Γράφει ο
Κώστας Μαργαρίτης

Η ολομέλεια του Στρασβούργου επιτάχυνε τις διαδικασίες για το νέο συμβόλαιο συνεργασίας της πατρίδας μας με τους εταίρους. Σε κλίμα έντονα φορτισμένο και με πιέσεις από τις πολιτικές ομάδες του Ευρωπαϊκού  κοινοβουλίου, ο πρωθυπουργός έβαλε πάνω από κομματικούς συσχετισμούς τη χώρα. Έστειλε μήνυμα ότι σέβεται τη βούληση  του λαού για παραμονή στην ΕΕ  και στο ευρώ. Η Ελλάδα έχει να διανύσει σκληρό δρόμο και να πληρώσει την ανεπάρκεια του πολιτικού προσωπικού της. Αν προχωρήσουν ουσιαστικά οι μεταρρυθμίσεις και γίνουν οι αναγκαίες τομές στη διοίκηση της χώρας, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για γρήγορη επιστροφή στις αγορές και σε ομαλούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Οι πολιτικοί αρχηγοί της Ευρωπαϊκής  Ένωσης  έστειλαν ξεκάθαρο μήνυμα ότι θέλουν να στηρίξουν τη πατρίδα μας και να βοηθήσουν στο νέο ξεκίνημα που πάει να επιχειρήσει η κυβέρνηση.

Ο λαός στηρίζει τη νέα  προσπάθεια, αλλά δε θα δικαιολογήσει καθυστερήσεις, ολιγωρίες και σκοπιμότητες. Πιστεύει σε μια σύγχρονη ευρωπαϊκή  πορεία που θα τον σέβονται και θα του δίνουν τις  ευκαιρίες να καινοτομήσει και να προχωρήσει σε στέρεα επαγγελματικά βήματα.

Η Σύνοδος κορυφής  της Κυριακής άλλαξε την ευρωζώνη ανεπιστρεπτί . Η περιώνυμη "αγκύλη” του σχεδίου αποφάσεων με την οποία προτεινόταν ως εναλλακτική λύση η απόσυρση της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα για μία πενταετία αποτελεί, όσο και αν δεν βρήκε θέση στο τελικό κείμενο, την πρώτη επίσημη περίσταση στην οποία αναιρείται το δόγμα του μη αντιστρεπτού της νομισματικής ένωσης.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Matteo Renzi δηλώσε ότι "δεν θα πρέπει να θριαμβολογήσουμε για τη συμφωνία, ούτε όμως να την υποβαθμίσουμε” και υπενθυμίζει ότι "η Γερμανία δεν είναι μόνη υπεύθυνη στην Ευρώπη”. Στην πραγματικότητα, η φιλοδοξία του να προβληθεί ως θιασώτης μιας άλλης πορείας ανάμεσα στη γερμανική ακαμψία και στην ελληνική προχειρότητα των προηγουμένων μηνών, περιορίζεται κατά πολύ από το άγχος του να αποδείξει ότι "η Ιταλία αποτελεί μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης”.

Το Λονδίνο διαμηνύει ότι θα αντισταθεί σε κάθε περίπτωση εμπλοκής του στο νέο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας. Πρόκειται για την ιδέα της Κομισιόν να αξιοποιηθεί για το δάνειο-γέφυρα, ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSM) των 28, για τον οποίο νομικά ισχύει σταθμισμένη πλειοψηφία ,αλλά πολιτικά η δέσμευση προς τον πρωθυπουργό  David Cameron από το 2010,  ότι μόνο χώρες της ευρωζώνης θα επωμίζονται τα βάρη διάσωσης άλλων μελών της.

Η καγκελάριος Αγγέλα Μέρκελ, και ο υπουργός των Οικονομικών Βόλφγκανγκ  Σόιμπλε ενσάρκωσαν καθ΄όλη τη διάρκεια των κρίσιμων διαπραγματεύσεων  μία σκληρή γραμμή, η οποία επικρίθηκε τόσο διεθνώς, όσο και στο εσωτερικό της Γερμανίας. Η συντηρητική καγκελάριος, η οποία τον Νοέμβριο θα γιορτάσει δέκα χρόνια στην εξουσία και απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του 70% των Γερμανών, δεν επιχειρηματολόγησε, ούτε συμπεριφέρθηκε σαν πολιτικός, αλλά σαν λογιστής σε μια απρόσωπη πολυεθνική εταιρία.

Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ έδειξε φοβερή ετοιμότητα και ψυχραιμία στο να χειριστεί το λεπτό ζήτημα της Ελλάδας. Πιστός στην ευρωπαϊκή ιδέα και στη κουλτούρα για την ένωση που δομήθηκε πάνω σε συγκεκριμένες αρχές, δεσμεύσεις και υποχρεώσεις , ήταν κάθετα αντίθετος σε οποιαδήποτε κουβέντα  για έξοδο της χώρας μας από την ευρωζώνη.

Η δοκιμασία των τελευταίων ημερών έδειξε τους πραγματικούς  φίλους και συμμάχους της χώρας  μας. Εκεί που η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να στρέψει με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τη προσοχή της και να αναζητήσει νέες συνεργασίες. Η Ευρώπη θα περάσει μεγάλη κρίση με τέτοιες συμπεριφορές, όπως της Γερμανίας, και θα είναι μεγάλη ευκαιρία για τη πατρίδα μας να είναι δεμένη στο άρμα των εκσυγχρονιστών και μεταρρυθμιστών της ΕΕ.

Ο πρωθυπουργός της χώρας  μας θα πρέπει ταχύτατα να βάλει μπροστά τις μηχανές και να προχωρήσει σε δομικό ανασχηματισμό  ουσίας, για να μπορέσουν να εφαρμοστούν  ταχύτατα οι νέες αλλαγές  και να  ανακουφισθεί ο λαός.

Η Ελλάδα γυρίζει σελίδα και αναζητά το σύγχρονο και  συνεργάσιμο πολιτικό προσωπικό, που θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στις υψηλές απαιτήσεις και προκλήσεις των καιρών. Όσο καθυστερούν οι αλλαγές, τόσο θα ολισθαίνει η χώρα και θα ψάχνει να βρει το βηματισμό της.

Τώρα μπορούμε να ξεφύγουμε από το παλιό κακό εαυτό μας και να προχωρήσουμε σε λεωφόρους ανάπτυξης και γόνιμης συνεργασίας. Τα περιθώρια στένεψαν και οι απαιτήσεις αυξήθηκαν. Ο ελληνικός λαός και ξέρει και μπορεί!