Γράφει ο
Αθανάσιος Μπουρούνης

Ανέκαθεν ο ΣΥΡΙΖΑ εμφάνιζε τη χώρα ως θύμα. Αυτό νομίζει ότι του δίνει το δικαίωμα ταυτόχρονα να κατηγορεί και να απαιτεί, να στηλιτεύει και να ζητιανεύει.

Το αποτέλεσμα όμως  είναι να μην πείθει και να αναγκάζεται συχνά σε ταπείνωση.

Επίσης ο κ. Τσίπρας και οι υπουργοί του δεν μπορούν να κατανοήσουν ότι στη δημοκρατία οι πολιτικές διαφορές είναι δεδομένες και αναπόφευκτες.

Η πολιτική διαφωνία, ιδιαίτερα σε καιροσκοπικά παιχνίδια είναι όχι μόνο θεμιτή, αλλά επιβεβλημένη. 

Μόνο σε ολοκληρωτικά καθεστώτα η εκάστοτε εξουσία θεωρεί ότι υποχρεωτικά οι πάντες πρέπει να συμφωνούν μαζί της.

Προκειμένου να κρατήσει την εξουσία ο κ. Τσίπρας, παίζει ένα άκρως επικίνδυνο παιχνίδι για να τονώσει την καταρρέουσα δημοτικότητα της κυβέρνησής του.

Επέλεξε τη σύγκρουση με τους εταίρους με ένα φιλολαϊκό μέτρο, επιδιώκοντας ταυτόχρονα  με αυτόν τον τρόπο να παγιδεύσει την αντιπολίτευση.

Θέτει ένα δίλημμα απλό και εύληπτο για τον πολίτη και τα υπόλοιπα κόμματα θα πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα: «ή με τον Σόιμπλε ή με το λαό».

Παίζει ένα παιχνίδι που το ξέρει πολύ καλά, αυτό της σύγκρουσης. Έχοντας καταρρεύσει δημοσκοπικά, πιστεύει ότι δεν έχει τίποτα να χάσει. Αντίθετα πιστεύει ότι έχει πιθανότητες να γυρίσει το παιχνίδι.

Η παροχή των 617 εκατ.  στους χαμηλοσυνταξιούχους από χρήματα που στην πραγματικότητα είναι προϊόν «υπεξαιρέσεως» από τους φορολογούμενους, ήταν μονομερής ενέργεια και καταστρατηγούσε τα συμφωνηθέντα.

Εν τούτοις, αρχικά μας είπαν ότι  οι δανειστές ήταν ενημερωμένοι.

Με βάση όμως  τις παραδοχές του κ. Τσακαλώτου, αποδείχθηκε ότι δεν ήταν.

Το ίδιο επιβεβαιώνει και ο επικεφαλής του ESM κ. Ρέγκλινγκ, o οποίος μιλώντας  στην ισπανική εφημερίδα El Mundo, σημειώνει ότι:

«Δεν είχαμε ενημερωθεί για τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, να  δαπανήσει πρόσθετους δημοσιονομικούς πόρους για συντάξεις και ΦΠΑ,  μέχρι τη στιγμή που ανακοινώθηκαν.

Η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη με βάση το πρόγραμμα του ESM να συζητά εκ των προτέρων με τους θεσμούς  όλα τα μέτρα που σχεδιάζει να λάβει, τα οποία ενδεχομένως να έχουν αντίκτυπο στο πρόγραμμα….»

Αλλά και ο Aντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ντομπρόφσκις, κατέστησε σαφές ότι:

«η απόφαση του πρωθυπουργού να εξαγγείλει μονομερώς κοινωνικές παροχές, μετέθεσε την ολοκλήρωση της αξιολόγησης για εβδομάδες εάν όχι για μήνες».

Ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να ζητήσει ονομαστική ψηφοφορία στη Βουλή για το επίδομα των συνταξιούχων, αμέσως μόλις ανακοινώθηκε από τον εκπρόσωπο του κ. Ντάισεμπλούμ, ότι «παγώνει» τις βραχυπρόθεσμες ευνοϊκές ρυθμίσεις για το ελληνικό χρέος.

Το «πάγωμα» ήρθε με παρότρυνση της γερμανικής πλευράς ως απάντηση στη μονομερή ενέργεια της Αθήνας και αυτό έχει τη σημασία του.

Δεν μπορούμε να πιστέψουμε ότι ο κ. Τσίπρας δεν ήξερε ότι με την απόφασή του αυτή θα έθετε σε κίνδυνο τις σχέσεις  της χώρας με τους εταίρους – δανειστές.

Φυσικά και το γνώριζε. Τα  έκανε όμως  όλα αυτά, διότι πίστευε ότι θα μπορούσε να υπάρξει μια «επικοινωνιακή νίκη».

Τι πέτυχε όμως;

Εκεί που ήταν έτοιμη να κλείσει η δεύτερη αξιολόγηση, δημιούργησε ένα επιπλέον πρόβλημα. Οι θεσμοί θα χρεώσουν το λογαριασμό στη δεύτερη αξιολόγηση.

Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη τα «εμείς ή αυτοί» και ας προσπαθήσουν να υπηρετήσουν τα γενικότερα συμφέροντα της χώρας. Από αυτό θα κριθούν και όχι από το συγκυριακό μοίρασμα επιδομάτων.

Αποδεικνύεται ότι δεν τους ενδιαφέρει το τι θα συμβεί στη χώρα. Τους ενδιαφέρει η δική τους και μόνο κατάσταση.

Θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο και με κάθε τίμημα, να παραμείνουν γαντζωμένοι  στην εξουσία.

Όμως στην προσπάθειά τους αυτή, έχουν αντίπαλο την πραγματικότητα. Ο κόσμος καταλαβαίνει τί γίνεται και επιβραβεύει τη Νέα Δημοκρατία, η οποία τώρα κερδίζει σε όλα τα επίπεδα.

Σήμερα μόνο μια δυνατότητα ανοίγεται για τη Νέα Δημοκρατία: όχι μόνο να μην πέσει στην παγίδα της κυβέρνησης, αλλά να εντείνει τον μεταρρυθμιστικό της λόγο.

- Ο κ. Αθανάσιος Μπουρούνης είναι Επίτιμος Δ/ντής Σχολικής Μονάδας Δ.Ε.