Γράφει ο
Νίκος Γιαννιός

Από γεννησιμιού του ετούτο το κράτος των νεοελλήνων είχε πατρώνους. Στις αρχές η άμεση εξάρτηση της εγχώριας πολιτικής σκηνής ήταν προδήλως δεδηλωμένη. Τα τρία κόμματα που διεκδικούσαν την εξουσία είχαν εύηχα και ξεκάθαρα ονόματα: Ρωσικό, Γαλλικό και  Αγγλικό. Τι πιο σαφές από αυτό που τεκμηριώνει την άμεση συνεργασία και εξάρτηση του πολιτικού κόσμου από τις μεγάλες δυνάμεις. Τα μεγάλα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα συγκρούονται από τότε εδώ πάνω στην γη μας. Συμφέροντα που εξυπηρετούν γεωπολιτικές βλέψεις, που εξασφαλίζουν συμβόλαια αγοράς οπλικών συστημάτων αλλά και δανείων, υπαρκτών ή εν μέρει έστω ανύπαρκτων. Ποιος δεν θυμάται την επιρροή που άσκησε ο αναμφίβολα φιλέλληνας λόρδος Βύρων για να προτιμηθούν οι Αγγλικές τράπεζες για τον δανεισμό του νεοσύστατου Ελληνικού κράτους.  Συνεργάτες εύρισκαν εύκολα, άλλοτε μεταξύ των ικανών που διαχειρίστηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα δικά μας συμφέροντα σε συνδυασμό με εκείνα άλλων και άλλοτε μεταξύ των αναρριχητών των ανικάνων και των πάσης λογής και φύσεως λαμογίων που ξεπούλησαν τον τόπο προκειμένου να κυβερνήσουν ή να πλουτίσουν ή και για τα δυο μαζί.

Όποιος δεν συμμορφώθηκε αφανίσθηκε όπως ο Καποδίστριας που αρνήθηκε την Αγγλική εξάρτηση ή εξουδετερώθηκε όπως ο Μαρκεζίνης που την πάτησε δυο φορές: Την πρώτη επί κυβερνήσεως Παπάγου όταν απείλησε τους Αμερικανούς ότι θα αγοράσει όπλα από τους Ρώσους, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι θα πάρει ¨ένα τουφέκι για ένα πορτοκάλι¨ και βρέθηκε εκτός κυβερνήσεως και την δεύτερη όταν ως πρωθυπουργός της δικτατορίας αρνήθηκε την χρήση των Ελληνικών αεροδρομίων για τον ανεφοδιασμό των Αμερικανικών αεροσκαφών στον πόλεμο του Κιπούρ. Τι ήθελε άραγε εκείνο το βράδυ του Νοεμβρίου, ο κ. Μοζέ Νταγιάν στην Αθήνα την ώρα ακριβώς που άλλαξε ο διαχειριστής της δικτατορίας στον τόπο μας. Έτσι δεν την πάτησε μήπως και ο δικός μας Κώστας που επεχείρησε να φέρει τους Ρώσους στη Μεσόγειο και να ανατρέψει το status qvo της υφιστάμενης γεωπολιτικής ισορροπίας; Που πας ρε Κωσταντή ξυπόλυτος στ’ αγκάθια;

Υπάρχουν βέβαια και οι εθνάρχες Βενιζέλος και Καραμανλής που ελίχθηκαν και συγκρούστηκαν όταν χρειάσθηκε προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα του τόπου κινούμενοι στον χώρο της λογικής και του εφικτού αλλά και ένας Μεταξάς που αρνήθηκε να πληρώσει τα χρέη της χρωκοπίας του 1932 επικαλούμενος ¨Σεισάχθεια¨ και συγκρούσθηκε με τους ομογάλακτους Ιταλούς και Γερμανούς Φασίστες, προασπιζόμενος τα Ελληνικά συμφέροντα.

Τα τελευταία τριάντα χρόνια όμως το ξεπούλημα το πραγματοποίησε η αρχομανία και η λαμογιά κι ας προσπαθούν κάποιοι να κρυφτούν ή να κρύψουν τους δικούς τους προφασιζόμενοι ανικανότητα ή διολίσθηση στον λαϊκισμό. Ο λαϊκισμός υπήρξε το μέσον που επέλεξε ο Αντρέας για να πείσει τους αριστερούς ότι η ανανέωση της παραμονής των Αμερικανικών στρατιωτικών βάσεων δικαιώνει το σύνθημα ¨έξω οι βάσεις του θανάτου¨ Τότε όλοι γελούσαμε αλλά μας κόπηκε το γέλιο όταν ακούσαμε το ¨Τσοβόλα δώστα όλα¨ Τα χρήματα που μας έδωσε η Ευρώπη με τα διάφορα πακέτα για να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία έγιναν μισθοί ψηφοφόρων και προικιά της νομενκλατούρας και όταν αυτά δεν έφθαναν να κορέσουν τους αχόρταγους παίρναμε δάνεια. Δεν είναι μήπως ομολογία το ¨μαζί τα φάγαμε¨ του κ. Πάγκαλου. Ναι ρε μαζί τα φάγατε, νομενκλατούρα και ψηφοφόροι, άλλοι περισσότερα και άλλοι λιγότερα αλλά τώρα πληρώνουν και εκείνοι που δεν έφαγαν.  

Η παρένθεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη χρησίμευσε στα Γερμανικά συμφέροντα να βάλουν γερά τα πόδια και τα χέρια τους στον τόπο μας. Τον κ. Μητσοτάκη τον πολέμησε η σαπίλα με ένα άθλιο εκλογικό νόμο, που δεν του επέτρεψε να έχει ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία με ένα ποσοστό κοντά στο 50%. Τον πολέμησε η αθλιότητα με τους Κολάδες που δεν επέτρεψαν τις επιχειρούμενες τότε μεταρρυθμίσεις που θα έσωζαν τον τόπο και τον έριξε τελικά η Γερμανική βιομηχανία που εξαγόρασε τους πρόθυμους για να μην πάει στους Γιαπωνέζους ο ΟΤΕ.

Έτσι φτάσαμε στο μεγάλο φαγοπότι που το ονόμασαν ¨εκσυγχρονισμό¨. Με ένα Swap ερμαφρόδιτο που αλλάζει μορφή και επιτόκιο στις σκοτεινές διαδρομές που ακολουθεί: Ελλάδα - Deutsche Bank - Goldman Sachs – κλπ. Ξεκίνησε με λιγότερα από 10 δις, κάπου κατέληξε στα 15 αλλά κανείς δεν ξέρει σήμερα πόσα πρέπει τελικά να πληρώσουμε για να το εξοφλήσουμε. Φτιάχτηκε το 2001 για να κρύψουν καθώς λένε τα χρέη μας προκειμένου να μπει η χώρα στην ΟΝΕ, με συμφωνία να αρχίσει η εξόφληση μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες και μέχρι το 2019, ώστε να σκάσει η μπόμπα στα χέρια των πολιτικών αντιπάλων πάλι, όπως έκανε και ο μακαρίτης ο Αντρέας. Ναι αλλά ας μας πει κάποιος ποια χρέη εξαγόρασε γιατί εμείς δεν έχουμε ακόμη καταλάβει ποιος πήρε τελικά τα λεφτά και τι τα έκανε.

Για την αμαρτωλή είσοδό μας στην ζώνη του ευρώ πληρώσαμε όμως και διόδια. Ο κ. Schroder τότε απαίτησε και πήρε μια σύμβαση για αγορές εξοπλιστικών συστημάτων αξίας 85 δις ευρώ. Αυτό θα πει σοσιαλιστική συνεργασία. Περάστε αλλά με το αζημίωτο. Ας μας πει κάποιος πόσα πήγαν σε μίζες και πανωτόκια. Μέσα είναι μόνο ο Άκης που κράταγε ανοήτως ημερολόγιο για τις μίζες. Σιγά μην τα έφαγε όλα μόνος του. Στη συνέχεια χρειάσθηκε η εξ Αμερικής σφαλιάρα των Ιμίων για να μαζευτούν λιγάκι οι εκσυγχρονιστές αλλά ήταν πλέον αργά. Η συνεργασία με την γερμανική απληστία την είχε ολοκληρώσει την ζημιά. Στο τέλος απαιτήθηκε η χρησιμοποίηση του Γιωργάκη που με σύνθημα λεφτά υπάρχουν δημιούργησε τις συνθήκες για να βάλει γερά τα χέρια της στο ευρωπαϊκό τσουβάλι η Goldman Sachs. Η κρίση στην Ελλάδα είναι φτιαχτή και είναι αποτέλεσμα του οικονομικού πολέμου μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας. Εμείς είμαστε απλά ο δούρειος ίππος κατά του ευρώ.

Οι παρένθετες κυβερνήσεις μέχρι σήμερα εξυπηρέτησαν ανεπιτυχώς την Γερμανική γραμμή άμυνας. Το ευρώ πέφτει και η Ελλάδα φτωχοποιείται σε έναν πόλεμο χαμένο από χέρι αφού όπως είναι γνωστό, οι Γερμανοί κερδίζουν μάχες αλλά χάνουν πολέμους. Δυστυχώς φαίνεται ότι η επιλογή μας ήταν λανθασμένη αυτή την φορά.

Τώρα ήλθε η σειρά της αριστεράς. Χα χα, ας γελάσω. Για ποια αριστερά μιλάμε. Ανόητη ανιστόρητη, ανεύθυνη, ρομαντική, εύπιστη. Τι προτιμάτε; Είναι εκείνη που συνεργάσθηκε χωρίς να το ξέρει με τους ξένους πράκτορες για να φέρουν στην εξουσία τον Ιωαννίδη που ξεπούλησε την Κύπρο βάσει σχεδίου και μέχρι σήμερα εξακολουθούν να γιορτάζουν την ανάμνηση εκείνη, ως νίκη της Δημοκρατίας; Ή μήπως είναι εκείνη που συμμετείχε με τις τρομοκρατικές οργανώσεις της στην σύγκρουση μεταξύ Αμερικανών και Γάλλων για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας; Δικά της μέλη δεν είναι εκείνοι που έτρεχαν μάρτυρες υπεράσπισης των τρομοκρατών και τώρα κόβονται να τους βγάλουν έξω από την φυλακή.

Προ των εκλογών ισχυρίστηκαν προκλητικότατα ότι θα ανατρέψουν την Γερμανική πολιτική στην Ευρώπη. Η ευρωπαϊκή αριστερή τσόντα θα ανατρέψει τους ευρωπαίους γίγαντες. Είναι τόσο αφελείς που πιστεύουν ότι το μπορούν ή μήπως είναι και αυτοί μέρος του ίδιου παιχνιδιού και απλώς μας δουλεύουν.

Εκόντες άκοντες συνεργάτες ξένων συμφερόντων για άλλη μια φορά ή ρομαντικοί Δον Κιχώτες. Όπως και να έχει βρήκαν την ευκαιρία να φτάσουν στην εξουσία ακριβώς την στιγμή που το πολιτικό σύστημα κατέρρευσε υπό το βάρος των διαχρονικών αμαρτημάτων του. Κι αν ακόμη τα καταφέρουν να φθάσουν σε κάποιας μορφής συμφωνία με την υπόλοιπη Γερμανοκρατούμενη Ευρώπη, η ζημιά που θα κάνουν στην Παιδεία, στην Δημοκρατία και στην Οικονομία θα είναι αντίστοιχη και μεγαλύτερη ίσως εκείνης που έκανε το αμαρτωλό επαναστατικό του Ανδρέα, εκσυγχρονιστικό του Κώστα και αλαμπουρνέζικο του Γιωργάκη, Πασόκ. Ίδωμεν.