Γράφει ο
Ιωάννης Κουλούρης

Εάν αναρωτηθεί κανείς τι το κοινό μπορεί να έχουν οι τρείς παραπάνω ημερομηνίες, η απάντηση είναι:

Και οι τρείς είναι σημαδιακές ημερομηνίες, με καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα, αποτέλεσμα της αδημονίας κάποιων να επισπεύσουν γεγονότα ή να καταλάβουν πρόωρα την εξουσία.

Στις 17-11-1973 κάποιοι, από αδημονία για επίσπευση των εξελίξεων, εξεγέρθηκαν στο Πολυτεχνείο, με στόχο να ανατρέψουν μία δικτατορία,(η οποία ήδη από μόνη της είχε ήδη δρομολογήσει την κατάργησή της), και την εγκατάσταση στη χώρα δημοκρατίας. Θεωρώ εδώ αναγκαίο να τονίσω ότι κάθε άλλο παρά υποστηρικτής της δικτατορίας ήμουν, (όπως έχω τονίσει επανειλημμένα είμαι πολιτικά και κομματικά εντελώς ανεξάρτητος), και ότι εγώ και η οικογένειά μου ταλαιπωρήθηκαν αφάνταστα από αυτήν λόγω της ιδεοληψίας της να θεωρεί ως κομμουνιστή όποιον δεν ήταν δεξιός.

Η εξέγερση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα την επιβολή μιας χειρότερης δικτατορίας η οποία οδήγησε στην Κυπριακή τραγωδία. Βέβαια μετά το καταστροφικό αυτό γεγονός η Δημοκρατία αποκαταστάθηκε στην Ελλάδα, αλλά αυτό δεν αποτελεί επίτευγμα της εξέγερσης της 17-11-1973, παρότι ορισμένοι από τους πρωταγωνιστές της το καπηλεύτηκαν ασύστολα και εξελίχθηκαν σε μελλοντικά golden boys της χώρας.

Στις 25-1-2015 έγιναν εκλογές που προκλήθηκαν από την αδημονία κάποιων να καταλάβουν πρόωρα την εξουσία και να καταργήσουν ένα μνημόνιο από το οποίο η προηγούμενη κυβέρνηση είχε ήδη δρομολογήσει την έξοδο. Εναντίον της διεξαγωγής των εκλογών αυτών είχα αρθρογραφήσει επανειλημμένα στην εφημερίδα αυτή και είχα τονίσει τις καταστροφικές συνέπειες που θα είχε.

Δυστυχώς το αποτέλεσμα των εκλογών αυτών είχε καταστροφικές συνέπειες για τη χώρα και την έχει οδηγήσει στη χειρότερη ίσως περίοδο της μετεμφυλιακής ιστορίας της. Ασφαλώς δεν επιχαίρω για την επαλήθευση των προβλέψεών μου, νοιώθω όμως την ανάγκη και την υποχρέωση να συνεχίσω την κριτική μου στις ενέργειες των πολιτικών μας και τη διατύπωση συγκεκριμένων προτάσεων.

Την 22-11-975 επρόκειτο να γίνουν εκλογές για την ανάδειξη νέας ηγεσίας της Νέας Δημοκρατίας, που προκλήθηκαν από την αδημονία κάποιων να γίνουν πρόωρα αρχηγοί της. Και εναντίον της διεξαγωγής των εκλογών αυτών είχα επίσης αρθρογραφήσει σε πρόσφατα άρθρα μου στην εφημερίδα αυτή, αφενός γιατί θεωρούσα ότι κύριο καθήκον της Νέας Δημοκρατίας τη στιγμή αυτή είναι η κατάρτιση ενός ρεαλιστικού προγράμματος διακυβέρνησης της χώρας για έξοδο από την κρίση, αφετέρου γιατί η Νέα Δημοκρατία είχε αρχηγό, έστω και μεταβατικό, και κανείς από τους υπόλοιπους τρείς υποψηφίους δεν είχε ξεχωρίσει τόσο ώστε να αποτελέσει ηγετική φυσιογνωμία, και εκ τρίτου, και κυριότερα, γιατί η όλη διαδικασία θα υποβάθμιζε και θα γελοιοποιούσε την παράταξη.

Δεν μπορούσα φυσικά ούτε εγώ ούτε κανείς άλλος να φανταστεί το απερίγραπτο φιάσκο στο οποίο θα κατέληγε αυτή η διαδικασία.

Ήδη παρότι θα μπορούσε κανείς να πει ότι εφόσον είμαι ακομμάτιστος και ανεξάρτητος δεν μου πέφτει λόγος να παρεμβαίνω στα εσωτερικά της Νέας Δημοκρατίας, θεωρώ και πάλι υποχρέωσή μου να διατυπώσω τις απόψεις και τις προτάσεις μου για τη συνέχεια αυτής της υπόθεσης.

Α) Είναι άστοχο και απαράδεκτο οι άλλοι τρείς υποψήφιοι να επιρρίπτουν τις ευθύνες μόνο στην εφορευτική επιτροπή και ακόμα πιο απαράδεκτο να επιρρίπτουν ευθύνες, έστω και έμμεσα, στον άλλο υποψήφιο και αρχηγό της. Όλοι τους είχαν εκπροσώπους στην εφορευτική επιτροπή, και εφόσον τα γεγονότα είναι όπως εκφράζονται από τα ΜΜΕ, όλοι τους έπρεπε να έχουν συνειδητοποιήσει ήδη από το Σάββατο, ότι χωρίς προηγούμενη επιτυχημένη γενική δοκιμή θα ήταν αδύνατη η διεξαγωγή των εκλογών και να ζητήσουν όλοι την αναβολή τους. Το ότι δεν το έπραξαν δεν αποδεικνύει μόνο τις ευθύνες τους αλλά θέτει σε μεγάλη αμφισβήτηση και τις ηγετικές τους ικανότητες.

Β) Είναι αυτονόητο ότι πρέπει να παραιτηθεί άμεσα ο γραμματέας του κόμματος και τα μέλη της εφορευτικής επιτροπής.

Γ) Είναι αδήριτη και εθνική ανάγκη να αναβληθούν επ’ αόριστον οι εκλογές και η Νέα Δημοκρατία να αφοσιωθεί στο αντιπολιτευτικό της έργο και στην κατάρτιση ενός ρεαλιστικού προγράμματος διακυβέρνησης και εξόδου της χώρας από την κρίση.

Δ) Κάθε άλλη σκέψη, και ιδίως η επανάληψη των εκλογών σε σύντομο χρόνο με τους ίδιους υποψήφιους θα είναι καταστροφική και για τη χώρα, και για το κόμμα και για τους ίδιους.     

 Αρκετά έχει υποφέρει η χώρα από την αδημονία και την κενοδοξία ορισμένων!!!