Γράφει ο
Νίκος Μιχαλόπουλος

Πολλοί απ’ όλους όσοι σήμερα δακρύζουν για τον άτυχο Βαγγέλη

-έχουν ασκήσει βία στον πιο αδύναμο
-έχουν ειρωνευτεί τον διαφορετικό
-έχουν γελάσει με κάποιον gay στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο ή στην γειτονιά τους
-θεωρούν την ομοφυλοφιλία αρρώστια ή στην καλύτερη περίπτωση ανωμαλία
-έχουν παρακαλέσει να γεννήσουν αγόρι αντί για κορίτσι
-έχουν υποτιμήσει τις γυναίκες τους
-έχουν προσβάλει τα παιδιά τους
-έχουν μιλήσει άσχημα για κάποιον μπροστά στα παιδιά τους
-έχουν αλλάξει πεζοδρόμιο στην θέα κάποιου έγχρωμου αλλοδαπού
-έχουν κρύψει την μύτη τους στην μυρωδιά του
-έχουν πάρει τα παιδιά τους από το σχολείο που φοιτούσαν τσιγγάνοι
-έχουν αποδεχτεί το καψόνι ως μέρος της στρατιωτικής τους θητείας
-έχουν κάνει καψόνια σε όσους τους έπαιρνε στην διάρκεια της στρατιωτικής τους θητείας
-έχουν μετρήσει τον ανδρισμό με μεζούρα και χρονόμετρο
-παραλληλίζουν τον ανδρισμό με την θρασυδειλία και το νταιλίκι
-έχουν βιάσει την φύση
-έχουν κρυφτεί πίσω από την ανωνυμία τους όταν μπορούσαν
-έχουν βρίσει κάποιον από την ασφάλεια του αυτοκινήτου τους και ύστερα πάτησαν γκάζι για να εξαφανιστούν
-έχουν πιστέψει πως το κακό το δικό τους είναι ατυχία, ενώ το κακό του άλλου επιλογή και θεία δίκη
-έχουν σκοτώσει ένα ζώο και το έχουν εγκαταλείψει
-έχουν εξαπατήσει
-έχουν κλέψει
-έχουν κρύψει την εγκληματικότητά τους
-έχουν διδάξει την παραβατικότητα

Το bullying ξεκινάει από τα σχολεία μας, δεν εξελίσσεται στα σχολεία μας και δεν τελειώνει στα σχολεία μας. Ξεκινάει από το σπίτι μας, απευθύνεται στον συνάνθρωπό μας, στον πλανήτη μας και καταλήγει σε εμάς τους ίδιους πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε.

Το bullying δεν είναι φαινόμενο. Είναι πραγματικότητα. Καλλιεργείται, μεταδίδεται, συντηρείται, εξαπλώνεται. Είναι ύπουλο, είναι δυνατό, είναι τεράστιας αντοχής. Πατάει πάνω στις αδυναμίες μας είτε είμαστε θύματα, είτε θύτες. Βασίζεται στην επιβολή για να καλύψει την έλλειψη ουσιαστικής δύναμης, που δεν χρειάζεται την βίαιη είσπραξη του σεβασμού, γιατί απλά τον εμπνέει.   

Για να φτάσει ένα νέο παιδί σαν τον Βαγγέλη γεμάτο όνειρα, προοπτικές και την ζωή ολόκληρη μπροστά του να αποφασίζει τον εκούσιο θάνατό του, επειδή δεν αντέχει την κοινωνία που ζει, γιατί η κοινωνία πρώτη δεν τον άντεξε, τότε το πρόβλημα δεν το έχει μόνο ο Βαγγέλης, αλλά και η ίδια η κοινωνία, που κυοφορεί τους επόμενους Βαγγέληδες.

Ο Βαγγέλης δεν είναι το θύμα της κοινωνίας μας. Είναι ο καθρέφτης της!

Καλό του ταξίδι και επιτέλους καλή ανάπαυση.

-Ο κ. Nίκος Μιχαλόπουλος είναι Πρωταθλητής-Μέλος του μεγαλύτερου αθλητικού και φιλανθρωπικού ιδρύματος στον κόσμο, του LAUREUS SPORT FOR GOOD FOUNDATION, που χρησιμοποιεί τον αθλητισμό ως μέσο για θετικές κοινωνικές αλλαγές.
 
-