Γράφει ο
Ιωάννης Μ. Ασλανίδης

«Μια χελιδών έαρ ου ποιεί» (ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ)

Πληροφορούμεθα, πάντα βέβαια εκ μέρους της Κυβέρνησης ακόμη και του ίδιου του Πρωθυπουργού ότι όλα βαίνουν καλώς, έχουμε οικονομικό πλεόνασμα, προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε με τους δανειστές μας να πετύχουμε κάτι καλύτερο. Ποιος Έλλην δεν θα ήτο γεμάτος χαρά και ενθουσιασμό, όταν άκουγε τέτοια λόγια από την Κυβέρνησή του. Όμως! τα πράγματα είναι, κατά την γνώμη μου, τελείως διαφορετικά.

Στον Οικονομικό τομέα, ξέρουμε όλοι τώρα πλέον, ότι ζούμε με δανεικά. Με τα δανεικά αυτά πληρώνουμε τους 300 βουλευτές (ο αριθμός ακίνητος, ακόμη και με την αριστερά), πληρώνουμε τα κόμματα, τους υπαλλήλους του Δημοσίου και ασφαλώς και εμάς τους Συνταξιούχους. Από αυτούς τους μισθούς, τις συντάξεις και τις εναπομείνασες ιδιωτικές επιχειρήσεις, εισπράττει το κράτος φόρους, μέρος του οποίου, το μεγαλύτερο, καλύπτει τους τόκους, του τεράστιου χρέους που επισυσσωρεύθηκε για δεκαετίες.

Δηλαδή απλά αν δεν δημιουργήσουμε πόρους ή άλλους τρόπους εισροής χρημάτων στον Κρατικό κορβανά, είναι βέβαιο με μαθηματική ακρίβεια και είναι θέμα χρόνου ότι, σε λίγο ούτε τους τόκους των δανεικών θα είμαστε εις θέση να πληρώνουμε, μα ούτε το Κράτος θα έχει χρήματα να πληρώσει τους παραπάνω.

Η Κυβέρνηση αυτή με τους Υπουργούς της, είναι πολύ κατώτεροι των Περιστάσεων, αυτό το έδειξε ο χρόνος μέχρι σήμερα που βρίσκεται στην εξουσία, δυστυχώς και ο σημερινός Πρωθυπουργός είναι και νέος και άπειρος, και κατά την γνώμη μου βρίσκεται η Κυβέρνησή του σε λάθος δρόμο. Ο πρωθυπουργός μας είναι επίσης καλός για μαχητής, όχι όμως για Διοικητής, διότι στερείται εμπειρίας και επιπλέον τα αριστερά σύνδρομα που τον διακατέχουν, δυσκολεύουν ακόμη περισσότερο την προσπάθειά του.

Επίσης, ένα άλλο σημείο που θέλω να επισημάνω είναι ότι τα Ελληνικά κόμματα και οι Πολιτικοί, περισσότερο βάρος δίδουν πώς θα κρατηθούν στην εξουσία ή πώς θα ανέλθουν σ’ αυτήν. Η προσπάθεια της εκάστοτε αντιπολίτευσης δεν είναι να συνδράμει το έργο της κυβέρνησης με εποικοδομητική αντιπολίτευση και προτάσεις, ούτε η εκάστοτε Κυβέρνηση έχει την λεβεντιά να δέχεται προτάσεις της αντιπολίτευσης. Έτσι! λοιπόν στην πατρίδα μας συνεχίζεται αυτός ο φαύλος κύκλος και σήμερα ακόμη, που βρίσκεται η Πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού. Οι διθυραμβικές κορώνες στην Βουλή με προσωπικές επιθέσεις του μεν Πρωθυπουργού εναντίον του Προέδρου της Αξιωματικής αντιπολίτευσης και τανάπαλιν, με παράλληλο χειροκρότημα της αντίστοιχης πτέρυγας, μόνο θλίψη και οργή προκαλούν στον σκεπτόμενο Έλληνα. Αλλά και το βασικότερο απομακρύνουν κάθε δυνατότητα συνεργασίας των Πολιτικών Δυνάμεων, πόσο έχει ανάγκη ο τόπος μας, σ’ αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Άρα μια μεγάλη μερίδα πολιτικών τους ενδιαφέρει το κόμμα, η καρέκλα, με όλα τα συνεπακόλουθα, χωρίς να μπορέσουν να καταλάβουν ποια είναι η αποστολή του λειτουργήματός των σε μια κανονική Δημοκρατία για την Πατρίδα. Αξιότιμοι κ. Βουλευτές (υπηρέτες του Ελληνικού Λαού), η Πατρίδα δεν είναι κόμμα, η Πατρίδα είναι θρησκεία, και γι’ αυτό θα πρέπει με ευλάβεια να την πιστεύουμε και να την υπηρετούμε.

Λέει ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ: Δύο πράγματα πρέπει να διακρίνουν τον τίμιο πολίτη, το εν είναι, όταν ευρίσκεται εις την εξουσία, να διατηρεί την δόξα και την υπεροχή της πατρίδος του. Το έτερον είναι ότι ανά πάσα στιγμήν, εις οιανδήποτε πράξη της ζωής του, να φροντίζει δια το καλόν της Πατρίδος του.

-Ο κ. Ιωάννης Μ. Ασλανίδης είναι Επίτιμος Διοικητής της Σ.Σ.Ε.