Διακόσια στρέμματα αρδεύσιμης γης κατά μέσο όρο σε άνυδρες και ημι-άνυδρες περιοχές σε 75 χώρες καταστρέφονται κάθε ημέρα εδώ και περισσότερα από είκοσι χρόνια λόγω της παρουσίας αλάτων.

Σύμφωνα με νέα έρευνα των Ηνωμένων Εθνών, εκτιμάται ότι σήμερα η συνολική έκταση που επηρεάζεται από αυτό το φαινόμενο έχει παρόμοιο μέγεθος με τη Γαλλία, σημειώνοντας αύξηση πάνω από 25 τοις εκατό σε σχέση με τις αρχές της δεκαετίας του 1990.

Η υποβάθμιση από το αλάτι συμβαίνει σε άνυδρες και ημι-άνυδρες περιοχές όπου οι βροχοπτώσεις δεν αρκούν για την τακτική διήθηση του βρόχινου νερού μέσα από το χώμα, καθώς και σε περιοχές όπου η άρδευση εφαρμόζεται χωρίς κάποιο φυσικό ή τεχνητό σύστημα αποστράγγισης.

Πρακτικές άρδευσης χωρίς διαχείριση της αποχέτευσης προκαλούν την συσσώρευση αλάτων στο σύστημα ριζών, επηρεάζοντας πολλές ιδιότητες του εδάφους και μειώνοντας την παραγωγικότητα. Οι κυριότερες περιοχές με τέτοια προβλήματα βρίσκονται στην Ινδία, το Πακιστάν, την Κίνα, την κοιλάδα του Ευφράτη, την κεντρική Καλιφόρνια και τη λίμνη Αράλη.

Για την αναστροφή του φαινομένου οι οκτώ συγγραφείς της μελέτης προτείνουν μεθόδους όπως δενδροφύτευση, βαθύ όργωμα, καλλιέργεια ποικιλιών με μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στα άλατα, και τη δημιουργία σκαμμάτων και τάφρων γύρω από τις περιοχές υψηλού κινδύνου.