Σάββατο
20 Απριλίου 2024
20 Απριλίου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4961
Τα νεοφιλελεύθερα ψέματα
Μετά την εφαρμογή του μνημονίου, παρατηρείται μια εντεινόμενη προσπάθεια διαστρέβλωσης της αλήθειας από κυβέρνηση και το σύνολο σχεδόν των Μέσων Μαζικής «Ενημέρωσης». Προσπαθώντας να κάνουν το άσπρο μαύρο και έχοντας στο πλευρό τους και κάποιους δήθεν διαφωνούντες, που όμως στην ουσία προσπαθούν να περάσουν με πιο ομαλό τρόπο την καθεστωτική προπαγάνδα.
Θα προσπαθήσουμε λοιπόν με αυτό το άρθρο να αποδιαρθρώσουμε κάποιες από τις βασικές παραδοχές στις οποίες βασίζεται η μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί το εργατικό εισόδημα και οι λαϊκές κατακτήσεις τα τελευταία 100 χρόνια.
Η πρώτη παραδοχή, που γίνεται μάλιστα και από κάποιους δήθεν κεϋνσιανούς Έλληνες οικονομολόγους, (οι οποίοι έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια λέγοντας γνωστές μπαρούφες) είναι ότι έχουμε πολύ υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών κερδών. Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα.
Η φορολογία επί του εισοδήματος στην Ελλάδα είναι στο 23,3% των συνολικών φορολογικών βαρών έναντι του 33,2% στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 και του 34,4% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.
Ένας άλλος σημαντικός δείκτης είναι αυτός που δείχνει το σύνολο των φόρων σαν ποσοστό του ΑΕΠ. Με βάση αυτό το δείκτη η Ελλάδα βρίσκεται στην 27η θέση της παγκόσμιας κατάταξης με ποσοστό φόρων επί του ΑΕΠ στο 28% έναντι 38% της ΕΕ των 15 και 35% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα δε με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας η Ελλάδα είναι στην 23η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της φορολογίας επί του εισοδήματος με ποσοστό φορολόγησης το 40% έναντι 62,28 της πρώτης στην κατάταξη Δανίας, 50% της ευρισκόμενης στην 7η θέση Ιαπωνίας ,35% των Ηνωμένων Πολιτειών της πλήρους ασυδοσίας του κεφαλαίου και 33% της ευρισκόμενης στην 42η θέση Σουαζιλάνδης…
Εκεί δε που φαίνεται το θέατρο που παίζουν όσοι ζητούν μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων είναι στην φορολογία των κερδών: Η Ελλάδα βρίσκεται στην 22η θέση με ποσοστό φορολόγησης το 25%, με πρώτη στην κατάταξη τις Ηνωμένες Πολιτείες με ποσοστό 40% με το μέσο όρο της ΕΕ -15 να κυμαίνεται γύρω στο 30%.
Στα παραπάνω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια οι φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις. Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο είναι για τον τραπεζικό κλάδο. Αν υπολογίσουμε τις φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι Τράπεζες το πραγματικό ποσοστό φορολόγησής τους πέφτει στο 16-18%.
Από τα στοιχεία που παραθέσαμε φαίνεται ότι αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή η οριζόντια φορολόγηση (κεφαλικός φόρος ανεξάρτητα εισοδήματος) που συνεπάγεται η υψηλή έμμεση φορολογία μέσω των συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ.
Άρα ανατρέπεται το επιχείρημα της μη είσπραξης εσόδων. Μια λογική αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα υψηλά εισοδήματα και στα επιχειρηματικά κέρδη καθώς και ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών των επιχειρηματικών κερδών θα είχε άμεσο αποτέλεσμα. Αρκεί να μην βάζεις τα παπαγαλάκια στα ΜΜ»Ε» να τιτιβίζουν δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα. Και να μη θέλεις να διαστρεβλώσεις την πραγματικότητα για να εξυπηρετήσεις συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Η δεύτερη παραδοχή που γίνεται αφορά το «υψηλό κόστος του δημόσιου τομέα», τον «υπερβολικά μεγάλο αριθμό των Δημοσίων υπαλλήλων», την χαμηλή ποιότητα και εκπαίδευση και το «υψηλό κόστος μισθοδοσίας τους» .
Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα. Ο πραγματικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι 760.000 περίπου χωρίς τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ που ανέρχονται σε περίπου 45.000. Σαν ποσοστό του συνολικού εργατικού δυναμικού δεν ξεπερνάει το 17% και δεν αποκλίνει από το μέσο όρο της ΕΕ των 15. Μάλιστα χώρες με αναπτυγμένες καπιταλιστικές δομές έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά εργαζομένων στο δημόσιο (Γαλλία 26% Βρετανία 19%, ΗΠΑ και Καναδάς πάνω από 16% με τις σκανδιναβικές χώρες να έχουν τα πρωτεία με ποσοστά γύρω στο 30%).
Από την άποψη της ποιότητας το 39% των δημοσίων υπαλλήλων έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση, το 28% δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και το 9% έχει τεχνολογική εκπαίδευση. Και ακόμη, ένα 10% διαθέτει μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα.
Ας πάμε τώρα στο πραγματικό κόστος μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων. Το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα ανέρχεται στο 11% του ΑΕΠ, (11η θέση σε σύνολο 28 χωρών του ΟΟΣΑ με πρώτη τη Δανία (16,9% του ΑΕΠ) και τελευταία την Ιαπωνία (6,2% του ΑΕΠ)) . Να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος των 28 χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο 10,4% του ΑΕΠ.
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμύθια των νεοφασιστών με νεοφιλελεύθερο μανδύα που αυτή τη στιγμή κυβερνούν την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μοναδικός στόχος τους είναι να εφαρμόσουν την γελοία ιδεοληψία τους για πλήρη κατάργηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία, με στόχο την βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου.
Και την μετατροπή της αγοράς εργασίας σε ζούγκλα και της Ευρώπης σε ένα απέραντο νεκροταφείο εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
--Ο κ. Μανόλης Βασιλάκης είναι μέλος του ιδρυτικού πυρήνα της Ενιαίας Αριστερής Κίνησης (ΕΝ.Α.Κ.)
Γράφει ο
Μανόλης Βασιλάκης
Μανόλης Βασιλάκης
Θα προσπαθήσουμε λοιπόν με αυτό το άρθρο να αποδιαρθρώσουμε κάποιες από τις βασικές παραδοχές στις οποίες βασίζεται η μεγαλύτερη επίθεση που έχει δεχτεί το εργατικό εισόδημα και οι λαϊκές κατακτήσεις τα τελευταία 100 χρόνια.
Η πρώτη παραδοχή, που γίνεται μάλιστα και από κάποιους δήθεν κεϋνσιανούς Έλληνες οικονομολόγους, (οι οποίοι έχουν πάρει σβάρνα τα κανάλια λέγοντας γνωστές μπαρούφες) είναι ότι έχουμε πολύ υψηλή φορολογία των επιχειρήσεων και των επιχειρηματικών κερδών. Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα.
Η φορολογία επί του εισοδήματος στην Ελλάδα είναι στο 23,3% των συνολικών φορολογικών βαρών έναντι του 33,2% στην Ευρωπαϊκή Ένωση των 15 και του 34,4% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.
Ένας άλλος σημαντικός δείκτης είναι αυτός που δείχνει το σύνολο των φόρων σαν ποσοστό του ΑΕΠ. Με βάση αυτό το δείκτη η Ελλάδα βρίσκεται στην 27η θέση της παγκόσμιας κατάταξης με ποσοστό φόρων επί του ΑΕΠ στο 28% έναντι 38% της ΕΕ των 15 και 35% του μέσου όρου των χωρών του ΟΟΣΑ.
Σύμφωνα δε με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας η Ελλάδα είναι στην 23η θέση στην παγκόσμια κατάταξη της φορολογίας επί του εισοδήματος με ποσοστό φορολόγησης το 40% έναντι 62,28 της πρώτης στην κατάταξη Δανίας, 50% της ευρισκόμενης στην 7η θέση Ιαπωνίας ,35% των Ηνωμένων Πολιτειών της πλήρους ασυδοσίας του κεφαλαίου και 33% της ευρισκόμενης στην 42η θέση Σουαζιλάνδης…
Εκεί δε που φαίνεται το θέατρο που παίζουν όσοι ζητούν μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων είναι στην φορολογία των κερδών: Η Ελλάδα βρίσκεται στην 22η θέση με ποσοστό φορολόγησης το 25%, με πρώτη στην κατάταξη τις Ηνωμένες Πολιτείες με ποσοστό 40% με το μέσο όρο της ΕΕ -15 να κυμαίνεται γύρω στο 30%.
Στα παραπάνω στοιχεία δεν συμπεριλαμβάνονται βέβαια οι φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι επιχειρήσεις. Το πλέον χαρακτηριστικό στοιχείο είναι για τον τραπεζικό κλάδο. Αν υπολογίσουμε τις φοροαπαλλαγές που απολαμβάνουν οι Τράπεζες το πραγματικό ποσοστό φορολόγησής τους πέφτει στο 16-18%.
Από τα στοιχεία που παραθέσαμε φαίνεται ότι αποτελεί συνειδητή πολιτική επιλογή η οριζόντια φορολόγηση (κεφαλικός φόρος ανεξάρτητα εισοδήματος) που συνεπάγεται η υψηλή έμμεση φορολογία μέσω των συνεχών αυξήσεων του ΦΠΑ.
Άρα ανατρέπεται το επιχείρημα της μη είσπραξης εσόδων. Μια λογική αύξηση των φορολογικών συντελεστών στα υψηλά εισοδήματα και στα επιχειρηματικά κέρδη καθώς και ο περιορισμός των φοροαπαλλαγών των επιχειρηματικών κερδών θα είχε άμεσο αποτέλεσμα. Αρκεί να μην βάζεις τα παπαγαλάκια στα ΜΜ»Ε» να τιτιβίζουν δημιουργώντας μια εικονική πραγματικότητα. Και να μη θέλεις να διαστρεβλώσεις την πραγματικότητα για να εξυπηρετήσεις συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Η δεύτερη παραδοχή που γίνεται αφορά το «υψηλό κόστος του δημόσιου τομέα», τον «υπερβολικά μεγάλο αριθμό των Δημοσίων υπαλλήλων», την χαμηλή ποιότητα και εκπαίδευση και το «υψηλό κόστος μισθοδοσίας τους» .
Ας δούμε όμως ποια είναι η πραγματική εικόνα. Ο πραγματικός αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα είναι 760.000 περίπου χωρίς τους εργαζόμενους στις ΔΕΚΟ που ανέρχονται σε περίπου 45.000. Σαν ποσοστό του συνολικού εργατικού δυναμικού δεν ξεπερνάει το 17% και δεν αποκλίνει από το μέσο όρο της ΕΕ των 15. Μάλιστα χώρες με αναπτυγμένες καπιταλιστικές δομές έχουν πολύ υψηλότερα ποσοστά εργαζομένων στο δημόσιο (Γαλλία 26% Βρετανία 19%, ΗΠΑ και Καναδάς πάνω από 16% με τις σκανδιναβικές χώρες να έχουν τα πρωτεία με ποσοστά γύρω στο 30%).
Από την άποψη της ποιότητας το 39% των δημοσίων υπαλλήλων έχει πανεπιστημιακή εκπαίδευση, το 28% δευτεροβάθμια εκπαίδευση, και το 9% έχει τεχνολογική εκπαίδευση. Και ακόμη, ένα 10% διαθέτει μεταπτυχιακό ή διδακτορικό δίπλωμα.
Ας πάμε τώρα στο πραγματικό κόστος μισθοδοσίας των δημοσίων υπαλλήλων. Το μισθολογικό κόστος στην Ελλάδα ανέρχεται στο 11% του ΑΕΠ, (11η θέση σε σύνολο 28 χωρών του ΟΟΣΑ με πρώτη τη Δανία (16,9% του ΑΕΠ) και τελευταία την Ιαπωνία (6,2% του ΑΕΠ)) . Να σημειωθεί ότι ο μέσος όρος των 28 χωρών του ΟΟΣΑ είναι στο 10,4% του ΑΕΠ.
Για να τελειώνουμε λοιπόν με τα παραμύθια των νεοφασιστών με νεοφιλελεύθερο μανδύα που αυτή τη στιγμή κυβερνούν την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μοναδικός στόχος τους είναι να εφαρμόσουν την γελοία ιδεοληψία τους για πλήρη κατάργηση της κρατικής παρέμβασης στην οικονομία, με στόχο την βίαιη αναδιανομή του εισοδήματος υπέρ του κεφαλαίου.
Και την μετατροπή της αγοράς εργασίας σε ζούγκλα και της Ευρώπης σε ένα απέραντο νεκροταφείο εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
--Ο κ. Μανόλης Βασιλάκης είναι μέλος του ιδρυτικού πυρήνα της Ενιαίας Αριστερής Κίνησης (ΕΝ.Α.Κ.)
