Γράφει ο
Νίκος Λυγερός

Με το θέμα της ΑΟΖ, η Τουρκία όσο και να προσπαθεί δεν τα βγάζει πέρα. Το παράλογο μνημόνιο με τη κυβέρνηση της Λιβύης δεν της βγήκε σε καλό διότι ακυρώθηκε και προκάλεσε αντιδράσεις ενάντια στην Τουρκία.

Έτσι η εξουσία αποφάσισε να εμπλέξει και το θέμα της Έρευνας και Διάσωσης για να δώσει την εντύπωση στους μη ειδικούς ότι συνεχίζει να μιλά για το θέμα της ΑΟΖ και ειδικά για την γαλάζια πατρίδα.

Το πρόβλημα είναι ότι και σε αυτόν τον τομέα η Τουρκία δεν μπορεί να εφαρμόσει τις διεθνείς συμφωνίες. Έτσι ξέχασε ότι στο Αιγαίο η ζώνη της Έρευνας και της Διάσωσης της Ελλάδας ταυτίζεται με το ανατολικό μέρος του FIR Aθηνών. Σαν να μην  έφτανε αυτό, η Τουρκία έχει βάλει τα νησιά μας εντός της ζώνης της, πράγμα που δεν έχει κανένα νόημα αφού εκεί λειτουργεί η κυριαρχία μας.

Αρχικά θεωρούσε ότι τα νησιά μας δεν έχουν ΑΟΖ ούτε υφαλοκρηπίδα και τώρα καταπατά και την κυριαρχία τους. Αυτό δεν είναι πια προκλητικό αλλά απλώς γελοίο διότι τώρα μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί ότι οι θέσεις της Τουρκίας είναι απλώς εκτός πλαισίου.

Έτσι η Τουρκία από μόνη της με αυτές τις νέες δηλώσεις γελοιοποιεί την ίδια της την επιχειρηματολογία ακόμα και ενώπιον των συμμάχων της. Με αυτή τη νέα προσέγγιση και οι ουδέτερες χώρες βλέπουν ότι δεν μπορεί ξένα νησιά να είναι εντός της ζώνης Έρευνας και Διάσωσης της Τουρκίας. Τώρα όλοι ξέρουν για την  τουρκική έλλειψη γνώσεων  πάνω στα βασικά.

https://lygeros.org/55611-gr/

Οι μάταιες προκλήσεις της Τουρκίας

Όσο και να προσπαθεί ο δικτάτορας της Τουρκίας να αποσπάσει την προσοχή των Τούρκων με τις προκλήσεις του στο εξωτερικό, η οικονομία της χώρας του συνεχίζει να καταρρέει. Επίσης οι προκλήσεις στις γειτονικές χώρες δεν έχουν φέρει κανένα αποτέλεσμα γιατί και η προπαγάνδα έχει τα όριά της. Όλοι οι λαοί αντιστέκονται στον επεκτατισμό της Τουρκίας με κάθε τρόπο.

Επίσης παραδοσιακά η Τουρκία δεν ξέρει να επιλέξει σοβαρούς συμμάχους που να είναι ικανοί να φέρουν έστω και μία νίκη. Το Αζερμπαϊτζάν αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της ασχετοσύνης. Και γι’ αυτό η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να πληρώσει μισθοφόρους της κακιάς ώρας για να μη χάνει αμέσως τα στοιχήματα που βάζει.

Όμως ούτε αυτό δεν καταφέρνει να το κάνει σωστά. Έτσι έχει ένα στρατό που δεν τολμά να τον χρησιμοποιήσει ούτε επίσημα ούτε ανεπίσημα στο εξωτερικό, διότι φοβάται τις επιπτώσεις μιας ήττας που θα είναι ορατή σε όλους. Το πρόβλημά της είναι και το γόητρο. 

Έτσι ζει αυτό το παράδοξο να έχει ένα άχρηστο στρατό για τα επεκτατικά της σχέδια. Αλλά ο δικτάτορας λαμβάνει ό,τι έχει σπείρει με τον αποδεκατισμό του στρατού μετά το πραξικόπημα. Έχει τη μοίρα του μεγάλου ασθενούς.

https://lygeros.org/55609-gr/