Γράφει ο
Γιώργος Παπαθανασόπουλος

Η κραυγή «Αιδώς Αργείοι» αναφέρεται τρεις φορές στην Ιλιάδα. Στη μία από αυτές έτσι αρχίζει το μάλωμα των Δαναών από τη θεά Ήρα. Τους επιπλήττει γιατί στη Λήμνο και πριν από τον πόλεμο καυχησιολογούσαν, πως καθένας από αυτούς μετρούσε για διακόσιους Τρώες, αλλά στην πράξη όλοι τους υποχώρησαν μπρος σε ένα Τρώα, τον Έκτορα.

Η κραυγή της  Ήρας θα μπορούσε να απευθύνεται στη σημερινή Κυβέρνηση, για το τι έλεγε πριν, ως αντιπολίτευση, και τι κάνει τώρα. Θα μπορούσε να είναι και η φωνή του ποιητή Κώστα Ουράνη «Πόσο μεγάλη ήταν η φόρα, πόσο το πήδημα μικρό…». Όμως η πραγματικότητα είναι άλλη.  Μόνο παραδοξολογίες μιας ξύλινης γλώσσας ακούγονται από κυβερνητικούς παράγοντες. Παρά τα  όσα συμβαίνουν αυτές τις ημέρες ένας δήλωσε: «Με τη συμφωνία αφήσαμε πίσω τη μνημονιακή εποχή…» και άλλος κομπορρημόνησε: «Η επιτυχία μας θα ανοίξει δρόμο για όλη την Ευρώπη…». Το επικίνδυνο για τη χώρα είναι πως δείχνουν ότι πιστεύουν τα όσα λένε…

Ο δανεισμός με την προϋπόθεση εκσυγχρονισμού και αναδιάρθρωσης της ελληνικής οικονομίας είναι κάτι το φυσικό και απαραίτητο όχι μόνο για τους πιστωτές της Ελλάδος, αλλά και για την ίδια την Πατρίδα μας. Οι λεονταρισμοί του ΣΥΡΙΖΑ, της γραφειοκρατίας που εκφράζει και των ιδεολόγων της μαρξιστικής λενινιστικής πτέρυγας  του έχουν ξεχαστεί. Τώρα τα κυβερνητικά  στελέχη  εργάζονται πάνω στο νέο μνημόνιο, που, προφανώς θα αλλάξει όνομα, όπως άλλαξε η «τρόικα», που πήρε το όνομα «θεσμοί»…

Όλοι, πλην των δύο απόλυτων άκρων, τώρα ομολογούν ότι η οικονομία και ο δημόσιος τομέας θέλουν επειγόντως εκσυγχρονισμό. Να λεχθεί και μια πικρή αλήθεια που λίγο συζητιέται: Η ΝΔ δεν πέτυχε να παραμείνει στην κυβέρνηση όχι γιατί εφάρμοσε τα όσα ζήτησαν οι πιστωτές, αλλά γιατί δεν τα εφάρμοσε, μάλλον κωλυσιεργούσε να τα υλοποιήσει, παίζοντας στο γήπεδο του λαϊκισμού άμυνα  στον επιτιθέμενο εκτός εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ και φυσικά δεν μπόρεσε να τον ανταγωνιστεί. 

Πάντως και παρά τα λάθη που έγιναν και τις αδυναμίες που υπήρξαν η αλήθεια είναι, ότι με την προηγούμενη Κυβέρνηση η οικονομία έμπαινε σε μια γραμμή.  Τα επίσημα στοιχεία της Eurostat δείχνουν ότι ναι μεν υπήρξε μια σημαντική μείωση του κατά κεφαλή ΑΕΠ των Ελλήνων, αλλά και ένα ελπιδοφόρο μήνυμα, ότι αυτό το 2015 θα είχε μιαν αύξηση 2,5% και το 2016 3,6%. Ακόμη  το 2016 η ανεργία θα μειωνόταν στο 22% και το χρέος θα έπεφτε στο 159,2% του ΑΕΠ. Αυτά ας τα έχουμε υπόψη μας για μια σύγκριση στα όσα μας έρχονται.