Γράφει ο
Τάσος Παπαδόπουλος

Ακριβή στα πίτουρα και φτηνή στ’ αλεύρι είναι η ζωή σε αυτή την θαυμάσια κατά τα άλλα χώρα, που την έχουμε κάνει σαν τα μούτρα μας. Αφορμή γι’ αυτή τη διαπίστωση κάνει κανείς όταν βλέπει να καταδικάζεται μια 53χρονη καθαρίστρια σε 14 χρόνια φυλακή πρωτοδίκως και 10 χρόνια σε δεύτερο βαθμό, γιατί αλλοίωσε το ενδεικτικό της Ε’ Δημοτικού και το έκανε ΣΤ’ Δημοτικού.

Και μετά από είκοσι δύο χρόνια σκληρής δουλειάς, δύο δικαστήρια στη Λαμία αποφάνθηκαν ‘ότι πρόκειται για κακουργηματικού τύπου πράξη, επειδή θεώρησαν το έγκλημα διαρκές και όχι στιγμιαίο και ως εκ τούτου έπρεπε να της ρίξουν μια καμπάνα που θα την έστελνε στη φυλακή για δέκα χρόνια.

Στο εύλογο ερώτημα γιατί σε περιπτώσεις γιατρών με πλαστά πτυχία που το αδίκημά τους είναι βαρύτατο, η δικαιοσύνη αποδείχθηκε επιεικής και τους έριξε στα μαλακά με εξαγοράσιμες ποινές των δύο ετών και έξι μηνών, η απάντηση που δίνεται από νομικούς κύκλους είναι ότι υπάρχουν δύο αποφάσεις του Αρείου Πάγου, για όσους στον έλεγχο που έγινε το 2013 και βρέθηκαν με πλαστά ή παραποιημένα πτυχία.

Η μία του 2014, που χαρακτηρίζει το έγκλημα στιγμιαίο, δηλ. ότι συνετελέσθη μια φορά με την πλαστογράφηση των τίτλων σπουδών και υπάγεται σε κατηγορίες, που χαρακτηρίζονται πλημμελήματα και μια δεύτερη του ίδιου Δικαστηρίου του 2015, που αναφέρεται σε έγκλημα διαρκείας, τα οποία συντελούνται κάθε φορά που ο εργαζόμενος εισέπραττε τον μισθό του, και γι’ αυτό χαρακτηρίζονται κακουργήματα με το αιτιολογικό ότι αν συναθροίσει κανείς τους μισθούς και διαπιστώσει ότι ξεπερνούν τις 150.000 και διώκονται ως καταχραστές  του δημοσίου.

Εξομοιώνεται σε αυτή την περίπτωση ποινικά η καθαρίστρια, που αμάρτησε για να θρέψει τα παιδιά της, που δούλεψε σκληρά με 600 ευρώ το μήνα, με τον απατεώνα τύπου energa που τσέπωσε μερικές δεκάδες εκατομμυρίων από τους καταναλωτές της ΔΕΗ, δεν τα απέδωσε και μετά άρχισε να σφυρίζει κλέφτικά.

Εδώ το θέμα που είναι βαθιά κοινωνικό γίνεται πολιτικό, μια και έχει να κάνει με την πολυνομία και την κακονομία που υπάρχει στην χώρα μας, μια και οι πολιτικοί μας, που νομοθετούν πρόχειρα επί παντός επιστητού, δημιουργούν παράθυρα που ευνοούν τελικά τους πραγματικούς καταχραστές του δημοσίου και κλείνουν στην φυλακή ανθρώπους που δεν έβλαψαν στην ουσία το κράτος, μια και η εν λόγω καθαρίστρια δεν εισέπραξε χωρίς να προσφέρει εργασία, τους δούλεψε τους μισθούς της τα είκοσι δύο αυτά χρόνια σε παιδικό σταθμό.

Ακούμε καθημερινά τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα από τους πολιτικούς που το μόνο που τους νοιάζει είναι να βολευτούν οι ίδιοι με τους παχυλούς μισθούς και το συγγενολόι τους και αγρόν ηγόρασαν που λένε, για το πόπολο που το μόνο που ξέρουν είναι να το παραμυθιάζουν, τάζοντάς του κάθε τόσο λαγούς με πετραχήλια.

Έχουν κάνει την πολιτική επάγγελμα και φτιάχνουν τους κομματικούς στρατούς τους με τα ρουσφέτια, που αρχίζουν από τις προσλήψεις και φτάνουν μέχρι τα κάθε λογής βολέματα.

Πρόσφατα μάθαμε ότι οι λεγόμενοι αριστεροί, όχι μόνο δεν πούλησαν κανένα από τα τρία κυβερνητικά αεροσκάφη που διαθέτουν και τις τεθωρακισμένες BMW των 600.000 ευρώ, αλλά ειδικός σεφ τους έχει φτιάξει μενού γκουρμέ 15-20 πιάτων, μέχρι και γαριδομακαρονάδα, για τα ταξιδάκια αναψυχής τους.

Σε αυτό το αλλοπρόσαλλο κράτος, δεν έκαναν το αυτονόητο που έκανε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός 15 αιώνες πριν, με τα πενάκια της εποχής, που η σημερινή τεχνολογία των υπολογιστών το πετυχαίνει σε μηδέν χρόνο, να κωδικοποιήσουν την νομοθεσία ώστε να μην ισχύει το Πιραντελλικό «έτσι είναι αν έτσι νομίζεται».

Βεβαίως η καλοπέραση είναι ίδιον των «αριστερών» του γλυκού νερού και έτυχε να το διαπιστώσω ιδίοις όμασι το 1977 στην τότε κομμουνιστική Πολωνία, που ο κόσμος δεν είχε να φάει και οι κομματικοί παράγοντες ζούσαν βασιλικά με τα εξοχικά τους, τις παλλακίδες και τα έξι ποτήρια για τα ποτά που συνόδευαν ένα δείπνο.

Το μόνο που ξέρουν καλά είναι να πουλάνε ψέμα και προπαγάνδα. Τα ακούσαμε στην Βουλή την περασμένη Παρασκευή από τον Α. Τσίπρα, όταν μας πληροφορούσε ότι στο σπίτι του και στο γραφείο του δεν υπάρχει ενισχυμένη φύλαξη. Και δεν κοκκίνησε όταν έλεγε αυτά τα θηριώδη ψέματα μια και ανήκει στην κατηγορία εκείνων, που πιστεύουν τα ψέματά τους.

Όσοι, διασχίζουμε την Β. Σοφίας στο ύψος της Ηρώδου του Αττικού, βλέπουμε της κλούβες στημένες κάθετα στο δρόμο, για να μην μπορεί να περάσει όχι αυτοκίνητο, αλλά ούτε πουλί πετάμενο.

Κατά τα άλλα μας μίλησε για τα κάγκελα των προηγούμενων και πρόσθεσε το φοβερότερο ότι όποιος τηλεφωνήσει στην αστυνομία για κάποια παράνομη πράξη εντός των χώρων που καλύπτονται από το άσυλο οι δυνάμεις της τάξης θα κινηθούν να την αποκαταστήσουν.

Μα που ζει ο άνθρωπος, μήπως σε άλλη χώρα από αυτήν που ζούμε εμείς οι υπόλοιποι. Δεν βλέπει στην τηλεόραση, μια και δεν κινείται στους δρόμους, τους κάθε λογής μπαχαλάκιδες, αναρχικούς και παραβάτες του νόμου να κλείνονται είτε στο Πολυτεχνείο, είτε στην πρώην ΑΣΟΕ και η αστυνομία που διαπιστώνει εγκληματικές πράξεις, να μην μπορεί να παρέμβει;

Είναι φανερό ότι τα γκουρμέ εδέσματα που συνοδεύουν τα ταξίδια του τον εμποδίζουν να δει πέρα από την μύτη του. Αλλιώς δεν εξηγείται το θράσος του, όταν μας ξεφουρνίσει τόσα χονδροειδή ψέματα.

Θα ήταν καλό πάντως για να δει κάποιον κατ’ εικόνα και ομοίωση του, να πάρει τα παιδάκια του και να πάει την Κυριακή το πρωί να δει τον Πινόκιο που παίζεται αυτές τις μέρες σε αθηναϊκό θέατρο. Ίσως να ξυπνήσει από το όνειρο που ζει…