Γράφει ο
Ιωάννης Κουλούρης

Τελικά αποφάσισα να μην γράφω άλλα άρθρα κατά της Κυβέρνησης. Όχι γιατί σταμάτησε να κάνει άστοχες ενέργειες αλλά για τον αντίθετο ακριβώς λόγο. Κάνει τόσες πολλές ώστε θα πρέπει κανείς να γράφει πολλά άρθρα κάθε μέρα τα οποία την επόμενη θα είναι ανεπίκαιρα. Άλλωστε το έργο της κριτικής στις κυβερνητικές ενέργειες το έχει αναλάβει με μεγάλο ζήλο η αντιπολίτευση και, δυστυχώς, οι ξένοι και τα ξένα ΜΜΕ, τα οποία κατά κανόνα τις  χλευάζουν. Όσο η Κυβέρνηση εξακολουθεί να κρατά στη θέση του τον ανεκδιήγητο Υπουργό των Οικονομικών δεν νομίζω ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, αφού φαίνεται ότι δεν έχει συνείδηση της πραγματικότητας και δεν έχει σκοπό να προσγειωθεί σ’ αυτήν.

Ο χρόνος περνάει απελπιστικά γρήγορα, η Κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα το ουσιαστικό εκτός από επανάληψη της προεκλογικής της ρητορικής , ούτε λόγος δεν γίνεται για μέτρα ανάπτυξης και μείωσης τιμών, η οικονομία έχει τελείως παραλύσει και συνεχώς επιδεινώνεται, και η χώρα βαδίζει ολοταχώς σαν υπνωτισμένη προς το τέλος του τετραμήνου, μετά το οποίο κανείς δεν ξέρει τι μας περιμένει, οπωσδήποτε πάντως τίποτα το καλό.

Επομένως οι ευθύνες περνούν μοιραία στην αντιπολίτευση και κυρίως στην αξιωματική αντιπολίτευση. Εφόσον αυτή με τα λάθη και τις παραλείψεις της κατάφερε να μας φέρει αυτήν την Κυβέρνηση, οφείλει τώρα να μας απαλλάξει από αυτήν όσο γίνεται ταχύτερα και με το μικρότερο δυνατό κόστος, προτού οι καταστάσεις γίνουν μη αναστρέψιμες.

Στο τελευταίο μου άρθρο είχα θεωρήσει ότι είναι άμεση ανάγκη, με πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού,  να γίνει μία οικουμενική κυβέρνηση. Αυτή πιστεύω ακόμα ότι είναι η καλύτερη λύση, επειδή όμως από τη στάση του δεν φαίνεται πιθανό κάτι τέτοιο, αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο με αποδέκτη τη Νέα Δημοκρατία.

Ήδη από την 30-9-2014 είχα αποστείλει αναλυτική επιστολή προς όλους τους βουλευτές και τα κόμματα στην οποία είχα τονίσει ότι οι πρόωρες εκλογές, λόγω επιμονής του ΣΥΡΙΖΑ να μην εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, θα ήταν καταστροφικές για τη χώρα, και είχα προτείνει να εκλεγεί συναινετικά Πρόεδρος με την υποχρέωση της Νέας Δημοκρατίας να εφαρμόσει ένα δεσμευτικό πρόγραμμα, για το 15μηνο μέχρι τη λήξη της θητείας της και την ολοκλήρωση της τρέχουσας δανειακής σύμβασης, χωρίς νέες επιβαρύνσεις για τη χώρα. Είχα μάλιστα αναφέρει ενδεικτικά προτεινόμενες από εμένα δεσμεύσεις (παράρτημα 1 στο τέλος του άρθρου). Η επιστολή αυτή δημοσιεύτηκε στην ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ την 31/10//2014.

Την 20-11-2014 σε νεώτερο άρθρο μου στην ίδια εφημερίδα είχα επανέλθει στην πρόταση αυτή, είχα επισημάνει ενδεικτικά σοβαρά λάθη τα οποία είχαν κάνει οι προηγούμενες Κυβερνήσεις , (παράρτημα 2 στο τέλος του άρθρου), και είχα τονίσει ότι ακόμα και στον ΣΥΡΙΖΑ δεν συνέφεραν οι πρόωρες εκλογές γιατί ήταν φανερό ότι δεν είχε κανένα ρεαλιστικό πρόγραμμα διακυβέρνησης και ότι ο λαός δεν επρόκειτο να πιστέψει τις λαϊκίστικες εξαγγελίες του και να του εμπιστευθεί τη διακυβέρνηση της χώρας, (δυστυχώς ,όπως αποδείχθηκε  εκ των υστέρων,  στο σημείο αυτό είχα κάνει λάθος και είχα υπερτιμήσει την πολιτική ωριμότητα και οξυδέρκεια του λαού μας).

Μετά την, ακατανόητη και ατυχέστατη, επίσπευση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας εκ μέρους της τότε Κυβέρνησης,  σε επανειλημμένα άρθρα μου στην εφημερίδα αυτή και προσωπικές επιστολές προς τους βουλευτές προσπάθησα, χωρίς επιτυχία,  να αποτρέψω το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών (ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ  17/12/14, 28/12/14).

Την 30-12-2014, μετά την αποτυχία εκλογής Προέδρου και την κατ’ ανάγκη διενέργεια πρόωρων εκλογών, και με εμφανή πλέον, λόγω των δημοσκοπήσεων, την επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ,  με επιστολή μου στη Νέα Δημοκρατία πρότεινα να κατέβει στις εκλογές με τη δέσμευση ότι θα κυβερνήσει μόνο για 15 μήνες μέχρι τη λήξη της θητείας της, με τις δεσμεύσεις που ανέφερα ανωτέρω, ώστε να ολοκληρωθεί το τρέχον πρόγραμμα, και στο τέλος του διαστήματος αυτού,  να διεξάγει δημοψήφισμα με ερώτημα εάν ο λαός επιθυμεί τη συνέχιση της διακυβέρνησης ή τη διενέργεια εκλογών. Ήμουν και είμαι βέβαιος ότι εάν είχε εισακουστεί η πρόταση μου αυτή η Νέα Δημοκρατία θα είχε κερδίσει τις εκλογές. Δυστυχώς τότε δεν εισακούστηκα,  και μόνο τώρα ο Πρόεδρός της παραπονείται ότι ο λαός δεν του έδωσε το αναγκαίο 15μηνο για να βγούμε από το τούνελ.

Μετά την ήττα της Νέας Δημοκρατίας και την ανάληψη της διακυβέρνησης από το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οι λανθασμένες ενέργειες της νέας Κυβέρνησης ήταν τόσο πολλές και τόσο σοβαρές ώστε επιβεβαιώθηκαν και οι χειρότεροι φόβοι ότι  τα κόμματα αυτά όχι απλά δεν είχαν πρόγραμμα διακυβέρνησης αλλά ούτε μπορούν να καταρτίσουν κάτι τέτοιο, ούτε να συνεννοηθούν μεταξύ τους, και οδηγούν τη χώρα σε επικίνδυνες καταστάσεις. Το γεγονός αυτό  με ανάγκασε να γράψω επανειλημμένα κριτικά άρθρα εναντίον της ( ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ  5/2/15, 10/2/15, 17/2/15, 28/2/15, 3/3/15, 11/3/15).

Ήδη όπως ανέφερα στην αρχή, εάν ο Πρωθυπουργός δεν κινηθεί προς την κατεύθυνση της οικουμενικής κυβέρνησης,  η ευθύνη μεταφέρεται στη Νέα Δημοκρατία. Δυστυχώς ορισμένα στελέχη της φαίνεται ότι δεν έχουν αντιληφθεί το καθήκον αυτό και θεωρούν ότι βρήκαν την ευκαιρία να αρπάξουν την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας. Δεν μπορώ βέβαια να αμφισβητήσω το δικαίωμα κανενός να έχει προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά αυτή την ώρα προέχει το συμφέρον της πατρίδας, και το συμφέρον της πατρίδας επιβάλλει  να δημιουργηθεί  αυτή τη στιγμή άμεσα ένας πολιτικός πόλος, το αντίπαλο δέος του ΣΥΡΙΖΑ , ο οποίος θα μπορέσει να τον κερδίσει σε ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές, οι οποίες φαίνονται πλέον περισσότερο από πιθανές, είτε τις προκαλέσει ο ΣΥΡΙΖΑ είτε επιβληθούν εκ των πραγμάτων.

Ο πόλος αυτός με τις σημερινές συνθήκες δεν μπορεί να είναι άλλος από τη Νέα Δημοκρατία, με τον ίδιο αρχηγό, τα ίδια βασικά στελέχη,  εμπλουτιζόμενα με άλλα αξιόλογα άτομα είτε πολιτικοποιημένα είτε μη, με απορρόφηση ή συνεργασία με άλλα μικρότερα κόμματα, αλλά κυρίως με συγκεκριμένη πρόταση και πρόγραμμα.

Ο πρώτος στόχος αυτού του πόλου θα πρέπει να είναι η άμεση αλλαγή του καλπονοθευτικού   εκλογικού νόμου με το απαράδεκτο μπόνους των 50 εδρών. Το οξύμωρο εδώ είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, που παλαιότερα ήταν σφοδρός  πολέμιος αυτού του νόμου, έκανε Πρόεδρο της Δημοκρατίας εκείνον ο οποίος τον εμπνεύστηκε!!!. Τέτοια «συνέπεια» δεν γνωρίζω να έχουμε συναντήσει ποτέ στο παρελθόν από οποιονδήποτε.

Σχετικά με το πρόγραμμα έχω πολλές και συγκεκριμένες ιδέες και προτάσεις, θα περιοριστώ όμως να παραθέσω όσες αναφέρονται στα κατωτέρω παραρτήματα δεδομένου ότι τις θεωρώ πάντα επίκαιρες.                  
                                                                                                                  
Παράρτημα 1 (απόσπασμα από την επιστολή της 30/9/2014)

1)Να μη γίνει καμία απολύτως νέα μείωση των μισθών και των κύριων συντάξεων από τώρα μέχρι τη λήξη της τετραετίας.

2) Να μη γίνει καμία απόλυση δημοσίου υπαλλήλου, μονίμου ή με σύμβαση αορίστου χρόνου, εκτός από τις περιπτώσεις που έγινε χρήση πλαστών ή άκυρων εγγράφων, ή καταφανώς παράνομων ενεργειών εκ μέρους αυτών που τους μονιμοποίησαν.

3) Να μην εφαρμοστούν επιλεκτικά οι αποφάσεις των Ανωτάτων Δικαστηρίων που προβλέπουν δικαίωση ορισμένων κατηγοριών πολιτών (δικαστικοί, ένστολοι κλπ.), γιατί αυτό αποτελεί κατάφωρη αδικία έναντι των υπολοίπων πολιτών που έχουν υποστεί παρόμοιες ή και μεγαλύτερες μειώσεις.

4) Να μην υπάρξει καμία επέμβαση της Πολιτείας στις σχέσεις εργασίας του ιδιωτικού τομέα, εκτός από την αναμόρφωση του συνδικαλιστικού νόμου, ο οποίος όπως είναι σήμερα δίνει μεγάλα προνόμια στους συνδικαλιστές , των οποίων έχουν κάνει μέχρι τώρα πολύ κακή χρήση.

5) Να ρυθμιστούν όλα τα χρέη προς τις τράπεζες και το δημόσιο όσων αποδεδειγμένα έχουν πληγεί από τα μέτρα, χωρίς όμως να γίνει καμία περικοπή του αρχικού κεφαλαίου ή ποσού αλλά μόνο των προσαυξήσεων και των υπερβολικών τόκων. Σε καμία πάντως περίπτωση δεν πρέπει η τυχόν ζημία που θα επέλθει στις τράπεζες ή στα ταμεία από τις ρυθμίσεις αυτές να επιβαρύνει το κοινωνικό σύνολο ή τις συντάξεις και την περίθαλψη.

6) Να παταχθεί ριζικά και άμεσα το λαθρεμπόριο γενικά και ιδίως των καυσίμων, και το παραεμπόριο των λαθρομεταναστών.

7) Να απαιτήσουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει ουσιαστικά τη φύλαξη των συνόρων μας και τη φιλοξενία ή τον επαναπατρισμό των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που έχουν εισβάλει στη χώρα.

8) Να υποχρεωθούν όλες οι επιχειρήσεις που εκτελούν έργα του δημοσίου να απασχολούν αποκλειστικά ελληνικό προσωπικό.

9) Να γίνει ουσιαστικός και άμεσος έλεγχος όλων των περιπτώσεων φοροδιαφυγής. εξαγωγής κεφαλαίων στο εξωτερικό και εξωχώριων εταιρειών. Ο έλεγχος αυτός πρέπει να έχει περατωθεί μέχρι τα μέσα του 2015.  Για το σκοπό αυτό να διατεθούν όλοι οι Δημόσιοι υπάλληλοι που είναι σε διαθεσιμότητα ή περισσεύουν από τις υπηρεσίες τους, με κατάλληλες μετακινήσεις, ώστε στις υπηρεσίες ελέγχου να τοποθετηθούν υπάλληλοι με τα κατάλληλα προσόντα οι οποίοι σήμερα ασχολούνται σε υποδεέστερο αντικείμενο. Γενικά για το σκοπό αυτό πρέπει να απασχοληθούν πολλές χιλιάδες υπαλλήλων αντί των δεκάδων ή λίγων εκατοντάδων που είναι σήμερα.

10) Να ληφθεί ουσιαστική μέριμνα με παροχές σε είδος και όχι σε χρήμα, για όλους όσους δεν έχουν τους αναγκαίους πόρους για να ζήσουν. Το έργο αυτό πρέπει να ανατεθεί στους Δήμους και την εκκλησία.

11) Να ληφθούν άμεσα μέτρα για την ενίσχυση της οικογένειας και την αύξηση του ρυθμού γεννήσεων. Καθιέρωση ουσιαστικού αφορολογήτου για κάθε παιδί, επαναχορήγηση της σύνταξης στις πολύτεκνες μητέρες, αναβάθμιση των κοινωνικών κριτηρίων για τις προσλήψεις στο δημόσιο και παροχή κινήτρων στους ιδιώτες ώστε να προσλαμβάνουν οικογενειάρχες. Γενικά πρέπει να υπάρχει μέχρι το τέλος του 2015 τουλάχιστον ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης για κάθε οικογένεια με παιδιά.

12) Να μην εκδοθεί καμία πράξη νομοθετικού περιεχομένου και να μην εισαχθεί καμία τροποποίηση ή προσθήκη σε άσχετα νομοσχέδια.

Παράρτημα 2 ( απόσπασμα από άρθρο της 20/11/2014).

Στην Κυβέρνηση επιθυμώ να σημειώσω ότι δεν πρέπει να ερμηνεύει λανθασμένα την ανοχή και την καρτερικότητα του λαού, ούτε να στηρίζεται στην αφερεγγυότητα (στην ουσία ανυπαρξία) της  αντιπολίτευσης, και να συνεχίζει να ευνοεί, ή να ανέχεται,  τις τάξεις ή τα πρόσωπα εκείνα που επωφελούνται από την κατάσταση για να αυξήσουν, θεμιτά ή αθέμιτα, τον πλούτο τους, και να αδικεί τις μεσαίες και ασθενέστερες τάξεις..

Οι λανθασμένες ενέργειές της είναι τόσες πολλές και συνεχείς ώστε δεν έχει νόημα να τις απαριθμήσω όλες, παραθέτω όμως, εντελώς ενδεικτικά, μερικές.

Δεν είναι δυνατόν να παραμένουν στη θέση τους οι «εγκέφαλοι» του Υπουργείου Οικονομικών και οι πλούσια αμειβόμενοι υπάλληλοί του που,  με τις εισηγήσεις τους ή τις παραλείψεις τους, έχουν καταστρέψει τη χώρα και υπονομεύουν όλες τις εκάστοτε κυβερνήσεις.

Δεν είναι δυνατόν να παραμένουν μέχρι τώρα ανεξέλεγκτες οι δεκάδες χιλιάδες περιπτώσεων μεγάλης  φοροδιαφυγής και εξαγωγής αδήλωτων χρημάτων στο εξωτερικό. 

Δεν είναι  δυνατόν το Υπουργείο Ανάπτυξης, που θα έπρεπε να είναι ο κυριότερος παράγοντας ανάκαμψης της χώρας, να μην έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό  μέχρι στιγμής και να έχει γίνει κέντρο διερχομένων Υπουργών.

Δεν είναι δυνατόν με τα μέτρα που σχεδιάζονται να επιβραβεύονται οι κακόπιστοι και οι μπαταχτσήδες, και να αδικούνται οι φιλότιμοι και οι συνεπείς.

Δεν είναι δυνατόν, με την εφιαλτική υπογεννητικότητα που έχουμε, να κυνηγιούνται οι οικογενειάρχες και να επιβραβεύονται οι άγαμοι.

Δεν είναι τέλος ηθικό η αποκατάσταση  αδικιών να αρχίζει από ευνοημένες μισθολογικά ή συνταξιοδοτικά τάξεις, με την επίκληση αποφάσεων της Δικαιοσύνης, όταν ίδιες ή μεγαλύτερες αδικίες, το ίδιο παράνομες και αντισυνταγματικές,  έχουν γίνει σε όλους τους πολίτες.

Τέλος θέλω να τονίσω ότι όλα τα ανωτέρω τα προτείνω με μόνο σκοπό να συμβάλω στην αποφυγή του εφιαλτικού και καταστροφικού για τη χώρα ενδεχομένου των πρόωρων εκλογών, και την εξασφάλιση ενός  ικανού διαστήματος  πολιτικής ομαλότητας και σταθερότητας που θα  βελτιώσει την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό  και θα δώσει σε όλους το χρόνο να  προβληματιστούν και να εργασθούν  εποικοδομητικά για το καλό της χώρας. Δεδομένου ότι δεν διαθέτω την αναγκαία δημόσια προβολή, ή υποστήριξη των Μ.Μ.Ε.  (όπως π.χ. κάποιοι νεόκοποι αρχηγοί νέων κομμάτων) για να υποστηρίξω την υλοποίηση της πρότασής μου, ελπίζω κάποιος που τα διαθέτει αυτά να την υιοθετήσει και την προωθήσει.

Ελπίζω η Νέα Δημοκρατία  να ανταποκριθεί στο χρέος της και να αναλάβει τις ευθύνες της για να δοθεί άμεση λύση στη σημερινή κατάσταση. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης, ιδίως με τη σημερινή κυβέρνηση, είναι αρκετά ελκυστικός και απολαυστικός,  αλλά η χώρα κινδυνεύει και δεν πρέπει να χάνεται ούτε ώρα.

Τέλος για πολλοστή φορά θέλω να επαναλάβω ότι είμαι πολιτικά εντελώς ουδέτερος και ανεξάρτητος και εάν ορισμένα από όσα αναφέρω ορισμένα τα  κάποια κόμματα δεν σημαίνει τίποτα. Επίσης θέλω να τονίσω ότι δεν είμαι υπερασπιστής του κυρίου Σαμαρά, αντίθετα πιστεύω ότι πολλά από τα σοβαρά λάθη της προηγούμενης κυβέρνησης  που αναφέρονται  ανωτέρω,  εάν δεν τα προκάλεσε ο ίδιος θα μπορούσε να τα αποτρέψει, τη στιγμή όμως αυτή θεωρώ ότι δεν υπάρχει κάποια άλλη καλύτερη προβεβλημένη προσωπικότητα και τουλάχιστον αυτός δεν δραπέτευσε από τις ευθύνες του.