19 Απριλίου 2024
Η Ιστορία λένε ότι επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Στην περίπτωση της Αργεντινής, όμως, η Ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά ως τραγωδία. Η χώρα πέρασε τις γιορτές σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας. Για άλλη μία φορά. Με τον ΣΥΡΙΖΑ να πανηγυρίζει επειδή στην εξουσία βρίσκεται και πάλι άλλος ένας περονιστής! Όπως και τότε, το καλοκαίρι του 2014…
31 Ιουλίου 2014. Μόλις έχει ανακοινωθεί άλλη μία χρεοκοπία της Αργεντινής. Μπαίνω στο γραφείο του πρωθυπουργού για να δω πώς ήθελε να χειριστούμε το θέμα.
«Πρόεδρε, όπως ξέρεις, η Αργεντινή κηρύχθηκε σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας. Τι κάνουμε;»
«Λέω να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους», μου απαντά κοιτώντας τα χαρτιά του.
«Πρόεδρε η Αργεντινή χρεοκόπησε για τους ίδιους λόγους που θα χρεοκοπήσουμε αν επικρατήσει ο Τσίπρας και κάνει πράξη αυτή που διακηρύσσει», επιμένω.
«Μα βρε Σοφία μου, δεν είναι σωστό να επιχαίρουμε για τα δεινά μιας χώρας», επιμένει κι’ αυτός.
«Μα Πρόεδρε, ο ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζει», αντέτεινα.
«Πώς πανηγυρίζει δηλαδή;», ξαφνιάστηκε.
«Τι πώς; Έχουν βγει στα τηλεπαράθυρα και στη Βουλή και ξεσπαθώνουν. Ο Σταθάκης, ο Βούτσης, ο Ήσυχος, όλοι οι αργεντινολόγοι του ΣΥΡΙΖΑ», του απαντώ.
«Και τι λένε δηλαδή;», επιμένει να με κοιτά με δυσπιστία.
«Μα ότι σωστά έκαναν στάση πληρωμών το 2001, ότι σωστά δεν πλήρωσαν τα κερδοσκοπικά funds που ζητούσαν τόκους 1.600% και άλλα τέτοια. Και ότι η Αργεντινή ευημερούσε και γι’ αυτό ήθελαν να την στραγγαλίσουν. Και ότι η χώρα έχει επιλέξει μια στάση εθνικής αξιοπρέπειας, ουσιαστικής διαπραγμάτευσης, που την έχουν βγάλει οριστικά από τον κλοιό και τις δαγκάνες των δανειστών της».
«Δηλαδή επιμένουν να λένε στον δικό μας λαό ότι πρέπει να ακολουθήσουμε τον δρόμο της Αργεντινής και να χρεοκοπούμε Τρίτη, Πέμπτη, Σάββατο;», με ξαναρώτησε.
«Ναι, Πρόεδρε, αυτά λένε. Τα γνωστά ηρωικά».
«Ε τότε βγες και πες τι συμβαίνει στην Αργεντινή. Είσαι άλλωστε γνωστή αργεντινολόγος. Αλλά προσοχή! Δεν επιχαίρουμε!».
Εκεί που μας χρωστάγανε…
Έτσι, ως κυβερνητική εκπρόσωπος, εξέδωσα την ακόλουθη ανακοίνωση:
«Από το πρωί, αμέσως μόλις έγινε γνωστό ότι δυστυχώς η Αργεντινή κηρύχθηκε σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, επιδίδονται σε ένα ρεσιτάλ αμηχανίας και άγνοιας.
Ο καθένας εκ των …αργεντινολόγων έχει τη δική του εκδοχή: Μπερδεύουν χρονολογίες, ποσά, γεγονότα, πρόσωπα, δανειστές.
Ανάλογα με τη συνιστώσα στην οποία ανήκουν, άλλοι υποστηρίζουν πως ορθώς η Αργεντινή κήρυξε το 2001 στάση πληρωμών, διότι έκτοτε η οικονομία της… απογειώθηκε, άλλοι πως για τη σημερινή κατάσταση δεν ευθύνονται οι αποφάσεις του 2001, αλλά τα… κοράκια και άλλοι πως… «όταν ο κ. Τσίπρας είπε ότι η Αργεντινή είναι παράδειγμα προς μίμηση, εννοούσε ότι δεν δέχθηκε εκβιασμούς, που θα οδηγούσαν σε περαιτέρω εξαθλίωση τη χώρα»!
Φυσικά, παραλείπουν να πουν ότι η Αργεντινή κατέφυγε (το 2008) στα «κοράκια», ακριβώς επειδή το 2001 είχε κηρύξει στάση πληρωμών με αποτέλεσμα να χρεοκοπήσει.
Αν δεν πρόκειται για τρικυμία εν κρανίω, τότε πρόκειται για σκόπιμη πρόκληση σύγχυσης.
Η αλήθεια είναι πως ο ίδιος ο κ. Τσίπρας, κατά την λατινοαμερικάνικη περιοδεία του, στα τέλη του 2012 με αρχές του 2013, μας είχε πει πως οι χώρες αυτές κατάφεραν «να ακολουθήσουν εναλλακτικούς δρόμους και να βγουν από την κρίση με ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή»!
Μας παρουσίαζε δηλαδή (και με την περίφημη δήλωσή του στη Βουλή «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή») ως παράδειγμα προς μίμηση, αυτό που όλοι σήμερα αντιλαμβάνονται ως παράδειγμα προς αποφυγή.
Η αλήθεια είναι πως δεκατρία χρόνια τώρα η Αργεντινή δεν έχει σηκώσει κεφάλι: Θηριώδης πληθωρισμός, ανεργία, δραματική μείωση αποθεματικών, διαδηλώσεις, λεηλασίες, λιντσαρίσματα, ενώ τον περασμένο Απρίλιο κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω της έξαρσης της εγκληματικότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ κατηγορεί τώρα την κυβέρνηση ότι επιχαίρει για τη νέα χρεοκοπία της φίλης χώρας.
Ουδείς επιχαίρει. Το αντίθετο: Η Ελλάδα αισθάνεται θλίψη για τα δεινά του λαού της Αργεντινής, στα οποία οδηγήθηκε από τις επιλογές των κυβερνήσεών του.
Αλλά στην αξιωματική αντιπολίτευση ταιριάζει η ρήση “εκεί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι”»…
«Κρίμα για την Αργεντινή, κρίμα για την Ελλάδα»…
Την επομένη, 1η Αυγούστου 2014, στη Βουλή, οι Συριζαίοι δήλωναν ότι… συνειδητά αποκρύπτουμε την πραγματική κατάσταση της Αργεντινής, ότι οι οικονομικοί δείκτες της ήταν… καλύτεροι από της Ελλάδας, ότι όλα αυτά είναι σκέτη προπαγάνδα της «τηλεδημοκρατίας», ενώ έφθασαν στο σημείο να πουν πως «με αυτά που είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος θα μπορούσε να δημιουργηθεί διπλωματικό επεισόδιο. Δεν επιτρέπεται να φτιάχνουμε καρικατούρα κρίσης»!
Δηλαδή οι περονιστές είχαν για άλλη μια φορά οδηγήσει την Αργεντινή σε χρεοκοπία και αυτοί συνέχιζαν να τους υπερασπίζονται!
Πρώτη του μήνα και ξαναμπήκα στο πρωθυπουργικό γραφείο.
«Τώρα λένε ότι την φανταζόμαστε τη χρεοκοπία και ότι θα προκαλέσω διπλωματικό επεισόδιο με αυτά που λέω», τον ενημερώνω.
«Στάσου, στάσου! Δηλαδή έχει σηκωθεί ο κόσμος στο ποδάρι και αυτοί φοβούνται μήπως ενοχληθεί η Κριστίνα τους;», αντιδρά ο Σαμαράς.
«Πρόεδρε», παίρνω τον λόγο. «Οι άνθρωποι είναι περονιστές, θαυμάζουν αυτά τα καθεστώτα. Δεν είχε πει το περίφημο «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή», ο Τσίπρας, ήδη από το 2012; Δεν είχε πάει περιοδεία στη Λατινική Αμερική προς… «αναζήτηση εμπειριών», όπως είχε πει; Από τις 12 Δεκεμβρίου 2012 ως τις 27 Ιανουαρίου του 2013. Μας έστελνε ευχές λατινοαμερικάνικες». Και έλεγε πως «αν ήξερα ότι έχουμε τόσο θερμούς φίλους στην Αργεντινή, θα ξεκινούσα τη μεγάλη προεκλογική εκστρατεία από το Μπουένος Άιρες»! Και για τα ληγμένα φάρμακα του ΔΝΤ! Και μετά ήλθε εδώ και μας έλεγε πως η Βραζιλία και η Αργεντινή «κατάφεραν να ακολουθήσουν εναλλακτικούς δρόμους και να βγουν από την κρίση με ανάπτυξη, απασχόληση και κοινωνική συνοχή». Και όλα αυτά ενώ όσο βρισκόταν εκεί στην Αργεντινή γινόταν ο κακός χαμός με διαδηλώσεις, λεηλασίες, λιντσαρίσματα, νεκρούς, λόγω της αύξησης στις τιμές των τροφίμων; Και ο Τσίπρας έκανε ότι δεν είδε τίποτε;».
Τα είπα όλα απνευστί με τον Αντώνη Σαμαρά να κουνά το κεφάλι του σκεπτικός.
Και συνέχισα: «Η Αυγή γράφει ότι πάμε χέρι-χέρι με τα όρνια και ότι εγώ συντάχθηκα με τους… γύπες»!
«Κρίμα για την Αργεντινή», τον ακούω να λέει καθώς προχωρώ προς την έξοδο. Πριν κλείσω την πόρτα πίσω μου, τον ξανακούω πιο χαμηλόφωνα: «Κρίμα για την Ελλάδα».
Για την Ελλάδα είχε αρχίσει η αντίστροφή μέτρηση. Για την Αργεντινή, άλλος ένας κύκλος ανωμαλίας.
Σαμαράς: Κάποιοι άλλοι δεν κατάλαβαν τι έγινε…
Στις 4 Αυγούστου 2014 την Ελλάδα επισκεπτόταν ο Γιουνκέρ. Και ο Σαμαράς δήλωνε:
«Στην Ελλάδα αποφύγαμε ακριβώς αυτά που δεν κατάφερε να αποφύγει η Αργεντινή. Υποφέραμε αλλά δεν επιτρέψαμε να συμβεί ό,τι έγινε και εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τη χώρα 12 χρόνια μετά. Προφανώς μόνο ένας ανόητος θα έμενε ασυγκίνητος από το πρόβλημα μιας τέτοιας χώρας. Υποφέραμε, αλλά δεν επιτρέψαμε να συμβεί στη χώρα μας ό,τι εξακολουθεί να ταλαιπωρεί τη χώρα αυτή. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να αποτρέψουμε την άτακτη χρεοκοπία, όπως κάποιοι μας εισηγούνταν. Η χώρα έμεινε κάτω από την ευρωπαϊκή ομπρέλα την ώρα που κάποιοι ισχυρίζονταν ότι η παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη δεν είναι φετίχ. Αυτό που θέλω να γίνει κατανοητό και σαφές είναι ότι η παραμονή μας στην ομπρέλα της Ευρωζώνης ήταν αυτό το οποίο αποδείχθηκε σωτήριο για την Ελλάδα. Και θέλω επίσης πολιτικά να πω ότι εκείνοι οι οποίοι υποβάθμιζαν, και μεταχειρίζομαι μια λέξη συντηρητική, υποβάθμιζαν τη σημασία της παραμονής μας στην Ευρωζώνη, μας ζητούσαν ουσιαστικά να ακολουθήσουμε το παράδειγμα αυτής της χώρας. Δεν το κάναμε, ευτυχώς. Νομίζω θα ήταν ένα παράδειγμα όχι προς μίμηση αλλά προς αποφυγή. Εμείς, επαναλαμβάνω, καταλαβαίνουμε το λαό της Αργεντινής. Κάποιοι άλλοι δεν τον κατάλαβαν και δεν κατάλαβαν τι έγινε εκεί και φοβάμαι ότι ακόμα δεν καταλαβαίνουν τι έγινε εκεί»…
Σήμερα, πεντέμισι χρόνια μετά η Ελλάδα προσπαθεί να καλύψει τον χαμένο χρόνο μετά από μια καταστροφική συριζαϊκή πορεία και η Αργεντινή επέστρεψε στα χέρια των περονιστών μετά από μια ακόμη φιλελεύθερη παρένθεση.
Αλλά τότε βρισκόμασταν ακόμη στο 2014. Και κάθε πρόβλεψη για το μέλλον γινόταν αντικείμενο λοιδορίας. Πώς να λέγαμε πως ο Τσίπρας θα υπέγραφε μνημόνιο, θα οργάνωνε ένα γελοίο δημοψήφισμα, θα δεχόταν τα συγχαρητήρια της Κίρχνερ για το «ηρωικό όχι» και μετά τις… επικρίσεις της για τη συμφωνία με τους δανειστές;
Και πώς να τολμούσαμε να προβλέψουμς πως οι περονιστές θα έφευγαν έναν χρόνο αργότερα και θα επέστρεφαν στην εξουσία τέσσερα χρόνια μετά; Και πως η Αργεντινή θα ξαναχρεοκοπούσε στα χέρια τους; Και πως ο Τσίπρας, από την αντιπολίτευση πλέον, θα πανηγύριζε για την επιστροφή των περονιστών στην Αργεντινή, αποδίδοντας την χρεοκοπία στην… παρένθεση;
Αλλά αυτή θα ήταν τότε μια συζήτηση από το μέλλον, μια συζήτηση επιστημονικής φαντασίας…
Τα Χριστούγεννα της χρεοκοπίας και των περονιστών
Χριστούγεννα σε καθεστώς επιλεκτικής χρεοκοπίας, στάσης πληρωμών και οικονομικής κατάστασης έκτακτης ανάγκης πέρασε φέτος η Αργεντινή, άτυχη ωραία χώρα που δεν μπορεί να απαλλαγεί από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των περονιστών. Η επιστροφή τους στην εξουσία αποδεικνύει ότι κάτι ήξερε ο Τσίπρας όταν, τον Σεπτέμβριο του 2012, είχε πει από βήματος Βουλής το περίφημο «μακάρι να είχαμε γίνει Αργεντινή»…
Τρεις όλοι κι’ όλοι οι μη περονιστές κυβέρνησαν την Αργεντινή, από την πτώση της χούντας το 1983 και αφού είχε προηγηθεί μια μακρά περίοδος κυριαρχίας του ζεύγους Περόν (1946 – 1955), καθώς και αλλεπάλληλα πραξικοπήματα και δικτατορίες.
Ένας απ’ αυτούς, ο Φερνάντο ντε λα Ρούα, που το 1999 κέρδισε στις εκλογές και έβαλε τέλος στη δεκάχρονη εξουσία του περονιστή Κάρλος Μενέμ, υποχρεώθηκε δυο χρόνια αργότερα να φύγει με ελικόπτερο από την ταράτσα του προεδρικού μεγάρου «Κάσα Ροσάδα», στα περίφημα «αργεντίνικα Δεκεμβριανά», το βράδυ της 20ής Δεκεμβρίου 2001.
Δεν είχε, βέβαια, προλάβει να μαζέψει τα σπασμένα των περονιστών, ούτε είχε προλάβει να δημιουργήσει ο ίδιος τα προβλήματα. Αλλά το «κοραλίτο», («μικρό μαντρί» όπως είχε ονομαστεί το «πάγωµα» των τραπεζικών καταθέσεων) και η πολυετής λιτότητα, σε συνδυασμό με τη συνεχή αναταραχή που προκαλούσαν οι περονιστές με τις διαδηλώσεις της κατσαρόλας, του «κασερολάσο» όπως ονόμαζαν τις διαμαρτυρίες στη διάρκεια των οποίων οι νοικοκυρές χτυπούσαν διάφορα κατσαρολικά, τον ανάγκασαν σε αυτή την ντροπιαστική φυγή.
Ο Τσίπρας, ο Σαμαράς και τα ελικόπτερα
«Δεν μπορεί όμως να αντέξει ο λαός αυτή την πολιτική. Λέτε πως "δεν γίναμε Αργεντινή". Μακάρι να είχαμε γίνει: Η Αργεντινή πέρασε μια μεγάλη δυσκολία και οι πολίτες της κατάφεραν με αξιοπρέπεια να σταθούν στα πόδια τους. Εσείς δυστυχώς μας οδηγείτε σε άλλες πολύ χειρότερες καταστάσεις», είχε πει ο Τσίπρας στον Σαμαρά στις 7 Σεπτεμβρίου 2012.
Και αργότερα, στις 27 Φεβρουαρίου 2013, πάλι από το βήμα της Βουλής, ο Τσίπρας είπε απευθυνόμενος ξανά στον Σαμαρά:
«Δεν θα μπορέσετε, κύριε Πρωθυπουργέ, να φτάσετε ως τον Ιούνιο, διότι αν έλθετε να επιβάλετε νέους φόρους, νέα χαράτσια, νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις, γνωρίζετε πάρα πολύ καλά ότι η φιλομάθειά σας για την Αργεντινή θα αποκτήσει νόημα, διότι ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα αποχωρήσετε θα είναι αυτός με τον οποίο αποχώρησε από το Προεδρικό Μέγαρο ο ομοϊδεάτης σας. Δικός σας ομοϊδεάτης ήταν αυτός που αποχώρησε με ελικόπτερο!»
Ο Σαμαράς δεν είχε κλείσει ούτε δυο χρόνια στην πρωθυπουργία, είχε ήδη σώσει τη χώρα από την χρεοκοπία, στο χείλος της οποίας βρισκόταν τον Ιούνιο του 2012, και ο Τσίπρας ονειρευόταν Αργεντινή και ελικόπτερα!
Η επιτομή του περονισμού, δηλαδή!
Διαδηλώσεις για να επιστρέψει ο περονισμός
Ο Μαουρίτσιο Μάκρι υπήρξε ο μοναδικός μη περονιστής πρόεδρος που ολοκλήρωσε τη θητεία του. Εξελέγη τον Νοέμβριο του 2015, ορκίστηκε τον Δεκέμβριο και προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα. Μείωσε το δημόσιο έλλειμμα από 5% στο 0,5% του ΑΕΠ, σχεδόν διπλασίασε τα συναλλαγματικά αποθέματα (στα 43,8 δις δολάρια, έναντι 25,5 δις στα τέλη του 2015), συμφώνησε τον Φεβρουάριο του 2016 να καταβάλει τα χρωστούμενα σε τέσσερα κερδοσκοπικά funds – με τη σύμφωνη γνώμη της ελεγχόμενης από τους περονιστές Γερουσίας – η μη αποπληρωμή των οποίων οδήγησε στην χρεοκοπία του Ιουλίου 2014. Αποπληρώθηκαν έτσι 9,3 δις δολάρια στα κερδοσκοπικά κεφάλαια προκειμένου να κλείσει η διένεξη σχετικά με την στάση πληρωμών του εξωτερικού χρέους, που είχε κηρύξει από το 2001 η τότε κυβέρνηση. Μέσα σε μία διετία η Αργεντινή δανείστηκε πάνω από 50 δις δολάρια από τις διεθνείς αγορές, δίχως ωστόσο να κατορθώσει να μετατρέψει το πέσο σε ένα νόμισμα θωρακισμένο απέναντι στις εξωτερικές δοκιμασίες.
Αλλά ήδη από τον Απρίλιο του 2016, πέντε μόλις μήνες από την άνοδό του στην εξουσία, ο Μάκρι βρέθηκε αντιμέτωπος με τις ογκώδεις διαδηλώσεις που οργάνωναν οι περονιστές.
Οι περονιστές που όταν βρίσκονται στην εξουσία καταστρέφουν τη χώρα και όταν χάνουν τις εκλογές δεν την αφήνουν να σηκώσει κεφάλι!
Έτσι δεν άφησαν στιγμή τη χώρα σε ησυχία για όσο διάστημα ο Μάκρι, που βρέθηκε στο τιμόνι της Αργεντινής μετά από άλλη μια μακρά περίοδο περονισμού, ήταν πρωθυπουργός.
Αμέσως μετά την εκλογή του, τον Νοέμβριο του 2015, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του θα χρειαστεί να διορθώσει τα λάθη της απερχόμενης Κριστίνα Φερνάντες κατά την οκταετή θητεία της, συμπεριλαμβανομένων και των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων.
Ολοκλήρωσε τη θητεία του - με δυσκολίες καθώς την Γερουσία ήλεγχαν οι περονιστές - αλλά χρειαζόταν περισσότερο χρόνο και λιγότερες διαδηλώσεις στους δρόμους για να φέρει αποτελέσματα σε μια τόσο ταλαιπωρημένη οικονομία – οικονομία σε ύφεση εδώ και έναν χρόνο, πληθωρισμός στο 40%, με το 35% του πληθυσμού στο όριο της φτώχειας και την ανεργία στο 10,4%. Την ίδια ώρα, το δημόσιο χρέος της Αργεντινής ανέρχεται σε 330 δις δολάρια (σχεδόν το 90% του ΑΕΠ της), εκ των οποίων 44 δις είναι το χρέος προς το ΔΝΤ.
Τον Μάιο του 2018 ο Μαουρίτσιο Μάκρι, με τηλεοπτικό του διάγγελμα, ανακοίνωσε πως προσφεύγει στο ΔΝΤ για τη διάσωση της οικονομίας της χώρας, 15 χρόνια μετά το προηγούμενο πρόγραμμα και για 5η φορά στην Ιστορία της Αργεντινής, λαμβάνοντας δάνειο 57 δις.
Ωστόσο, το καλοκαίρι του 2019, το Μπουένος Άιρες ζήτησε επίσημα πολυετή αναδιάρθρωση της οφειλής του, με αποτέλεσμα να παγώσει η εκταμίευση της νέας δόσης του δανείου.
Η επιστροφή του περονισμού
Μ’ αυτά και μ’ αυτά, τις εκλογές του Οκτωβρίου 2019 κερδίζει ο κεντροαριστερός περονιστής Αλμπέρτο Φερνάντες. Κατά την ορκωμοσία του, στις 10 Δεκεμβρίου, δηλώνει πως προτεραιότητά του είναι η επιστροφή της χώρας στην οικονομική ανάπτυξη πριν από την αποπληρωμή του εξωτερικού της χρέους. Η Αργεντινή «έχει τη βούληση να πληρώσει» το εξωτερικό της χρέος αλλά «δεν έχει τα μέσα να το κάνει», προειδοποίησε ο Φερνάντες, καλώντας το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να αναπτύξει μια «εποικοδομητική» σχέση.
Αντιπρόεδρος του Φερνάντες ορκίστηκε η πρώην πρόεδρος (2007-2015) Κριστίνα Φερνάντες Κίρχνερ. Η κεντροαριστερή πρώην αρχηγός του κράτους, αντιμέτωπη με διάφορες διώξεις για διαφθορά που η ίδια θεωρεί ότι έχουν πολιτικά κίνητρα, θεωρήθηκε από την παράταξή της ότι δίχαζε τους πολίτες και τελικά συμφώνησε να αφήσει τη διεκδίκηση της προεδρίας στον Φερνάντες, άλλοτε γενικό γραμματέα της προεδρίας της — αξίωμα αντίστοιχο με αυτό του πρωθυπουργού της Γαλλίας — και να γίνει υποψήφια αντιπρόεδρός του.
Πάλι πανηγύρισε ο Τσίπρας!
Αμέσως μετά τη νίκη του Φερνάντες, ο Τσίπρας πανηγύρισε περισσότερο και από τον… νικητή! Στις 29 Οκτωβρίου 2019, με ανάρτησή του στο facebook, διατράνωσε:
«Πριν από 4 χρόνια, με τη στήριξη των συστημικών μέσων ενημέρωσης της χώρας του και τις ευλογίες του διεθνούς οικονομικού κατεστημένου, ο εκλεχτός (sic) της Δεξιάς εξελέγη Πρόεδρος της Αργεντινής. Βασική του υπόσχεση, με νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις, να στηρίξει τη μεσαία τάξη, να μειώσει τους φόρους των επιχειρήσεων και να διπλασιάσει τους ρυθμούς ανάπτυξης, καθότι η Αριστερά δε μπορούσε 'λόγω ιδεοληψιών'. Τέσσερα χρόνια μετά, ο εκλεχτός (ξανά sic) του συστήματος, αφού τα έκανε θάλασσα σε όλους τους στόχους, αφού γύρισε τη χώρα πίσω στα νύχια του Δ.Ν.Τ, έχασε πανηγυρικά τις εκλογές. Συγχαρητήρια στον Αλμπέρτο Φερνάντες για τη μεγάλη του εκλογική νίκη. Για ακόμη μία φορά, μια προοδευτική κυβέρνηση καλείται να μαζέψει τα σπασμένα των νεοφιλελεύθερων προκατόχων της. Καλή επιτυχία!».
Η «επιτυχία» ήλθε στις 20 Δεκεμβρίου 2019. Οι οίκοι αξιολόγησης της πιστοληπτικής ικανότητας Fitch και Standard and Poor’s (S&P) προχώρησαν στην υποβάθμιση του κρατικού χρέους της Αργεντινής, κρίνοντας πως η χώρα βρίσκεται πλέον σε κατάσταση «επιλεκτικής χρεοκοπίας», μετά την αναβολή της πληρωμής εντόκων γραμματίων του δημοσίου αξίας 9 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο S&P επίσης υποβάθμισε το μακροπρόθεσμο κρατικό αξιόχρεο της Αργεντινής για τα ομόλογα και τα άλλα αξιόγραφα εκπεφρασμένα σε πέσος σε «SD» (επιλεκτική χρεοκοπία) από «CCC», καθώς, όπως ανέφερε, «ηΑργεντινή δεν τήρησε τις δανειακές υποχρεώσεις της».
Περονικότερος των περονιστών
Το καταπληκτικό είναι ότι ο Τσίπρας τα έλεγε όλα αυτά ακριβώς την ημέρα που Φερνάντες και Μάκρι συναντιούνταν και συμφωνούσαν για την ομαλή μεταβίβαση της προεδρίας – και αυτό υπήρξε μια ιστορική στιγμή για την Αργεντινή.
Οι δύο αντίπαλοι, συνειδητοποιώντας τις μεγάλες προκλήσεις που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα, δημιούργησαν δύο ομάδες εργασίας και κατά την συνάντησή τους, που κράτησε μια ώρα, συμφώνησαν σε μια σειρά άμεσων μέτρων, με πρώτο την επιβολή περιορισμών στην αγορά συναλλάγματος. Πλέον οι πολίτες της Αργεντινής δεν μπορούν να αγοράζουν περισσότερα από 200 δολάρια τον μήνα. Κι’ αυτό, διότι πριν από τέσσερα χρόνια το δολάριο αγοραζόταν έναντι οκτώ πέσος, ενώ πλέον έχει καταλήξει να ανταλλάσσεται έναντι 70 πέσος.
Από την πλευρά του, ο Μάκρι συμφώνησε (μέχρι την αποχώρησή του) να εφαρμόσει πρόγραμμα συμφωνημένο με τον αντίπαλό του και νικητή των εκλογών και αμέσως ψηφίστηκε νόμος που προβλέπει μεταξύ άλλων αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τη μεσαία και την ανώτερη τάξη, των επιδομάτων για τους μη προνομιούχους, καθώς και φόρο 30% στις αγορές συναλλάγματος και στις δαπάνες με συνάλλαγμα.
«Πρέπει να τερματίσουμε την πρακτική της αποταμίευσης σε δολάρια», δήλωσε ο Φερνάντες, δεδομένου ότι στην Αργεντινή, σε κάθε οικονομική κρίση, οι πλουσιότεροι συσσωρεύουν δολάρια, επιδεινώνοντας την πτώση του πέσο και τις οικονομικές δυσχέρειες.
«Η Αργεντινή έχει ανάγκη να ξαναρχίσουν να εισέρχονται στη χώρα δολάρια και να οικοδομήσει ξανά αποθέματα σε δολάρια, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είναι αδύνατο να τιμήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις», επέμεινε ο αρχηγός του κράτους.
Και μπορεί ο Τσίπρας να έχει διαφορετική γνώμη, αλλά όλα αυτά δεν συνέβησαν τυχαία.
Τον Ιανουάριο του 2014, η «εκλεχτή» του Τσίπρα, Κριστίνα Κίρχνερ, που συνεχώς προσπαθούσε να εξωραΐσει την κατάσταση, υιοθέτησε νέα νομισματική στρατηγική, αφήνοντας την ισοτιμία του πέσο να διαμορφωθεί έναντι του δολαρίου στα 13,9% μέσα σε δύο ημέρες, μία κίνηση άνευ προηγουμένου από την έναρξη της οικονομικής κρίσης του 2001.
Η χώρα βυθίστηκε στην κρίση, το πέσο κατέρρευσε, την ώρα που τα αποθέματα της κεντρικής τράπεζας, είχαν μειωθεί το 2013 κατά 30% και τον Ιανουάριο του 2014 κάτω από τα 30 δισεκατομμύρια δολάρια. Έτσι, επιβλήθηκε περιορισμός στα 2.000 δολάρια τον μήνα ως ανώτατο ποσό αγοράς.
Καθώς τίποτε δεν μπορούσε να ανακόψει την κρίση, στα τέλη Μαΐου του 2014, η Αργεντινή συμφώνησε με την άτυπη ομάδα των πιστωτριών χωρών του Κλαμπ των Παρισίων (Paris Club) στη ρύθμιση ανεξόφλητων χρεών της ύψους 9,7 δις. δολαρίων σε μία πενταετία.
Αυτό ξεκίνησε να κάνει ο Μάκρι…
Νεποτισμός και ξαφνικός πλουτισμός
Ο Νέστορ Κίρχνερ και η σύζυγός του Κριστίνα Κίρχνερ Φερνάντες παρέμειναν στην εξουσία 12 χρόνια. Η Κριστίνα, που θέλησε να επιβληθεί ως νέα Εβίτα Περόν, μεγάλη φίλη του Τσίπρα (την οποία υποδέχθηκε στην Αθήνα τον Μάιο του 2017), διαδέχθηκε τον σύζυγό της (πρόεδρο από το 2003) το 2007, όταν εκείνος, βαριά άρρωστος (πέθανε το 2010), παραιτήθηκε υπέρ της συζύγου του!
Η επιτομή του νεποτισμού! Αλλά αυτούς θαύμαζε και θαυμάζει ο Τσίπρας, ο οποίος σε όλες του τις ομιλίες δεν παραλείπει να αναφέρεται στην «Αργεντινή μετά το 2003».
(Το μόνο που συνέβη στην Αργεντινή μετά το 2003, ήταν οι μεν Κίρχνερ να εξαπλασιάσουν την προσωπική τους περιουσία, μέσα από κερδοσκοπικές αγορές ακινήτων και διάφορες αμφίβολες επενδύσεις – μόνο το 2008 η περιουσία τους αυξήθηκε κατά 158% και έφθασε στα 8,4 εκ ευρώ – η δε Αργεντινή να βυθιστεί στην ύφεση).
Είναι γνωστό ότι η Αργεντινή χρεοκόπησε το 2001, λέγοντας όχι στη βοήθεια του ΔΝΤ, και έκτοτε η χώρα συνέχισε να βυθίζεται στο χάος, η οικονομία της κατέρρευσε, το ίδιο και οι τράπεζές της, το ΑΕΠ της μειωνόταν, η ανεργία ανέβαινε, οι φτωχοί ξεπέρασαν το 60% του πληθυσμού, το χρέος ξεπέρασε το 165% του ΑΕΠ, ο πληθωρισμός ροκανίζει τα σωθικά της, ξέμεινε από ρευστότητα λόγω μαζικής εκροής κεφαλαίων, το νόμισμά της υποτιμάται ξανά και ξανά, βρίσκεται εκτός πρόσβασης στις αγορές και σε διαρκή στάση πληρωμών, σύρεται στα δικαστήρια με τους πιστωτές της.
Αλλά το ζεύγος Κίρχνερ, πρότυπα για τον Τσίπρα, συνέχιζαν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες, δηλώνοντας πως… «αυτή είναι η ουσία του καπιταλισμού»!
Και επειδή αυτή είναι η… ουσία του καπιταλισμού, η Κριστίνα αποφάσισε το 2008, επτά χρόνια μετά το «ηρωικό 2001» να καταφύγει για δανεισμό στα κερδοσκοπικά funds – με αποτέλεσμα το καλοκαίρι του 2014 αμερικανικό δικαστήριο να μην επιτρέψει την εκ μέρους της Αργεντινής αναδιάρθρωση του επίσημου χρέους της, αν προηγουμένως δεν αποπλήρωνε τα «κοράκια» της Κίρχνερ!
Οπότε, η Αργεντινή χρεοκόπησε στις 31 Ιουλίου 2014, όπως ήδη γράψαμε. Εκείνη την ημέρα, ο οίκος αξιολόγησης Standard & Poors υποβάθμισε το κρατικό αξιόχρεο της Αργεντινής, που βρισκόταν στη βαθμίδα CCC-, στην κατηγορία SD, δηλαδή «επιλεκτική χρεοκοπία, υποδεικνύοντας ότι η Αργεντινή αθέτησε ορισμένες από τις υποχρεώσεις της όσον αφορά το ξένο συνάλλαγμα.
Αλλά ο Τσίπρας και η παρέα του πανηγύριζαν – όπως ακριβώς πανηγυρίζουν και σήμερα!
