Η αποχή δεν είναι μήνυμα, αλλά επιτυχία του πολιτικού συστήματος Στέλνει κανένα μήνυμα η αποχή; Να μου επιτρέψετε να πω, κανένα.  Σε όλες τις περιπτώσεις – με αποκορύφωμα τις τελευταίες ευρωεκλογές – τα κόμματα μετράνε μόνο αυτούς που πήγαν στην κάλπη.

Μόνο αυτοί τους ενδιαφέρουν και μόνο με αυτούς κυβερνούν ή επιδιώκουν να κυβερνήσουν. Οι υπόλοιποι δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν.

Όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν στις χθεσινές εκλογές έχουν στρέψει όπως φαίνεται οριστικά την πλάτη τους στο πολιτικό σύστημα. Δεν θέλουν να το βλέπουν στα μάτια τους. Δεν εμπνέονται από κανέναν και δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κάποιος που μπορεί να βγάλει την χώρα από το αδιέξοδο.

Το πρόβλημα είναι πως και αυτοί ζουν στη χώρα. Και αυτοί πλήττονται από τις περικοπές, από τα μέτρα, από την ατολμία και την ανυπαρξία οποιασδήποτε πολιτικής. Λυπάμαι, αλλά όσοι δεν πήγαν να ψηφίσουν, δεν υπάρχουν.

Έχουν, όμως, πέσει στην παγίδα.  Κυρίως στην παγίδα του πρωθυπουργικού εκβιασμού. Αποφάσισαν να μην πάρουν αυτοί την ευθύνη για την προκήρυξη πρόωρων εκλογών.  Έστειλαν ένα μήνυμα, χωρίς τελικά καν να τους ενδιαφέρει αν το μήνυμά τους θα ληφθεί από κάποιον και από ποιον.

Παρακολουθώντας χθες βράδυ στα τηλεπαράθυρα τους πολιτικούς, οι οποίοι συνέχισαν να διαπληκτίζονται και να αλληλοκατηγορούνται παρά τα χαμηλά ποσοστά των κομμάτων τους, διαπιστώνουμε ότι δεν διδάσκονται με τίποτε και από τίποτε.

Οχυρώθηκαν όλοι πίσω από τη θέση που εξασφάλισαν τα κόμματά τους και είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Έτσι κι’ αλλιώς σ’ όλη την διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, έκαναν το παν για να στρέψει ο κόσμος την πλάτη του στην πολιτική.

Από δω και πέρα, θα κυβερνούν με αυτούς που πηγαίνουν στην κάλπη. Αυτή ήταν τελικά η επιδίωξή τους. Και αυτό είναι μήνυμα γι’ αυτούς που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν.

Το εξαγόμενο συμπέρασμα είναι πως τελικά αυτοί που δεν ψηφίζουν δεν στέλνουν μήνυμα. Παίρνουν μήνυμα. Και το μήνυμα που παίρνουν είναι πως ουδείς ενδιαφέρεται για την γνώμη τους.

Αν νομίζουν πως αυτό είναι καλό πράγμα, μπορούν να συνεχίσουν. Τα κόμματα θα μοιράζονται ένα 40% και θα εμφανίζονται επικυρίαρχοι του 100%.  Ενδεχομένως θα φτάσουν κάποια στιγμή να μοιράζονται το 30% ή και το 20%. Και πάλι θα κυβερνούν το 100% του πληθυσμού.

Η αποχή δεν είναι αποτυχία του πολιτικού συστήματος. Είναι αποτυχία του λαού.  Ενός λαού που από την στιγμή που διαπίστωσε ότι οι μέχρι σήμερα επιλογές του ήσαν επιβλαβείς, αποφάσισε να σταματήσει να συμμετέχει στον δημόσιο βίο.