Τετάρτη
15 Μαΐου 2024
15 Μαΐου 2024
Ημερήσια ηλεκτρονική εφημερίδα, Αρ. φύλλου 4987
ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΣΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ EUROSTATΗ κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα
Επίκαιρα στοιχεία από την Eurostat με κάποιες γενικές παρατηρήσεις από τα συγκριτικά στοιχεία του μέσου όρου φτώχειας για τις χώρες της ΕΕ καθώς επίσης και την περιγραφή της κοινωνικής κατάστασης στην Ελλάδα, έδωσε στη δημοσιότητα ο πρόεδρός της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, κ. Βασίλης Κορκίδης.
Η έκθεση της Unicef για την παιδική φτώχεια 2012
Καθώς εντείνονται οι συζητήσεις σχετικά με τα μέτρα λιτότητας και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, μια νέα έκθεση αποκαλύπτει την έκταση της παιδικής φτώχειας και των παιδιών που ζουν με στερήσεις στις προηγμένες οικονομίες του κόσμου.
Η έκθεση συντάχθηκε από το Κέντρο Ερευνών Innocenti της UNICEF, εξετάζει την παιδική φτώχεια και τις στερήσεις των παιδιών σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο, συγκρίνοντας και κατατάσσοντας τις επιδόσεις των χωρών.
Εξετάζει την παιδική φτώχεια και τις στερήσεις των παιδιών με δύο εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι ο Δείκτης Παιδικής Αποστέρησης, που λαμβάνεται από δεδομένα των Στατιστικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης από 29 Ευρωπαϊκές χώρες που περιλαμβάνουν για πρώτη φορά ένα τομέα για παιδιά.
Η έκθεση ορίζει ένα παιδί ως «αποστερημένο» όταν του λείπουν δύο ή περισσότερα αγαθά από ένα κατάλογο 14 βασικών πραγμάτων, όπως τρία γεύματα την ημέρα, ένα ήσυχο μέρος για τη σχολική του εργασία, εκπαιδευτικά βιβλία στο σπίτι ή μια σύνδεση στο Internet.
Οι Σκανδιναβικές χώρες εμφανίζουν τη χαμηλότερη παιδική αποστέρηση, όλες με ποσοστά κάτω του 3%.
Πιο συγκεκριμένα, στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (0,9%), Σουηδία (1,3%) και Νορβηγία (1,9%) ενώ στις χαμηλότερες, η Ρουμανία (72,6%), Βουλγαρία (56,6%) και Ουγγαρία (31,9%). Η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση με 17,2% αμέσως μετά την Ιταλία (13,3%) και πριν τη Σλοβακία (19,2%).
Ο δεύτερος τρόπος διερεύνησης της έκθεσης ασχολείται με τη σχετική φτώχεια, εξετάζοντας το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το εθνικό τους «όριο φτώχειας» - που ορίζεται ως το 50% του μέσου διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος.
Οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά σχετικής παιδικής φτώχειας, περίπου 7%. Πιο συγκεκριμένα στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (4,7%), Φινλανδία (5,3%) και Κύπρος (6,1%) ενώ τις χαμηλότερες καταλαμβάνουν, η Ρουμανία (25,5%), ΗΠΑ (23,1%) και Λετονία (18,8%). Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 30η θέση με 16,0% και πάλι αμέσως μετά την Ιταλία (15,9%) και πριν την Ισπανία (17,1%).
Σημαντικά ευρήματα για την Ελλάδα
Εξετάζοντας την παιδική φτώχεια με βάση διαφορετικό «όριο φτώχειας», στο 50%, 40% και 60%, η Ελλάδα τοποθετείται σε κάθε περίπτωση μεταξύ των χωρών με τις χαμηλότερες επιδόσεις του πίνακα με ποσοστά 16% (βασική κατάταξη) - 8,1% και 23,5% αντίστοιχα.
Εξετάζοντας τα ποσοστά παιδικής αποστέρησης των χωρών για 2, 3, 4 ή 5 και περισσότερα αγαθά, τα ποσοστά για τη χώρα μας είναι 17,2% (βασική κατάταξη) - 11,7% - 8,4% και 6,1% αντίστοιχα.
Εξετάζοντας τα ποσοστά παιδικής αποστέρησης σε επιλεγμένες κοινωνικές ομάδες, στις μονογονεϊκές οικογένειες (από 17,2%) αυξάνουν σε 24,3%, στις οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο γονέων σε 50,8% και σε οικογένειες μεταναστών σε 42,2%.
Ενώ σε όλες τις χώρες τα ποσοστά παιδικής φτώχειας μειώνονται μετά τον υπολογισμό των επιπτώσεων φόρων και παροχών στο διαθέσιμο εισόδημα, στην Ελλάδα αυξάνονται από 13% στο 16%.
Για παράδειγμα στην Ιρλανδία μειώνονται από άνω του 40% στο 8,4%, στις περισσότερες άλλες χώρες μειώνονται σχεδόν στο μισό ή και περισσότερο και στις υπόλοιπες μειώνονται αισθητά, εκτός Ελβετίας, Ισπανίας, ΗΠΑ, Ιαπωνίας και Ιταλίας όπου μειώνονται λίγο.
Στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για τις οικογένειες (επιδόματα-φοροαπαλλαγές-υπηρεσίες) ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι στην προτελευταία θέση της κατάταξης - περίπου 1,1% - μετά τη Μάλτα (1%). Συγκριτικά, η Γαλλία είναι η πρώτη σε αντίστοιχες δαπάνες με 3,7%.
Η κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα
Στοιχεία σοκ για την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα την εποχή του μνημονίου δίνει η Κομισιόν στην τριμηνιαία έκθεσή της.
Κάτω από το όριο της φτώχειας ζει πλέον το 68% των Ελλήνων, ενώ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2012 χάθηκαν 400.00 θέσεις εργασίας και οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 8,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011. Οι άστεγοι αυξήθηκαν κατά 25% το 2011 σε σχέση με το 2009.
Πιο αναλυτικά:
Μείωση 8,7% (400.000 θέσεις εργασίας) παρουσίασε η απασχόληση στην Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο του 2012, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στη ΕΕ. Την ίδια περίοδο, στην Ισπανία χάθηκαν 660.000 θέσεις εργασίας, στην Πορτογαλία 210.000 και στην Ιταλία 180.000.
Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην ομάδα των χωρών στις οποίες αναμένεται επιδείνωση της απασχόλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 στον τομέα των υπηρεσιών και των κατασκευών.
Εξάλλου, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, την τριετία 2008- 2011 η ανεργία στους πολίτες ηλικίας 55- 64 ετών διπλασιάστηκε σε έξι κράτη μέλη: την Ελλάδα, τη Δανία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.
Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει η Επιτροπή την κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, το 2011 οι άστεγοι στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 25%, σε σχέση με το 2009, και ανέρχονται σε 20.000. Πάνω από το ήμισυ των αστέγων εντοπίζονται στην Αθήνα και τον Πειραιά (11.000- από τους οποίους 8.000 είναι Έλληνες).
Το πρόβλημα των αστέγων έχει κάνει επίσης την εμφάνισή του σε πόλεις όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο και τα Τρίκαλα, αναφέρει η Επιτροπή.
Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί ο αριθμός των αστέγων με υψηλή μόρφωση που είχαν ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, χωρίς ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα εξάρτησης, οι οποίοι πλέον «δεν τα βγάζουν πέρα», έχοντας χάσει τη δουλειά τους.
Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου και τα υπόλοιπα για τις βασικές ανάγκες των παιδιών του.
20/08/2012
Η έκθεση της Unicef για την παιδική φτώχεια 2012
Καθώς εντείνονται οι συζητήσεις σχετικά με τα μέτρα λιτότητας και τις περικοπές των κοινωνικών δαπανών, μια νέα έκθεση αποκαλύπτει την έκταση της παιδικής φτώχειας και των παιδιών που ζουν με στερήσεις στις προηγμένες οικονομίες του κόσμου.
Η έκθεση συντάχθηκε από το Κέντρο Ερευνών Innocenti της UNICEF, εξετάζει την παιδική φτώχεια και τις στερήσεις των παιδιών σε όλο τον βιομηχανικό κόσμο, συγκρίνοντας και κατατάσσοντας τις επιδόσεις των χωρών.
Εξετάζει την παιδική φτώχεια και τις στερήσεις των παιδιών με δύο εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Ο πρώτος τρόπος είναι ο Δείκτης Παιδικής Αποστέρησης, που λαμβάνεται από δεδομένα των Στατιστικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το Εισόδημα και τις Συνθήκες Διαβίωσης από 29 Ευρωπαϊκές χώρες που περιλαμβάνουν για πρώτη φορά ένα τομέα για παιδιά.
Η έκθεση ορίζει ένα παιδί ως «αποστερημένο» όταν του λείπουν δύο ή περισσότερα αγαθά από ένα κατάλογο 14 βασικών πραγμάτων, όπως τρία γεύματα την ημέρα, ένα ήσυχο μέρος για τη σχολική του εργασία, εκπαιδευτικά βιβλία στο σπίτι ή μια σύνδεση στο Internet.
Οι Σκανδιναβικές χώρες εμφανίζουν τη χαμηλότερη παιδική αποστέρηση, όλες με ποσοστά κάτω του 3%.
Πιο συγκεκριμένα, στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (0,9%), Σουηδία (1,3%) και Νορβηγία (1,9%) ενώ στις χαμηλότερες, η Ρουμανία (72,6%), Βουλγαρία (56,6%) και Ουγγαρία (31,9%). Η Ελλάδα βρίσκεται στην 21η θέση με 17,2% αμέσως μετά την Ιταλία (13,3%) και πριν τη Σλοβακία (19,2%).
Ο δεύτερος τρόπος διερεύνησης της έκθεσης ασχολείται με τη σχετική φτώχεια, εξετάζοντας το ποσοστό των παιδιών που ζουν κάτω από το εθνικό τους «όριο φτώχειας» - που ορίζεται ως το 50% του μέσου διαθέσιμου οικογενειακού εισοδήματος.
Οι σκανδιναβικές χώρες και η Ολλανδία παρουσιάζουν τα χαμηλότερα ποσοστά σχετικής παιδικής φτώχειας, περίπου 7%. Πιο συγκεκριμένα στις τρεις καλύτερες θέσεις της κατάταξης των χωρών σύμφωνα με αυτό τον τρόπο μέτρησης βρίσκονται, η Ισλανδία (4,7%), Φινλανδία (5,3%) και Κύπρος (6,1%) ενώ τις χαμηλότερες καταλαμβάνουν, η Ρουμανία (25,5%), ΗΠΑ (23,1%) και Λετονία (18,8%). Η Ελλάδα καταλαμβάνει την 30η θέση με 16,0% και πάλι αμέσως μετά την Ιταλία (15,9%) και πριν την Ισπανία (17,1%).
Σημαντικά ευρήματα για την Ελλάδα
Εξετάζοντας την παιδική φτώχεια με βάση διαφορετικό «όριο φτώχειας», στο 50%, 40% και 60%, η Ελλάδα τοποθετείται σε κάθε περίπτωση μεταξύ των χωρών με τις χαμηλότερες επιδόσεις του πίνακα με ποσοστά 16% (βασική κατάταξη) - 8,1% και 23,5% αντίστοιχα.
Εξετάζοντας τα ποσοστά παιδικής αποστέρησης των χωρών για 2, 3, 4 ή 5 και περισσότερα αγαθά, τα ποσοστά για τη χώρα μας είναι 17,2% (βασική κατάταξη) - 11,7% - 8,4% και 6,1% αντίστοιχα.
Εξετάζοντας τα ποσοστά παιδικής αποστέρησης σε επιλεγμένες κοινωνικές ομάδες, στις μονογονεϊκές οικογένειες (από 17,2%) αυξάνουν σε 24,3%, στις οικογένειες με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο γονέων σε 50,8% και σε οικογένειες μεταναστών σε 42,2%.
Ενώ σε όλες τις χώρες τα ποσοστά παιδικής φτώχειας μειώνονται μετά τον υπολογισμό των επιπτώσεων φόρων και παροχών στο διαθέσιμο εισόδημα, στην Ελλάδα αυξάνονται από 13% στο 16%.
Για παράδειγμα στην Ιρλανδία μειώνονται από άνω του 40% στο 8,4%, στις περισσότερες άλλες χώρες μειώνονται σχεδόν στο μισό ή και περισσότερο και στις υπόλοιπες μειώνονται αισθητά, εκτός Ελβετίας, Ισπανίας, ΗΠΑ, Ιαπωνίας και Ιταλίας όπου μειώνονται λίγο.
Στην Ελλάδα οι δημόσιες δαπάνες για τις οικογένειες (επιδόματα-φοροαπαλλαγές-υπηρεσίες) ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι στην προτελευταία θέση της κατάταξης - περίπου 1,1% - μετά τη Μάλτα (1%). Συγκριτικά, η Γαλλία είναι η πρώτη σε αντίστοιχες δαπάνες με 3,7%.
Η κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα
Στοιχεία σοκ για την κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα την εποχή του μνημονίου δίνει η Κομισιόν στην τριμηνιαία έκθεσή της.
Κάτω από το όριο της φτώχειας ζει πλέον το 68% των Ελλήνων, ενώ μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2012 χάθηκαν 400.00 θέσεις εργασίας και οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 8,7% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011. Οι άστεγοι αυξήθηκαν κατά 25% το 2011 σε σχέση με το 2009.
Πιο αναλυτικά:
Μείωση 8,7% (400.000 θέσεις εργασίας) παρουσίασε η απασχόληση στην Ελλάδα το πρώτο τρίμηνο του 2012, σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011, σύμφωνα με την τριμηνιαία έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την κοινωνική κατάσταση στη ΕΕ. Την ίδια περίοδο, στην Ισπανία χάθηκαν 660.000 θέσεις εργασίας, στην Πορτογαλία 210.000 και στην Ιταλία 180.000.
Η Επιτροπή επισημαίνει ότι η Ελλάδα συγκαταλέγεται στην ομάδα των χωρών στις οποίες αναμένεται επιδείνωση της απασχόλησης το δεύτερο εξάμηνο του 2012 στον τομέα των υπηρεσιών και των κατασκευών.
Εξάλλου, σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, την τριετία 2008- 2011 η ανεργία στους πολίτες ηλικίας 55- 64 ετών διπλασιάστηκε σε έξι κράτη μέλη: την Ελλάδα, τη Δανία, την Ιρλανδία, την Ισπανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία.
Με τα πιο μελανά χρώματα περιγράφει η Επιτροπή την κατάσταση των αστέγων στην Ελλάδα. Όπως επισημαίνεται στην έκθεση, το 2011 οι άστεγοι στη χώρα μας αυξήθηκαν κατά 25%, σε σχέση με το 2009, και ανέρχονται σε 20.000. Πάνω από το ήμισυ των αστέγων εντοπίζονται στην Αθήνα και τον Πειραιά (11.000- από τους οποίους 8.000 είναι Έλληνες).
Το πρόβλημα των αστέγων έχει κάνει επίσης την εμφάνισή του σε πόλεις όπως τα Χανιά, το Ηράκλειο και τα Τρίκαλα, αναφέρει η Επιτροπή.
Στην έκθεση υπογραμμίζεται ότι λόγω της κρίσης έχει αυξηθεί ο αριθμός των αστέγων με υψηλή μόρφωση που είχαν ικανοποιητικό βιοτικό επίπεδο, χωρίς ψυχολογικά προβλήματα ή προβλήματα εξάρτησης, οι οποίοι πλέον «δεν τα βγάζουν πέρα», έχοντας χάσει τη δουλειά τους.
Η Επιτροπή σημειώνει επίσης ότι το 68% του πληθυσμού στην Ελλάδα ζει κάτω από το όριο της φτώχειας (σ.σ. δηλαδή με εισόδημα κάτω από το 60% του μέσου εθνικού εισοδήματος) και διαθέτει πάνω από το 40% του εισοδήματός του για το ενοίκιο ή την αποπληρωμή στεγαστικού δανείου και τα υπόλοιπα για τις βασικές ανάγκες των παιδιών του.
