ΜΕΓΑΛΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ«ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ» ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΑΡΒΑΝΙΤΗ Γράφει ο Νίκος Ναούμης


Με μεγάλη επιτυχία, πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα του Επιμελητηρίου Αιτωλοακαρνανίας στο Αγρίνιο, η παρουσίαση του βιβλίου «Έρωτας και πολιτική», του συνταγματάρχη ε.α. και ειδικού συμβούλου του Δήμου Ξηρομέρου, κ. Δ. Αρβανίτη.

Για το βιβλίο μίλησαν ο δήμαρχος Ακτίου – Βόνιτσας κ. Ν. Σολδάτος, ο οποίος, αφού ευχαρίστησε τον συγγραφέα για την πρόσκληση, στη συνέχεια, μίλησε από καρδιάς για το βιβλίο και τον καλό του φίλο. Τον κ. Σολδάτο, διαδέχτηκε κι απεύθυνε ένα σύντομο χαιρετισμό, ο συνεργάτης τους στο Δήμο Ξηρομέρου, κ. Β. Μουρκούσης. Ο κ. Μουρκούσης, μίλησε με πολύ θερμά λόγια για τον συγγραφέα και εξαίροντας τις ικανότητές του, τον παρότρυνε και του ευχήθηκε καλή δύναμη, για το νέο του ξεκίνημα, αφήνοντας εμμέσως να εννοηθεί, την φημολογούμενη κάθοδο του κ. Αρβανίτη, στις επικείμενες εθνικές εκλογές…

Ακολούθησαν οι ομιλίες και η ανάλυση του βιβλίου, από τους κύριους ομιλητές στο πάνελ της εκδήλωσης. Πρώτος τον λόγο από την συντονίστρια της βραδιάς δημοσιογράφο κα Σ. Βούλτεψη, έλαβε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, κ. Α. Παλιούρας.

Ο κ. Παλιούρας, με την τεράστια εμπειρία του, έκανε μία σε βάθος ανάλυση τόσο από τεχνικής, όσο κι από άποψης περιεχομένου του βιβλίου «Έρωτας και πολιτική», τονίζοντας ιδιαίτερα τον τρόπο γραφής, τόσο των κειμένων που έχουν να κάνουν με το πώς ο συγγραφέας βλέπει την πολιτική και τα κακώς της κείμενα, όσο και τα κείμενα εκείνα που αναφέρονται στις ερωτικές περιπέτειες μιας ομάδας Ελλήνων που οι καταστάσεις τους ένωσαν στη Σόφια της Βουλγαρίας.

Τόνισε ιδιαίτερα την λογοτεχνική αξία των κειμένων του βιβλίου κι έμεινε ιδιαίτερα εντυπωσιασμένος από την γλώσσα που ο κ. Αρβανίτης χρησιμοποιεί.

Τον λόγο στην συνέχεια, πήρε η δημοσιογράφος κα Ν. Ράγιου, η οποία αναφέρθηκε, στην οξύτητα της κριτικής που ο συγγραφέας ασκεί στην πολιτική εξουσία, τονίζοντας παράλληλα πως τα πολιτικά κείμενα του βιβλίου, κάλλιστα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν χρονογραφήματα και να ανταγωνιστούν επάξια κείμενα σύγχρονων μετρ του συγκεκριμένου είδους.

Παρότρυνε το ακροατήριο δε, να κάνει τον κόπο να διαβάσει το βιβλίο, διότι όπως η ίδια ανέφερε, το περιεχόμενό του, είναι εντελώς διαφορετικό απ’ ό,τι κανείς φαντάζεται, αν αρκεστεί στον τίτλο του.

Διάβασε επίσης και δύο μικρά αποσπάσματα, που η ίδια θεωρεί ότι μαρτυρούν την ταυτότητα του βιβλίου, τόσο από τα πολιτικά, όσο κι από τα κείμενα με τις ιστορίες των προδομένων ερώτων.

Στην συνέχεια τον λόγο έλαβε ο πολιτικός επιστήμονας κ. Ν. Ναούμης. Ο κ. Ναούμης, έχοντας μια στενή προσωπική σχέση με τον κ. Αρβανίτη, αναφέρθηκε στο πώς έφτασε το βιβλίο αυτό να γεννηθεί και να δει το φως της δημοσιότητας. Όπως ανέφερε ο ίδιος αλλά και επιβεβαίωσε ο συγγραφέας, το βιβλίο «Έρωτας και πολιτική», προέκυψε από την ανάγκη του συγγραφέα να φέρει σε επαφή τις σκέψεις και τις απόψεις του, ένα ευρύτερο κοινό, αυτό που δεν ασχολείται με το διαδίκτυο. Αυτό διότι η διείσδυση του διαδικτύου στην ελληνική επαρχία και πιο συγκεκριμμένα στο νομό Αιτωλοακαρνανίας, είναι απογοητευτική και, τα περισσότερα από τα κείμενα του βιβλίου, κυρίως τα πολιτικά, είδαν το φως της δημοσιότητας σε αυτό.

Τον κύκλο των ομιλητών, έκλεισε ο πρόεδρος της Ξηρομερίτικης Εταιρείας Λόγου και Τέχνης, κ. Μ. Τσελεπής. Με τον χειμαρρώδη του λόγο, ο κ. Τσελεπής, παρότρυνε τον φίλο του Δ. Αρβανίτη, να ασχοληθεί και να καλλιεργήσει περισσότερο το γραπτό του λόγο και, ν’ αφήσει κατά μέρους τις σκέψεις για ενεργό εμπλοκή με την κεντρική πολιτική σκηνή.

Στη συνέχεια, τον λόγο έλαβε η συντονίστρια του πάνελ κ. Σ. Βούλτεψη η οποία, αφού ευχαρίστησε θερμά τους διοργανωτές για την πρόσκληση, στη συνέχεια κατέθεσε με μία σύντομη τοποθέτηση την άποψή της για το βιβλία κι έδωσε τον λόγο στον κ. Δ. Αρβανίτη, ο οποίος έκλεισε την παρουσίαση, με την δική του τοποθέτηση.

Ιδιαίτερα συγκινημένος, ευχαρίστησε θερμά όσους ήταν παρόντες στην αίθουσα καθώς και τους ομιλητές.

Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την ομιλία του κ. Δ. Αρβανίτη:

«…Να δηλώσω ότι ο τίτλος του συγγραφέα είναι πολύ ψηλά για μένα. Μου αρκεί ο τιμητικός χαρακτηρισμός του γραφέα και μάλιστα του γραφέα πεζικού δηλαδή του πεζού  και όχι  του ποιητικού λόγου

Ξέρετε διακατέχομαι από τη χαρά του παραγωγού. Έφκιαξα ένα προϊόν πνευματικής τροφής και περιμένω να το δοκιμάσει ο κόσμος κι η μεγάλη μου ευχαρίστηση θα είναι να αρέσει σε όσους φάνε το προϊόν αυτό
 
Έρωτας και Πολιτική λοιπόν! Είναι ο έρωτας στη πολιτική ή  η πολιτική στον έρωτα; Η μήπως ο έρωτας για τη πολιτική; Τίποτα από τα παραπάνω αγαπητοί μου. Είναι ένα βιβλίο κύρια για τη πολιτική. Όμως ποιος ασχολείται σήμερα με τη πολιτική; Ένας μικρός αριθμός ατόμων, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων το κάνουν για να βρίσουν, να κυνηγήσουν, να λοιδορήσουν.

Κατά συνέπεια ένα βιβλίο για τη πολιτική θα ήταν καταδικασμένο στην αποτυχία. Γι αυτό ακολουθώντας τη συνταγή των διαφημιστών οι οποίοι λένε ότι το αίμα και το σπέρμα πουλάει, έγραψα τέσσερις ιστορίες προδομένων ερώτων με διπλωμάτες, επιχειρηματίες,  στριπτιζέζ, κατασκόπους, δολοφονίες, μαφία αλλά και πούρα Αβάνας, πολιτικούς, μοντέλα, ηθοποιούς  αλλά και περιστρεφόμενους δερβίσηδες, Νεφερτίτες και πριμαντόνες. Το θέμα είναι ότι αυτές οι ιστορίες είναι περίπου πραγματικές γιατί τις πλέον ενδιαφέρουσες ιστορίες τις γράφει η ίδια η ζωή.

Δηλαδή επιγραμματικά ο έρωτας είναι το περιτύλιγμα για να πουλήσω τη πολιτική.

Πέρασα 25 χρόνια από τη ζωή μου στο στράτευμα γυρίζοντας όπου η πατρίδα με έστελνε ανά την επικράτεια αλλά και στο εξωτερικό. Μετά την παραίτησή μου συνέχισα να εργάζομαι στο εξωτερικό έως ότου αποφάσισα το 2010 να γυρίσω πίσω στις ρίζες μου, στο  τόπο μου και να ασχοληθώ με τα κοινά. Για να κάνω καριέρα στη πολιτική; Όχι βέβαια Δεν μ’ ενδιαφέρει αυτό, η προσφορά είναι το θέμα. Ε καλά θα μου πείτε τα έχουμε ξανακούσει αυτά. Μα αγαπητοί φίλοι σήμερα βλέπετε τα ποντίκια εγκαταλείπουν το  ναυάγιο της πολιτικής. Πάγκαλος, Παπαϊωάννου, Χρυσοχοΐδης, Λιάπης και άλλοι αστέρες  δεν θα πολιτευθούν λένε. Κι αν κάποιοι έχουν το σθένος και μένουν στη πολιτική, όσοι τώρα μπαίνουν χαρακτηρίζονται βλάκες ή τουλάχιστον τρελοί. Γιατί η κατάσταση σήμερα είναι ιδιαιτέρως ζόρικη κι όταν παρουσιάζεται έτσι μόνον οι ζόρικοι συνεχίζουν

Δηλαδή τι μας λες ρε Αρβανίτη τώρα, μήπως θα σώσεις τη χώρα; Όχι βέβαια, ούτε τον τίτλο του σωτήρα κυνηγώ αλλά ούτε και μπορώ. Ένα λιθαράκι όμως θα το βάλω κι αν όλοι αναλάβουν το μερίδιο που τους αναλογεί θα φκιαχτεί κι η χώρα. Με κόπο, δουλειά και χρόνο

Κατ’ αυτόν τον τρόπο γεννήθηκε το βιβλίο αυτό, για να επικοινωνήσω τις όποιες πολιτικές μου ιδέες, για να με γνωρίσει ο κόσμος αφού ασχολούμαι με τη πολιτική μόλις ενάμιση χρόνο!

Αναφέρομαι στο βιβλίο για τη σημερινή πολιτική κατάσταση και τις ευθύνες που υπάρχουν με τόλμη και λόγια όχι στρογγυλεμένα αλλά με γωνίες, αιχμηρά γιατί οι λέξεις όπως λέει κι ο ποιητής πρέπει να καρφώνονται σαν τα καρφιά. Για τη κατάσταση στην Αιτωλοακαρνανία, τα αγροτικά, τα κτηνοτροφικά, τους απαρχαιωμένους ΤΟΕΒ, την εκτροπή του Αχελώου αλλά και το Πλατυγιάλι με τους Σεΐχηδες, τις γελοιότητες με τα φωτοβολταϊκά, τα σκάνδαλα, τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, τον νεποτισμό, την ιδιωτεία αλλά και την εξωτερική πολιτική, τα νοσοκομεία, τα διόδια, τη τοπική αυτοδιοίκηση στις μέρες του Καλιγούλα, συγγνώμη του Καλλικράτη, την εθνική άμυνα αλλά και τον Σόιμπλε και τη γερμανική κατοχή

Θα σας διαβάσω ένα απόσπασμα  από το  πρώτο μου κείμενο στο βιβλίο «Απόψεις για μια σύγχρονη πολιτική»:

Η πολιτική και οι πολιτικοί έχουν απαξιωθεί  ολοκληρωτικά, καθόσον θεωρούνται και είναι υπαίτιοι όχι όμως οι μοναδικοί για το στρεβλό εκσυγχρονισμό, νόθο εξαρτισμό και περιβαλλοντική υποβάθμιση, παραγωγική αποδιάρθρωση και δανειοδίαιτη ευμάρεια, αισθητικό εκχυδαϊσμό και παρακμή της παιδείας, λαϊκισμό, αναξιοκρατία, κομματισμό, διαφθορά. Ο διανοητής Γ. Κονδύλης πρώτος το 1992 επεσήμανε, ότι «η σημερινή Ελλάδα, όντας ανίκανη να παραγάγει η ίδια όσα καταναλώνει και μην έχοντας αρκετή αυτοσυγκράτηση –και αξιοπρέπεια – ώστε να μην καταναλώνει περισσότερα απ’ όσα μπορεί να παραγάγει η ίδια, προκειμένου να καταναλώνει παρασιτεί» δανειζόμενη και υποθηκεύοντας πόρους του μέλλοντος. Επρόκειτο για τη συνθήκη όπου το ξεπούλημα του έθνους και των εν λόγω πόρων έπαιρνε τη μορφή «αγοράς αυστριακών μπισκότων για σκύλους και  οργάνωσης τριήμερων ταξιδιών στο Λονδίνο για ψώνια, κατασφαλίζοντας ενδιαμέσως παχυλές επιδοτήσεις μιας περιττής αγροτικής παραγωγής και την περαιτέρω διόγκωση μιας ημιπαράλυτης δημοσιοϋπαλληλίας», τη συνθήκη «όπου το κράτος και το έθνος βρέθηκαν, χάρη στην απλόχερη μεσολάβηση του πολιτικού κόσμου, σε τόσο αγαστή σύμπνοια με τον χαρτοπαίχτη της επαρχίας και το τσόκαρο των Αθηνών».

Οι πολιτικοί όμως δεν έχουν την αποκλειστικότητα της ευθύνης για το σημερινό κατάντημα της Ελλάδας. Υπήρχε ένα «επαίσχυντο κοινωνικό συμβόλαιο». Η νοοτροπία του παρασιτικού καταναλωτισμού, αφορά τη «συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού όλων των κοινωνικών στρωμάτων». Δεν έχουμε να κάνουμε με «έναν λίγο-πολύ υγιή εθνικό κορμό, ο οποίος έχει αρκετές περισσές ικμάδες ώστε να τρέφει και μερικά παράσιτα ποσοτικώς αμελητέα, παρά για ένα πλαδαρό σώμα που παρασιτεί ως σύνολο εις βάρος ολόκληρου του εαυτού του, ήτοι τρώει τις σάρκες του, συχνότατα και τα περιττώματά του».

Αυτά βέβαια ο Κονδύλης τα έλεγε στα 1992 και τον αποκήρυσσαν οι πάντες ακόμα και η αριστερά από την οποία προερχόταν. Είκοσι χρόνια μετά μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η χώρα έχει χρεoκοπήσει, οι Έλληνες ζουν με δόσεις, οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν γίνει αριθμητικές εξισώσεις  στα μπλοκάκια των διάφορων ΡΑΙΧενμπαχ, η εθνική κυριαρχία έχει παραχωρηθεί, η περιουσία λεηλατείται, το κοινωνικό κράτος αποτελεί παρελθόν, η ανεργία φτάνει στο 20%, η νεολαία έχει υποστεί ψυχολογικό σοκ, οι αγρότες διατελούν σε αδυναμία παραγωγής και πολλά άλλα εφιαλτικά τα οποία μαζί με τα τραγικά ψέματα της κυβέρνησης του ελάχιστου Παπανδρέου, την εσκεμμένη παραπληροφόρηση των ΜΜΕ, την έλλειψη σχεδιασμού και συντονισμού, συντελούν στη  διαμόρφωση  της εθνικής μας κατάθλιψης».

Αγαπητοί μου φίλοι για μένα πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού, του δυνατού, της πράξης της δράσης και της κατανόησης. Είναι αυτό που ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης έλεγε:

«Η πολιτική είναι πρόταγμα αυτονομίας: συλλογική δραστηριότητα στοχασμένη και διαυγής που έχει ως στόχο τη συνολική θέσμιση της κοινωνίας».

«Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, οφείλουμε να δημιουργήσουμε το νόμο μας. Αν θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι, κανείς δεν μπορεί να μας πει τι πρέπει να σκεφτόμαστε.»

Στην πράξη λοιπόν επιθυμώ  να αρθρώσω λόγο αληθινό, πολιτικά οξύ, αναφερόμενος στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας  αλλά και γενικότερα η χώρα μας, να στηλιτεύσω τις πρακτικές της συναλλαγής, των κομματικών εγκάθετων, των ανεκπλήρωτων υποσχέσεων, της απάθειας, της ατιμωρησίας, της οκνηρίας των πολιτών αλλά και των αρχόντων, του βολέματος, του νεποτισμού, της εκμετάλλευσης, των κάθε είδους επαγγελματιών της πολιτικής, της αρπαγής (καταλήστευσης) του δημόσιου χρήματος,  της υποδούλωσης μας στο ΔΝΤ   και της έλλειψης στρατηγικού - μακρόπνοου σχεδιασμού  
  
Θα έχετε δει στο εξώφυλλο του βιβλίου, το αλογάκι της θάλασσας. Σίγουρα θα αναρωτηθείτε τι σχέση έχει με το θέμα του βιβλίου. Μα έχει αγαπητοί μου. Είναι πολιτική πρόταση ο ιππόκαμπος. Είναι το μοναδικό ζωντανό στη θάλασσα που έχει υιοθετήσει τη κατακόρυφη, τη περήφανη στάση. Κινείται, ζει, κοιμάται σε κατακόρυφη στάση. Αυτή τη στάση προτείνω, την όρθια, τη στάση του αγώνα, της δουλειάς, της συμμετοχής, της αντίστασης στους ντόπιους και ξένους που επιθυμούν τη διάλυση της χώρας μας.

Αγαπητοί φίλοι, έχω πέντε παιδιά, τα τέσσερα μεγάλα. Εγώ ντρέπομαι που η γενιά μου  παραδίδει στους νέους  αυτό τον κόσμο. Τι να τους πούμε όταν τελειώνουν τα πανεπιστήμια και μας ρωτούν απορημένα τι κάνουμε πατέρα;

Μήπως πρέπει να γνωριστούμε ξανά;

Να σας συστηθώ λοιπόν: Είμαι ο Δημήτρης Αρβανίτης και είμαι εδώ μέσα. Εσείς;»