Διαφωνίες βουλευτών και παλινωδίες ΕυρωπαίωνΠρόωρη Εβδομάδα Παθών έφεραν οι παγίδες του Μνημονίου Η Εβδομάδα των Παθών αρχίζει πρόωρα σήμερα για την κυβέρνηση, καθώς αποδεικνύεται πως μόλις τώρα, έναν χρόνο μετά την υπογραφή του Μνημονίου, οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αρχίζουν να ανακαλύπτουν σε όλες του τις λεπτομέρειες το κείμενο κάτω από το οποίο έβαλαν, δια της ψήφου τους, την υπογραφή τους.


Η αρχή της σφοδρής σύγκρουσης έγινε την περασμένη εβδομάδα, λίγο πριν ξεκινήσει η απεργία των δημοσιογράφων, με την «ανταρσία» των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που αρνήθηκαν να ανάψουν πράσινο φως στο νομοσχέδιο για την «απελευθέρωση» των τυχερών παιγνίων.


Θεωρείται βέβαιο ότι θα ξεκινήσει επιχείρηση κατευνασμού των βουλευτών με αλλεπάλληλες συνεδριάσεις των οργάνων – αν και φαίνεται εντελώς απίθανο να γίνει πράξη αυτό που ο πρωθυπουργός υπόσχεται ξανά και ξανά από τον περασμένο Οκτώβριο, όσον αφορά στη «σύσφιξη σχέσεων» μεταξύ υπουργών, βουλευτών και κομματικών οργανώσεων.


Μπροστά στις παγίδες του μνημονίου, οι βουλευτές δεν δείχνουν διατεθειμένοι να συγκρουστούν με την κομματική βάση πέφτοντας στη φωτιά της δανειακής σύμβασης.


Τα «όργανα σύσφιξης σχέσεων» και «συναπόφασης» δεν έχουν λειτουργήσει – αυτό τουλάχιστον φαίνεται από το αποτέλεσμα.


Τον Οκτώβριο του 2010, ο κ. Παπανδρέου είχε αναγγείλει την δημιουργία ενός «διαθεσμικού» οργάνου, με την συμμετοχή υπουργών και βουλευτών και με σκοπό να περνούν χωρίς προβήματα τα νομοσχέδια από την Βουλή.


Έκτοτε, ουδέποτε ανακοινώθηκε συνεδρίαση του συγκεκριμένου οργάνου και δεν έγιναν γνωστές πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που αυτό λειτουργεί στην διαδικασία πρόληψης των κρίσεων. Αντίθετα, πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κατηγορούν τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου – και κυρίως τον υπουργό των Οικονομικών – για απαξίωση της κοινοβουλευτικής ομάδας και έλλειψη διαβούλευσης επί των νομοσχεδίων.


Μάλιστα, ο κ. Παπανδρέου είχε επανέλθει στο θέμα και, στις 26 Νοεμβρίου 2010, κατά την συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, είχε υποσχεθεί την δημιουργία μιας «τριμερούς» (υπουργοί, βουλευτές και κομματικές οργανώσεις) που θα συζητά επί των νομοσχεδίων πριν από την κατάθεσή τους.

Δεν συνέβη τίποτε από όλα αυτά, καθώς ήταν από την αρχή βέβαιο ότι οι ρυθμοί που επιβάλλει το Μνημόνιο δεν αφήνουν περιθώρια για τέτοιες «πολυτέλειες», οι οποίες έμειναν τελικά στα λόγια.


Αγκάθι παραμένει το Πρόγραμμα Σταθερότητας 2012-2015, το οποίο περιλαμβάνει και περικοπές δαπανών, αλλά και αποκρατικοποιήσεις, που είναι βέβαιο ότι θα αποτελέσουν αντικείμενο σκληρής κριτικής, τόσο ως προς το εύρος τους, όσο και ως προς τα ποσά που θα αντληθούν.


Ήδη δρομολογείται συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας για την προσεχή εβδομάδα, στη διάρκεια της οποίας ο κ. Παπανδρέου θα προσπαθήσει να «συμμαζέψει» τους βουλευτές, καταφεύγοντας, όπως συνηθίζει, σε αναφορές από το παρελθόν και επίρριψη των ευθυνών στους αντιπάλους.


Όλα αυτά, μέσα σε ένα κλίμα όπου ο κίνδυνος της αναδιάρθρωσης έχει γίνει το καθημερινό ψωμοτύρι, με τα σενάρια περί ανασχηματισμού και πρόωρων εκλογών σε ημερήσια διάταξη.


Λάδι στη φωτιά ρίχνουν και οι δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που τώρα, ο ένας μετά τον άλλον, διαπιστώνουν πως δεν ήταν τόσο τολμηρές όσο θα έπρεπε οι αποφάσεις της 11ης Μαρτίου στο Eurogroup, που επικυρώθηκαν στις 25 Μαρτίου από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.


Μετά τον Πρόεδρο της Κομισιόν Μπαρόζο, χθες και ο υπουργός των Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε άσκησε κριτική στις αποφάσεις της 11ης Μαρτίου, δηλώνοντας πως η επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων και η μείωση του επιτοκίου κατά 1% που δόθηκαν στην Ελλάδα – και για τις οποίες πανηγύρισε ο κ. Παπανδρέου – ίσως να αποδειχθούν ανεπαρκείς στην προσπάθεια ανόρθωσης της δημοσιονομικής κατάστασης στη χώρα μας.


«Θα παρακολουθήσουμε στενά τις εξελίξεις», πρόσθεσε ο κ. Σόιμπλε, «και θα αποφασίσουμε στην πορεία».


Η Ευρώπη βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με άλλους δύο πονοκεφάλους: Την προσφυγή της Πορτογαλίας στον μηχανισμό στήριξης, αλλά και το αποτέλεσμα του τελευταίου ισλανδικού δημοψηφίσματος, όπου το 58% των Ισλανδών αποφάσισαν να μην επιστραφεί στην Βρετανία και στην Ολλανδία το ποσό των 4 περίπου δις ευρώ που οι δύο χώρες είχαν προσφέρει το 2008 ως οικονομική στήριξη για να αποζημιωθούν όσοι επλήγησαν από την κατάρρευση της τράπεζας Landsbanki.


Οι Ισλανδοί απέρριψαν για δεύτερη φορά το αίτημα της κυβέρνησης για αποπληρωμή του χρέους και πλέον η υπόθεση θα κριθεί στα διεθνή δικαστήρια, με την πρωθυπουργό της χώρας να στηλιτεύει δημόσια την «ανεύθυνη αυτή επιλογή» των συμπατριωτών της.


Η Ισλανδία είχε έλθει σε συμφωνία με τους δανειστές για την αποπληρωμή του χρέους, αλλά οι Ισλανδοί, οι οποίοι θα έπρεπε να συμβάλουν με κατά κεφαλήν ποσό ύψους 100 ευρώ τον μήνα, αρνούνται να την επικυρώσουν με δημοψήφισμα.


Αξίζει να σημειωθεί ότι η συμφωνία είχε οριακά επικυρωθεί από την Βουλή, αλλά ο Πρόεδρος της χώρας δεν την υπέγραψε, ζητώντας την διενέργεια δημοψηφίσματος. Η πρώτη απόρριψη συγκέντρωσε το συντριπτικό ποσοστό του 93%, ενώ και τη δεύτερη φορά οι Ισλανδοί παρέμειναν στο κίνημα του «Δεν πληρώνω».


Το γεγονός δημιουργεί νέα δεδομένα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς ενισχύεται η άποψη πως στο μέλλον οι υπερχρεωμένες χώρες δεν θα είναι σε θέση να αποπληρώσουν τα χρέη τους.


Τα πράγματα έχουν δυσκολέψει ακόμη περισσότερο, λόγω των αποφάσεων της 11ης Μαρτίου, βάσει των οποίων στον μόνιμο ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης εντάσσονται και τα ιδιωτικά κεφάλαια, αλλά οι ιδιώτες θα λαμβάνουν πίσω τα χρήματά τους μετά του ΔΝΤ και των ευρωπαϊκών κρατών, που προηγούνται.


Είναι κάτι που η ελληνική κυβέρνηση, δια του πρωθυπουργού, είχε απορρίψει τον περασμένο Νοέμβριο – αλλά δέχθηκε τον Μάρτιο. Τότε (τον Νοέμβριο), ο κ. Παπανδρέου είχε επιτεθεί στην κ. Μέρκελ που επέμενε για την ένταξη των ιδιωτών στον μηχανισμό, υποστηρίζοντας επί λέξει πως «η αναδιάρθρωση των ιδιωτικών χρεών οδηγεί σίγουρα στην χρεοκοπία».