Γράφει ο
Τάσος Παπαδόπουλος

Επειδή στη βράση κολλάει το σίδερο, η Ελλάδα μετά τις τόσες παραβατικές συμπεριφορές της Τουρκίας έχει μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να ασκήσει επιτέλους τα νόμιμα δικαιώματα της με βάση το Διεθνές Δίκαιο.

Αφενός να ορίσει την αιγιαλίτιδα ζώνη της στα 12 μίλια ή την μέση γραμμή στη θάλασσα και στον αέρα ως χώρο κυριαρχίας και αφετέρου να στείλει τις συντεταγμένες πέραν του Ιονίου και της νότιας Κρήτης στον ΟΗΕ που θα καθορίσουν τα δικαιώματά της χώρας μας, τόσο για την Υφαλοκρηπίδα όσο και για την ΑΟΖ.

Θα πει κανείς και το casus belli που έχουν νομοθετήσει οι Τούρκοι στην περίπτωση επέκτασης των χωρικών υδάτων πέραν των 6 μιλίων;

Πρώτα απ’ όλα κι αυτή η ενέργεια είναι παράνομη με βάση πάντα το Διεθνές Δίκαιο και πουθενά δεν τεκμαίρεται ότι μπορεί να απαγορεύσει μια όμορη χώρα να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματά της, που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο.

Παράλληλα θα διευκρινίσει ότι δεν μετατρέπει το Αιγαίο σε κλειστή Ελληνική λίμνη, μια και θα υπάρχει άνευ περιορισμών ελεύθερη διέλευση των εμπορικών πλοίων και αβλαβής των πολεμικών τρίτων χωρών.

Από την άλλη πλευρά θα ήταν μια απάντηση σε έναν γείτονα, που γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων του το Διεθνές Δίκαιο και κανείς δεν κάνει κάτι για να τον αποτρέψει. Γιατί δεν αρκούν οι καταδίκες.

Τέλος μια τέτοια ενέργεια θα μας οδηγήσει εκ των πραγμάτων στο Διεθνές Δικαστήριο, κάτι που αποφεύγει συστηματικά η Τουρκία να συμφωνήσει, τόσο για το Αιγαίο, όσο και για την Α. Μεσόγειο.

Βεβαίως υπάρχουν αποφάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου για περιπτώσεις αντίστοιχες με αυτήν του Καστελόριζου, που δεν μας ευνοούν τις ελληνικές θέσεις. Όμως δεν υπάρχουν αποφάσεις που να δέχονται ότι νησιά, όπως η Κρήτη και η Ρόδος, δεν έχουν ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα.

Κι αυτό, γιατί ρητά το προβλέπει στο άρθρο 121 το Δίκαιο της Θάλασσας του 1982. Το ίδιο συμβαίνει και με τα 12 μίλια του εύρους της κυριαρχίας. Είναι αναφαίρετο και μονομερές δικαίωμα της χώρας μας να το πράξει.

Τι πρέπει να κάνει στο εσωτερικό μέτωπο η Ελλάδα. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης να συγκαλέσει το Συμβούλιο των Αρχηγών και να θέσει όλα τα δεδομένα. Και να επιδιώξει επιτέλους κάποτε να υπάρξει ομοφωνία, προκειμένου να τεθεί επιτέλους ένα φρένο στην ολοένα αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα, που φτάνει στον παραλογισμό της  ανασύστασης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Παράλληλα να ενημερώσει και όχι να ζητήσει έγκριση για την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας που απορρέουν από το Διεθνές Δίκαιο ΕΕ, ΟΗΕ, ΝΑΤΟ και λοιπούς εταίρους, συμμάχους και μεγάλους παίκτες όπως Ρωσία, Κίνα κλπ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης να θυμηθεί ότι η οικογένεια του προέρχεται από έναν μεγάλο πολιτικό τον Ελευθέριο Βενιζέλο, που ρισκάριζε και πέτυχε να μεγαλώσει την Ελλάδα. Σήμερα κανείς δεν του μιλάει για κάτι τέτοιο, αλλά τουλάχιστον επί των ημερών του να μην συρρικνωθεί η Ελλάδα.

Να μην ακολουθήσει την μέχρι τώρα τακτική των κυβερνήσεων από την εισβολή στην Κύπρο το 1974 και των συνεχών υποχωρήσεων σε βάρος των Εθνικών μας συμφερόντων.

Βλέπε, Βέρνη, Λισαβόνα, Μαδρίτη κλπ.

Να ανορθώσει το ανάστημα της πατρίδας μας και να καλέσει τον απανταχού Ελληνισμό σε πανστρατιά…

Το πλέον ή βέβαιο είναι ότι οι Τούρκοι θα υποχωρήσουν και θα δεχθούν να μιλήσουν λογικά με σεβασμό προς το Διεθνές Δίκαιο.

Γιατί οι κορώνες του ΠτΔ και τα μεγάλα λόγια είναι φτώχεια…

Τα έργα μετρούν…

Διαφορετικά διολισθαίνουμε σε φιλανδοποίηση, χωρίς να το πολύ καταλάβουμε, μια και ισχύει το λεχθέν για τα Ίμια όταν μας είπαν:

Για δύο βραχονησίδες θα κάνουμε πόλεμο;

Αποτέλεσμα να τις κάνουμε Καρντάκ…