Άλλη ονομασία του είναι Wilson’s σύνδρομο θυρεοειδή αδένα (W.T.S. = Wilson’s Thyroid Syndrome) ή Σύνδρομο θερμοκρασίας Wilson αποτελεί Μορφή εναλλακτικής, συμπληρωματικής Ιατρικής.

Δεν αναγνωρίζεται από την Παγκόσμια Ιατρική Κοινότητα.

Το σύνδρομο Wilson δεν έχει καμμία σχέση με τη νόσο Wilson*.

Νόσος Wilson: Κληρονομική νόσος που μεταβιβάζεται με τον αυτοσωματικό υπολειπόμενο χαρακτήρα και στο οποίο η συγγενής μείωση της σερουλοϊλασμίνης (λεύκωμα που συνδέεται με το χαλκό) επιτρέπει την συσσώρευση του χαλκού του οργανισμού σε διάφορα όργανα του σώματος (εγκέφαλος, ήπαρ, νεφροί, κερατοειδή χιτώνα οφθαλμού) ενώ σημειώνεται και αύξηση απορρόφησης του κυκλοφορούντος χαλκού από το έντερο. 

Το Σ.W. περιγράφηκε για πρώτη φορά το έτος 1990 από E. Devnins Wilson ο οποίος ανέφερε πληθώρα συμπτωμάτων θεωρώντας ότι το σύνδρομο αποτελεί ήπια μορφή υποθυρεοειδισμού που προκαλείται από μειωμένη μετατροπή της Τ₄ προς Τ₃, ενώ οι υπόλοιπες εξετάσεις του θυρεοειδή αδένα είναι φυσιολογικές. Χαρακτηρίζεται από χαμηλή θερμοκρασίας (37,0oC) σώματος και προκαλείται από stress. Η θεραπεία του Σ.Δ. είναι χορήγηση Τ3.

Η Αμερικάνικη Ενδοκρινολογική Εταιρεία (ΑΕΕ) όχι μόνον δεν αναγνώρισε το σύνδρομο το οποίο χαρακτηρίζεται από μη ειδικά συμπτώματα (κούραση – ευερεθιστικότητα – απώλεια μνήμης – πονοκεφάλους) αλλά θεώρησε ότι η θεραπεία χορήγηση Τ3 είναι επιβλαβής και επέβαλλε στέρηση της άδειας του γιατρου, επανάληψη μέρους της ειδικότητας του. Το ΣW αναφέρεται και μόνον για ιστορικούς λόγους.