Γράφει ο
Κώστας Δούκας

Νομίζω ὃτι εἶναι καιρός ἡ Τροχαία νά μπεῖ στόν κόπο νά κατασκευάσει

ἓνα νέο σῆμα ὁδικῆς κυκλοφορίας, γιά νά εἰδοποιοῦνται ἒγκαιρα οἱ

ὁδηγοί, πού ἀνέρχονται τήν ὁδό Ἀκαδημίας ἂν μποροῦν ἢ ὂχι νά

χρησιμοποιήσουν τήν Ἡρώδου Ἀττικοῦ. Τήν ὁδό τοῦ πρωθυπουργικοῦ

γραφείου ντέ!

Καί γιά τήν ἀκρίβεια, τήν ὁδό Λουκίου Βιβουλίου, Ἱππάρχου Τιβερίου

Κλαυδίου Ἀττικοῦ Ἡρώδου, ὃπως εἶναι τό πλῆρες ὂνομά της.

Μέ τό κατάλληλο σῆμα θά εἰδοποιοῦνται οἱ ὁδηγοί, φθάνοντας στήν ὁδόν

Ἀκαδημίας, ἂν θά μποροῦν νά χρησιμοποιοῦν τήν ὁδόν Ἡρώδου Ἀττικοῦ ἢ θά

πρέπει ὑποχρεωτικά νά μποτιλιαρισθοῦν εἲτε πρός τό Σύνταγμα, εἶτε πρός

τό Χίλτον.

Διότι ὁ νέος ἒνοικος τοῦ μεγάρου τῆς ὁδοῦ Ἡρώδου Ἀττικοῦ, συζύγου τῆς

Ρηγίλλης, πού ἒγινε παραπλήσιος δρόμος, κλείνει συχνά πυκνά καί

ἀπροειδοποίητα, τόν δρόμο, κάτι πού δέν ἒχει συμβεῖ ποτέ μέ ὃσους

πρωθυπουργούς τό χρησιμοποίησαν στό παρελθόν, ἐκτός κάποιων ἐκτάκτων

περιστάσεων.

Καί γιά νά δώσουμε μιά ἰδέα, τό νέο σῆμα τῆς Τροχαίας θά μποροῦσε νά

εἶναι μία στρογγυλή ἀπαγορευτική πινακίδα, μέ μία ἁδρή γραμμική

ἀσπρόμαυρη εἰκόνα τοῦ κ. Τσίπρα ἀχνομειδιῶντος, νά σηκώνει τήν

παλάμη,(τήν δεξιά ἢ τήν ἀριστερά δέν ξέρω, κι οὒτε μοῦ πέφτει λόγος)

ὂχι ἀνοικτά σέ σχῆμα μούτζας, ἀλλά φιλικά καί ἀπαγορευτικά, μέ τήν

ἒνδειξη: <ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ ΚΛΕΙΣΤΗ>.

Ἡ πινακίδα θά μποροῦσε νά εἶναι αὐτομάτως περιστρεφομένη μέ

τηλεχειρισμό: Πάλι τό πορτραῖτο τοῦ πρωθυπουργοῦ καί μέ τόν ἀντίχειρα

(δέν ξέρω καί πάλι ποιοῦ χεριοῦ) νά δείχνει εὐφρόσυνα: <ΗΡΩΔΟΥ ΑΤΤΙΚΟΥ

ΑΝΟΙΚΤΗ>.

Ἀς μή ξεχνᾶ ὁ πρωθυπουργός, πού ἒχει μετατρέψει σέ τσιφλίκι του τήν

διασημότερη καί νευραλγικότερη ὁδό τῶν Ἀθηνῶν, πού πῆρε τό ὂνομά της

ἀπό τόν διασημότερο εὐεργέτη τῶν Ἀθηνῶν, μέ εὐγλωττία, μέ ρητορική

δεινότητα, αὐτόν πού ἒχτισε τό ἲδιο μέγαρο, τό Παναθηναϊκό στάδιο, τό

Ἡρώδειο (τό δεύτερο διασημότερο ἀρχαῖο θέατρο στόν κόσμο) καί ἒκανε τά

μεγαλύτερα ἒργα καί εὐεργετήματα στήν Ἀθήνα καί σέ ὃλη τήν Ἑλλάδα, ὃτι

ἐκεῖ, στό σημερινό πρωθυπουργικό γραφεῖο, ὃπου ἀποκαθηλώθηκε ὁ

ἐξαίρετος ζωγράφος Βρυζάκης, <ὑπεγράφη>, τό πρῶτο μνημόνιο μέ θλιβερά

ἐπακόλουθα. Ὁ Ἡρώδης, ὁ πατέρας τοῦ ὁποίου εἶχε βρεῖ μεγάλο θησαυρό σ᾽

ἓνα πηγάδι, εἶχε ὑποσχεθῆ νά δώση ἀπό μία μνᾶ σέ κάθε Ἀθηναῖο, ἀλλά

ὃταν οἱ ἂνθρωποι πῆγαν νά  εἰσπράξουν τό ποσό (ὃπως σήμερα γιά

παράδειγμα τό <κοινωνικό μέρισμα>), παρουσιάσθηκαν ἒγγραφα τοῦ πατέρα

του, πού ἒλεγαν ὃτι οἱ Ἀθηναῖοι τοῦ …χρωστοῦσαν πολλά λεφτά. Ἒτσι οἱ

περισσότεροι ὂχι μόνο δέν πῆραν, <κοινωνικό μέρισμα> (συγγνώμη, μία

μνᾶ) ἀλλά βρέθηκαν καί χρεῶστες καί πλήρωσαν κι ἀπό πάνω. Αὐτό τό

χουνέρι δέν τοῦ τό συγχώρησαν ποτέ.

Ἀς τό ἒχει ὑπ᾽ ὂψη του ὁ κ. Τσίπρας, πού κλείνει κάθε τρεῖς καί λίγο

τήν ἱστορική ὁδό ἑνός Ὑπάτου, ἑνός ρήτορος, ἑνός Μαικῆνα τῶν Ἀθηνῶν,

ἑνός ἀνθρώπου πού ἡ γενιά του κρατοῦσε ἀπό τό γένος τῶν Ἀλκμαιωνιδῶν,

τοῦ Μιλτιάδου καί τοῦ Κίμωνος, ἑνός κορυφαίου σοφιστοῦ, ἑνός ἐξαιρέτου

πολιτικοῦ μέ μετριοπαθῆ λόγο, ἑνός μεγάλου εὐργέτη, πού τόν κυνήγησε ὁ

θάνατος ὃσο κανέναν ἂλλο. Ἒχασε τήν πρώτη του γυναῖκα, ἒχασε καί τήν

δεύτερη τήν Ρήγιλλα, πού τήν παντρέφτηκε σέ ἡλικία 14 ἐτῶν ἐνῶ ὁ ἲδιος

ἦταν 40 ετῶν, ἒχασε καί τά τρία του παιδιά. Στό τέλος πέθανε καί ὁ

ἲδιος σέ ἡλικία μόλις 76 ετῶν. Ἐπί τέλους ἐτάφη στό Παναθηναϊκό

Στάδιο, πού ὁ ἲδιος ἀνασκεύασε ἐκ βάθρων, διότι οἱ Ἀθηναῖοι, ὃσο κι ἂν

θύμωναν μέ κάποιες συμπεριφορές τῶν ἡγητόρων τους, δέν ξεχνοῦσαν ποτέ

τίς μεγάλες τους ὑπηρεσίες πρός τήν πατρίδα καί ἒκαναν μετακομιδή τῶν

ὀστῶν του ἀπό τήν ἒπαυλή του στόν Μαραθῶνα, στό Στάδιο. Κι ἂς ἒλεγαν

μέ κακεντρέχεια:

<Τό Παναθηναϊκό Στάδιο καλῶς λέγεται Παναθηναϊκό, γιατί χτίσθηκε μέ τά

χρήματα τῶν Ἀθηναίων>.

Δέν ξέρω ἂν θά ποῦν κάτι παρόμοιο στό μέλλον καί γιά τόν κ. Τσίπρα,

πού μοναδικό του εὒσημο εἶναι <τό παιδί τῶν καταλήψεων> καί πού

κλείνει τόν ἱστορικό δρόμο, ἐνῶ θά ἒπρεπε μέ κάποιο τρόπο νά θυμίζη ἡ

ὁδός αὐτή,  παραμένοντας πάντα ἀνοιχτή, τά μεγάλα εὐεργετήματα τοῦ

Ἡρώδου Ἀττικοῦ.