Γράφει η Σοφία Βούλτεψη

Η επιβεβαίωση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει όλες τις ελπίδες του στη λήθη, αλλά και στην διαρκή επανάληψη προπαγανδιστικών συνθημάτων, ήλθε και με την παρουσία του κ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη.

«Σας καλώ να αναλογιστούμε ποια ήταν η εικόνα της χώρας 4,5 χρόνια πριν, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση» είπε ξανά και ξανά ο κ. Τσίπρας, παραπέμποντας στο γνωστό επιχείρημα ότι παρέλαβε μια χρεωκοπημένη χώρα.

Φυσικά, έλεγε για άλλη μια φορά ψέματα, αφού παρέλαβε μια χώρα που είχε ήδη ξεφύγει από την ύφεση και με μικρή, πλην όμως θετική ανάπτυξη 0,8%. Και ο ίδιος την ξαναέριξε στην ύφεση, προκαλώντας φυγή κεφαλαίων και μείωση καταθέσεων κατά 40 δις.

«Διαχειριστήκαμε όλεθρο», είπε. Ενώ όλοι γνωρίζουν πως το 2014 υπήρχε φως στην άκρη του τούνελ και ο πραγματικός όλεθρος προήλθε από τον ίδιο και τις καταστροφικές επιλογές του.

Και, βέβαια, μας είπε ότι τίμησε την εντολή του 2015 που, όπως είπε «ήταν σαφής και καθαρή: Να σταματήσουμε την πορεία καταστροφής. Να βγάλουμε την Ελλάδα από την μνημονιακή συνθήκη. Να της δώσουμε πίσω την αξιοπρέπεια και την κυριαρχία της. Να στηρίξουμε τους αδύνατους. Θεωρώ ότι τιμήσαμε αυτή την εντολή».

Με τη διαφορά ότι αντί να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια, την έβαλε σε ένα ακόμη.

Όσο για την… αξιοπρέπεια, όχι μόνο δεν την επέστρεψε, αλλά υποθήκευσε και το σύνολο της δημόσιας περιουσίας, μετατρέποντας τη χώρα σε αποικία.

«Για πρώτη φορά μετά από δέκα ολόκληρα χρόνια η χώρα κατάφερε να πατήσει στα δικά της πόδια» είπε ο κ. Τσίπρας.

Με τη διαφορά πως αυτό θα είχε συμβεί ήδη από το 2015 και χωρίς την δική του καταστροφική σχεδόν πενταετία.

Και το καλύτερο: Όπως είπε «κάποιες φορές, υπό την πίεση των θεσμών και των ευρωπαϊκών συσχετισμών και λόγω της εύθραυστης κατάστασης των διαπραγματεύσεων και των συζητήσεων, επιδείξαμε μια ατολμία να δράσουμε πιο γρήγορα και πιο αποφασιστικά για την λήψη μέτρων ελάφρυνσης».

Αλήθεια; Μα ο ίδιος δεν είχε δεσμευτεί να μην συνομιλήσει με την τρόικα και να κηρύξει την επανάσταση έναντι των δανειστών;

Ο ίδιος και ο συνεταίρος του δεν κατηγορούσαν την προηγούμενη κυβέρνηση ως «Τσολάκογλου» και γερμανοτσολιάδες, επειδή δέχονταν την πίεση των θεσμών;

Ο ίδιος δεν έλεγε ότι θα άλλαζε αυτούς τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς που τώρα επικαλείται;

Παραδέχθηκε, βέβαια, και κάποιες «ατολμίες» και έκανε την αυτοκριτική του για την  «μεγάλη μας αδυναμία να επικοινωνούμε την πολιτική μας και το έργο μας στους πολίτες».

Σοβαρά; Και πώς δεν τα κατάφερε όλα αυτά με τόσους προπαγανδιστές στη γύρα και με την ΕΡΤ να κανοναρχάει τον κόσμο από το πρωί ως το βράδυ;

Τόσα θετικά, τέτοια ευτυχία και δεν μπόρεσε να την μεταδώσει;

Η αλήθεια είναι μία: Ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να κρατηθεί, να δηλώσει ζωντανός, επικαλούμενος το εκλογικό του ποσοστό.

Γνωρίζει, όμως, πολύ καλά πως ο δρόμος μπροστά του είναι μακρύς και ανηφορικός. Και πως όλα σχεδόν τα «εργαλεία» που χρησιμοποίησε για να πετύχει αυτό το ποσοστό φεύγουν σιγά-σιγά από τα χέρια του.

Γνωρίζει επίσης ότι στις επόμενες εκλογές οι πολίτες δεν θα βρίσκονται αντιμέτωποι με τον φόβο για το άγνωστο και δεν θα είναι εύκολο να υποκύψουν στην κινδυνολογία.

Και τέλος, γνωρίζει ότι η σκευωρία της Νοβάρτις τελείωσε και πως δεν μπορεί να συνεχίσει κλαψουρίζοντας πότε για την Θάνου, πότε για τους ολιγάρχες και πότε για την ΕΥΠ.

Διότι γι’ αυτά τα θέματα δεν ενδιαφέρεται κανείς…