Γράφει η Μαρίνα Κουρμπέλα

Η αγορά αθλητικών τροφίμων και ποτών στην ΕΕ ανήλθε σε 3,07 δισ. ευρώ (τιμή λιανικής πώλησης) το 2014, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 11,2 % μεταξύ του 2009 και του 2014, που αντιστοιχεί σε ένα αθροιστικό ετήσιο ποσοστό αύξησης 2,2 %. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στα πρωτεϊνικά προϊόντα, τα οποία αυξήθηκαν κατά 68 % κατά την εν λόγω περίοδο. Τα ενεργειακά προϊόντα και τα προϊόντα για την αύξηση των επιδόσεων αυξήθηκαν κατά 54 % ενώ τα ποτά για αθλητές μειώθηκαν κατά 8 %.

Οι μεγαλύτερες αγορές κρατών μελών ήταν: 1) Ηνωμένο Βασίλειο (732εκατ. ευρώ), 2) Ισπανία (491 εκατ. ευρώ), 3) Γερμανία (452 εκατ. ευρώ), 4) Ιταλία (358 εκατ. ευρώ), 5) Σουηδία (185 εκατ. ευρώ), 6) Κάτω Χώρες (153 εκατ. ευρώ) και 7) Γαλλία (128 εκατ. ευρώ).

Στην έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που δημοσιεύει η ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΖΩΝΗ, μπορείτε να διαβάσετε  θέματα που  σχετίζονται με τα τρόφιμα για τους αθλητές και τις σχετικές εξελίξεις. Συγκεκριμένα:

Τα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά, το μέγεθος της αγοράς, η αξία και οι τιμές

Η διάρθρωση της αγοράς, οι δίαυλοι διανομής

Η εμπορική προώθηση τροφίμων για αθλητές

Η κατανόηση εκ μέρους των καταναλωτών και οι καταναλωτικές συνήθειες    

Επισκόπηση της εφαρμοστέας νομοθεσίας για τα τρόφιμα για αθλητές έως τις 20 Ιουλίου 2016    

Τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως «τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή»

Τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα για συνήθη κατανάλωση και διέπονται από τους σχετικούς οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα

Οι αλλαγές που επέφερε ο κανονισμός FSG    

Συνοπτική παρουσίαση των θεμάτων που σχετίζονται με τα τρόφιμα για αθλητές μετά την 20ή Ιουλίου 2016    

6.1.Πτυχές ασφάλειας των τροφίμων

Πτυχές της παροχής ενημέρωσης στους καταναλωτές

6.3.Πτυχές της σύνθεσης

Πτυχές που συνδέονται με την απαιτούμενη κοινοποίηση στις αρμόδιες εθνικές αρχές

Άλλες πτυχές

Συνοπτική παρουσίαση των θέσεων των εθνικών αρμόδιων αρχών και των «ενδιαφερόμενων μερών» για τα τρόφιμα που προορίζονται για αθλητές

Η Έκθεση για τα τρόφιμα που προορίζονται για αθλητές

1.Εισαγωγή

Με την παρούσα έκθεση εκπληρώνεται η υποχρέωση που υπέχει η Επιτροπή βάσει του άρθρου 13 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 609/2013 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για τα τρόφιμα τα οποία προορίζονται για βρέφη και μικρά παιδιά και για τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδικούς ιατρικούς σκοπούς και ως υποκατάστατα του συνόλου του διαιτολογίου για τον έλεγχο του σωματικού βάρους («κανονισμός FSG») . Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, η Επιτροπή καλείται να υποβάλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο, μετά από διαβούλευση με την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), έκθεση σχετικά με την αναγκαιότητα, ενδεχομένως, της θέσπισης διατάξεων για τρόφιμα που προορίζονται για αθλητές («τρόφιμα για αθλητές»).

Το αίτημα για την υποβολή της παρούσας έκθεσης συνδέεται με την κατάργηση, από τον κανονισμό FSG, του πλαισίου για τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή  , από τις 20 Ιουλίου 2016. Το πλαίσιο αυτό θεσπίστηκε με οδηγία του Συμβουλίου  το 1989 και ολοκληρώθηκε με την αναδιατυπωμένη οδηγία 2009/39/ΕΚ.

Τα τρόφιμα για αθλητές μπορούν σήμερα να χαρακτηριστούν είτε

1) ως «τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή» βάσει της οδηγίας 2009/39/ΕΚ είτε

2) ως τρόφιμα συνήθους κατανάλωσης, που διέπονται από τους σχετικούς οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα. Ο κανονισμός FSG δεν περιλαμβάνει στο πεδίο εφαρμογής του τα τρόφιμα για αθλητές, διότι εστιάζει στα τρόφιμα για ορισμένες ευάλωτες ομάδες καταναλωτών.

Ως εκ τούτου, δεδομένου ότι η κατηγοριοποίηση των τροφίμων για αθλητές ως τροφίμων που προορίζονται για ειδική διατροφή δεν θα υπάρχει πλέον, αυτό το είδος τροφίμων θα διέπεται αποκλειστικά από τους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα από τις 20 Ιουλίου 2016 και μετά.

Η  έκθεση εξετάζει τις δυνητικές συνέπειες της αλλαγής του καθεστώτος για τα τρόφιμα για αθλητές.

Βασίζεται σε μια μελέτη αγοράς που πραγματοποιήθηκε από την Κοινοπραξία Αξιολόγησης της Τροφικής Αλυσίδας (μελέτη FCEC) μεταξύ Ιανουαρίου 2015 και Ιουνίου 2015. Η εν λόγω μελέτη περιλαμβάνει λεπτομερέστερες πληροφορίες για τα ευρήματα που παρουσιάζονται στην παρούσα έκθεση. Στο πλαίσιο της προετοιμασίας της παρούσας έκθεσης, πραγματοποιήθηκε διαβούλευση με τις αρμόδιες εθνικές αρχές και άλλα ενδιαφερόμενα μέρη.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζήτησε τη γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), η οποία πρόσφερε επιστημονική και τεχνική βοήθεια σχετικά με τα τρόφιμα για αθλητές. Η EFSA συγκέντρωσε τις υφιστάμενες επιστημονικές οδηγίες στον τομέα της διατροφής και των ισχυρισμών για την υγεία και τις διαιτητικές τιμές αναφοράς για ενήλικες που αφορούν αθλητές και ενημέρωσε την Επιτροπή ότι η συνακόλουθη γνωμοδότησή της δεν αποκλίνει από τις συστάσεις της έκθεσης της επιστημονικής επιτροπής τροφίμων (ΕΕΤ) που εκδόθηκε το 2001 σχετικά με τη σύνθεση και τις προδιαγραφές των τροφίμων που προορίζονται να καλύψουν την καταβολή έντονης μυϊκής προσπάθειας, ειδικά για αθλητές  .

2.Η αγορά των τροφίμων για αθλητές

Τα τρόφιμα για αθλητές δεν ορίζονται στη νομοθεσία της ΕΕ. Για τους σκοπούς της παρούσας έκθεσης και λαμβανομένης επίσης υπόψη της ανάλυσης που διενεργήθηκε στο πλαίσιο της μελέτης FCEC, χρησιμοποιήθηκαν οι ακόλουθοι ορισμοί:

• ·τρόφιμα για αθλητές: όλα τα τρόφιμα που προορίζονται για αθλητές, ανεξάρτητα από τη νομοθεσία της ΕΕ βάσει της οποίας διατίθενται στην αγορά·
• ·αθλητές: άτομα που αθλούνται τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα  ·
• ·ερασιτεχνικά αθλούμενοι: άτομα που αθλούνται λιγότερο από μία φορά την εβδομάδα  .

2.1.Τα προϊόντα που κυκλοφορούν στην αγορά, το μέγεθος της αγοράς, η αξία και οι τιμές

Διάφορα ενδιαφερόμενα μέρη και επιστημονικοί φορείς εισήγαγαν με την πάροδο των ετών διάφορες κατηγοριοποιήσεις τροφίμων για αθλητές, για τους δικούς τους σκοπούς  . Η μελέτη FCEC, λαμβάνοντας υπόψη αυτά, καθώς και τη σημερινή πραγματικότητα της αγοράς  , εντόπισε τις ακόλουθες τρεις κατηγορίες τροφίμων για αθλητές:

1) ποτά για αθλητές·

2) (πρωτεϊνικά) προϊόντα για την ενδυνάμωση των μυών, την αύξηση της μυϊκής μάζας και την ανάκτηση των δυνάμεων μετά την άθληση και

3) ενεργειακά προϊόντα και προϊόντα για την αύξηση των επιδόσεων, καθώς και συμπληρώματα που λαμβάνουν σε τακτική βάση οι αθλητές.

Η αγορά αθλητικών τροφίμων και ποτών στην ΕΕ ανήλθε σε 3,07 δισ. ευρώ (τιμή λιανικής πώλησης) το 2014 Η αγορά τροφίμων για αθλητές σε επίπεδο ΕΕ αυξήθηκε κατά 11,2 % μεταξύ του 2009 και του 2014, που αντιστοιχεί σε ένα αθροιστικό ετήσιο ποσοστό αύξησης 2,2 %. Η αύξηση αυτή οφείλεται κυρίως στα πρωτεϊνικά προϊόντα, τα οποία αυξήθηκαν κατά 68 % κατά την εν λόγω περίοδο. Τα ενεργειακά προϊόντα και τα προϊόντα για την αύξηση των επιδόσεων αυξήθηκαν κατά 54 % ενώ τα ποτά για αθλητές μειώθηκαν κατά 8 %.

Οι μεγαλύτερες αγορές κρατών μελών ήταν: 1) ΗΒ (732εκατ. ευρώ), 2) Ισπανία (491 εκατ. ευρώ), 3) Γερμανία (452 εκατ. ευρώ), 4) Ιταλία (358 εκατ. ευρώ), 5) Σουηδία (185 εκατ. ευρώ), 6) Κάτω Χώρες (153 εκατ. ευρώ) και 7) Γαλλία (128 εκατ. ευρώ)

Το πλήθος των προϊόντων τροφίμων για αθλητές που κυκλοφορούν στην αγορά μπορεί να εκτιμηθεί, με βάση το ποσοστό καινοτομίας σε επίπεδο ΕΕ, από 20.000 έως 30.000 περίπου προϊόντα, από τα οποία τα περισσότερα εμπίπτουν στην κατηγορία των πρωτεϊνικών τροφίμων για αθλητές.

Σε όρους αγοραίας αξίας στην ΕΕ, το 61 % του συνόλου των τροφίμων για αθλητές ανήκει στην κατηγορία των αθλητικών ποτών, 26 % στα πρωτεϊνικά προϊόντα και 13 % στα ενεργειακά προϊόντα και στα προϊόντα για την αύξηση των επιδόσεων.

Οι τιμές καταναλωτή των τροφίμων για αθλητές είναι αρκετά παρόμοιες σε όλους τους διαύλους διανομής. Ωστόσο, η χονδρική τιμή στην οποία πωλεί ο παρασκευαστής στους διάφορους διαύλους διανομής μπορεί να διαφέρει σημαντικά. Η ακριβότερη κατηγορία είναι σαφώς τα (πρωτεϊνικά) προϊόντα για την ενδυνάμωση των μυών, την αύξηση της μυϊκής μάζας και την ανάκτηση των δυνάμεων μετά την άθληση και ακολουθείται από τα προϊόντα για την αύξηση των επιδόσεων και τα συμπληρώματα που λαμβάνουν σε τακτική βάση οι αθλητές. Η πιο φτηνή κατηγορία τροφίμων για αθλητές είναι η κατηγορία των αθλητικών ποτών.

2.2.Η διάρθρωση της αγοράς, οι δίαυλοι διανομής

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι στην αγορά κυριαρχούν οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες αθλητικών ποτών, ενώ οι ΜΜΕ  εστιάζουν εξ ολοκλήρου ή κατά κύριο λόγο στα αθλητικά ποτά  .

Το 61,2 % των ερασιτεχνικά αθλουμένων και το 44,3 % των αθλητών θεωρούν τα σουπερμάρκετ/γενικά καταστήματα ως τον σημαντικότερο δίαυλο διανομής των τροφίμων για αθλητές, και στη συνέχεια τα σούπερ μάρκετ αθλητικών προϊόντων. Η σημασία των διαδικτυακών διαύλων και του Διαδικτύου εξακολουθεί να μην είναι μεγάλη όσον αφορά την αγορά τροφίμων για αθλητές, ωστόσο οι δίαυλοι αυτοί χρησιμοποιούνται περισσότερο από ερασιτεχνικά αθλουμένους παρά από αθλητές. Άλλοι δίαυλοι διανομής τροφίμων για αθλητές περιλαμβάνουν εξειδικευμένα καταστήματα, φαρμακεία και γυμναστήρια.

2.3.Η εμπορική προώθηση τροφίμων για αθλητές

Οι πληροφορίες στην ετικέτα χαρακτηρίστηκαν ως μία από τις πιο σημαντικές τεχνικές εμπορικής προώθησης (μάρκετινγκ) στον τομέα. Οι πληροφορίες στην ετικέτα μπορεί να είναι

1) η ονομασία πώλησης: σαφής περιγραφή της λειτουργίας των προϊόντων (π.χ. «ενεργειακές μπάρες»)·

2) το εμπορικό σήμα και η συσκευασία (π.χ. χρήση φωτογραφιών αθλητών·

3) οι σαφείς οδηγίες χρήσης (π.χ. «κατά την άθληση ή μετά την άθληση»)·

4) η σύνθεση και τα συστατικά·

5) η χρήση πληροφοριών όπως «υψηλής ενέργειας», «πηγή γλυκόζης»·

6) η χρήση πληροφοριών που δηλώνουν ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία των αθλητών σε σχέση με τα ειδικά χαρακτηριστικά του προϊόντος.

Οι αθλητές και οι ερασιτεχνικά αθλούμενοι επισήμαναν τα ακόλουθα στοιχεία που έχουν σημασία για τη σήμανση: ο κατάλογος των συστατικών, ακολουθούμενος από τα προσδοκώμενα αποτελέσματα/επιπτώσεις και τις οδηγίες κατανάλωσης, τις δυνητικές παρενέργειες, τις προειδοποιήσεις σε περίπτωση λήψης υπερβολικής δόσης και τη χρήση φυσικών συστατικών/διαδικασιών κατά την παρασκευή

Ωστόσο, οι δύο ομάδες καταναλωτών έχουν ελαφρώς διαφορετικά ενδιαφέροντα όταν κατατάσσουν τις προαναφερθείσες πληροφορίες με βάση τη σημασία τους. Για παράδειγμα, η λήψη πληροφοριών σχετικά με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα ή επιπτώσεις του προϊόντος αφορούν περισσότερο τους αθλητές, ενώ οι ερασιτεχνικά αθλούμενοι ενδιαφέρονται περισσότερο για τις παρενέργειες ή τη χρήση φυσικών συστατικών.   ( 68 % των αθλητών καταναλώνουν τρόφιμα για αθλητές στο πλαίσιο αθλητικών δραστηριοτήτων, έναντι μόλις 15,6 % των ερασιτεχνικά αθλουμένων).

3. Η κατανόηση εκ μέρους των καταναλωτών και οι καταναλωτικές συνήθειες

Οι αθλητές και οι ερασιτεχνικά αθλούμενοι παρουσιάζουν μεγάλες διαφορές ως προς τον βαθμό ενημέρωσής τους για τις διατροφικές ανάγκες τους σε σχέση με την αθλητική δραστηριότητα και ως προς τη γνώση των προϊόντων και των ιδιοτήτων τους

Όσο πιο γενική είναι η χρήση για την οποία προορίζεται ένα τρόφιμο για αθλητές, τόσο πιο διαδεδομένη είναι η χρήση του μεταξύ διάφορων ομάδων καταναλωτών.

Οι αθλητές καταναλώνουν περισσότερα τρόφιμα για αθλητές στο πλαίσιο της αθλητικής τους δραστηριότητας παρά στο πλαίσιο άλλων δραστηριοτήτων   και είναι πρόθυμοι να δαπανήσουν περισσότερα για τα προϊόντα αυτά απ’ ό,τι οι ερασιτεχνικά αθλούμενοι. Η τάση αυτή αντιστρέφεται για την κατανάλωση που δεν σχετίζονται με την αθλητική ή τη σωματική δραστηριότητα

Λιγότεροι αθλητές απ’ ό,τι ερασιτεχνικά αθλούμενοι καταναλώνουν τρόφιμα για αθλητές στο πλαίσιο σωματικής προσπάθειας εκτός του αθλητισμού (57,7 % των ερασιτεχνικά αθλουμένων δεν καταναλώνουν τρόφιμα για αθλητές ούτε στο πλαίσιο αθλητικής δραστηριότητας ούτε στο πλαίσιο σωματικής δραστηριότητας, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στους αθλητές είναι μόλις 16,1 %),

Η αύξηση της ενέργειας και η ανάκτηση των δυνάμεων είναι οι κύριοι λόγοι που δηλώθηκαν και από τις δύο ομάδες καταναλωτών για την κατανάλωση τροφίμων για αθλητές(15,9 % των αθλητών δήλωσαν ότι καταναλώνουν τρόφιμα για αθλητές στο πλαίσιο σωματικής προσπάθειας πλην της αθλητικής, έναντι μόλις 26,7 % των ερασιτεχνικά αθλουμένων).

Ωστόσο, οι λόγοι κατανάλωσης δεν αντικατοπτρίζονται κατ’ ανάγκη στην προβλεπόμενη χρήση των τροφίμων για αθλητές, κάτι που ισχύει ιδιαίτερα για τους ερασιτεχνικά αθλουμένους. Το 20 % των προϊόντων για την αύξηση των επιδόσεων και το 14,6 % των πρωτεϊνικών προϊόντων καταναλώνονται από ερασιτεχνικά αθλουμένους για λόγους υγείας και ευεξίας. Οι γευστικές προτιμήσεις έχουν αναφερθεί ως ο σημαντικότερος λόγος για την κατανάλωση αθλητικών ποτών (24 % των ερασιτεχνικά αθλουμένων και 9,4 % των αθλητών· ποσοστά που επιβεβαιώνουν και δικαιολογούν τις προσπάθειες των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων να καινοτομούν κυρίως στη γεύση και στο άρωμα). Οι γευστικές προτιμήσεις έχουν αναφερθεί από το 11,5 % των ερασιτεχνικά αθλουμένων ως ο λόγος για τον οποίο καταναλώνουν αθλητικές ενεργειακές μπάρες, σε σύγκριση με το 4,8 % των αθλητών που καταναλώνουν τα προϊόντα αυτά κυρίως για αύξηση ενέργειας (27 %) και ανάκτηση ενέργειας (24 %).

Πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά θρεπτικά χαρακτηριστικά των τροφίμων για αθλητές και με τα ευεργετικά αποτελέσματα στην υγεία των αθλητών μπορούν να παρέχονται είτε βάσει του άρθρου 9 της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, ως υποχρεωτική απαίτηση, εάν χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδικές διατροφικές χρήσεις ή ως εγκεκριμένος ισχυρισμός βάσει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1924/2006, εάν τα τρόφιμα για αθλητές χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα για συνήθη κατανάλωση και διέπονται από τους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα. Επομένως, οι καταναλωτές συνήθως δεν έχουν τρόπο να διαπιστώσουν βάσει ποιας νομοθεσίας παρέχονται οι πληροφορίες και να εξακριβώσουν αν ο ισχυρισμός εγκρίθηκε βάσει της διαδικασίας που προβλέπεται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 ή όχι.

Από τα αποτελέσματα της έρευνας καταναλωτών προκύπτει ότι η εμπιστοσύνη των καταναλωτών σε μη εγκεκριμένους ισχυρισμούς δεν είναι κατώτερη από την εμπιστοσύνη σε εγκεκριμένους ισχυρισμούς  . Παρά το γεγονός ότι οι πληροφορίες σχετικά με τα προσδοκώμενα αποτελέσματα ή επιπτώσεις της κατανάλωσης τροφίμων για αθλητές αναγνωρίστηκαν ως σημαντικά για τους αθλητές, με βάση την έρευνα καταναλωτών, η επίδραση της αναγραφής ενός ισχυρισμού όταν αγοράζονται τρόφιμα για αθλητές είναι αμφισβητήσιμη.

4.Επισκόπηση της εφαρμοστέας νομοθεσίας για τα τρόφιμα για αθλητές έως τις 20 Ιουλίου 2016

Τα τρόφιμα για αθλητές πρέπει να συμμορφώνονται με τις διατάξεις που ορίζονται στον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 178/2002  («γενική νομοθεσία για τα τρόφιμα»). Ωστόσο, εξαιτίας της δυνατότητας να χαρακτηρίζονται τα τρόφιμα για αθλητές είτε 1) ως «τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή», βάσει της οδηγίας 2009/39/ΕΚ έως τις 20 Ιουλίου 2016 οπότε η εν λόγω οδηγία θα καταργηθεί είτε 2) ως τρόφιμα συνήθους κατανάλωσης, που διέπονται από τους σχετικούς οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, η αντιμετώπιση των τροφίμων για αθλητές ποικίλλει μεταξύ των κρατών μελών.

Ορισμένα κράτη μέλη απαιτούν κοινοποίηση των τροφίμων για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή σύμφωνα με την οδηγία 2009/39/ΕΚ και έχουν θεσπίσει άλλους ειδικούς κανόνες (π.χ. για τον ορισμό, τη σύνθεση, την επισήμανση). Όσον αφορά τα τρόφιμα για αθλητές που δεν χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή και που διέπονται από τους οριζόντιους κανόνες, τα κράτη μέλη θα μπορούσαν να απαιτήσουν την κοινοποίηση σε εθνικό επίπεδο βάσει της νομοθεσίας για τα εμπλουτισμένα τρόφιμα και τα συμπληρώματα διατροφής.

4.1.Τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως «τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή»

Τα τρόφιμα για αθλητές μπορούν να χαρακτηριστούν ως «τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή», εάν είναι σύμφωνα με τον ορισμό που περιέχεται στην οδηγία 2009/39/ΕΚ. Τα τρόφιμα αυτά προορίζονται ως τρόφιμα τα οποία 1) είναι το αποτέλεσμα ειδικής σύνθεσης ή διαδικασίας παρασκευής, 2) διακρίνονται σαφώς από τα τρόφιμα συνήθους κατανάλωσης, 3) ανταποκρίνονται στον δηλούμενο διατροφικό σκοπό τους και 4) διατίθενται στο εμπόριο κατά τρόπον ώστε να δηλώνεται η καταλληλότητά τους.

Το άρθρο 3 της οδηγίας 2009/39/ΕΚ προβλέπει τη γενική απαίτηση ότι η φύση ή η σύνθεση των εν λόγω τροφίμων πρέπει να είναι τέτοια ώστε το προϊόν να είναι κατάλληλο για την ειδική διατροφή για την οποία προορίζεται. Το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/39/ΕΚ επιτάσσει την έκδοση πρόσθετων ειδικών οδηγιών στο πλαίσιό του για ορισμένες ομάδες τροφίμων που προορίζονται για ειδική διατροφή, μεταξύ άλλων για «τρόφιμα που προορίζονται για την αντιμετώπιση της καταβολής έντονης μυϊκής προσπάθειας, ιδίως για αθλητές». Ωστόσο, από το 1989, όταν καθιερώθηκε η έννοια των τροφίμων που προορίζονται για ειδική διατροφή, δεν έχουν θεσπιστεί ειδικοί κανόνες για τα τρόφιμα για αθλητές. Ως εκ τούτου, εάν χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, τα προϊόντα αυτά πρέπει να συμμορφώνονται μόνο με τους γενικούς κανόνες της οδηγίας 2009/39/ΕΚ.

Το άρθρο 9 της οδηγίας 2009/39/ΕΚ προβλέπει, ως γενικό κανόνα, ότι τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή πληρούν τις απαιτήσεις επισήμανσης της οδηγίας 2000/13/ΕΚ σχετικά με την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των τροφίμων  (η οδηγία 2000/13/ΕΚ έχει αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές). Επιπλέον, ορισμένες ειδικές απαιτήσεις σύνθεσης και επισήμανσης ορίστηκαν στην οδηγία 2009/39/ΕΚ για τα προϊόντα αυτά, οι οποίες θα αναλυθούν λεπτομερώς στο κεφάλαιο 6 της παρούσας έκθεσης. Οι αρμόδιες εθνικές αρχές είναι υπεύθυνες να ελέγχουν τη συμμόρφωση των τροφίμων που προορίζονται για ειδική διατροφή με τις διατάξεις της οδηγίας 2009/39/ΕΚ.

4.2.Τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα για συνήθη κατανάλωση και διέπονται από τους σχετικούς οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα

Εάν τρόφιμα για αθλητές δεν χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, μπορεί να πρέπει να πληρούν τις συναφείς απαιτήσεις ορισμένων από τα ακόλουθα μέτρα οριζόντιας νομοθεσίας για τα τρόφιμα: 1) κανονισμός (EΚ) αριθ. 1924/2006 σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας που διατυπώνονται στα τρόφιμα· 2) κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 σχετικά με την προσθήκη βιταμινών και ανόργανων συστατικών και ορισμένων άλλων ουσιών στα τρόφιμα  (τα λεγόμενα «εμπλουτισμένα τρόφιμα»)· 3) κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 σχετικά με την παροχή πληροφοριών για τα τρόφιμα στους καταναλωτές· 4) οδηγία 2002/46/ΕΚ για τα συμπληρώματα διατροφής  και 5) κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 258/97 σχετικά με τα νέα τρόφιμα και τα νέα συστατικά τροφίμων  [ο κανονισμός θα καταργηθεί από την 1η Ιανουαρίου 2018 από τον κανονισμό (ΕΕ) 2015/2283 σχετικά με τα νέα τρόφιμα]. Σε σύγκριση με το νομοθετικό πλαίσιο της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, υπάρχουν διαφορές όσον αφορά τον τρόπο και το είδος των πληροφοριών που μπορούν να παρέχονται στον καταναλωτή καθώς και τη σύνθεση του εκάστοτε προϊόντος. Οι διαφορές αυτές θα αναλυθούν λεπτομερώς στο κεφάλαιο 6 της παρούσας έκθεσης.

5.Οι αλλαγές που επέφερε ο κανονισμός FSG

Το 2011 η Επιτροπή ενέκρινε νομοθετική πρόταση για την απλούστευση του νομικού πλαισίου που ισχύει για τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή. Η πρόταση αποσκοπούσε στην κατάργηση της έννοιας των τροφίμων που προορίζονται για ειδική διατροφή, με την κατάργηση της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, καθώς και των ειδικών οδηγιών που εκδόθηκαν στο πλαίσιό της, και με την αντικατάστασή της με ένα νέο πλαίσιο που καλύπτει μόνο τα τρόφιμα για ορισμένες ευάλωτες ομάδες καταναλωτών, για τις οποίες δικαιολογούνται η ειδική σύνθεση και οι κανόνες παροχής ενημέρωσης. Η αλλαγή αυτή ήταν ιδιαίτερα σημαντική για τα τρόφιμα για αθλητές, δεδομένου ότι είναι συχνά πολύ δύσκολο να κατανοηθεί κατά πόσον ένα συγκεκριμένο προϊόν πρέπει να θεωρηθεί ως τρόφιμο που προορίζεται για ειδική διατροφή από αθλητές ή ως τρόφιμο συνήθους κατανάλωσης εμπλουτισμένο με θρεπτικές ουσίες με ισχυρισμό υγείας που απευθύνεται σε αθλητές. Αυτό οδήγησε σε μια κατάσταση «ευκαιριακής επιλογής νομοθεσίας», στην οποία οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων επέλεγαν να συμμορφωθούν είτε με την οδηγία 2009/39/ΕΚ είτε με άλλους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, ανάλογα με το τι τους βόλευε,

Με βάση την εκτίμηση επιπτώσεων που πραγματοποίησε η Επιτροπή κατά την προετοιμασία της πρότασής της, τα τρόφιμα για αθλητές εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής  . Κατά συνέπεια, η πρόταση προέβλεπε ότι τα τρόφιμα που διατίθενται επί του παρόντος στην αγορά σύμφωνα με την οδηγία 2009/39/ΕΚ θα πρέπει να συμμορφώνονται με άλλους σχετικούς οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας της ΕΕ για τα τρόφιμα μετά την 20ή Ιουλίου 2016, όταν αρχίσει να ισχύει ο κανονισμός FSG.

6.Συνοπτική παρουσίαση των θεμάτων που σχετίζονται με τα τρόφιμα για αθλητές μετά την 20ή Ιουλίου 2016

Το παρόν κεφάλαιο παρέχει λεπτομερή ανάλυση σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα επηρεάζονταν από τους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα τα τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται σήμερα ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή εάν δεν θεσπιστεί ειδική νομοθεσία μετά την 20ή Ιουλίου 2016 (όταν καταργηθεί η οδηγία 2009/39/ΕΚ) και κατά πόσον υπάρχει ανάγκη ειδικής νομοθεσίας για τα εν λόγω προϊόντα. Δεν επέρχεται αλλαγή για τα τρόφιμα για αθλητές που θεωρούνται σήμερα τρόφιμα συνήθους κατανάλωσης και διέπονται από τους σχετικούς οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα.

6.1.Πτυχές ασφάλειας των τροφίμων

Το άρθρο 14 της γενικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα ορίζει ότι τα τρόφιμα δεν πρέπει να διατίθενται στην αγορά εάν δεν είναι ασφαλή και προβλέπει τις απαιτήσεις για το πώς καθορίζεται ότι ένα τρόφιμο δεν είναι ασφαλές. Σύμφωνα με το άρθρο 17 της γενικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα, είναι καθήκον των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων να εξασφαλίζουν τη συμμόρφωση με τις εν λόγω διατάξεις, ενώ τα κράτη μέλη είναι αρμόδια για την επιβολή της νομοθεσίας. Οι εν λόγω διατάξεις εφαρμόζονται ήδη σήμερα στα τρόφιμα για αθλητές, όπως εφαρμόζονται σε όλα τα άλλα τρόφιμα.

Λαμβανομένου υπόψη αυτού του γεγονότος, δεν θα υπάρξουν αλλαγές για τα τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται σήμερα ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή όσον αφορά τις γενικές απαιτήσεις ασφάλειας, όταν αυτά διέπονται από τους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα.

6.2.Πτυχές της παροχής ενημέρωσης στους καταναλωτές

Σήμερα, τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή πρέπει να συμμορφώνονται με πρόσθετες και ειδικές απαιτήσεις παροχής ενημέρωσης σε σύγκριση με τα τρόφιμα για αθλητές που δεν χαρακτηρίζονται ως τέτοια. Μετά τις 20 Ιουλίου 2016, η εξέλιξη των τροφίμων για αθλητές μπορεί να περιγραφεί ως εξής.

Πληροφορίες σχετικά με τα ειδικά θρεπτικά χαρακτηριστικά των τροφίμων για αθλητές και καταλληλότητα

Σύμφωνα με το άρθρο 9 της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, είναι υποχρεωτική η ένδειξη των ειδικών θρεπτικών χαρακτηριστικών και στοιχείων για τη σύνθεση ή την ειδική μέθοδο παρασκευής που δίνουν στο προϊόν τα ιδιαίτερα θρεπτικά χαρακτηριστικά του. Επιπλέον, η οδηγία 2009/39/ΕΚ προβλέπει ότι τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδικές διατροφικές χρήσεις διατίθενται στο εμπόριο κατά τρόπο που να αναφέρει την καταλληλότητά τους για τους δηλούμενους θρεπτικούς σκοπούς τους. Οι ενδείξεις αυτές δυνάμει της οδηγίας 2009/39/ΕΚ μπορούν να υπονοούν διατροφικά οφέλη και οφέλη για την υγεία, ωστόσο δεν απαιτείται άδεια γι’αυτές.

Μετά τις 20 Ιουλίου 2016, η ενημέρωση των καταναλωτών σχετικά με τα τρόφιμα για αθλητές θα πρέπει να παρέχεται σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011. Επιπλέον, οι πληροφορίες που εμπίπτουν στον ορισμό των διατροφικών ισχυρισμών και ισχυρισμών για την υγεία των εν λόγω προϊόντων σε εθελοντική βάση θα πρέπει να συμμορφώνονται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006. Κατά συνέπεια, μόνον οι ισχυρισμοί διατροφής και υγείας που επιτρέπονται δυνάμει του εν λόγω κανονισμού θα επιτρέπονται για χρήση σε τρόφιμα για αθλητές.

Σήμερα, υπάρχουν ήδη επτά εγκεκριμένοι ισχυρισμοί υγείας που απευθύνονται σε αθλητές και ορισμένοι άλλοι που μπορεί να παρουσιάζουν συνάφεια. Οι ισχυρισμοί για την υγεία που απευθύνονται σε αθλητές θα πρέπει να υποστηρίζονται από επιστημονικά στοιχεία ειδικά για τη συγκεκριμένη στοχευόμενη ομάδα και όχι για τον γενικό πληθυσμό. Υπάρχουν ουσίες για τις οποίες δεν εγκρίθηκαν ισχυρισμοί, ορισμένες φορές παρά το ευνοϊκό συμπέρασμα της EFSA  σχετικά με τα ευεργετικά αποτελέσματα για αθλητές του εκάστοτε προϊόντος, επειδή ο ισχυρισμός κρίθηκε ως μη ευεργετικός για τον γενικό πληθυσμό από την άποψη της πολιτικής για την υγεία (π.χ. «υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο»).

Πληροφορίες σχετικά με την ονομασία πώλησης των τροφίμων για αθλητές και την προβλεπόμενη χρήση

Η οδηγία 2009/39/ΕΚ ορίζει, για τα τρόφιμα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της, ότι, εκτός από την ένδειξη των ειδικών θρεπτικών χαρακτηριστικών τους, προορίζονται για ειδική διατροφή και διακρίνονται σαφώς από τα τρόφιμα συνήθους κατανάλωσης. Με βάση τα στοιχεία αυτά, οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων έδιναν στα προϊόντα αυτά την ονομασία «τρόφιμο για αθλητές» ή «προϊόν κατάλληλο για αθλητική δραστηριότητα» και παρείχαν οδηγίες χρήσης, προσδιορίζοντας την ενδεδειγμένη χρήση των προϊόντων (π.χ. πριν, στη διάρκεια και μετά την άθληση).

Σύμφωνα με το άρθρο 17 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, η ονομασία του τροφίμου παρέχεται υποχρεωτικά και είναι η νόμιμη ονομασία του, όταν ορίζεται σε επίπεδο ΕΕ ή σε εθνικό επίπεδο ή, αν δεν υπάρχει, παρέχεται η συνήθης ονομασία του ή, αν η συνήθης ονομασία δεν χρησιμοποιείται, παρέχεται περιγραφική ονομασία. Για την ονομασία «τρόφιμα για αθλητές» εφαρμόζεται η διάταξη αυτή. Όσον αφορά τις οδηγίες χρήσης, το άρθρο 9 παράγραφος 1 στοιχείο ι) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011 ορίζει ότι είναι υποχρεωτική η ένδειξή τους εφόσον η παράλειψή τους θα δυσχέραινε τη σωστή χρήση του τροφίμου. Οι οδηγίες χρήσης, όπως αναφέρεται στο άρθρο 27 παράγραφος 1 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011, πρέπει να δίνονται με τρόπο που να επιτρέπει την κατάλληλη χρήση του τροφίμου. Επιπλέον, μπορούν να δίνονται στους καταναλωτές και προαιρετικές πληροφορίες για τα τρόφιμα, σύμφωνα με το κεφάλαιο V του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1169/2011.

6.3.Πτυχές της σύνθεσης

Τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή πρέπει να πληρούν σήμερα την ακόλουθη γενική απαίτηση: η σύνθεσή τους πρέπει να είναι τέτοια, ώστε τα προϊόντα να είναι κατάλληλα για την ειδική διατροφή για την οποία προορίζονται. Στο πλαίσιο της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 953/2009  περιλαμβάνει στο παράρτημά του ορισμένες κατηγορίες ουσιών που επιτρέπεται να προστίθενται για ειδικούς διατροφικούς σκοπούς σε τρόφιμα τα οποία προορίζονται για ειδική διατροφή, συμπεριλαμβανομένων των τροφίμων για αθλητές. Ωστόσο, δεν υπάρχουν ειδικές διατάξεις σε σχέση με τις τιμές των εν λόγω ουσιών, όταν προστίθενται.

Λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι δεν έχουν οριστεί ειδικές απαιτήσεις σύνθεσης για τα τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, ισχύουν μόνο οι προαναφερόμενες απαιτήσεις όσον αφορά τη σύνθεσή τους.

Μετά τις 20 Ιουλίου 2016, ένα τρόφιμο για αθλητές που χαρακτηρίζεται ως τρόφιμο που προορίζεται για ειδική διατροφή θα εξετάζεται βάσει των οριζόντιων κανόνων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα είτε ως συμπλήρωμα διατροφής, οπότε θα εμπίπτει στον ορισμό της οδηγίας 2002/46/ΕΚ, είτε ως εμπλουτισμένο τρόφιμο, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1925/2006.

Όσον αφορά τα εμπλουτισμένα τρόφιμα, το άρθρο 6 παράγραφος 6 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 ορίζει ότι οι βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά που προστίθενται στα τρόφιμα θα πρέπει να είναι παρόντα σε τουλάχιστον «σημαντική ποσότητα» σύμφωνα με τον ορισμό που διατυπώνεται στον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 1169/2011.

Στα τρόφιμα για αθλητές, οι βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά προστίθενται μερικές φορές σε ποσότητα μικρότερη από αυτή που ορίζεται ως «σημαντική ποσότητα», έτσι ώστε να διασφαλίζεται ότι η σύνθεση του προϊόντος εξυπηρετεί καλύτερα τις απαιτήσεις του οργανισμού κατά την εκτέλεση συγκεκριμένης αθλητικής δραστηριότητας. Στο πλαίσιο αυτό, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι ο κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 προβλέπει τη δυνατότητα χορήγησης παρέκκλισης από την απαίτηση της «σημαντικής ποσότητας» σε δικαιολογημένες περιπτώσεις για ορισμένες κατηγορίες τροφίμων. Συνεπώς, υπάρχει κατάλληλη βάση στο πλαίσιο του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 η οποία δίνει τη δυνατότητα στα τρόφιμα για αθλητές, που χαρακτηρίζονται σήμερα ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, να εξακολουθήσουν να περιέχουν λιγότερη από τη σημαντική ποσότητα βιταμινών και ανόργανων συστατικών μετά την 20ή Ιουλίου 2016.

Όσον αφορά την προσθήκη άλλων ουσιών εκτός από τις βιταμίνες και τα ανόργανα συστατικά, δεν υπάρχει εναρμόνιση μέχρι σήμερα για τα εμπλουτισμένα τρόφιμα δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006 ούτε για τα συμπληρώματα διατροφής δυνάμει της οδηγίας 2002/46/ΕΚ. Ως εκ τούτου, τα κράτη μέλη έχουν τη δυνατότητα να θεσπίζουν εθνικές διατάξεις για το θέμα αυτό, σύμφωνα με τα άρθρα 34 έως 36 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και για οποιοδήποτε άλλο προϊόν που ταξινομείται σήμερα ως συμπλήρωμα διατροφής ή εμπλουτισμένο τρόφιμο.

Όταν τα κράτη μέλη προτίθενται να θεσπίσουν τέτοιους κανόνες, εφαρμόζονται τα άρθρα 11 και 12 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006. Η κατάσταση είναι παρόμοια όσον αφορά τα ανώτατα επίπεδα βιταμινών και ανόργανων συστατικών για τα οποία επίσης δεν έχει γίνει εναρμόνιση. Μετά τις 20 Ιουλίου 2016, όταν τα τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονταν προηγουμένως ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή θα διέπονται από τους οριζόντιους κανόνες, θα ισχύουν οι εν λόγω εθνικές διατάξεις για τα τρόφιμα για αθλητές.

6.4.Πτυχές που συνδέονται με την απαιτούμενη κοινοποίηση στις αρμόδιες εθνικές αρχές

Σύμφωνα με το άρθρο 11 παράγραφος 1 της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, απαιτείται κοινοποίηση για τα τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή και δεν περιλαμβάνονται σε μία από τις ομάδες που αναγράφονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας. Το παράρτημα I περιλαμβάνει αυτές τις ειδικές ομάδες τροφίμων που προορίζονται για ειδική διατροφή, για τις οποίες απαιτείται να καθοριστούν ειδικές διατάξεις. Μολονότι τα τρόφιμα για αθλητές απαριθμούνται στο εν λόγω παράρτημα, δεν έχουν θεσπιστεί ειδικοί κανόνες. Για τον λόγο αυτό, έχουν εφαρμοστεί διαφορετικές προσεγγίσεις από τα κράτη μέλη σχετικά με την κοινοποίηση, καθώς μερικά κράτη μέλη την απαιτούν για τα τρόφιμα για αθλητές που χαρακτηρίζονται ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, ενώ άλλα όχι.

Μετά τις 20 Ιουλίου 2016, τα τρόφιμα για αθλητές, που χαρακτηρίζονταν προηγουμένως ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, θα πρέπει να συμμορφώνονται με τους οριζόντιους κανόνες για τα συμπληρώματα διατροφής και για τα εμπλουτισμένα τρόφιμα. Για τα συμπληρώματα διατροφής και για τα εμπλουτισμένα τρόφιμα, τα κράτη μέλη μπορούν να απαιτούν κοινοποίηση για σκοπούς παρακολούθησης. Το κατά πόσον απαιτείται, ενδεχομένως, εκ νέου κοινοποίηση για τα τρόφιμα για αθλητές, που χαρακτηρίζονταν προηγουμένως ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, θα εξαρτηθεί από την απόφαση των κρατών μελών. Διαφορές στις απόψεις σχετικά με αυτό είναι ίσως αναμενόμενες· ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι, ήδη στο πλαίσιο της οδηγίας 2009/39/ΕΚ, η κοινοποίηση δεν θεωρείται σημαντική διοικητική επιβάρυνση για τους υπευθύνους επιχειρήσεων τροφίμων  .

6.5.Άλλες πτυχές

Μετά τις 20 Ιουλίου 2016, όλα τα τρόφιμα για αθλητές θα υπάγονται στο ίδιο νομικό καθεστώς. Αυτό αναμένεται να ενθαρρύνει τον ανταγωνισμό μεταξύ παρασκευαστών και, ταυτόχρονα, να επηρεάσει θετικά την ανταγωνιστικότητα του συγκεκριμένου τομέα. Μπορεί να επηρεάσει θετικά τις τιμές των τροφίμων για αθλητές. Ωστόσο, μπορεί να υπάρχουν ορισμένες αρνητικές επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα του ειδικού τομέα των παρασκευαστών τροφίμων για αθλητές οι οποίοι ασκούν τη δραστηριότητά τους σήμερα βάσει της οδηγίας 2009/39/ΕΚ και πρόκειται να χάσουν την ιδιαίτερη θέση τους.

Το κόστος εκ νέου επισήμανσης και εκ νέου κοινοποίησης (εάν εισαχθούν υποχρεώσεις για τις εν λόγω κοινοποιήσεις) δεν θα είναι σημαντικό, αλλά ίσως προκύψει πρόσθετο κόστος λόγω ορισμένης αλλαγής της σύνθεσης των τροφίμων για αθλητές, που θεωρούνται σήμερα ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή, ώστε να συμβαδίζουν με τις απαιτήσεις του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1925/2006

Με βάση την έρευνα που πραγματοποιήθηκε μεταξύ των εθνικών αρμόδιων αρχών, το 41 % από αυτές δεν προβλέπει καμία αλλαγή στις πρακτικές ελέγχου εφαρμογής της νομοθεσίας στο πλαίσιο αυτής της επιλογής και μόνο το 18 % προβλέπει ελάσσονος σημασίας αλλαγές. Οκτώ αρμόδιες αρχές (36 % των ερωτηθέντων) προβλέπουν μέτριες αλλαγές στο πλαίσιο της επιλογής αυτής και μία από αυτές μείζονες αλλαγές.

7.Συνοπτική παρουσίαση των θέσεων των εθνικών αρμόδιων αρχών και των «ενδιαφερόμενων μερών»

Οι περισσότερες εθνικές αρμόδιες αρχές πιστεύουν ότι οι ισχύοντες οριζόντιοι κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα είναι είτε αρκετά κατάλληλοι είτε πολύ κατάλληλοι για τη ρύθμιση των τροφίμων για αθλητές. Έξι εθνικές αρμόδιες αρχές έχουν αναγνωρίσει την ανάγκη ειδικών διατάξεων για τα τρόφιμα για αθλητές.

Οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων είναι σαφώς διχασμένοι ως προς το αν είναι αναγκαία η θέσπιση ειδικής νομοθεσίας για τα τρόφιμα για αθλητές ή αν τα τρόφιμα για αθλητές θα πρέπει να διέπονται από τους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα.

Μια ομάδα του κλάδου που υποστηρίζει τη θέσπιση ειδικών διατάξεων θα ήθελε να διασφαλιστούν, με τη διατύπωση ειδικού ορισμού, απαιτήσεις σύνθεσης και ενημέρωσης για τα τρόφιμα για αθλητές, ώστε τα εν λόγω τρόφιμα να είναι σαφώς διακριτά από τα κοινά τρόφιμα. Κατά τη γνώμη της εν λόγω ομάδας, σύμφωνα με τους ισχύοντες οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα, δεν μπορεί να διασφαλιστεί η ποιότητα του προϊόντος, ούτε η ασφάλεια και η καταλληλότητά του για την ομάδα στην οποία απευθύνεται ούτε η ορθή επικοινωνία σχετικά με τα τρόφιμα για αθλητές, ιδίως όσον αφορά τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1924/2006 σχετικά με τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας. Η θέση που διατύπωσε η εν λόγω ομάδα δηλώνει ότι αυτό θα αποθαρρύνει την καινοτομία, δεδομένου ότι η έγκριση νέων ισχυρισμών υγείας μπορεί να υπερβαίνει τις δυνατότητες των υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων  .

Μια άλλη ομάδα του κλάδου θεωρεί, απεναντίας, ότι οι ισχύοντες οριζόντιοι κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα είναι επαρκείς για τη ρύθμιση διάφορων πτυχών (π.χ. ασφάλεια των τροφίμων, σύνθεση και πληροφορίες) σχετικά με τα τρόφιμα για αθλητές και ότι η απουσία ειδικής νομοθεσίας εμποδίζει την «ευκαιριακή επιλογή νομοθεσίας». Κατά τη γνώμη τους, τα τρόφιμα για αθλητές δεν απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες ευάλωτων ατόμων, αλλά προορίζονται για το ευρύ φάσμα του πληθυσμού που ασκεί αθλητική δραστηριότητα για διάφορους σκοπούς (π.χ. αθλητές για επαγγελματικούς σκοπούς, αθλούμενοι ερασιτεχνικά και αθλούμενοι ψυχαγωγικά για σκοπούς υγείας και ευεξίας). Αυτή η ομάδα υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων πιστεύει ότι η καθιέρωση ειδικών κανόνων, συμπεριλαμβανομένου ενός ορισμού για τα τρόφιμα για αθλητές, θα μπορούσε να οδηγήσει σε υπερβολικές διατάξεις που θα είχαν αρνητικό αντίκτυπο στην καινοτομία.

Ωστόσο, η εν λόγω ομάδα υπευθύνων επιχειρήσεων τροφίμων θεωρεί ότι ορισμένες ειδικές πτυχές, ιδίως οι πτυχές που αφορούν τους ισχυρισμούς διατροφής και υγείας, δεν αντιμετωπίζονται επαρκώς από τους οριζόντιους κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα.

Μια γενική ανησυχία των υπευθύνων των επιχειρήσεων τροφίμων είναι ότι η νομοθεσία, είτε οριζόντιου είτε ειδικού χαρακτήρα, θα πρέπει να δίνει επαρκώς τη δυνατότητα παροχής κατάλληλων πληροφοριών για τα τρόφιμα για αθλητές με ιδιαίτερη έμφαση στα θρεπτικά χαρακτηριστικά και την προβλεπόμενη χρήση. Υπάρχει επίσης συμφωνία ότι ορισμένα μέτρα που θεσπίστηκαν σε εθνικό επίπεδο, για παράδειγμα όσον αφορά τα συμπληρώματα διατροφής και τα εμπλουτισμένα τρόφιμα, μπορούν να οδηγήσουν στη δημιουργία φραγμών στην εσωτερική αγορά και να επηρεάσουν αρνητικά το διασυνοριακό εμπόριο εντός της ΕΕ.

Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί ότι οι υπεύθυνοι επιχειρήσεων τροφίμων έχουν θέσει το θέμα της χρήσης αναβολικών ουσιών.

Ωστόσο, αυτό δεν έχει σχέση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τα τρόφιμα και θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με βάση διεθνή και προαιρετικά πρότυπα .

8.Συμπέρασμα

Υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι ο αθλητισμός αποτελεί πλέον εδραιωμένη πρακτική στον γενικό πληθυσμό. Επομένως, τα άτομα που ασκούν αθλητική δραστηριότητα πολύ δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ειδική ευάλωτη ομάδα καταναλωτών. Πρόκειται μάλλον για στοχευόμενη ομάδα του γενικού πληθυσμού που προστατεύεται κατάλληλα με οριζόντια νομοθεσία.

Λόγω της αυξανόμενης ολοκλήρωσης των οριζόντιων κανόνων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα η οποία πραγματοποιήθηκε τα τελευταία έτη, διαμορφώθηκε το κατάλληλο νομοθετικό πλαίσιο, ώστε να εξασφαλίζεται ότι τα τρόφιμα που χαρακτηρίζονται σήμερα ως τρόφιμα που προορίζονται για ειδική διατροφή μπορούν να παραμείνουν στην αγορά με λειτουργικό τρόπο. Οι οριζόντιοι κανόνες της νομοθεσίας για τα τρόφιμα παρέχουν τις αναγκαίες διασφαλίσεις για τα εν λόγω προϊόντα από άποψη ασφάλειας των τροφίμων, σύνθεσης των τροφίμων, παροχής ενημέρωσης στους καταναλωτές και ασφάλειας δικαίου.

Ως αποτέλεσμα, όχι μόνο όλα τα τρόφιμα για αθλητές θα υπόκεινται στις ίδιες νομικές απαιτήσεις, αλλά και θα έχουν το ίδιο επίπεδο εναρμόνισης με άλλα τρόφιμα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των οριζόντιων κανόνων της νομοθεσίας για τα τρόφιμα. Αναμένεται ότι, με την απλούστευση και την αποσαφήνιση του νομικού πλαισίου που ισχύει για τα τρόφιμα για αθλητές, η ασφάλεια δικαίου θα ενισχυθεί και ο σημερινός κατακερματισμός λόγω των διαφορετικών νομικών πλαισίων θα μειωθεί.

Από την ανάλυση αυτή μπορεί να συναχθεί το συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει ανάγκη θέσπισης ειδικών διατάξεων για τα τρόφιμα που προορίζονται για αθλητές. Ωστόσο, τα τρόφιμα για αθλητές είναι δυνατόν να περιλαμβάνουν κάποιο ιδιαίτερο στοιχείο και η ανάλυση που περιέχεται στην παρούσα έκθεση καταδεικνύει ότι αυτό ίσως πρέπει να ληφθεί υπόψη από την Επιτροπή κατά την ενσωμάτωση και εφαρμογή των οριζόντιων κανόνων, ούτως ώστε η εν λόγω ιδιαιτερότητα να αντιμετωπιστεί με κατάλληλο τρόπο. Η Επιτροπή θα εξασφαλίσει την ορθή εφαρμογή της οριζόντιας νομοθεσίας και θα παρακολουθήσει τις εξελίξεις μετά τις 20 Ιουλίου 2016.