Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Η Ευρώπη είναι ένας τόπος συνδιαλλαγής, συμβιβασμών και ισορροπιών, που διαπραγματεύεται χωρίς να ξεπερνάει κάποια όρια.

Η εμπειρία των τελευταίων μηνών δείχνει ότι ο κ. Τσίπρας και ορισμένοι συνεργάτες του, όποτε πιέζονται στις διαπραγματεύσεις  πέρα από ένα σημείο,  αντιδρούν με τρόπο εκτός ευρωπαϊκού πλαισίου, γεγονός που δεν φέρνει ποτέ αποτέλεσμα.

Η αλήθεια είναι, ότι δύσκολα μια κυβέρνηση που υποφέρει από βαρύ κρατισμό, επιθυμεί να ελέγχει τα πάντα επιβάλλοντας τη δική της άποψη, τιμωρεί τους διαφωνούντες και καταφεύγει διαρκώς στο ψεύδος για να κερδίσει χρόνο στρεβλώνοντας κατά το δοκούν την πραγματικότητα, μπορεί να φέρει αποτέλεσμα.

Οι κυβερνητικοί παράγοντες, εμφανίζουν τη συζήτηση για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους ως επαρκές αντάλλαγμα των μέτρων που θα παρθούν, για το κλείσιμο της πρώτης αξιολόγησης του τρίτου μνημονίου.

Στα πλαίσια αυτά, σε συνέντευξή του ο κ. Τσίπρας υποσχέθηκε ότι «το Πάσχα θα έρθει με την Ανάσταση της οικονομίας», ενώ ο κ. Κατρούγκαλος δήλωσε ότι «είμαστε έτοιμοι για απογείωση». Τοπιστεύουν πραγματικά;

Το πρόβλημα με το ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι σήμερα λέει κάτι εντελώς  διαφορετικό από εκείνο με το οποίο εξελέγη.    

Πίστευε και διακήρυττε  ότι η οικονομία και ο Λαός θα ανασάνουν μόνον, όταν το χρέος θα έχει διαγραφεί στο μεγαλύτερο μέρος του.

Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα της οικονομίας, μικρή σχέση  έχει με την όποια ρύθμιση του χρέους.

Ακόμη και αν με κάποιον τρόπο οι δανειστές χάριζαν στην Ελλάδα ολόκληρο το χρέος, «πύραυλος» η οικονομία δεν πρόκειται να γίνει, ούτε πιο ανταγωνιστική.

Αν η κυβέρνηση μείνει χωρίς χρήματα, όπως είναι πολύ πιθανό να συμβεί αν παραταθεί η αξιολόγηση πέραν του Ιουνίου, το «οικονομικό πρόβλημα της χώρας» θα γίνει αναπόφευκτα «πολιτικό πρόβλημα για την κυβέρνηση», διότι οι μισθοί και οι συντάξεις δεν θα πληρωθούν.

Και τότε, το μόνο «όπλο» που θα έχει στα χέρια της η κυβέρνηση για να πιέσει για μια συμφωνία, θα είναι η απειλή της αδυναμίας πληρωμής προς την ΕΚΤ, δηλαδή ένα πιστωτικό γεγονός για το οποίο κατηγορούσε τα στελέχη του ΔΝΤ ότι επεδίωκαν.

Ο Γάλλος υπουργός Οικονομίας κ. Σαπέν δήλωσε σχετικά  πως η ευρωζώνη έχει πολλές επιλογές για το πώς θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα του ελληνικού χρέους, οι οποίες αφ’ ενός  δεν παραβιάζουν τις κόκκινες γραμμές των πιστωτριών χωρών, αφ’ ετέρου θα πραγματοποιηθούν  χωρίς να γίνει κούρεμα.

Από την άλλη, ο Ευρωπαίος αξιωματούχος κ. Μοσκοβισί παραδέχθηκε ότι υπάρχουν διαφορές εκτιμήσεων με το ΔΝΤ, ωστόσο επέμενε ότι δεν υπάρχουν προστριβές μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και του Ταμείου.  

Όμως  μια χρεοκοπία θα πλήξει  περαιτέρω την ελληνική οικονομία και την εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα, θα έχει σίγουρα πολιτικές επιπτώσεις για την κυβέρνηση και  παράλληλα, θα αποδειχθεί πολύ ακριβή για τους πολίτες αυτής της χώρας.

Με αυτά τα δεδομένα, το ζήτημα του χρέους προς το παρόν περνά σε δεύτερη μοίρα, καθώς θα πρέπει πρώτα να συμφωνηθούν τα επιπλέον μέτρα.

Εφ’ όσον γίνει αυτό, τότε η Ελλάδα θα έχει σύμμαχο το ΔΝΤ  στην αναδιαπραγμάτευση του χρέους και επιπλέον το ΔΝΤ θα επιμείνει σε μείωση των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα μετά το 2018.

Ακόμη και αν καταλήξει αισίως η αξιολόγηση και αποφευχθεί η γενικευμένη στάση πληρωμών του Δημοσίου, το κόστος της νέας ηρωικής και σκληρής διαπραγμάτευσης, σύντομα θα γίνει αισθητό στις τσέπες  όλων.

Ωστόσο η επιτυχής αξιολόγηση θα οδηγήσει στην εκταμίευση μιας ακόμη δόσης, το ύψους της οποίας μένει να αποφασιστεί και στην έναρξη της συζήτησης για το χρέος, καθώς  και τους όρους ρύθμισής του.

Απαραίτητη προϋπόθεση όμως, είναι η πλήρης εφαρμογή του προγράμματος και η τήρηση των δημοσιονομικών στόχων.  

Έχει διαπιστωθεί ότι η ρύθμιση του χρέους θα επηρεάσει μόνο τη δυνατότητα άντλησης ιδιωτικών κεφαλαίων, εφόσον πειστεί η αγορά ότι το χρέος μας είναι πολύ μικρότερο απ’ ότι φαίνεται.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και οι ιδιωτικοποιήσεις επηρεάζονται από το χρέος έμμεσα, υπό την έννοια της αλλαγής του κλίματος.

Αλλά κυρίως το εσωτερικό κλίμα ανάπτυξης δεν έρχεται μόνο από τις επενδύσεις, αλλά από την επενδυτική κίνηση της οικονομίας οριζόντια, με ένα τραπεζικό σύστημα που λειτουργεί πραγματικά, το οποίο παίρνει καταθέσεις και δίνει δάνεια.

-Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.