Γράφει ο
Νίκος Ερρ. Ιωάννου

Ο Μέγας Αλέξανδρος ανεδείχθη ως ο σημαντικότερος Έλληνας όλων των εποχών σε μία άτυπη μορφή δημοψηφίσματος προ ολίγων ετών.

Επειδή διανύουμε μία κατεξοχήν αντιηρωική εποχή, δεν θα τολμούσα να διανοηθώ ότι οι Νεοέλληνες αναπολούν τους θριάμβους και τις εκστρατείες του, προκειμένου να επαναληφθούν...

Ενδόμυχα, όμως, δεν θα πρέπει να νιώθουμε όλοι και πολύ ευτυχείς ή αντάξιοι απόγονοι αυτού που επιλέξαμε σαν πρότυπο.

Πάντως, καλό είναι να ενθυμούμεθα ότι ο Αλέξανδρος είναι ο μοναδικός στρατιωτικός ηγέτης όλων των εποχών και παγκοσμίως, ο οποίος δεν κατέγραψε ήτταν στην πορεία του. Το μυστικό όμως γι’ αυτήν την θριαμβική πορεία, μάλλον κρύβεται στις νουθεσίες του πατρός του, Φιλίππου. Αυτός καθιέρωσε την αυτοκριτική και την μελέτη των αιτίων κάθε χαμένης δικής του μάχης· η σοφία που προέκυψε από αυτήν την διεργασία μετεδόθη στον νεαρό Αλέξανδρο.

Αφορμή γι’ αυτήν την εισαγωγή αποτελεί η 20^η επέτειος της ντροπής των Ιμίων και η συνταρακτική συνέντευξη του 21ετούς βλαστού του πεσόντος υποπλοιάρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, που είχα την τύχη να διαβάσω.

Προφανώς το ελικόπτερο και το ηρωικό πλήρωμα εβλήθησαν απροειδοποίητα, γι’ αυτό η στολή του κυβερνήτου, φέρει ματωμένες οπές από βλήματα.

Η επίσημη εκδοχή του θανάτου, ήταν καρδιακό νόσημα από το οποίο υπέφερε η μητέρα του!!

Συνειρμικά μεταφέρομαι στην Κύπρο του 1974 όπου Ελληνόπουλα από κάθε γωνιά της Ελλάδος πολέμησαν κατά των Τούρκων εισβολέων και έπεσαν ή επαναπατρίστηκαν βαρειά τραυματισμένοι.

Η επίσημη εκδοχή των θανάτων και τραυματισμών ήταν «ο πόλεμος του 1940!!» Και η δικαιολογία αυτής της μασκαράτας, το ότι «Δεν εκηρύχθη πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας» γι’ αυτό δεν μπορεί να αναφέρονται θύματα μαχών με τους Τούρκους από τον Ελληνικό Στρατό...

Συναφές με αυτό τον ραγιαδισμό είναι το γεγονός ότι χρειάστηκαν πολλά χρόνια για να πειστούν κάποιοι πολιτικοί να σκαλίσουν και τον τόπο θυσίας ΚΥΠΡΟΣ στο Μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτου. Και όταν ευάριθμοι Κύπριοι εγκατεστημένοι στην Ελλάδα το 1975, κάναμε αίτημα στον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, να ενταχθούμε στο πρόγραμμα επιστράτευσης της Μητρός Πατρίδος (με έγγραφο επαρκώς αιτιολογημένο) απερρίφθη, με το αιτιολογικό πως «σε περίπτωση μη συμμορφώσεως, δεν υπήρχε μηχανισμός να διωχθούμε!!»

Η μελέτη και ο σεβασμός της Ιστορίας μπορεί να μας προστατεύσει από επανάληψη ολισθημάτων και περαιτέρω συρρικνώσεως. Πάνω απ’ όλα όμως οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα δικά μας λάθη και παραλείψεις και να εμπνεόμαστε από ήρωες όπως ο Υποπλοίαρχος Χριστόδουλος Καραθανάσης, ο Υποπλοίαρχος Παναγιώτης Βλαχάκης και ο Αρχικελευστής Έκτορας Γιαλοψός.

Κλείνω με μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Ιωάννη Καραθανάση που ξύπνησε μέσα μου την Ελπίδα.