Πατέρα για δες εδώ αυτό το παράξενο. Τι είναι Οσμάν; Να βλέπω μέσα σ’ αυτόν το καθρέπτη ένα γέρο βρώμικο και ρακένδυτο αντί να βλέπω το πρόσωπό μου. Πάλι το σεντούκι της προμάμμης άνοιξες βρε τζαναμπέτη. Δεν σου είπα να μην το ξανανοίξεις; Δεν θυμάσαι τι πήγαμε να πάθουμε την άλλη φορά που έβγαλες από μέσα μια Παναγιά και εκείνη την ριγέ μπλε σημαία. Πας γυρεύοντας; Ναι αλλά ο γέρος; Ποιος είναι αυτός ο γέρος;
Εσύ είσαι βρε μπουνταλά, ο ψυχισμός σου, το πολιτιστικό σου στίγμα, το ήθος σου, το φιλότιμο. Όλα μαζί αυτά που τα χάσαμε και τα αφήσαμε να παρακμάσουν. Τι θες να πεις ρε πατέρα; Είμαστε γιε μου η κακιά εικόνα της απέναντι ακτής που την κατοικούν τα αδέλφια που αρνηθήκαμε και μισούμε. Εκείνα που επέλεξαν να ζήσουν με τον Θεό της αγάπης και τον πολιτισμό του γένους μας. Εμείς οι απ’ εδώ νομίζουμε ότι είμαστε Ασιάτες Μογγόλοι, Τουρανοί, Τούρκοι. Η θρησκεία μας είναι Αραβική, η μουσική και η κουζίνα μας είναι εκείνη των Βυζαντινών Ελλήνων και μόνο η γλώσσα που μιλάμε μοιάζει Τούρκικη παρά του ότι το 1/3 είναι Ελληνικά και άλλα τόσα είναι Αραβικά και Πέρσικα ανακατεμένα.
Αυτός ο καθρέπτης είναι η θάλασσα που μας χωρίζει. Απ’ εδώ η παρακμή και απ’ εκεί ο Πολιτισμός. Το κατάλαβες ανατολίτη μπουνταλά μου; Είμαστε σαν τον Ντόριαν Γρέυ. Νέοι και ακμαίοι με την ψυχή μας πουλημένη στην παρακμή, γερασμένη και στερημένη πολιτιστικά.
Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στην κοντινή μας την Δυτική και Βορειοδυτική Τουρκία. Κρυπτοέλληνες και κρυπτοχριστιανοί από την Αλεξανδρέττα μέχρι τον Πόντο. Λένε πως φτάνουν τα 15 εκατομμύρια, γι’ αυτό μας καλοδέχονται κάθε φορά που πάμε απέναντι. Και οι άλλοι όμως, εκείνοι που έχουν χάσει την ανάμνηση της καταγωγής τους; Στο DNA τους δεν θα βρουν περισσότερο από 3% Τουρανικά γονίδια. Και αυτό είναι φυσικό αφού 10.000 μέτραγε το ασκέρι του πατέρα του Γενάρχη Οσμάν όταν εγκαταστάθηκαν τον 13ο αιώνα εκεί κάπου κοντά στο Εσχί Σεχίρ στο κέντρο της Μικράς Ασίας, ανάμεσα σε 10 εκατομμύρια Χριστιανούς Βυζαντινούς εκ των οποίων οι περισσότεροι είχαν Ελληνική γλώσσα, ήθος και συνείδηση. Ναι οι κατακτητές ήσαν λίγοι και αφομοιώθηκαν σιγά σιγά αφού επέλεγαν χριστιανοπούλες για το κρεβάτι τους.
Μόνο στην ανατολική πλευρά της Τουρκίας θα βρεις μικρές φυλές Τουρανών σαν τους Καρακατσάι τους Μεσκίτι, λίγους Τσετσένους και Ουιγούρους που ήλθαν από την Κίνα αλλά και Αφρικανούς Μωαμεθανούς καθώς και δυο φυλές που ομιλούν ένα Περσικό ιδίωμα, τους Ζαζά και τους Οσέτους. Όλοι μαζί δεν ξεπερνούν τα τρία εκατομμύρια ψυχές. Πρόσθεσε 20 εκ. Κούρδους και άλλους τόσους Αλεβίτες που είναι απόγονοι Χριστιανών και λογάριασε πόσοι μένουν από τα 55 εκ. ψυχές που κατοικούν σε αυτή τη χώρα. Απογόνους του Οσμάν δεν θα βρεις. Δεν θα βρεις ούτε έναν. Και η επιρροή ακόμη και αυτών των Σελτζούκων στο DNA των πληθυσμών που κατοικούν στην ανατολική πλευρά της χώρας δεν ξεπερνά το 15%.
Αυτή είναι η Τουρκία σήμερα όπως την έφτιαξε ο Κεμάλ και οι πνευματικοί του απόγονοι που προσπάθησαν ανεπιτυχώς να την μετατρέψουν σε Εθνικό κράτος με σφαγές και γενοκτονίες, ενώ αν είχε διατηρήσει τον Οθωμανικό πολυπολιτισμικό της χαρακτήρα, η χώρα αυτή σήμερα θα ευημερούσε και θα πρωταγωνιστούσε στο διεθνές γίγνεσθαι.
Αυτό είμαστε Οσμάν, ότι βλέπεις στον Καθρέπτη. Δες π.χ. τι κάνει αυτός ο πόντιος γενίτσαρος που έχουμε για πρωθυπουργό και νοικοκύρη. Θέλει να μετατρέψει το κράτος μας από εθνικό σε Ισλαμικό ακριβώς επειδή η αποτυχία του Κεμαλικού Εθνικισμού στηριζόταν στο φυλετικό μίσος το οποίο σιγά σιγά με τον εκδημοκρατισμό της χώρας κατά τα Δυτικά πρότυπα, χάνει την δύναμή του και αυτό θα επέτρεπε σύντομα σε πολλούς από εμάς να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και να αμφισβητήσουμε τον Τούρκο που μας φόρτωσαν. Αλλά και αυτή η νέα στροφή στηρίζεται πάλι στο μίσος κατά των αδελφών μας και στην επίκληση βίας. Ετοιμάζεται πάλι να σφάξει και να κλέψει απ’ την απέναντι καθαρόαιμη ακτή. Είναι δυνατόν να έχει τέτοιες βλέψεις κατά παράβαση όχι μόνο του Διεθνούς Δικαίου αλλά και της λογικής. Δεν είμαστε ορδές βαρβάρων ασιατών που κυνηγάμε το πλιάτσικο πια. Ζητήσαμε να μπούμε στην Ευρώπη, ας μην το ξεχνάμε αυτό.
Αυτά κρυφάκουσα να λέει ο πατέρας του στον Οσμάν και σκέφτηκα: Θα ήταν εφικτή άραγε μια συνεργασία μαζί τους στα πλαίσια βέβαια του Διεθνούς Δικαίου. Θα μπορούσαμε πχ να δημιουργήσουμε μια κοινοπραξία για την συνεκμετάλλευση της θαλάσσιας περιοχής που θα προκύψει αν στα όμορα χωρικά τους ύδατα προσθέσουμε άλλη τόση έκταση από τα δικά μας. Θα μπορούσαμε ακόμη να παραχωρήσουμε προς εκμετάλλευση θαλάσσια οικόπεδα της δικής μας υφαλοκρηπίδας σε εταιρεία Τουρκικών συμφερόντων, με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις που θα ίσχυαν για οποιαδήποτε άλλη Αμερικανική ή Ευρωπαϊκή εταιρεία. Υπάρχουν και άλλα που θα μπορούσαν να γίνουν με τους απέναντι μπουνταλάδες αδελφούς μας και διερωτώμαι αν στα μυαλά των πολιτικών και των δύο ακτών υπάρχουν τέτοιες σκέψεις, ή πολλά ζητάω;
Και οι Αμερικανοί; Πολλοί είναι εκείνοι που αποκαλούν τον κ. Τραμπ αμφιλεγόμενο και αναξιόπιστο τυχοδιώκτη. Εγώ δεν το πιστεύω αυτό. Ο κάτοικος του Λευκού οίκου απλά εγκατέλειψε τους Κούρδους και επέλεξε πάλι τους Τούρκους επειδή έτσι πιστεύει ότι εξυπηρετούνται καλύτερα τα Αμερικανικά συμφέροντα, μήπως όμως ταυτόχρονα εξακολουθεί να εφαρμόζει την πολιτική Ομπάμα που ήθελε την Ελλάδα αδύναμο κρίκο για να χτυπήσει την Γερμανική Ευρώπη και το σκληρό Ευρώ. Ο Τουρκικός τυχοδιωκτισμός από την άλλη, φαντάζει ανόητος αλλά θα μετατραπεί σε εφιάλτη αν αποδειχθεί ότι αποτελεί συμπαιγνία Αμερικανών και Τούρκων και είναι μέρος του αμερικανικού παιχνιδιού που στηρίζεται στην εκμετάλλευση του αδύναμου ευρωπαϊκού κρίκου.
Έχει πράγματι όπως λένε οι κακές γλώσσες οικονομικά συμφέροντα στην Τουρκία ο κ. Τραμπ ή είναι αυτό το ύφος με το οποίος εκδηλώνει ενοχλητικά την αλαζονεία με την οποία προικίζει ο άμετρος πλούτος και η δύναμη της εξουσίας τους απαίδευτους, που μπερδεύει κάποιους και τους οδηγεί σε λανθασμένα συμπεράσματα.
Σίγουρα συμφέρει και στους δυο λαούς να συνεργασθούν για την εξυπηρέτηση του κοινού συμφέροντος που μόνο η ειρήνη στην περιοχή εγγυάται σε αντίθεση με τον φόβο του πολέμου που ευνοεί την προμήθεια όπλων, που όλοι ξέρουμε ποιοι τα πωλούν.