Γράφει ο
Θανάσης Παπανδρόπουλος

Επειδή αρκετές επώνυμες πολυεθνικές επιχειρήσεις, για λόγους σκοπιμότητας προφανώς, έσπευσαν να ξεβρακωθούν μπροστά στους τραμπούκους του φασιστικού κινήματος «antifa», το οποίο δηλώνει αντιρατσιστικό και άλλα παραμύθια, παραθέτουμε προς γνώση των ενδιαφερομένων ποιο ακριβώς ήταν το όραμα του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ, όταν τόνιζε ότι «έχει ένα όραμα»:

Το όραμα του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ

«I have a dream»

[….] Κι αυτή θα είναι η ημέρα που όλα τα παιδιά του Θεού θα μπορούν να τραγουδούν με νέο νόημα:

«Χώρα μου, γλυκιά χώρα της ελευθερίας, εσένα υμνώ/

Στη γη όπου πέθαναν οι πατέρες μας,

στη γη που προ­σκυνώ με υπερηφάνεια/

Από κάθε βουνοκορφή, αφήστε την ελευθερία να ηχεί!»

Και αν η Αμερική προορίζεται να γίνει ένα σπουδαίο έθνος, αυτό πρέπει να γίνει αλήθεια.

Γι’ αυτό λοιπόν, αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τους ιερούς λόφους του Νιου Χάμπσιρ.

Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τα περήφανα βουνά της Νέας Υόρκης

[...] Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τα χιονισμέ­να βραχώδη όρη του Κολοράντο.

Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από τις κυρτές πλα­γιές της Καλιφόρνια.

Μα δεν αρκεί μόνο αυτό:

Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από το Στόουν Μάουντεν της Τζόρτζια.

Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από το Λούκαουτ Μάουντεν του Τενεσί.

Αφήστε την ελευθερία να ηχήσει από όλους τους λό­φους του Μισισιπή.

Από κάθε Βουνοπλαγιά, αφήστε την ελευθερία να ηχήσει.

Και, όταν θα επιτρέψουμε στην ελευθερία να ηχήσει, όταν θα την αφήσουμε να ηχήσει από κάθε χωριό και κά­θε χωριουδάκι, από κάθε πόλη και κάθε πολιτεία, θα μπορέσουμε να φέρουμε πιο κοντά εκείνη την ημέ­ρα όπου όλα τα παιδιά του θεού -μαύροι και λευκοί, εβραίοι και μη ιουδαίοι, προτεστάντες και καθολικοί- θα μπορούν να ενώσουν τα χέρια τους και να τρα­γουδήσουν τα λόγια από το παλιό αυτό νέγρικο θρη­σκευτικό τραγούδι:

«Ελεύθεροι επιτέλους, ελεύθεροι επιτέλους!

Ευχαριστούμε τον θεό, είμαστε ελεύθεροι επιτέλους!»

Θα πρέπει να πάσχει κανείς από βαριά διανοητική αναπηρία, για να μην καταλάβει πόσο απέχει ένα όραμα ελευθερίας από τους τραμπούκους που καίνε βιβλιοθήκες και γκρεμίζουν αγάλματα. Και στους οποίους δυστυχώς υποκλίνονται επιχειρήσεις, προφανώς για να αποσοβήσουν τα χειρότερα. Σε μια εποχή όπου η βία ανεγκέφαλων, αμαθών και κακοποιών στοιχείων εξελίσσεται σε πολιτικό κίνημα, με ό,τι αυτό σημαίνει για τη δημοκρατία.