Γράφει ο
Κώστας Παδουβάς

Ύστερα από την  πρόσφατη απέλαση Ρώσων κατασκόπων από την Ελλάδα, ελλοχεύουν ιδιαιτέρως σοβαροί κίνδυνοι στη χώρα για ποικίλους λόγους, μεταξύ των οποίων η πιθανή αναζωπύρωση συνιστωσών του σε «χειμερία νάρκη» διαιωνιζομένου «Ανατολικού Ζητήματος» (Α.Ζ.), η μειωτική για τη χώρα κακή λειτουργία των ΜΜΕ, η εκδικητική αντίδραση  σε διάφορους τομείς της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής στην Ελλάδα από άλλα  κράτη (Ομοσπονδιακή Ρωσία και  συμμάχων  της ) κ.ά., ζημιώνοντας την όλη μακροχρόνια προσπάθεια της Ελλάδας να διατηρεί καλές διεθνείς  σχέσεις με όλα τα κράτη, ως ανεξάρτητη χώρα και ταυτόχρονα ως μέλος  της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ.

Συγκεκριμένα, είναι γνωστό ότι πρόσφατα έχει κεντρωθεί  το έντονο ενδιαφέρον  της υπερδύναμης (Ρωσίας) στις επιχειρούμενες ανακατατάξεις χωρών της Βαλκανικής (από μέλη της ΕΕ και ΝΑΤΟ), όπου η Ρωσία επιδιώκει ποικίλες επιρροές, οπότε  είναι αυτονόητο να  ενεργοποιούνται –από τη Ρωσία - αφενός η πολυμερής αναξιοπιστία μεταξύ συγκεκριμένων βαλκανικών χωρών  και αφετέρου να «φουντώνει» το κακό υποκατάστατο των αδιατάρακτων είτε «ανεκτικών» σχέσεων μεταξύ των εμπλεκομένων ευρωπαϊκών και μη κρατών στις ανακατατάξεις αυτές (συμπεριλαμβάνεται η  Ελλάδα).

Προφανώς η χώρα μας  έχοντας την ιδιότητα του μέλους της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ενήργησε  αυτοβούλως είτε καθ΄ υπόδειξη για τις απελάσεις αυτές, αγνοώντας το γεγονός ότι ουδέποτε ωφελήθηκε από τους ευρύτερους ανταγωνισμούς των κρατών της Ευρώπης και Μέσης Ανατολής πάνω και γύρω από τις περιοχές που συνιστούν τα όρια μεταξύ της λεγόμενης «Δύσης» και της «Ανατολής», όπου είναι γεωπολιτικά μονίμως εμπλεκόμενη η υπερδύναμη Ρωσία και μάλιστα  διεκδικώντας – η Ρωσία - το «δυναμικό εφαλτήριο» των βλέψεων στη διαιωνιζομένη ( από αρχαιοτάτων χρόνων) περιοχή του Α. Ζ.,  που περιλαμβάνει από Βορά προς νότο τις περιοχές : «ΜΑΥΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ - ΣΤΕΝΑ ΒΟΣΠΟΡΟΥ-ΕΛΛΗΣΠΟΝΤΟΥ - ΑΙΓΑΙΟΥ – ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΛΕΚΑΝΗΣ ΤΗΣ  ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ».                                                                      

Περιοχές  μεγάλων διεθνικών ανταγωνισμών                                                                                                                        

Επίσης, είναι γνωστές οι τεταμένες σχέσεις Ρωσίας –ΝΑΤΟ, που εντάθηκαν από τη «συμφωνία των Πρεσπών», αλλά είναι, επίσης γνωστόν, ότι η συμφωνία αυτή έχει επικριτές Έλληνες και μη, οι οποίοι  πιθανώς να  συνεργάστηκαν  με τους Ρώσους κατασκόπους και υποβοήθησαν τις αποστολές πληροφοριακής δραστηριότητας, με σκοπό την  υπονόμευση  της πρόσφατης συμφωνίας των Πρεσπών.

Τούτων δεδομένων η Ελλάδα είχε λόγους να διαχειριστεί το όλον θέμα με ευρύτατο δημοκρατικό διάλογο και όχι μόνο στο  στόχο της αποτροπής της υπονόμευσης της συμφωνίας των Πρεσπών.  Θα μπορούσε λ.χ. να επιλέξει  την απαιτούμενη ευρεία σύνδεση του ζητήματος αυτού με την πολυμερή διπλωματία στο πλαίσιο της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ώστε να διατηρήσει  τις καλύτερες δυνατές σχέσεις ακόμη και  μεταξύ των εμπλεκομένων υπονομευτών της παραπάνω συμφωνίας, αφού ήταν προκαταβολικά αυτονόητο ότι η παράλειψη αυτή θα οδηγούσε στην απέλαση Ρώσων από την Ελλάδα (σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο) και επέκεινα σε εξαιρέσεις των πιθανών συνεργατών των Ρώσων, γεγονότα που παραπέμπουν ευθέως σε  ανεπιθύμητες διακρίσεις, μη ευνοούμενες από το  διεθνές δίκαιο και σε βάρος των καλών ελληνορωσικών σχέσεων.

Βέβαια, την κυβερνητική απόφαση της απέλασης των Ρώσων  συνέτρεξε  ο σημερινός τρόπος ζωής  που διανύουμε χάριν του πολιτικού γίγνεσθαι (του 21^ου αιώνα), ο οποίος  εκφράζεται σχεδόν αποκλειστικά από τα ΜΜΕ, υιοθετώντας ακόμη και άστοχες λειτουργίες του πολιτικού τομέα  διαμορφώνοντας  την επιθυμητή  πολιτική άποψη στον  κοινωνικό τομέα. Όμως, στα  όλως ιδιαίτερα  εθνικά  είτε υπερεθνικά θέματα, όπως το θέμα των απελάσεων  ξένων διπλωματών από οποιαδήποτε χώρα της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ δεν χρειάζεται σπουδή για οποιονδήποτε λόγο. Θα ήταν καλύτερα, δηλαδή, εάν τα Ελληνικά ΜΜΕ είχαν υποβαθμίσει το γεγονός της απέλασης Ρώσων κατασκόπων και μάλιστα όταν στη  χώρα μας «φιλοξενούνται» πλήθη κατασκόπων άλλων χωρών, αντί να σπεύσουν να διατυμπανίσουν το γεγονός, συμβάλλοντας σε μη απαραίτητες κριτικές σε βάρος των καλών Ελληνορωσικών σχέσεων.

Η κακή αυτή λειτουργία των ΜΜΕ παραπέμπει σε μεθόδους που δε συνάδουν με το Ευρωπαϊκό κεκτημένο (του δημοκρατικού  διαλόγου για να αποφευχθεί η καταστρατήγηση του κοινού αισθήματος και της κοινής αντίληψης των Ευρωπαϊκών λαών).  Αντίθετα συμπορεύεται  με όμοιο τρόπο όπως στα «ριάλιτι σόου» (τηλεθεάματα) άλλων χωρών εκτός ΕΕ, όπως είναι η σύλληψη και κράτηση των δυο Ελλήνων στρατιωτικών από τη γείτονα Τουρκία...

Με άλλους λόγους, τα Ελληνικά ΜΜΕ δεν ευθυγραμμίστηκαν με τα ΜΜΕ της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, παρουσιάζοντας με υπερβολή και διακριτικά το γεγονός της απέλασης των Ρώσων. Ενήργησαν ως  χώρα εκτός Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι  τεράστια επιτυχία η απέλαση αυτή,  μόνο που αγνόησαν την αναμενόμενη άμεση και έμμεση δική τους  απομόνωση και  την κακή κοινωνική λειτουργία της δημοσιογραφίας, αφού ουδόλως μιμήθηκαν τη συνετή δημοκρατική ευρωπαϊκή προβολή της υπεύθυνης  δημοσιογραφικής δεοντολογίας σύμφωνα με τους σχετικούς διεθνείς  κανόνες και πρακτικές.

Ωστόσο, ποτέ δεν είναι αργά και «οι καιροί ου μενετοί», οπότε άμεσα οφείλει να σπεύσει η Ελληνική Κυβέρνηση στη γενική κατεύθυνση της άμεσης αποκατάστασης των ελληνορωσικών σχέσεων της χώρας με κάθε τρόπο, ενεργώντας στο πλαίσιο της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ, ώστε να αμβλυνθούν οι επαχθείς επιπτώσεις εκ μέρους της Ρωσίας, που εμμένει στην εμπλοκή της  στο  Σκοπιανό Ζήτημα και δεν αποδέχεται την  απέλαση  Ρώσων διπλωματών από την ομόδοξη και φιλική Ελλάδα.

Γένοιτο!