Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Η αιτία της θεαματικής στροφής του κ. Τσίπρα στην τελευταία σύσκεψη των αρχηγών των χωρών μελών της Ευρωζώνης, η οποία τον οδήγησε στην υπογραφή της συμφωνίας, ήταν το γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι αρχηγοί του έδωσαν να καταλάβει με κάθε λεπτομέρεια, τι περίμενε τη χώρα αν επέμενε στις θέσεις του.

Η βίαιη πολιτική ενηλικίωση του Πρωθυπουργού, η πολιτική του ωρίμανση, καθώς και η στροφή του στο ρεαλισμό, είναι έκδηλη.

Ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει την εθνικά υπεύθυνη στροφή, μη έχοντας άλλη αξιόπιστη επιλογή και  επέλεξε τη χώρα από το κόμμα. Υπέγραψε μια δύσκολη και επώδυνη συμφωνία, ζυγίζοντας τα υπέρ και τα κατά, μπαίνοντας στο δρόμο της υπευθυνότητας.

Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τα μέτρα που περιλαμβάνει η συμφωνία είναι οδυνηρά και πολλά, όμως είναι ορθολογικά και επιβεβλημένα.

Ένα από τα εύλογα ερωτήματα που τίθεται μετά τη σύναψη της συμφωνίας, είναι κατά πόσον η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να κάνει κτήμα της τα μέτρα, να τα υποστηρίξει δημοσίως και να πείσει τους ψηφοφόρους καθώς και την κοινή γνώμη, ότι μόνο μέσα από αυτά περνάει ο δρόμος για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ, στην Ευρωζώνη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

H υλοποίηση των μέτρων, μετά την υπερψήφιση της συμφωνίας στη Βουλή, θα είναι το δυσκολότερο διότι θα πρέπει να γίνει από ανθρώπους οι οποίοι φαίνεται να είναι κατώτεροι των περιστάσεων.

Πώς θα υλοποιήσουν οι άνθρωποι αυτοί ένα τόσο απαιτητικό μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα, όταν μάλιστα το φορτίο του είναι υπερβολικά βαρύ και ταυτόχρονα υφεσιακό;

Το νομοσχέδιο, μέσω του οποίου κυρώνεται η συμφωνία με τους εταίρους, εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία από τη Βουλή (229 «ναι»), αλλά ο κ. Τσίπρας βγήκε « πληγωμένος», διότι είδε 32 βουλευτές του να το καταψηφίζουν, 6 βουλευτές του να δηλώνουν παρών, ενώ μία βουλευτής του να ήταν απούσα.

Μετά από αυτή την εξέλιξη, το ερώτημα που τίθεται είναι αν ο κ. Τσίπρας θα καταφέρει να μείνει κυρίαρχος στην πολιτική ζωή και παράλληλα η χώρα να μείνει όρθια. Με τις παρούσες συνθήκες αυτό φαίνεται να είναι δύσκολο, διότι τα προβλήματα είναι τεράστια και οι εταίροι δεν αστειεύονται πλέον.

Ζούμε το θέατρο του παραλόγου, διότι:

-       Δεν μπορούν τα μέλη της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ από τη μια να καταγγέλλουν τους εταίρους ως εκβιαστές και μάλιστα να μιλούν για πραξικόπημα και από την άλλη να εκλιπαρούν για επίτευξη τελικής συμφωνίας.

-       Δεν μπορεί ο Πρωθυπουργός της χώρας  από τη μια να παρουσιάζει τους εταίρους σχεδόν ως εχθρούς και από την άλλη να επιδιώκει την ουσιαστική βοήθεια και συμβολή, κυρίως των ισχυρών, για την υπογραφή συμφωνίας και κατά συνέπεια  τη σωτηρία της χώρας.

 -      Δεν μπορεί ο κ. Τσίπρας από τη μια να μη δίνει τη μάχη του για τη συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε και από την άλλη να εναποθέτει στην αντιπολίτευση αυτόν το ρόλο, η οποία παρεμπιπτόντως παρείχε τη μέγιστη δυνατή στήριξη στον Πρωθυπουργό και τη συμφωνία.

-       Δεν μπορεί ο κ. Τσίπρας να τονίζει σε όλους τους τόνους ότι δεν πιστεύει αυτά που υπέγραψε και καλείται να υλοποιήσει. Θα πρέπει επιτέλους να αποδεχθεί την πραγματικότητα.

-          Δεν μπορεί ο κ. Λαφαζάνης και οι φίλα προσκείμενοι στην Αριστερή Πλατφόρμα να δηλώνουν από τη μια ότι δεν θα ψηφίσουν τα μέτρα που συμφώνησε ο κ. Τσίπρας και από την άλλη να δηλώνουν υποκριτικά ότι στηρίζουν την κυβέρνηση, υπηρετώντας την ενότητα  του κόμματος.

-        Δεν μπορεί η Πρόεδρος της Βουλής κ. Κωνσταντοπούλου από τη μια να εκφράζεται με ιδιαίτερα ευνοϊκά σχόλια για τον Πρωθυπουργό και από την άλλη να καλεί τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να ψηφίσουν «όχι» στα μέτρα προκειμένου, όπως είπε, να απαλλάξουν την Κυβέρνηση από τον εκβιασμό των δανειστών.

-        Δεν μπορεί η πρώην Αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Βαλαβάνη από τη μια να εξουσιοδοτεί με την ψήφο της στη Βουλή την Κυβέρνηση να διαπραγματευτεί και να υπογράψει συμφωνία με τους εταίρους και από την άλλη να γνωστοποιεί με την επιστολή της στον Πρωθυπουργό, ότι επιθυμούσε να μην υπάρξει συμφωνία, όντας σίγουρη ότι ο κ. Τσίπρας θα επέστρεφε στην  Ελλάδα για να στηριχθεί στο Λαό.

-     Δεν μπορεί ο ορισθείς από τον ΣΥΡΙΖΑ εισηγητής στη Βουλή του νομοσχεδίου για την κύρωση της συμφωνίας κ. Βίτσας, να τονίζει μεταξύ άλλων ότι « δεν υπερασπίζεται το νομοσχέδιο, αλλά την ανάγκη ψήφισής του».

-         Δεν μπορεί ο νέος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κυρίτσης στην παρθενική του εμφάνιση στη Βουλή από τη μια να ψηφίζει «ναι» στη συμφωνία με τους εταίρους και από την άλλη να δηλώνει ότι αισθάνεται άρρωστος και ντροπή.

Δυστυχώς, πέντε χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης, υπάρχουν κομμάτια της κοινωνίας αλλά και του πολιτικού κόσμου που «παραμένουν θυμωμένα», σαν να μην έχουν κατανοήσει ότι η Ελλάδα ποτέ δεν θα είναι η ίδια όπως πριν από την κρίση. Είναι αιθεροβάμονες, πιστεύουν στη δική τους ουτοπία, ή είναι επικίνδυνοι;

Θα πρέπει όλοι μας να δούμε την πραγματικότητα με ρεαλισμό. Η χώρα έχει χρεωκοπήσει και για να ανακάμψει χρειάζονται δομικές αλλαγές, πολιτική σταθερότητα και κυρίως πολύ δουλειά. Η βίαιη ωρίμανση που υφιστάμεθα, είναι ότι πολύτιμο έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας.

Όμως τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμη. Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσοχή σε ότι λέμε και κάνουμε και προπάντων  προσήλωση στο στόχο μας, που είναι η ολοκλήρωση της συμφωνίας έως το Σεπτέμβριο και η εξασφάλιση της χρηματοδότησης της χώρας. Μόνο όταν κλείσει η συμφωνία και αρχίσουν να εφαρμόζονται οι αναγκαίες δομικές μεταρρυθμίσεις, όταν εκλείψει οριστικά ο φόβος του Grexit, μόνο τότε θα αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη, θα έρθουν οι επενδύσεις και θα ανακάμψει η οικονομία.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.