Γράφει ο
Γιάννης Συνοδινός

Διάβασα τη δήλωση του κυρίου Σταύρου Θεοδωράκη, σύμφωνα με την οποία «στην πρώτη σειρά θα κάθονται οι νέοι στην ηλικία». Τον κ. Θεοδωράκη, δεν τυχαίνει να τον γνωρίζω προσωπικά, ούτε ως πολιτικό, αλλά ούτε και ως πρώην δημοσιογράφο. Μια-δυο φορές τον είχα δει στο γραφείο κυβερνητικού εκπροσώπου να συνεννοείται μαζί του για ρεπορτάζ που θα ετοίμαζε, τότε, που άγνωστος ακόμα στο ευρύ κοινό έκανε τα πρώτα τηλεοπτικά βήματά του.

Όμως αυτό που διάβασα περί πρώτης σειράς για τους νέους ομολογώ, πως με ενοχλεί πολύ. Διαφωνώ, όπως διαφωνούν και πολλοί άλλοι συνομήλικοι μου 60άρηδες. Και να του θυμίσω, αυτό που πολλοί από εμάς λέμε: εκεί που βρίσκομαι θα έρθεις και συ. Τότε εύχομαι να μη σου πει κανείς κύριε Θεοδωράκη, πως «περάστε πίσω κύριε. Εδώ οι θέσεις είναι κρατημένες για τους νέους».

Άρα κύριε Θεοδωράκη, είσαι και συ λαϊκιστής, ενώ πας να παρουσιαστείς ως κάτι το καινούργιο στην πολιτική ζωή του τόπου. Να σου θυμίσω λοιπόν πως και ο Μακρόν στη Γαλλία τα ίδια έκανε και μέσα σε λίγους μήνες αυτοί που τον ψήφισαν του γύρισαν τη πλάτη.

Και τι θα έλεγες εσύ κύριε Συνοδινέ; Εγώ λοιπόν φίλοι μου θα έλεγα πως θα βασιστώ στους καλύτερους. Ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Αυτό είναι που χρειάζεται η Ελλάδα. Αν κάποιος αξίζει, ΠΡΕΠΕΙ να κάθεται στην πρώτη θέση. Αν δεν αξίζει πάει πίσω. Έφτασε η ώρα η Ελλάδα να βασιστεί πάνω στους ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ. Αυτούς που ξέρουν και που μπορούν να την βγάλουν από τη δύσκολη θέση που βρίσκεται. Αυτούς που διαθέτουν την ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ πείρα για τα βγάλουν πέρα στους δύσκολους καιρούς που διάγουμε.

Άστα λοιπόν αγαπητέ κύριε Θεοδωράκη αυτά τα συνθήματα περί νέων, γιατί οι νέοι μας αρκετά έχουν υποστεί. Πάρε τους καλύτερους αν θες να δεις άσπρη μέρα, ενώ μαζί σου να δει άσπρη μέρα και η Ελλάδα. Μακριά από ρουσφέτια και χάρες. Τους ΚΑΛΥΤΕΡΟΥΣ πρέπει να διαλέξουμε για να βγούμε από την κρίση. Ανεξάρτητα από ηλικία, κομματικές προτιμήσεις και ιδεολογίες, όποιος μπορεί και έχει τα κότσια να προσφέρει, όποιος έχει την πείρα και την απαραίτητη μόρφωση, όποιος ξέρει τι συμβαίνει στην Ελλάδα και το εξωτερικό, αυτός να κάτσει μπροστά. Γιατί τέτοιους χρειαζόμαστε τώρα.

Όπως έλεγε ο μεγάλος Τένγκ Χσιάο Πίνγκ, «δεν με ενδιαφέρει το χρώμα της γάτας, φτάνει να τρώει τα ποντίκια».