Γράφει ο Αμφικτύων

Ο βόμβος της χρυσόμυγας το μεσημέρι

στης προπολεμικής Κυπαρισσίας το καλοκαίρι με μεταφέρει

ο ήχος του Νιόκου του παγωτατζή μισή δραχμή το χωνάκι

του Δήμου του τυφλού του φυστικά

δεν άφηνε σοκάκι για σοκάκι

λες και διέθετε ραντάρ στο μαγικό του ραβδάκι

Τον ίδιο βόμβο τα Ιταλικά βομβαρδιστικά

όταν βομβάρδιζαν την «Αγία Ζώνη»

σφυρίζοντας εφορμούσαν τα Στούκας τα Γερμανικά

στόχος τους   κάποιο σιδηροδρομικό βαγόνι

Η Αγία Ζώνη εξόκειλε από τρικυμία

στο πενιχρό λιμάνι της ομηρικής Κυπαρισσίας

- θέλεις από θαύμα , θέλεις από αστοχία -

διώχνει τις βόμβες μακριά  εκτός από μια

σαν μαγνήτης τραβάει τα βομβαρδιστικά

και μας  γλυτώνει από ανθρωποθυσία

Τον ίδιο βόμβο έκανε και η ριπή

από  του Γερμανού ακροβολιστή την κάνη

τον  ήρωα πατέρα μου  βρίσκουν οι σφαίρες  στην κεφαλή

ενώ μια ζωή ήταν πολεμιστής στο χωριό του έμελλε    η μοίρα από ναζιστικό βόλι να πεθάνει

Και η μάνα μου με  πέντε ορφανά

η τραγωδία μας μόλις τώρα  αρχίζει

σε ένα τραίνο στοιβαγμένοι  τσουβάλια , κότες  και ζωντανά

με ένα μπόγο μοναχά  πρόσφυγες στο πουθενά

στην κατοχική   Αθήνα η πείνα μας θερίζει

Έκτοτε όταν χρυσόμυγα ακούω να πετάει

τα τύμπανα του πολέμου θαρρώ ότι χτυπάει

το κακό αφορίζω να μην το ξαναζήσω

τους Γερμανούς νεοναζί-έστω και με πολιτική περιβολή-

ως την τελευταία μου πνοή θα   πολεμήσω

Την ίδια χρυσόμυγα  ακούω και  πάλι

με το Ευρώ  τούτη τη φορά μας ξεγελάει

τη δημοκρατία μας στερεί την ελευθερία μας αρπάζει

ο Οβριός δανειστής και ο Γερμανός νεοναζί

όξος και χολή κατά του Ελληνισμού στάζει

Στις χρυσόμυγες εμείς δεν θα παραδοθούμε

αγώνα πανελλήνιο οργανώνουμε για να  σωθούμε

να διώξουμε τις χρυσόμυγες

να καταστρέψουμε τα αυγά τους

ο Ελληνισμός από τις στάχτες ν’ αναγεννηθεί

στα πεπρωμένα του να οδηγηθεί και στα ιδανικά  του .

(Αμφικτύων είναι ο Υποστράτηγος ε.α Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, Συγγραφεύς, Μέλος της Εταιρείας Ελλήνων λογοτεχνών http://amphiktyon.blogspot.com/)