NONSENSE ή η θλιβερή κατάντια τού Ευρωπαϊκού ΣυμβουλίουΩς φοιτητές, πολλές φορές ξενυχτούσαμε «διαβάζοντας» για τις εξετάσεις, με συνήθως ανεπιτυχή αποτελέσματα. Και αυτό επειδή εσκεμμένα δεν δίναμε σημασία στην σοφή παροιμία τού Λαού μας: Της νύχτας τα καμώματα τα βλέπει η μέρα και γελάει...

Κάτι τέτοιο ισχύει και για την μάζωξη των ηγετίσκων της ΕΕ, που παρακολουθήσαμε στις 26 Οκτωβρίου. Είδαμε ένα θέατρο κακής ποιότητος, από ηθοποιούς που κυριολεκτικά υποκρίνονταν ότι έπαιζαν για το «κοινό» καλό, χωρίς κοινό κείμενο, χωρίς κοινό σκηνοθέτη. Ο καθένας για πάρτη του.

Απλώς έπρεπε να τηρηθούν τα προσχήματα, για να πάρουν η Μέρκελ κι ο Σαρκοζί την πολυπόθητη αναβολή αποφάσεων, χωρίς να το πουν, χωρίς να θίξουν τις ισορροπίες με την άλλη –επικείμενη, μάζωξη των G20, αλλά και χωρίς να διαταραχτούν εμφανώς τα, σε παγκόσμιο επίπεδο δρώντα, χρηματοπιστωτικά ιδρύματα (βλ. αρπαχτικά).  

Έτσι, απλά σκότωναν την ώρα και λίγο πριν το ξημέρωμα πέταξαν στην τύχη κι ένα νούμερο, δήθεν 50%, για να ξεμπερδεύουν, όχι τόσο με την Ελλάδα, όσο με Ιταλία και Ισπανία. Αν διαβάσει κανείς το επίσημο ανακοινωθέν δεν θα βρει ούτε μια γραμμή ουσίας, παρά μόνο τις συνήθεις ευρωεκφράσεις, κενές περιεχομένου, για την εμβάθυνση τής οικονομικής ένωσης, με συνταγματικές αλλαγές εντός τού 2012 (!!!), οικονομικά πλάνα αποδεκτά από όλους, ισχυροποίηση τού ευρώ, σταθεροποίηση κτλ.

Κουβέντα δεν είπαν για τα θεμελιώδη προβλήματα της ευρωζώνης (ΟΝΕ όπως μας την πάσαραν) που είναι ότι:

-Κοινό Νόμισμα χωρίς πολιτική ένωση είναι μωρολογία. Ουδέποτε είχε επιτυχία.

-Κοινό Νόμισμα χωρίς ύπαρξη μηχανισμού διαχείρισης και ανακατεύθυνσης των πλεονασμάτων και των ελλειμμάτων των χωρών, είναι ανοησία (αρκεί να σκεφτείτε, για μια στιγμή, την εφαρμογή τέτοιας ανοησίας, στην εσωτερική οικονομική διαχείριση των περιφερειών μιας χώρας,  σύμφωνα με τις επιταγές των όσων προτείνουν οι ηγέτες της ΕΕ (θάχαμε ξοφλήσει προ πολλού).

-Κοινό Νόμισμα με (Ευρωπαϊκή) Κεντρική Τράπεζα, η οποία δεν έχει δυνατότητα ρύθμισης της ισοτιμίας και τής ροής χρήματος (εκτυπωτικό δικαίωμα) είναι παραλογισμός.

-Κοινό Νόμισμα με (Ευρωπαϊκή) Κεντρική Τράπεζα, η οποία ενδιαφέρεται μόνο για την «σταθερότητα» τού νομίσματος και όχι για την ύπαρξη εργασίας (ανεργία) είναι βλακεία.

-Κοινό Νόμισμα και Ευρωπαϊκή Ένωση από την μια και άμετρη αποδοχή της Παγκοσμιοποίησης από την άλλη, με ελεύθερη και ανεξέλεγκτη διακίνηση προϊόντων και κεφαλαίων είναι, αρλούμπα πρώτης τάξεως, γιατί είναι όχι μόνο αμοιβαία αποκλειόμενες καταστάσεις, αλλά και δόλωμα διάλυσης της ΕΕ που οι ηγετίσκοι της Ένωσης κατάπιαν μαζί με το αγκίστρι.

Οι υπογραμμισμένες λέξεις δεν είναι παρά η μετάφραση της αγγλικής λέξης NONSENSE.

Και με αυτήν την NONSENSE  συμπληρωμένη με την ακατάσχετη ευρωλαγνεία, οι θλιβεροί ευρωλάγνοι πολιτικοί μας, υποχρέωσαν την Ελλάδα να εγκαταλείψει, σχεδόν, τον πρωτογενή τομέα της Οικονομίας, όπου είχαμε εξαιρετική δυνατότητα παραγωγής ποιοτικών προϊόντων και να αποδεχθεί άκριτα ένα κοινό νόμισμα, χωρίς καμία από τις προϋποθέσεις λειτουργίας του, κάτι που οδήγησε στο σημερινό οικονομικό χάλι και θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε χάος, αν οι τα «παιδία που παίζει» ηγετίσκοι της ΕΕ δεν αποφασίσουν να μάθουν πρώτα την δουλειά και μετά να κάνουν τους κυβερνήτες.

 

-Ο κ. Γιώργος Κακαρελίδης είναι Καθηγητής Εφαρμογών στην Επιχειρηματική Έρευνα & Στατιστική τού ΤΕΙ Πατρών

gkakarel@gmail.com