Γράφει ο Πάνος Ν.  Λύρας*

Κύριε Διευθυντά

1.-  Στις 13-8-2008 στην έγκριτη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ δημοσιεύτηκε ένα κείμενο, το οποίο με εντυπωσίασε, γι’ αυτό και το κράτησα, ως απόκομμα. Σήμερα, νομίζω, είναι ο κατάλληλος χρόνος να του ξαναρίξουμε μια ματιά για να καταλάβουμε τι σημαίνει πείσμα μαζί με ανευθυνότητα.

2.- Στη σημερινή Ελλάδα, θέλω να πιστεύω ότι δεν υπάρχει Χιντέκι Τότζο.  Μα, είναι δυνατόν να τρως δυο ατομικές βόμβες στο κεφάλι και εσύ, ως πρωθυπουργός, να προφασίζεσαι ότι είσαι δεσμευμένος απέναντι στο λαό σου να μην υποχωρήσεις; Διαχρονικό παράδειγμα προς αποφυγήν και το εγκληματικό πείσμα του Αδόλφου Χίτλερ, που υπερασπιζόμενος, δήθεν, το γερμανικό μεγαλείο θυσίασε τόσο κόσμο στο Στάλινγκραντ απαγορεύοντας στο στρατάρχη Πάουλους να κάνει πίσω έστω και ένα μέτρο!

*Οικονομολόγος