Από τις στήλες της Εστίας, λίγες ημέρες μετά τα δραματικά γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στην Νέα Υόρκη, με την επίθεση κατά των διδύμων πύργων, υπογράφαμε ένα άρθρο με τίτλο «Ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος ξεκίνησε». Τονίζαμε δε ότι, μετά το 1914-1918, το 1929-1945 και τον Ψυχρό Πόλεμο, η νέα πλανητική σύγκρουση απλώνεται σε δέκα και πλέον χώρες, κινητοποιεί όλες τις μεγάλες δυνάμεις και τα δεκατέσσερα τελευταία χρόνια έχει πάνω από δύο εκατομμύρια θύματα. Επισημαίναμε, επίσης, ότι ο πόλεμος αυτός δεν θα έχει τέλος, γιατί αυτό δεν μπορεί να συμβεί. Ο πρίγκιπας Φαϋζάλ, παππούς του ιδρυτή της Σαουδικής Αραβίας Ιμπν Σαούντ, ήταν αυτός που είχε πει: «Στην έρημο υπάρχουν δύο τύποι πολέμου: ο πολιτικός και ο θρησκευτικός. Στον πολιτικό μπορούν να βρεθούν συμβιβασμοί. Όχι όμως στον θρησκευτικό πόλεμο, όπου πρέπει να εξολοθρεύσουμε όλο τον κόσμο…».
Όσοι λοιπόν καταλαβαίνουν την πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως την φαντάζονται, γνωρίζουν ότι σήμερα ο θρησκευτικός χαρακτήρας της συγκρούσεως που από χρόνια ξεκίνησαν οι ισλαμιστές δεν επιτρέπει ούτε διαπραγματεύσεις, ούτε συμβιβασμούς, αλλά ούτε και συνύπαρξη.
Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι εντελώς μάταιο να ελπίζει κανείς ότι η σύγκρουση του αναπτυγμένου κόσμου με το Ισλάμ μπορεί να μην είναι μέχρι τελικής πτώσεως. Το Ισλάμ θέλει την μονιμοποίηση της συγκρούσεως με την Δύση, γι’ αυτό και προκαλεί μεταναστευτικά ρεύματα προς την Ευρώπη. Γνωρίζει ότι η Ευρώπη έχει δημογραφικά προβλήματα και τα αξιοποιεί για να στέλνει στις χώρες μας τους δολοφόνους του.
Από την άποψη αυτή, εξόχως ενδιαφέρουσα είναι μία μελέτη του Κύκλου Οικονομολόγων στην Γαλλία, στην οποία ο πρόεδρός του, καθηγητής Ζαν-Ξαβιέ Λορενζί, υπογραμμίζει ότι η δημογραφική κάμψη της Ευρώπης, σε συνδυασμό με τα μεταναστευτικά ρεύματα που προκαλεί το Ισλάμ, δημιουργούν στην γηραιά ήπειρο τις συνθήκες για μία μείζονα σύγκρουση. Την ίδια περίπου άποψη υποστηρίζει και ο Αμερικανός αναλυτής και συγγραφέας Μπρος Μπρόβερ, ο οποίος στο βιβλίο του «Την Ώρα που η Ευρώπη Κοιμάται» και υπότιτλο «Το Ισλάμ την καταστρέφει εκ των ένδον», τονίζει ότι «η δημογραφική κατάρρευση της γηραιάς ηπείρου έχει ήδη ανοίξει τις πόρτες της πτώσεώς της, όπως αυτό συνέβη και με την Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία».
Τις ίδιες ανησυχίες, απ’ ό,τι γνωρίζουμε, εκφράζουν και απόρρητες εκθέσεις του γαλλικού υπουργείου Εσωτερικών, στο οποίο έχουν θητεύσει ως υπουργοί τόσον ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Νικολά Σαρκοζί, όσο και ο νυν πρωθυπουργός της χώρας κ. Μανουέλ Βαλς. Αναλυτικότερα, οι εκθέσεις αυτές τονίζουν χωρίς περιστροφές ότι η βαθμιαία ισλαμοποίηση νέων αραβο-μουσουλμάνων θα οδηγήσει σε προσχεδιασμένες αποσταθεροποιητικές ενέργειες, που στόχο θα έχουν την πρόκληση ανεξέλεγκτων καταστάσεων.
Παρόμοιες καταστάσεις θα δημιουργηθούν επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία και το Βέλγιο –χώρες στις οποίες ο μουσουλμανικός πληθυσμός έχει διπλασιασθεί τα τριάντα τελευταία χρόνια.
Έτσι, στην γηραιά ήπειρο, από την μία πλευρά ο πληθυσμός της γηράσκει και χάνει δυνάμεις δημιουργίας και οραματισμού και, από την άλλη, ένα σημαντικό κομμάτι της εισαγόμενης νεολαίας υποκύπτει στις σειρήνες του θρησκευτικού φανατισμού. Ακόμα χειρότερα, η χρηματοοικονομική κρίση οδηγεί εκτός Ευρώπης και πολύτιμο ανθρώπινο δυναμικό, γεγονός που σταδιακά στερεί την γηραιά ήπειρο από καινοτομίες και τεχνικούς νεωτερισμούς –με την Ελλάδα, βέβαια, να κατέχει τα πρωτεία στο επίπεδο αυτό. Υπό αυτές τις συνθήκες, η γήρανση της Ευρώπης την απομακρύνει από την τεχνική πρόοδο, αυξάνει τις δαπάνες για ιατρική φροντίδα και κοινωνική προστασία και μειώνει την αποταμίευση.
Την ίδια στιγμή, γύρω από την Ευρώπη η κατάσταση γίνεται όλο και πιο εκρηκτική. Στην Μέση Ανατολή είναι πλέον ηλίου φαεινότερον ότι οι ακραίες ισλαμικές οργανώσεις και το ISIS θα πιέζουν το Ισραήλ, με απώτερο σκοπό να το αναγκάσουν να χρησιμοποιήσει ατομικά όπλα. Για τους χυδαίους και κυριολεκτικά αδίστακτους ισλαμιστές, η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία απολύτως αξία. Αυτό το βλέπει κανείς στην στρατηγική της Χαμάς στην Λωρίδα της Γάζας, αλλά και στην συνολική τρομοκρατική στρατηγική που χρησιμοποιούν οι ισλαμικές μαφίες, όπως για παράδειγμα οι κομάντος αυτοκτονίας στο Παρίσι.
Θα πρέπει δε να θεωρείται σίγουρο ότι θα επιδιώξουν και μία σύγκρουση ανάμεσα στην Ινδία και το Πακιστάν. Όσο το Ισλάμ βλέπει την Ασία να ανεβαίνει οικονομικά και να ενσωματώνεται στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα, τόσο θα επιδιώκει την αποσταθεροποίηση των πιο ευάλωτων ασιατικών χωρών, στις οποίες όμως υπάρχει και ισχυρή ισλαμική παρουσία. Κατά κύριο λόγο θα επιχειρηθεί και η αξιοποίηση της αντιπαλότητος μεταξύ Κίνας και Ινδίας, αλλά και Κίνας-Αμερικής, με επίκεντρο την κυριαρχία στον Ειρηνικό Ωκεανό.
Εν ολίγοις, η ισλαμική πανώλη θα επιδιώξει ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος να είναι αυτός των πολλών εστιών, γεγονός που θα τον καταστήσει και μακράς διάρκειας. Μία ιδιαιτερότητα του πολέμου αυτού θα είναι η μετωπική επίθεση μιας «ιδεοθρησκείας», του Ισλάμ εν προκειμένω, κατά του ευρωπαϊκού πολιτισμού, της χριστιανικής θρησκείας και των δυτικών αξιών. Στην ουσία, δηλαδή, θα επιβεβαιωθεί σε μεγάλο βαθμό η θεωρία του Σάμιουελ Χάντινγκτον περί συγκρούσεως των πολιτισμών –φαινόμενο που δεν έχει καμμία σχέση με το ιδεολογικο-πολιτικό περιεχόμενο των δύο προηγούμενων παγκοσμίων πολέμων.
Το κατά πόσον όλα αυτά γίνονται αντιληπτά στην καθ’ ημάς ιδεοληπτική πραγματικότητα είναι όντως ένα πολύ σοβαρό και κρίσιμο ερώτημα.