Γράφει ο
Κώστας Δημ. Χρονόπουλος

Είναι παλιά πονεμένη ιστορία η "σχέση συνύπαρξης" ανάμεσα στην Τουρκία ("Τ") και την Ευρωπαϊκή  Ένωση ("Ε.Ε").

Έχει περάσει από 40 κύματα και η "τρικυμία" δεν λέει να κοπάσει.

Μόνο που η "Τ" γνωρίζει τι θέλει, ενώ οι δυτικοί νομίζουν ότι γνωρίζουν τι θέλουν.

Κάθε τρείς και  λίγο οι Ευρωπαίοι απειλούν την "Τ" πως αν δεν συμμορφωθεί - ως προς τα ανθρώπινα δικαιώματα, τον εκδημοκρατισμό, την τήρηση των συμφωνιών που υπογράφει και αναλαμβάνει  κ.ο.κ - θα τις κλείσουν τον δρόμο ένταξης της στη "Ε.Ε" (;). Ε! και; ποιός τους υπολογίζει; Πάντως όχι η "Τ".

Τι ήταν εκείνο που έπεισε τους ΟΛΙΓΟΦΡΕΝΟΥΛΗΔΕΣ σύγχρονους ηγέτες της "Ε.Ε" ότι πράγματι η "Τ" ενδιαφέρεται για πλήρη ένταξή της;

Το αντίθετο συμβαίνει. Η "Τ" ουδέποτε ενδιαφέρθηκε ουσιαστικά για κάτι τέτοιο, επειδή:

- Αφ' ενός έχει συνειδητοποιήσει το ανέφικτο του πράγματος, εξαιτίας των εγγενών αδυναμιών της (Ισλαμική κουλτούρα, οικονομικά προβλήματα, ιστορικό παρελθόν, αντιπάθειες) με χώρες που δεν τις συγχώρεσαν την καταπίεση / υποδούλωση από την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ακόμη το ότι είναι αμιγώς -πλην 5% περίπου  ευρωπαϊκού εδάφους της - Ασιατική χώρα).

- Αφ' ετέρου η πάγια τακτική της (την διευκολύνει πολύ και η γεωστρατηγική της θέση και η θρησκεία της )  να παίζει σε δύο ή και περισσότερα ταμπλό: και προς Ανατολάς, και προς Δυσμάς, αλλά και γύρω -τριγύρω με τις όμορες χώρες.

Έτσι δικαιολογείται η δεδομένη, επαμφοτερίζουσα θέση της, στους τελευταίους ιδίως πολέμους, αλλά και η αδιευκρίνιστη, ταλαντευόμενη πολιτική που εφαρμόζει.

Εκτιμώ ότι: η "Τ" ούτε θέλει (ποτέ δεν το ήθελε) ούτε μπορεί να ενταχθεί στην "Ε.Ε". Εκείνο που την ενδιέφερε πάντοτε ήταν μια: "Ε ι δ ι κ ή  Σ χ έ σ η" ώστε : Να έχει οικονομικές ενισχύσεις και οφέλη, αλλά και να μπορεί ελεύθερα και αδέσμευτα να στρέφεται προς την Ανατολή.

(Σ.Σ Το απωθημένο της -λόγω ιδεών μεγαλείου- ο Παντουρκισμός και η παλινόρθωση της πάλαι ποτέ κραταιή Οθωμανικής Αυτοκρατορίας). Ματαιοπονεί η "Ε.Ε" απειλώντας την "Τ" ότι δεν θα την κάνει μέλος της αν .... δεν είναι φρόνιμη και υπάκουη.

Παίζει η Ευρώπη το παιχνίδι της πονηρής "Τ" η οποία..... καμώνεται πως - τάχα- επιθυμεί διακαώς να γίνει "Ευρωπαία"!.

Η τραγική ειρωνεία στις μέρες μας είναι πως άλλαξαν και οι ρόλοι των απειλούντων (;).

Η "Τ" απειλεί τώρα την Ευρώπη εκμεταλλευόμενη την συγκυρία του προσφυγολαθρομεταναστευτικού κύματος, από την Συρία (!).

Απαιτεί (.... σε πρώτη φάση γιατί θα ζητήσει και άλλα μετέπειτα) την ελεύθερη διακίνηση των Τούρκων στην Ευρώπη!....

ΥΓ. Το πρόβλημά μας δεν είναι η "Τ" η οποία βρίσκεται σε δεινή θέση και υπό διαμελισμό, αλλά οι σπιθαμιαίοι /πυγμαίοι ηγέτες της "Ε.Ε" οι οποίοι είτε από ευήθεια ή από συμφέροντα οικονομικά με την όντως μεγάλη τουρκική αγορά, απειλούν την "Τ" με κάτι για το οποίο η ίδια αδιαφορεί (ενδεχομένως και να το διασκεδάζει..... ).

      Οι επισημάνσεις μου δεν είναι τωρινές. Τις είχα διατυπώσει  πριν 12 περίπου χρόνια, και επαναλάβει έκτοτε.

      Μήπως ήρθε -επιτέλους- η ώρα αφύπνισης των δυτικών;