Γράφει ο
Κώστας Δημ Χρονόπουλος

Είναι απορίας άξιον η θλιβερή προσπάθεια αξιολόγησης, την οποία επιχειρούν διάφοροι αξιωματούχοι, αναφορικά με την βαρύτητα των εγκλημάτων που διέπραξαν οι ολοκληρωτισμοί/τυραννίες του Κομμουνισμού και του Ναζισμού κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πόση άραγε σημασία -και αξία- έχει το ποιός ήταν περισσότερο αιμοδιψής /αιμοχαρής από τους δύο ; Ό Αττίλας ή ό Τζέγκις Χάν;

Πόσους περισσότερους από τον άλλον εξόντωσε κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο : Ο Χίτλερ ή ο Στάλιν;

Έρχεται τώρα το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και παίρνει θέση -ψηφίζουν οι εκπρόσωποι με διαφωνίες - ως προς το ποιό καθεστώς ήταν το στυγνότερο!

 Το φαιδρότερο είναι πως υπήρξαν διαφοροποιήσεις ανάμεσα και σε Ευρωβουλευτές του ιδίου Κόμματος (;).

Όταν μιλά κανείς για -δεδομένους , αδιαμφισβήτητους - ολοκληρωτισμούς, μικρή ή μηδενική σημασία έχει το ποιός διέπραξε περισσότερες ή -και - ειδεχθέστερες φρικαλεότητες. Είναι αμφότεροι απολύτως καταδικαστέοι -τελεία και παύλα.  Τραγικές φιγούρες, κομματικές μαριονέττες, εκπρόσωποι του άκρατου πολιτικαντισμού και των βδελυρών σκοπιμοτήτων .

Απόδειξη: Η αποφυγή - περί απαλλαγής των ερυθρών εγκλημάτων και εγκληματιών πρόκειται -εξίσωσης  Στάλιν και Χίτλερ. Κομμουνισμού και Ναζισμού! Τόσο πια ανιστόρητοι; Τόσο δα αθώοι και ιδεολόγοι; Τόσο βαρήκοοι που δεν άκουσαν τίποτα για την συνυπευθυνότητά τους; Τόσο τυφλοί που δεν είδαν το σύμφωνο που οι δύο τους, τότε, συνυπέγραψαν,  μοιράζοντας  αναμεταξύ τους  Ευρωπαϊκές  Χώρες; (Πριν να συγκρουστούν). Τι ακριβώς επιχείρησαν οι αδρά αμειβόμενοι κ. κ Ευρωαπεσταλμένοι  μας;  Επιλογή ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη του ολοκληρωτισμού; Χωρίς αιδώ, περίσκεψη και αίσθηση κινδύνου αυτογελοιοποίησης! Έντονη η απέλπιδα προσπάθεια αγιοποίησης της Ερυθράς Σκύλλας. Γιατί;

Απλή, απλούστατη η εξήγηση: Όταν καλείται να πάρει ο /η οιοσδήποτε θέση για τέτοια ζητήματα, όντας αγκιστρωμένος /νη σε κομματικές ιδεοληψίες και (αυτο) εντάξεις σε "Δεξιές" , "Αριστερές" κ. α ταμπέλες, τότε αυτοακυρώνει την όποια αντικειμενική κριτική σκέψη διαθέτει. 

Είναι  τυπικός  διαμετακομιστής /βαποράκι που μεταφέρει κομματικά τσιτάτα /απόψεις και ιδεοληψίες.

Εδώ ίσως κάποιος -δικαίως- να μου παρατηρήσει: Τότε πως εξηγείται ότι διαφοροποιήθηκαν Ευρωβουλευτές (με αποχή, παρών κ.ο.κ.) του ιδίου Κόμματος;

Πιθανολογώ πως θέλησαν να δείξουν διαλλακτικότητα, δημοκρατικότητα, αγωνιώντας μήπως και ... στεναχωρήσουν το "Αριστερό Κατεστημένο".

 Να μην το προκαλέσουν , αφού εδώ και δεκαετίες αποτελεί τον φόβο και τον τρόμο της αποφυγής συγκρούσεων κοινωνικών.

Δουλοπρεπής -χάριν πολιτικάντικων σκοπιμοτήτων -συμπεριφορά.

Αλλά και ψοφοδεής (διαχρονική δυστυχώς) στάση.

Οι Κομμουνιστές (Αυθεντικοί, Αριστεροί, Ροζ, Μεταλλαγμένοι κ.ο.κ),

έχουν πετύχει να τιμώνται οι -κατ' αυτούς- ήρωες της παράταξής τους:

Οι  "Δεξιοί" ("γνήσιοι" ή μεταλλαγμένοι /εκφυλισμένοι) δεν το τόλμησαν. Τόποι προσκυνήματος  τα Μνημεία Γυάρου , Μακρονήσου κλπ από τους πρώτους.

Ούτε ένα στεφάνι ή παρουσία στον Τόπο του Μακρυγιάννη για τους πεσόντες ΕΛΛΗΝΕΣ χωροφύλακες !!!. Επέτειος για τους (μη) πεσόντες του Πολυτεχνείου (;).Ουδεμία επέτειος ή Μνημείο  - ούτε καν αναφορά - για το έπος του Μακρυγιάννη!

Όταν φθάνουν (καταντούν, ορθότερα) υψηλά ιστάμενα και προβεβλημένα άτομα να ερίζουν για το ποιά ήταν χειρότερη: Η Σκύλλα ή η Χάρυβδη του ολοκληρωτισμού  και  κάποιοι να αθωώνουν την μια από τις δύο εκδίδοντας καταγέλαστα ψηφίσματα, τότε δεν υπάρχει ασφαλώς πόρος /οδός διέλευσης για την  Δημοκρατία.

Το "πλοίο της Δημοκρατίας" είναι καταδικασμένο να καταποντιστεί, διερχόμενο ανάμεσα από τα νερά που εκτοξεύουν τα τέρατα του ολοκληρωτισμού.

ΥΓ Λέτε τον προσεχή Δεκέμβριο να δούμε ... σύσσωμο το περιώνυμο "Δημοκρατικό Τόξο" να παραβρεθεί και να καταθέσει στεφάνι στου Μακρυγιάννη;  Το Μνημείο μπορεί να ανεγερθεί λίγο αργότερα και, φυσικά... δημοκρατικότερα!