Γράφει ο
Γιώργος Ρεκουνιώτης

Σήμερα φίλες και φίλοι, ο Λόης δεν θα ξεκινήσει με τα γνωστούς του χαιρετισμούς, αλλά θα σας πάει κατευθείαν στα δύσκολα. Όπου στη λέξη ‘’δύσκολα’’, προσθέστε και τα επίθετα: Επώδυνα, οδυνηρά, απεχθεί, όπως θα έλεγε και Ζωή-‘’Βοήθεια’’ -αχ πόσο μου λείπει αυτή η αιθέρια ύπαρξη- και θα είσαστε μέσα.

Έτσι είναι. Η Ελλάδα πρέπει να το καταλάβουμε, δεν διέρχεται κρίση. Αυτή πάει καλιά της, ξεπεράστηκε. Η Ελλάδα –πλεόν- ζει την απόλυτη παρακμή, που εξακτινώνεται σε όλο το φάσμα της. Από την πολιτική μέχρι την οικονομία, από την επιχειρηματικότητα μέχρι την πρωτογενή παραγωγή, από το δημοσιοϋπαλληλίκι μέχρι τον επαγγελματισμό, από τις αξίες που χάνονται μέχρι τους θεσμούς που ξεφτίζουν σαν φτινιάρικο τσίτι κινεζικής προέλευσης.

Γι’ αυτό ο καθιερωμένος χαιρετισμός του Λόη, δεν θα έχει στοιχεία αβρότητος ή κολακίας, αλλά θα είναι αρχαιορωμαϊκός. Και τι αρχαιορωμαϊκος. Απευθείας βγαλμένος από τον στίβο του Κολοσσαίου, δια στομάτων των προς υποψηφίων προς θάνατον μονομάχων: Ave Caesar Morituri te Salutant. Τουτέστιν, ‘’χαίρε Καίσαρ, οι μελλοθάνατοι σε χαιρετούν...

Καλά ντε, μη βιάζεστε

Ναι, σ’ αυτή τη θέση είμαστε φίλες και φίλοι του Λόη και απευθύνομαι ειδικά σ’ εσάς, που πιστέψατε στο ‘’Ξεμπερδεύουμε με το παλιό-Κερδίζουμε το Αύριο’’. Και απευθύνομαι σ’ εσάς, γιατί ήδη το Τσίπρειο σύνθημα έφαγε –κιόλας- την πρώτη μετάλλαξη, αφού στην ουσία έχει γίνει: ’’Ξεμπερδεύουμε με το παλιό-Κερδίζουμε το Χειρότερο’’... Κι αν κάποιοι –μονίμως- αισιοδόξοι θα μου πείτε: ‘’Έλα, μην φέρνεις την καταστροφή. Το Χειρότερο ζούμε. Δεν ήρθε δα και το Χείριστο’’, ο Λόης θα σας απαντήσει: Καλά ντε, μη βιάζεστε. Που θα πάει; Θα το ζήσετε/σουμε κι αυτό.

Τα σαρίδια κάτω από την κουρελού

Σας κούρασε –είμαι βέβαιος- η παρούσα εισαγωγή, αλλά επειδή εδώ δεν είναι τηλεόραση να κοπανήσω στην πάνω γωνία ένα κόκκινο ‘’Χ’’ που δηλοί το ‘’ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ’’, έπρεπε να εξηγηθώ a priori μαζί σας, γιατί σήμερα θα δυσαρεστήσω πολλούς. Ένθεν κακείθεν, που λένε και οι μορφωμένοι. Κι αυτό το λέω βασικά για τους ‘’ένθεν’’, που νομίζουν, ότι αν βάζουμε τα σαρίδια- κατά πως λένε στην Πελοπόννησο- κάτω από την κουρελού, το πρόβλημα λύθηκε. Αμ δε λύθηκε, θα τους πει ο Λόης, αλλά θα είναι πάντα εδώ και κάθε που θα πατάτε στην κουρελού, θα σηκώνεται μπουχός...

Όταν μιξόκλαιγε

Παρακολουθούσα στην τηλεόραση τις αντιδράσεις των Ροδιτών για την αύξηση του ΦΠΑ και μου ‘ρθε στο μυαλό η εικόνα του Εκλογικού χάρτη το βράδυ της 20^ης Σεπτεμβρίου, όπου η Ρόδος ήταν βαμμένη ροζουλί, τουτέστιν, είχε ΞΑΝΑψηφίσει τον Τσίπρα για πρωθυπουργό της Ελλάδος, έστω και με δεκανίκι του τον αμετροεπή Καμμένο.

Μάλιστα. 34,5% πήρε ο Τσίπρας στη Ρόδο, τη στιγμή που πάνω από τα Ροδίτικα κεφάλια πηγαινοερχόταν η χατζάρα του αυξημένου ΦΠΑ και 4,5% πήρε ο Καμμένος, που τους είχε κοροϊδέψει ασύστολα, όταν μιξόκλαιγε κι έλεγε, πως αν αυξηθεί ο ΦΠΑ θα ρίξει την κυβέρνηση...

Κρετινισμός ακραίας μορφής

‘’Πιστέψαμε πως θα εύρισκε ισοδύναμα, όπως μας έταζε’’, έλεγε ένας Ροδίτης στην τηλεόραση κι εκεί ο Λόης σήκωσε τα χέρια, παραδόμένος στην παράνοια που διαπερνά τον αυτοκαταστροφικό Ελληνικό λαό.

Αυτά, το: ‘’πιστέψαμε’’ και το: ‘’μας έταζε’’, είναι που τρελαίνουν τον Λόη, γιατί επ’ ουδενί πείθεται, ότι σ’ αυτόν τον λαό αξίζει μια καλύτερη μοίρα. Εάν αποτελεί ύβρη κατά της απλής λογικής, το ότι οι Έλληνες κατάπιαν αμάσητο το παραμύθιασμα του Ιανουαρίου, ε το ότι ξανάφαγαν τον Σεπτέμβριο από τον ίδιο παραμυθατζή και πάλι παραμύθιασμα, αυτό ξεπερνά την ύβρη και με υποχρεώνει να μιλάω για κρετινισμό ακραίας μορφής.

Ου λαού σοφού

Με τίποτα ο Λόης δεν λυπάται τους Ροδίτες, όπως δεν λυπάται τους Κώες, τους Χιώτες, τους Μυτληνιούς, τους Σαμιώτες, τους Λημνιούς, όπως και τους Κυκλαδίτες. Δεν μπορεί να λυπηθεί αυτούς, που ενώ ζουν τα αποτελέσματα της μεταναστευτικής πολιτικής του Τσίπρα και τη στιγμή που γνώριζαν ότι τους είχε –ήδη-  ‘’κόψει το κοστούμι’’ του ΦΠΑ, αυτοί έσπευσαν να τον ΞΑΝΑψηφίσουν για πρωθυπουργό, μόνο και μόνο επειδή τους έταζε, άπιαστα πουλιά-δέκα στον παρά!

Και για να μην τον κουράζουμε, εδώ έχουμε ανάγλυφη –πλέον- την περίπτωση: Το δις εξαμαρτείν ου λαού σοφού, όπως θα παράφραζε τον μεγάλο Μένανδρο ο Λόης.

Έγραφε και κωμωδίες

Βέβαια, στην Ελλάδα του σήμερα, μπορεί να μην έχουμε κάποιον σαν τον Μένανδρο, όμως μην είμαστε αχάριστοι, έχουμε Τσίπρα, Βούτση, Φωτίου, Κατρούγκαλο, Φίλη, Καμμένο, Σκουρλέτη και καμιά 40αριά ακόμα καϊνάρια, που τους χρειάζεται –βέβαια- ένας Μένανδρος για να τους περιλάβει, αφού εκτός από αποφθέγματα έγραφε και κωμωδίες.

Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη τα ‘’λιμά’’ και πάμε απευθείας στον επικεφαλής του ‘’θιάσου’’, τον ‘’ηγέτη παγκοσμίου ακτινοβολίας’’ κατά την υπουργό Γεμιστών κυρα-Θεανώ, τον Αλέξη Τσίπρα:

Βουρ για το USA

Το ημερολόγιο έδειχνε 26 Σεπτεμβρίου 2015, όταν ο σύντροφος Τσίπρας άνοιξε το παλιό μπαούλο, κοίταξε με αποστροφή τα άρβυλα, το τζιν και το αμπέχονο της εποχής των Εξαρχείων, των καταλήψεων και της καλοταϊσμένης από τον ευκατάστατο μπαμπά προσωπικής επανάστασης, πέταξε με αηδία στα σκουπίδια ένα κιτρινισμένο χαρτί, ξεχασμένο σε κάποια τσέπη από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, που έγραφε με κόκκινο μαρκαδόρο: ‘’Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι’’ κι αφού φόρεσε το σινιέ κοστουμάκι με το ποσέτ μαντηλάκι, πήρε αλά μπρατσέτα τη συντρόφισσα Περιστέρα και βουρ για το USA.

‘’Ξεμπέρδεψε με το παλιό’’

Α, για να μην το ξεχάσω. Κι αυτή, βέβαια, ήταν ντυμένη αναλόγως με την περίσταση. Με φόρεμα από Οίκο Ραπτικής και μαύρη γόβα, αφού οι παλιές ‘’επαναστατικές’’ συνήθειες έχουν μπει –πια- στο χρονοντούλαπο, μαζί με τα ινδικά φορέματα, τα χαϊμαλιά από τα υπαίθρια τραπεζάκια της Πανεπιστημίου, τα σταχανοβίτικα παπούτσια και τα ίσια πέδιλα. Έτσι είναι η ζωή ρε παιδιά. Όλα αλλάζουν, ακόμα και οι παλιές κομματικές ενδυματολογικές απόψεις. Εξ άλλου, την ρήξη με το χθες, την επιτάσσει βλέπετε, και το προεκλογικό σύνθημα του Κόμματος: ‘’Ξεμπερδεύουμε με το παλιό’’. Έτσι δεν έλεγε ο Τσίπρας σε κάθε αυκαιρία; Ε, ο άνθρωπος ‘’ξεμπέρδεψε με το παλιό’’ (Κνίτικο) και το γύρισε στις αμερικανιές.

Superman, Spiderman, Batman, Τσίπρεμαν

Πλήρως ‘’ανακαινισμένος’’ και απαλλαγμένος από την εφηβική  μούχλα του Περισσού και τις αγκυλώσεις της Κουμουνδούρου, προσγειώθηκε στην Αμερική, τη χώρα των ‘’φονιάδων των λαών’’ -για να μην ξεχνιόμαστε- κι εκεί ξεκίνησε το σόου.

Ποιός Superman; Ποιός Spiderman; Ποιός Batman; Πάνε όλοι αυτοί, μας τέλειωσαν. Τσίπρεμαν και τα μυαλά στα κάγκελα, σας λέει ο Λόης. Κι αν δεν με πιστεύετε, πάρτε ‘’άπιστοι Θωμάδες’’ το τελευταίο του κατόρθωμα, και όλοι εσείς που τον θεωρείται ‘’κατιμά’’ της πολιτικής, θα κλείσετε το μιαρό και ρυπαρό στόμα σας, άπαξ δια παντός:

MisterAlixisandMrsPigeon

Σύμφωνα μ’ αυτά που μας είπαν οι κυβερνητικοί ψιττακοί, οι κυβερνητικοί παπαγάλοι δηλαδή (τους λέω στην καθαρεύουσα για να σας κάνω καλή εντύπωση), όταν ο Mister Alexis μετά της Mrs Pigeon  (λόγω ΗΠΑ μεταφράζω την κυρία Περιστέρα στ’ Αγγλικά) συναντήθηκαν με το Προεδρικό ζεύγος των ΗΠΑ, ο Ομπάμα, μετά τις απαραίτητες συστάσεις γύρισε στη Μισέλ και της είπε:

-Sweet honey, τον βλέπεις αυτόν που γελάει χωρίς λόγο, σαν χαζό παιδί χαρά γεμάτο; Ε, αυτός είναι που έχει κερδίσει απανωτές εκλογές στην Ελλάδα.

Τώρα, αν η Ομπάμαινα του απάντησε:

-Ουάου, άει στο διάολο, λες αλήθεια ντάρλινγκ; Για κοίτα και δεν του φαίνεται!

Αυτό ομολογώ, πως δεν μας το είπαν οι κυβερνητικοί ψιττακοί και δεν μπορώ να σας το επιβεβαιώσω.

Κατά την υπουργό επί των Γεμιστών

Και αφού ειπώθησαν αυτά τα άκρως ανατριχιαστικά, συγκινητικά και διαφωτιστικά για το παλικάρι από την Κουμουνδούρου, ο Ομπάμα έπιασε ψιλή κουβέντα με τον Alexis και μέσα στ’ άλλα του αποκάλυψε, πως κάποιοι φίλοι του πηγαίνουν συχνά για διακοπές στην Ελλάδα. Πσσσ, τέτοια συνταρακτικά του εξομολογήθηκε ο Μπάρακ, αλλά το κλου της συζητήσεως ήταν άλλο, κι αυτό το εννοώ και πιστέψτε με. Αλλά επειδή θα σας τρώει η αγωνία, γιατί όλες και όλοι μας κρεμόμαστε από τα χείλη του ...‘’παγκόσμιου ηγέτη’’ Αλέξη Τσίπρα -κατά την υπουργό επί των Γεμιστών κυρα-Θεανώ- πρέπει να σας πω, πως οι δύο άντρες πέραν όλων αυτών, είχαν και συνομιλία για την οικονομία, το προσφυγικό και το Κυπριακό.

Σε 180 δευτερόλεπτα

Ναι ρε κορίτσια και αγόρια της στήλης. Ο σύντροφος Αλέξης κατόρθωσε –γιατί περί κατορθώματος πρόκειται- να συζητήσει όλα αυτά που μας είπαν οι ψιττακοί: Τις συστάσεις, τα αβανταδόρικα λόγια του Ομπάμα, την ...τεράστια αποκάλυψη ότι κάποιοι φίλοι του έρχονται για διακοπές στην Ελλάδα, την οικονομία, το προσφυγικό και το Κυπριακό,

Κι όλα αυτά, όχι σε τρεις ώρες, όχι σε δύο, όχι σε μία, όχι σε μισή, ούτε καν σε ένα τέταρτο. Αλλά στον χρόνο-ρεκόρ των 3 λεπτών!

Ναι, για τόσο κιρίζια μας περνάνε, που θέλουν να πιστέψουμε, πως σε 180 δευτερόλεπτα, ο Τσίπρας συζήτησε τα πάντα. Και το λυπηρό γι’ αυτόν τον λαό, που κρίνοντας τον από τις Εκλογικές του επιλογές, φαίνεται ότι τον θεωρούν κορόϊδο, δεν είναι ότι θέλουν να πιστέψει μια ακόμη μπαρούφα, αλλά πως δεν κοκκινίζουν όταν την αμολάνε.

Μια φανέλα του Παναθηναϊκού

Μάλιστα, στις ΗΠΑ πήγε ο Τσίπρας μετά της κυρίας Περιστέρας, που προσφάτως έγινε καθηγήτρια στο Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας και μην κρυφογελάτε μερικοί, μερικοί γιατί θα σας μαλώσω!

Πήγε –που λέτε- στην Αμερική ‘’ο ηγέτης που ‘’βγαίνει κάθε 100 χρόνια’’, πάλι σύμφωνα με την υπουργό Γεμιστών κυρα-Θεανώ και πέτυχε το ακατόρθωτο για τους άλλους Έλληνες πολιτικούς, που έχουν την ατυχία να μην ανήκουν στην επίζηλη χορεία αυτών των ‘’μεγάλων ηγετών’’: Να γυρίζει επί μια εβδομάδα στη Ν. Υόρκη και τελικά, να μην κερδίσει τίποτα. Εκτός εάν θεωρηθεί κέρδος, το ότι του χάρισαν μια φανέλα του Παναθηναϊκού τα μέλη του ‘’Panatha USA’’, οπότε ο Λόης -ως χρονίως αρρωστάκι Παναθηναϊκός-, πάει πάσο...

Από Τσιπρώφ, Τσάιπρας

Για την σουρεάλ εμφάνισή του στο Ίδρυμα Κλίντον γράφω και αλλού, αλλά δεν κρατιέμαι να μην πω κι άλλα, γιατί τέτοιο ‘’μάπα-σόου’’, δεν έχει ματαγίνει με Έλληνα πρωθυπουργό. Να καταλάβετε, ακόμη κι ο Γιωργάκης, συγκρινόμενος με τον Τσίπρα, κρίνεται ως τέρας γνώσεων και πολιτικής ευστροφίας.

Ναι, εμπρός στον Τσίπρα, που πριν από ένα πεντάμηνο το ‘παιζε Αλεξέι Τσιπρώφ, κάνοντας παιχνιδάκια με τους Ποπώφ, μετά έγινε Α-λε-ξι Τσι-πρα σπεύδοντας στους Κινέζους, αλλά στο τσακ-μπαμ  το γύρισε σε Άλεκ Τσάιπρας, για χατίρι των Γιάνκηδων.

Το φιδάκι ο Διαμαντής

Και βγήκε στην αρχή η κυρία Γιάννα -ξέρετε, αυτή που λιποθυμούσε κι έπεφτε ξερή στο Πατριαρχείο για να της κάνει αέρα ο Αγγελόπουλος- και παρουσίασε τον Alexis το ‘’γελαστό παιδί’’. Βέβαια, η Lady Yanna δεν είπε τα γνωστά: ‘’Ιδού το παιδί-λάστιχο’’ ή ‘’Θα δείτε ένα μοναδικό θέαμα, την ασώματο κεφαλή’’ ή το: ‘’Δεν είναι βόας δεν  είναι κροταλίας, είναι το φιδάκι ο Διαμαντής’’, αλλά είπε στο παριστάμενο επενδυτικό κοινό, κάτι  άλλο πιο πιασάρικο: Έχουμε εδώ μαζί μας, τον  ‘’άνθρωπο, στα χέρια του οποίου ο Ελληνικός λαός έχει εναποθέσει την εμπιστοσύνη και το μέλλον του’’.

Ναι, έτσι είπε η κυρία Γιάννα, μόνο που δεν είπε την πάσα αλήθεια, γιατί αντί να πει: ‘’Έχουμε εδώ τον ‘’άνθρωπο που ο Ελληνικός λαός έχει εναποθέσει το μέλλον του’’, έπρεπε να πει: Ιδού ο πολιτικός: ‘’Στηρίξου επάνω του, να πέσετε μαζί’’!

Την επίτευξη της Φώτισης του Βούδα

Και να αβάντα η Lady Yanna και να ‘’πάρε πάσα σε κενό τέρμα να βάλεις γκολ’’ ο Μπίλης ο Κλίντον, αλλά το παιδί, όπως και να το κάνουμε, δεν το ‘χει. Κάποια δόση –που λέτε- τον ρωτάει ο Κλίντον: ‘’Αν κάποιος επενδυτής βάλει τα λεφτά του στην Ελλάδα, θα τα πάρει -ποτέ- πίσω’’;

Ο Τσίπρας που καταλαβαίνει τα αγγλικά με την ίδια ευχέρεια που ο Λόης μιλάει τη γλώσσα των Μανδαρίνων και δεν μπορεί να καταλάβει τι θέλει να πει ο ‘’ποιητής’’, αρχίζει να γελά σαρδόνια. Τον κοίταζαν οι επενδυτές και τσιμπιόντουσαν, με τους Χριστιανούς να σταυροκοπιούνται και να λένε: ‘’Έλα Χριστέ και Παναγιά’’, τους Εβραίους να επικαλούνται τον Γιαχβέ, τους Μουσουλμάνους να φωνάζουν: ‘’Αλλάχ Ακμπάρ’’ και με τους κίτρινους, άλλους απ’ αυτούς να ζητάνε τη σοφία του Κομφούκιου και κάποιους άλλους την ‘’ατραπό του Τάντρα’’, δηλαδή την ταχεία επίτευξη της Φώτισης στο παιδί, από τον Βούδα, γιατί τα γέλια του εκλαμβάνονται ως: ‘’Επενδύστε κορόϊδα στην Ελλάδα, κι άμα πάρετε –ποτέ- τα  λεφτά σας πίσω, εμένα να με ....αφοδεύσετε’’!

Με την τσίμπλα στο μάτι

Όμως το καλύτερο έγινε, όταν ο Κλίντον του είπε:

‘’Για να ξέρω αν το κατάλαβα καλά και επειδή δεν θέλω να ακούσω άλλες δικαιολογίες, ούτε ερωτήσεις από επενδυτές που βλέπουν ότι στο τέλος δεν γίνεται τίποτα. Λες ότι δεν χρειάζεται να περιμένουν να ολοκληρωθεί κάθε λεπτομέρεια της αναδιάρθρωσης του χρέους, ότι υπάρχει σταθερή κυβέρνηση τετραετίας και ότι μπορούν να επενδύσουν τώρα;’’

Ναι, αυτό το απλό τον ερώτησε ‘’ο Μπίλης ο αβανταδόρος’’ και ο ‘’ηγέτης που βγαίνει κάθε 100 χρόνια’’ -σύμφωνα με την υπουργό Γεμιστών Θεανώ Φωτίου- αφού ήπιε ένα μαστέλο νερό, σκούπισε τα ιδρωμένα από την αγωνία χέρια του στα μπατζάκια του κι αφού ανακάτεψε χωρίς επιτυχία τα χαρτιά του να βρει το ...σκονάκι, ‘’Ρε που στο διάολο πήγε, εδώ το είχα βάλει’’, αποφάσισε να απαντήσει όπως μιλάει στα αγουροξυπνημένα και με την τσίμπλα στο μάτι - κατά τις 12 το μεσημέρι- μέλη της ΚΕ του ΣυΡιζΑ και όχι σε επενδυτές, που μπορούν να αγοράσουν από πέντε φορές ο καθένας τους όοολες τις Ελληνικές Τράπεζες.

Η Ελλάδα γέννησε τη δημοκρατία

Με αγγλική προφορά, που μου θύμισε την κόρη μου στα 4 της χρόνια, όταν προσπαθούσε να πει στα ζαβά κάποια αγγλική λέξη, άφησε το ακροατήριο ‘’κάγκελο’’ απαντώντας to the point, στην ερώτηση, όπως λένε και οι κανούργιοι φίλοι του Αμερικανοί:

 ‘’Η Δημοκρατία θα έρθει στην Ευρώπη μέσα από την Ελλάδα. Η δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα, που τη δώρισε στον κόσμο και θα τη δωρίσει ξανά στους εταίρους μας. Πιστεύω ότι η ευρωζώνη πρέπει να μείνει ενωμένη αλλά να μην αποκλίνει από τις θεμελιώδεις αξίες της, την αλληλεγγύη, τη δημοκρατία, την κοινωνική συνοχή’’.

Πλάκωναν το χαχανιτό

Ναι, έτσι απάντησε συντετριμμένες φίλες μου και πολύπαθοι φίλοι του Λόη.

Ο Μπίλης, ο τέως σκανταλιάρης και νυν ...απόμαχος -τόσο της πολιτικής όσο και των ...σκανδάλων- τον ρώταγε για την αναδιαρθρώση του χρέους και τις επενδύσεις κι ο δικός μας απαντούσε για τη ‘’δημοκρατία που γεννήθηκε στην Ελλάδα και πως αυτή, τη δώρισε στον κόσμο’’!

Και το ακόμα χειρότερο είναι, πως από μια στιγμή και μετά, όταν το ακροατήριο κατάλαβε τι εστί Τσίπρας, με το που τελείωνε την ερώτησή του ο Κλίντον, οι αποκάτω άρχιζαν τα γέλια, εν αναμονή της απάντησης του Έλληνα πρωθυπουργού.

Ναι, ρε γαμώτο. Μας πήραν πρέφα τα Αμερικανάκια και γελούσαν πριν ακόμη απαντήσει ο Άλεκ ο ηγέτης, ‘’που σαν κι αυτόν γεννιούνται κάθε 100 χρόνια’’, σύμφωνα με την υπουργό Γεμιστών κυρα-Θεανώ. Ξέρετε τι σημαίνουν τα γέλια πριν την απάντηση; Πολύ απλά, πως επειδή οι γιάνκηδες ήσαν σίγουροι, πως η απάντηση θα είναι για γέλια, πλάκωναν το χαχανιτό προκαταβολικά...

Έψαχνε γωνία

Μάλιστα. Για τέτοια σουρεάλ συζήτηση μιλάμε, αφού να καταλάβετε, μέχρι και ο Γιωργάκης που ήταν στο ακροατήριο, έψαχνε γωνία να βαρέσει το φαλακρό του κεφάλι, απογοητευμένος που βρέθηκε κάποιος να τον ξεπεράσει σε πολιτική σκέψη και λόγια αέρα μπανά. Μα είναι δυνατόν να του πάρει ο Τσίπρας το copy write και να μιλάει κι αυτός σ’ ένα διεθνές ακροατήριο για ‘’διαφθορά στο παρελθόν, για αδιαφάνεια και για ένα χρέος που –κατ’ αυτόν- δεν είναι Ελληνικό δημιούργημα;

Να βρίζεις τον Αλλάχ

Αλλά ήσαν ευγενικοί οι παριστάμενοι, γιατί θα μπορούσε –τότε-  κάποιος να του πει: Για στάκα ρε φίλε. Τι είναι αυτά που μας λες; Ψάχνεις για επενδυτές κι εσύ κάθεσαι μας λες για διαφθορά και αδιαφάνεια στη χώρα σου; Ζητάς επενδύσεις κι από την άλλη φέρεσαι στον Έλληνα επιχειρήματία με τη λογική του εκδοροσφαγέα;

Ζητάς απομείωση χρέους, λες και σας έδιναν τα λεφτά με το ζόρι οι δανειστές; Εσείς τα ζητάγατε, εσείς τα ξεσκίζατε, εσείς κάνατε το χρέος πιο ψηλό κι από το Έβερεστ.

Έτσι είναι πολυβασανισμένες/οι, φίλοι μου. Δεν είναι δυνατόν να πηγαίνεις στη Μέκκα του καπιταλισμού και να βρίζεις τον Αλλάχ. 

Για μερεμέτια και ‘’φαναρτζοδουλειές

Τέτοια έλεγε ο Τσίπρας και τράβαγαν τα μαλλιά της κεφαλής τους οι παριστάμενοι, όσοι είχαν βέβαια από δαύτα, γιατί οι ‘’ξεσκέπαστοι’’, έψαχναν σε άλλα σημεία του σώματος τρίχες για τράβηγμα...

Όμως τη μεγάλη ‘’ζημιά’’ την έπαθε η Lady Yanna, που από τις γκριμάτσες της αγωνίας στην αρχή και της απογοήτευσης στη συνέχεια, έπαθε ζημιά η γυναίκα, καθώς ‘’έσπασε’’ το τελευταίο της λίφτινγκ και άντε τώρα να ξανατρέχει στον πλαστικό για μερεμέτια και ...‘’φαναρτζοδουλειές’’.

Αλλά κι αυτός ο Κλίντον ρε παιδί μου, τι ερωτήσεις ήταν αυτές που έκανε στο παλικάρι; Είναι δυνατόν να ρωτάς τον Τσίπρα για επενδύσεις, τη στιγμή που άνθρωπος είναι ‘’μυρωδιάς’’; Χάθηκε να τον ρωτήσει κάτι από τον τομέα που έχει ‘’σπουδάσει’’, δηλαδή, το πως γίνεται μια κατάληψη σε κάποιο High school του Κλήβελαντ, για παράδειγμα;

Όταν η συζήτηση έγερνε

Ναι, τέτοια έπρεπε να τον ρωτήσει ο Κλίντον. Να κάτσει κάτω ο Αλέξης και να του αναλύσει με το νι και με το σίγμα, το πως βάζουμε τα θρανία πίσω από τις πόρτες, τι πάχος αλυσίδας χρειάζεται και ποιο λουκέτο είναι ανθεκτικό για να κλείσει η εξώπορτα της σχολικής αυλής.

Να τον ρωτήσει, πως βγαίνουν τα πιασάρικα συνθήματα και πως παίρνεις γραμμή από τον Περισσό για ‘’πάλη και αγώνα’’, ώστε να καπελώσεις την κατάληψη προς όφελος του Κόμματος.

Τελικά, εκεί κάπου και μετά το ...μάθημα περί Δημοκρατίας, και καθώς ο Κλίντον έβλεπε πως η συζήτηση ‘’έγερνε’’, και από οικονομική-επενδυτική γινόταν κάτι σαν σόου της αείμνηστης Λούσιλ Μπωλ, ευχαρίστησε τον Τσίπρα –μάλλον- για τις ευχάριστες και γλαφυρές στιγμές που χάρισε στο κοινό του Ιδρύματος και πέρασε σε άλλους πιο σοβαρούς και ενημερωμένους καλεσμένους-συνομιλητές, έστω κι αν αυτοί θα στερούσαν τις ψυχοθεραπευτικές αξίες του γέλιου από το επενδυτικό κοινό...

Μεγάλο θέμα και ...παγκόσμια υπόθεση

Κι αφού ο Άλεκ ‘’έσκισε’’ στο Ίδρυμα Κλίντον, μετά -σύμφωνα με δική του δήλωση- ‘’Διεθνοποίησε το θέμα του Χρέους στις ΗΠΑ’’, κι αυτό το έκαναν μείζον θέμα οι ‘’ψιττακοί’’.

Όμως ο Λόης, που έχει χίλια-δυό κουσούρια, αλλά ‘’παπαγάλος’’ δεν είναι, θα σας τα πει έξω από τα δόντια, γιατί δεν έχει μάθει να μασάει τα λόγια του:

Ξέρετε τι σημαίνει, ότι ο Τσίπρας διεθνοποίησε το θέμα του ‘’κουρέματος’’, που τώρα –πλέον- έγινε ...’’αναδιάρθρωση’’, γιατί το ‘’κούρεμα’’ που έταζε στους Έλληνες, πήγε κι αυτό άκλαυτο, σαν τα σκισμένα Μνημόνια, σαν το Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, σαν το το τέλος στη λιτότητα κλπ, κλπ; Τι είπατε; Δεν ξέρετε; Ε, ας το δούμε, γιατί πρόκειται για μεγάλο θέμα και ...παγκόσμια υπόθεση!

Ακόμα και οι ξεβράκωτοι ιθαγενείς

Από εκείνη τη μέρα που ο Τσίπρας μίλησε στον ΟΗΕ, μάτι δεν έχουν κλείσει από την αγωνία τους για το πότε θα αναδιαρθωρεί το Ελληνικό χρέος, οι ξυπόλητοι και πεινασμένοι κάτοικοι στις λαμαρινένιες παράγκες της Γκάμπια, της Ζάμπια, του Μπενίν, του Μαλάουϊ, της Μπουργκίνα Φάσο και της Ρουάντα. Στους δρόμους είναι ολημερίς οι άνθρωποι, ακόμα και αυτοί που κουβαλάνε μαζί τους τον Έμπολα και το aids και διαδηλώνουν για το δίκιο της Ελλάδος.

Για να μην σας πω για τους ξεβράκωτους ιθαγενείςτων νήσωνΚιριμπάτι, Κομόρος, Σάο Τόμε και Πρίνσιπε, Τουβαλού και Βανουάτου, που έχουν ξεχυθεί στις ατόλες με τα δόρατα και τις από φλούδα δέντρου ασπίδες, απαιτώντας από τους τοκογλύφους-δανειστές να χαρίσουν το χρέος στον υπερήφανο Ελληνικό λαό’’.

Είναι λεφτά δικά τους

Και για να το σοβαρέψουμε: Οι ψιττακοί που μας είπαν ότι  ‘’διεθνοποίησε το χρέος’’ ο Τσίπρας, σκέφτηκαν –αλήθεια- πριν το πουν, τι σημαίνει το διεθνοποίησε και τι κέρδισε η Ελλάδα από την υποτιθέμενη διεθνοποίηση;

Δηλαδή, μάθανε οι Ευρωπαίοι από την ‘’καθέδρας’’ ομιλία του Τσίπρα στον ΟΗΕ, για το Ελληνικό χρέος; Μα σ’ αυτούς οφείλουμε το χρέος, τι παραπάνω να μάθουν;

Μάθανε οι Αμερικανοί για το Ελληνικό χρέος, όταν βάζουν την Λαγκάρντ να ζητά μεταρρυθμίσεις και μέτρα, γιατί απ’ τα λεφτά που μας έχει δανείσει το ΔΝΤ, ένα μεγάλο κομμάτι -το μεγαλύτερο αναλογικά- είναι λεφτά δικά τους;

‘’Συντήρηση’’, ‘’Οπισθοδρόμηση’’, ‘’Μαύρη αντίδραση’’

Μάθανε οι Ρώσοι και οι Κινέζοι και τους πήραν τα κλάματα, αυτοί, που όταν έτρεχε ο Τσίπρας και η λοιπή συντροφία στη Μόσχα και στο Πεκίνο, τους έλεγαν: Φέρτε μας μια λεκάνη να νίψουμε τας χείρας μας και πηγαίνετε να τα βρείτε με την ΕΕ, γιατί δεν την γλιτώνετε τη συμφορά;

Ποιούς επηρέασε και ευαισθητοποίησε η ‘’διεθνοποίηση’’ ρε παιδιά; Αυτούς που πεινάνε περισσότερο από τους Έλληνες ή τους άλλους που δεν ξέρουν κατά που πέφτει η Ελλάδα;

Εντάξει, καλή η προπαγάνδα ρε ‘’ψιττακοί’’, αλλά όλοι οι Έλληνες δεν είμαστε τα ψιμάρια που πίστεψαν τον ‘’μοναχογιό της αλήθειας’’, τον Άλεκ τον ...’’Γερμανοτσολιά’’ και τον ΞΑΝΑψήφισαν. Κάποιοι από εμάς, που ανήκουμε στη ‘’συντήρηση’’, την ‘’οπισθοδρόμηση’’ και στη ‘’μαύρη αντίδραση’’, έχουμε από ένα δράμι μυαλό για να μην τσιμπάμε στις μπαρούφες...