Γράφει ο
Νίκος Γιαννιός

Τι μας είπε λοιπόν πάλι εκείνος ο γραφικός κύριος Νταβούτογλου που παριστάνει τον Βεζίρη του Σουλτάνου: Μα το Όρουκ  Ρέις δεν θα βρίσκεται, στους επόμενους έξι μήνες, στην περιοχή για την οποίαν ενοχλείται ο Έλληνας υπουργός των εξωτερικών. Θα κάνει έρευνες σε άλλα νερά. Γιατί δεν έρχονται οι Έλληνες να συζητήσουμε. Μπορούμε μάλιστα να πάμε και στα Τίρανα να συζητήσουμε μαζί και με του Αλβανούς αδελφούς μας.

Εκτός του ότι κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι το ερευνητικό τους σκάφος δεν θα το ξαναδούμε σε λίγες ημέρες να κόβει βόλτες στο Αιγαίο, εκτός του ότι αυτοί πρέπει να μας καλέσουν, για να συνεχίσουμε τις συνομιλίες που εκείνοι διέκοψαν και όχι εμείς να πάμε έτσι αυθόρμητα, για κουβεντούλα και μπακλαβά, μπερδεύονται κιόλας. Βλέπεις δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρίσει μέσα τους αν είναι Άριοι ή Μογγόλοι και αποκαλούν τους Αλβανούς συγγενείς των Αχαιών, αδελφούς.

Μα μόλις προχθές μας έλεγες κύριε Πάργαλη: Ποιο Κυπριακό. Μέτα από 46 χρόνια παγιωμένης κατάστασης στην Κύπρο υπάρχουν πλέον δύο Κράτη και ταυτόχρονα χθες ξαναβγήκαν οι Τούρκοι ψαράδες υπό την προστασία των ακταιωρών να κλέψουν τις τσιπούρες των Ελληνικών νερών από τους Καλύμνιους ψαράδες μας. Άλλα λέτε την μια και άλλα κάνετε την άλλη. Έχετε αναγάγει την αμετροέπεια σε επιστήμη.

Οποία αφέλεια θα έλεγα σε πρώτη ανάγνωση, αλλά θυμήθηκα αυτά που έγραψα προ μηνός στο άρθρο μου «Σουλτάν Ταγίπ» και χαμογέλασα. Όχι, η  εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με δηλώσεις στα κανάλια των τηλεοράσεων, αλλά μέσω των διπλωματικών καναλιών. Αυτή η τακτική δεν αποτελεί στροφή προς την διαλλακτικότητα αλλά μια γελοία θεατρική πιρουέτα γοητείας των προθύμων. Των εγχωρίων σανοφάγων και της Ευρωπαϊκής συμμορίας που λυμαίνεται την αγορά όπλων, φαρμάκων και λοιπών βιομηχανικών ειδών της Τουρκίας. Γερμανοί, Ιταλοί και Ισπανοί προσχήματα αυτού του είδους χρειάζονται για να εμποδίσουν την λήψη μέτρων κατά της Τουρκίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Βγάλανε και ένα κοκοράκι από τις Βρυξέλλες να δηλώσει με στόμφο «Η Τουρκία δεν συμπεριφέρεται σαν σύμμαχος» και αμέσως μετά ήλθε και η ατάκα του Βεζίρη, για να δείξει την υποταγή στην Ευρωπαϊκή βούληση και την εξ αυτής αλλαγή πλεύσης της Τουρκικής πολιτικής. Σιγά ρε μην σκίσετε κανένα καλτσόν!

Την ομορφότερη απάντηση όμως σε αυτούς τους θεατρινισμούς την έδωσε με μια λιτή δήλωση ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. «Είναι πολύ εύκολο στην Τουρκία να λύσει τα προβλήματα τα οποία η ίδια δημιούργησε στην Κύπρο, στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο, αρκεί να το θέλει».

Μπράβο εις τον κ. Αναστασιάδη, το είπε απλά και όμορφα: Δεν χρειάζονται συνομιλίες κύριοι για να λυθούν τα προβλήματα, εσείς που τα δημιουργήσατε, να τα λύσετε τα μόνοι σας, είναι πολύ εύκολο.

Μάλιστα κύριε Ερντογκάν, δεν χρειάζεστε την συγκατάθεση μας για να αποσύρετε τα στρατεύματα κατοχής από την Κύπρο, ούτε για να σταματήσετε να διεκδικείτε δικαιώματα που δεν σας αναγνωρίζει το Διεθνές δίκαιο στην Ανατολική Μεσόγειο, ούτε για να παύσετε να ζητάτε την αναθεώρηση των Διεθνών συνθηκών που όρισαν τα εθνικά σύνορα στην περιοχή μας. Δεν την χρειάζεστε  την συγκατάθεσή μας, είναι αυτονόητη. Τι μας ζητάτε να συζητήσουμε. Αρπάξατε ότι έχετε αρπάξει μέχρι σήμερα και μάλιστα με την βοήθεια των συμμάχων και εταίρων μας, σε άλλες εποχές και άλλους χρόνος και τώρα ζητάτε την συναίνεσή μας να αρπάξετε κι άλλα. Τι λέτε ρε ανατολίτες μπουνταλάδες, πάτε καλά;

Αποτελεί ασφαλώς κατόρθωμα της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής η περιχάραξη των συνομιλιών στον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών, υφαλοκρηπίδας και ΖΟΕ, κυρίως δε η αναγνώριση αυτής της περιχάραξης από συμμάχους και φίλους.

Οι μπουνταλάδες γείτονες βέβαια προσπαθούν να χώσουν κι άλλα στην συζήτηση αλλά μάλλον προσχηματικά θα έλεγα αφού στην πράξη δεν έχουν καμία πρόθεση να συνάψουν συμφωνία για την οριστική οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών. Την  εκκρεμότητα την χρειάζονται για την εσωτερική πολιτική αγορά αλλά και για την συντήρηση των απαιτήσεων μέχρι την επόμενη ευκαιρία που ενδεχομένως να τους δοθεί για πλιάτσικο.

Προς το παρόν το Σόου έχει στόχο να πείσει ή μάλλον να δώσει επιχειρήματα στους αναιδείς ευρωπαίους εταίρους μας να μην εγκρίνουν μέτρα κατά της Τουρκίας, τα οποία θα στοιχίσουν πολύ, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά στην παρούσα δικτατορία του Πόντιου Ταγίπ. Ήδη τα μέτρα που ενέκρινε το Αμερικανικό Κογκρέσο παρά την προσπάθεια κατάργησής τους με το βέτο του συνεταίρου τους κ. Τράμπ, πονούν και θα πονέσουν ακόμη περισσότερο με την αναμενόμενη στροφή της Αμερικανικής πολιτικής στην Μεσόγειο την οποία φαίνεται να υιοθετεί ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ.  

Ναι ίσως να πάμε στην θεατρική παράσταση της Κωνσταντινούπολης στις 25 του Ιανουαρίου, όπως ανακοινώθηκε προ ημερών, έτσι για να μην δώσουμε δικαιώματα να μας κατηγορούν οι εταίροι μας, ότι δήθεν εμείς είμαστε οι δύστροποι και αδιάλλακτοι, όπως προσπαθεί να πείσει η Τουρκία, αλλά μην περιμένετε να καταλήξουν πουθενά. Θα μας ταλαιπωρήσουν μέχρι την επόμενη σύνοδο της ΕΕ, που θα περάσει άκαρπη χωρίς μέτρα και μετά θα βρουν αφορμή να σταματήσει και πάλι η παράσταση μέχρι την επόμενη φορά που θα την χρειασθούν για να αποφύγουν οχληρές συνέπειες. Ήδη στις ειδήσεις το μεσημέρι ακούσαμε τον κ. Ερντογκάν να μας κατηγορεί ότι παρανομούμε και τον βεζίρη του να μας απειλεί να μας κάνει νταντά. Ήδη ο Βεζίρης εξασφάλισε κατά την επίσκεψή του στις Βρυξέλες στις 23 του Γενάρη το απυρόβλητο, άπλωσε ένα χαμόγελο σαν την πλατεία Ταξίμ και δήλωσε με στόμφο: Η επέκταση των χωρικών υδάτων εκ μέρους της Ελλάδος αποτελεί Casus Belli, έτσι για να μην αφήσει καμιά αμφιβολία ότι μας δουλεύει με την σύμφωνη γνώμη της Γερμανικής Ευρώπης

Αυτήν την φορά οι χειρισμοί μας πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί ώστε να εκτεθούν οι Τούρκοι και μάλιστα έγκαιρα, για να βρεθούν σε αδιέξοδο τόσο αυτοί όσο και οι υποστηρικτές τους. Θα ήταν ευχής έργον να πεισθεί επιτέλους η ΕΕ ένωση ότι δεν χρειάζονται να γίνουν κανενός είδους συνομιλίες πλέον και με απόφασή της να προτρέπει τα δύο μέλη να δεχθούν μια νέα απόφαση του ΟΗΕ για το Κυπριακό και μια δικαστική απόφαση για τον ορισμό των θαλασσίων ζωνών. Απλό και δίκαιο.

Μάλιστα κυρία Μέρκελ δεν μπορείτε να είστε ταυτόχρονα και με τον «Αστυφύλαξ» και με τον «Χωροφύλαξ». Πρέπει κάποια στιγμή να αποφασίσετε να διαλέξετε ΕΥΡΩΠΗ ή νεοαποικιακό ΜΠΑΧΑΛΟ.