στον ΣΥΡΙΖΑ

Τώρα το πολιτικό ρίσκο ανήκει αποκλειστικά στον κ. Τσίπρα και τους συνεργάτες του. Σε περίπτωση που επιχειρήσουν έναν ριψοκίνδυνο ελιγμό και δεν ψηφίσουν στη Βουλή τα μέτρα Τσίπρα-Κατρούγκαλου, θα αποσταθεροποιηθεί η κυβέρνηση και θα πάμε σε μία ακόμη εκλογική αναμέτρηση, με σχεδόν βέβαιο νικητή τη ΝΔ.

Ο συσχετισμός δυνάμεων δεν ευνοεί πλέον τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος υφίσταται τεράστια δημοσκοπική φθορά εξαιτίας των δύσκολων μέτρων που εφαρμόζει και της προκλητικής του ασυνέπειας. Μικρότερη δημοσκοπική κάμψη γνώρισε η ΝΔ με αποτέλεσμα να επιτευχθεί, πριν την εκλογή Μητσοτάκη, ισορροπία δυνάμεων μεταξύ των δύο κομμάτων σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη δημιουργεί ήδη μια νέα δυναμική που αναμένεται να αποτυπωθεί στο άμεσο μέλλον και στις δημοσκοπήσεις. Επομένως, η κυβέρνηση έχει να επιλέξει μεταξύ της συνέχισης μιας σκληρής και άδικης πολιτικής που αποκλείεται να φέρει θετικά αποτελέσματα στο άμεσο μέλλον και μπορεί και να μην οδηγεί πουθενά και της ταχύτατης αποχώρησης από την εξουσία ύστερα από την εγκατάλειψη αυτής της πολιτικής.

Το πολιτικό πρόβλημα του κ. Τσίπρα προσδιορίζει τον τρόπο που θα διαχειριστεί η κυβερνητική πλειοψηφία το ασφαλιστικό στη Βουλή και τη γενικότερη στάση της. Οι κυβερνητικοί βουλευτές είναι πλέον υποχρεωμένοι να ψηφίσουν τις αλλαγές στο ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, την αύξηση της φορολογίας των αγροτών, τη φοροκαταιγίδα που έχει προγραμματιστεί για το 2016, τους μαζικούς πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας, ιδιαίτερα για μικρομεσαίους επιχειρηματίες που χάσανε τις περιουσίες τους στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, για να αποτρέψουν την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και τις πρόωρες εκλογές.

Πολιτική μοναξιά

Από πολιτική άποψη ο κ. Τσίπρας μένει μόνος με το μνημόνιό του. Έπεσε θύμα της αλαζονείας του γιατί δεν είχε την πρόνοια να επιχειρήσει ανοίγματα, ιδιαίτερα προς το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι, προτού αρχίσει η μεγάλη κάμψη της δημοτικότητας του ΣΥΡΙΖΑ και εκδηλωθεί η πολιτική του αδυναμία.

Η στρατηγική του βασίστηκε στην εκτίμηση ότι η ΝΔ θα παρέμενε σε κατάσταση πολιτικής αδυναμίας γιατί δεν θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα ηγεσίας  ή θα αδυνατούσε να αναζητήσει νέα στρατηγική και να αποκτήσει νέο πολιτικό βηματισμό. Είναι εντυπωσιακό πως ο κ. Τσίπρας αιφνιδιάστηκε από κάτι το οποίο θα έπρεπε να περιμένει ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει.

Δικαιώνονται έτσι στις εκτιμήσεις τους οι αξιολογητές του Χάρβαρντ που απένειμαν στον κ. Τσίπρα και στον κ. Βαρουφάκη το… Χρυσό Βατόμουρο των χειρότερων διαπραγματευτών και διαχειριστών κρίσης του 2015.

Η ΝΔ ενισχύει τις δυνάμεις της και ο κ. Μητσοτάκης αποδεικνύεται αρκετά πολυσυλλεκτικός σε άλλους πολιτικούς χώρους. Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε φάση μεγάλη δημοσκοπικής πτώσης, ενώ τώρα αρχίζουν τα πολύ δύσκολα για την κυβέρνηση και έχει ήδη κάψει τις γέφυρες πολιτικής συνεννόησης με τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Τσίπρας και Καμμένος είναι υποχρεωμένοι να προχωρήσουν σε μία πολιτικά περιπετειώδη εφαρμογή του τρίτου μνημονίου, ακυρώνοντας, στην αντίληψη της κοινής γνώμης, την αντιμνημονιακή και λαϊκίστικη επιχειρηματολογία τους, δικαιώνοντας την κυβέρνηση Σαμαρά, η οποία είχε επιτύχει καλύτερες οικονομικές επιδόσεις με μικρότερο κοινωνικό κόστος και αναδεικνύοντας τη ΝΔ και τον κ. Μητσοτάκη σε εκφραστές της ρεαλιστικής ελπίδας του ελληνικού λαού για καλύτερες ημέρες, ύστερα από μία πολιτική ανατροπή που θα οδηγήσει στον σχηματισμό μιας κυβέρνησης με κορμό της ΝΔ.

Ενίσχυση του κομματικού κράτους

Στις συνθήκες που δημιούργησε η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ δεσμεύεται στην εφαρμογή μιας αντιλαϊκής και αμφίβολης αποτελεσματικότητας πολιτικής. Θα αναζητήσει την πολιτική ισορροπία μέσα από την ενίσχυση του κομματικού κράτους. Θα προσπαθήσει δηλαδή να αναπληρώσει τις πολιτικές και κοινωνικές του απώλειες μέσα από τον απόλυτο έλεγχο των δομών της κρατικής εξουσίας και να ελέγξει, στο μέτρο του δυνατού, την πολιτική φθορά για να συντηρήσει τη σκληρή εκλογική και κοινωνική του βάση. Αυτή η επιλογή θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο το οικονομικό και κοινωνικό κόστος της πολιτικής που εφαρμόζεται, δημιουργώντας νέες οικονομικές επιβαρύνσεις. Θα φτάσουμε στο σημείο να μειωθούν οι συντάξεις, να αυξηθούν οι φόροι και οι ασφαλιστικές εισφορές, να καταργηθούν κοινωνικά βοηθήματα για τους συμπολίτες μας που έχουν μεγάλη ανάγκη και να αυξηθούν τα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών για να στηριχθεί οικονομικά η δημιουργία ενός νέου κομματικού κράτους και το βόλεμα συγγενών, φίλων, κομματικών έμπιστων σε βάρος των δημόσιων οικονομικών και της προοπτικής της οικονομίας.

Σπάνια η εκλογή του ηγέτη ενός κόμματος εξουσίας άλλαξε με τόσο άμεσο και καταλυτικό τρόπο το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων και το γενικό πολιτικό πλαίσιο.

http://www.e-typos.com/gr/bloggers/%CE%93%CE%99%CE%A9%CE%A1%CE%93%CE%9F%CE%A3%CE%9A%CE%A5%CE%A1%CE%A4%CE%A3%CE%9F%CE%A3/article/163386/o-prothupourgos-monos-me-to-mnimonio-tou/