Γράφει ο
Δημήτρης Μπάκας

Σημερινό κοινωνικό περιβάλλον

Από τις συνθήκες του σημερινού περιβάλλοντος προκύπτουν σημαντικές διαπιστώσεις:

Αμβλύνονται έννοιες, όπως η Πατρίδα, το Έθνος, η Θρησκεία, η Δημοκρατία, στις οποίες έννοιες αποδίδεται  ασαφές πολυποίκιλο και αυθαίρετο περιεχόμενο.

Ο ευδαιμονισμός και ο άκρατος μερκαντιλισμός(εμποροκρατία) προκαλούν ισοπέδωση επαγγελμάτων και λειτουργημάτων. Εσφαλμένα χαρακτηρίζονται, ως μη παραγωγικά, όσα λειτουργήματα δεν είναι λογιστικά μετρήσιμα. Έτσι υποβαθμίζεται άδικα ο ρόλος των ΕΔ. Δημιουργείται εσφαλμένη εντύπωση, ότι η Εθνική Άμυνα είναι υπόθεση μόνον των εξ επαγγέλματος στελεχών και όχι όλων όσων  απολαμβάνουν τα αγαθά που προσφέρει η ασφάλεια της Πατρίδας.

Δεν υφίσταται καλλιέργεια της πολιτειότητας (polity), που είναι βασικό στοιχείο για την ανάπτυξη οντότητας της πολιτείας, της οποίας τα μέλη αναμφίβολα να  μοιράζονται την αγωνία για πρόοδο βασισμένη στις  εγνωσμένες αξίες.

Το έμψυχο υλικό του Στρατεύματος θεωρείται ότι συνιστά το καλύτερο  «Οπλικό Σύστημα». Το Στράτευμα συνιστά και σήμερα το  καλύτερο σχολείο, που σφυρηλατεί τις καλύτερες φιλίες, αλλά προπαντός συμβάλλει  σε θέματα αγωγής του πολίτη. Η  ευμάρεια δεν καταργεί τη στρατιωτική θητεία και η υπογεννητικότητα, που παρατηρείται στη Χώρα μας, συνιστά κρίσιμο θέμα προς σπουδή.

Σχολιασμός-συμπεράσματα

 Το αίσθημα ασφάλειας είναι το πρώτιστο και το ισχυρότερο που βιώνει κάθε έμβιο ον. Η βασική προϋπόθεση της ζωής είναι η εξασφάλιση της ύπαρξής της. Η ακεραιότητα της Πατρίδας μας, συνιστά το πρώτιστο καθήκον των ΕΔ. Είναι όμως και μια  υποχρέωση προσωποπαγής για τον καθένα μας.  Η στρατιωτική θητεία δεν εξαγοράζεται, πλην αδήριτης, προσωπικής ανικανότητας.

Η εξειδίκευση, που είναι απαραίτητη σήμερα, λόγω του ασύλληπτου όγκου των γνώσεων,δεν είναι ασύμβατη με την  ολιστική παιδεία που δομεί την ανθρώπινη προσωπικότητα.  Όσο πιο πολύπλευρη είναι η πνευματική καλλιέργεια τόσο πιο γόνιμη καθίσταται η εξειδικευμένη εκπαίδευση.

Συμπεράσματα

Πατρίδα, ο τόπος γεννήσεως  ή εγκαταστάσεως, όπου το άτομο διαμορφώνεται  ως προσωπικότητα. Είναι η διευρυμένη μεγάλη οικογένεια.  Μέσα στην Πατρίδα γίνεται το μεγαλύτερο συνειδητό πλάτεμα του εαυτού μας και δημιουργείται το βαθύτερο ρίζωμα στο χρόνο και στην ιστορία.

Έθνος, ως ανθρώπινο σύνολο στηρίζεται στο συναίσθημα της εθνικής συνείδησης.

Κράτος και  Πολιτεία  θεμελιώνονται στους νόμους που επιβάλλουν συμβατικές υποχρεώσεις.

Οι δεσμοί ηθικής υφής συνιστούν τις δυνάμεις συνοχής των κοινοτήτων.

 Η ελληνική γλώσσα σηματοδοτεί την έννοια της Πατρίδας, ως την ωραιότερη σύνθεση , ετυμολογικά, των κοινών ρόλων του  πατέρα και μητέρας, την πατρική αυστηρότητα και ισχύ μαζί με μητρική αγάπη και φροντίδα.

 Η εξασφάλιση της υπόστασης της Πατρίδας σημαίνει ότι το  συμφέρον του όλου  υπερτερεί του ατομικού. Ύπατος εξουσιαστής είναι ο Νόμος, ο μόνος, που εξασφαλίζει τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματά μας, την ελευθερία μας, αφού και εμείς τηρούμε  τις υποχρεώσεις μας φυσικά. Με ευπείθεια τηρούμε τους νόμους της και δεν νομιμοποιούμαστε  να τους παραβιάζουμε, επειδή κάποιος άλλος τους παραβιάζει. Αναθέτουμε την εξουσία στους ικανούς, που υπηρετούν το ευρύτερο συμφέρον της Πατρίδας, οπότε ωφελούνται οι πολλοί. Τα όρια της Πατρίδας μας αρχίζουν από την αυλή του σπιτιού μας, φθάνουν στα  σύνορα, αλλά η αξιοπρέπειά της μεταδίδεται  σε όλη την Οικουμένη.

Η Δημοκρατία συνιστά την πιο λεπτή(ελληνική) επινόηση του ανθρώπινου πνεύματος για την κοινωνική ζωή, καθόσον δημιουργεί συνθήκες αποκέντρωσης και διάχυσης της εξουσίας. Απαιτεί πολίτες σώφρονες και αγαθούς, ώστε να δικαιούνται μερίδιο στη διακυβέρνηση της χώρας. Απαιτεί περισσότερα από όσα είναι συχνά διατεθειμένοι να δώσουν οι πολίτες. Δεν σημαίνει μακαριότητα, ηρεμία και ακινησία. Οι δημοκρατικές κατακτήσεις δεν είναι απόλυτα προστατευμένες.

Εθνική Άμυνα είναι απόλυτα  καθολικό αγαθό. Το στράτευμα δεν συνιστά μια ξεχωριστή ομάδα, αλλά είναι αυτός ο ίδιος ο Λαός, που αποτελεί την Πολιτεία. Ειδικά στις Χώρες που αντιμετωπίζουν κινδύνους ακεραιότητας ,όπως η  Πατρίδα μας, ο πιο κρίσιμος και μοναδικός παράγοντας είναι ο ανθρώπινος πλούτος.

Στρατιωτική Θητεία: Αποστολή του Στρατού  στην ειρήνη είναι να προετοιμάζει τους νέους μας για την κρίσιμη ώρα της μάχης. Δεν είναι η απλή  ενημέρωση και εκμάθηση   χειρισμού του οπλισμού.  Δεν είναι χαμένος χρόνος! Δεν πρέπει να παραβλέπεται η ύψιστη αποστολή της κορυφαίας φάσεως της ανθρώπινης αγωγής, η στρατιωτική αγωγή.  Μέσα σε ένα ιδιάζον κλίμα, διαφορετικό από το σπιτικό, αναπτύσσεται η προαίρεση για ευθύνη του νέου,  λόγω της ορμέμφυτης ανθρώπινης κοινωνικότητας (μίμησης). Προκαλείται μια έντονη συγκινησιακή ενεργοποίηση του συναισθηματικού του χώρου. Ενώπιον της σκληρής  πραγματικότητας  αφυπνίζεται ο συνειδησιακός  χώρος και η ηθική συνείδηση.  Δια του παραδείγματος  των μελών της ομάδας  και με τη συνδρομή του  εκπαιδευτή καλλιεργείται η ευγενής άμιλλα, οπότε αναπτύσσεται η  βούληση  για προσφορά μέχρι την αυτοθυσία. Ο νέος αναπτύσσει την αυτοσυνειδησία, αυτοπεποίθηση. Συνειδητοποιεί την έννοια και την αξία  της Πατρίδας και νιώθει άξιος να συμβάλει στην ελευθερία της. Έτσι πλαταίνουν τα στενά ατομικά του όρια μέχρι και την αιωνιότητα του Έθνους και καλλιεργείται  η ενσυνείδητη πειθαρχία. Μέχρι εκείνη τα στιγμή οι άλλοι του υπαγόρευαν το τι πρέπει να κάνει. Τώρα πια είναι εκείνος, οποίος συνειδητά αποφασίζει. Καθίσταται ένας ικανός μαχητής του πολέμου και της ζωής.  Τότε νιώθει την Πατρίδα ως Οικογένειά του.

Επίλογος

Η Εθνική Άμυνα δεν είναι υπόθεση μόνον των λειτουργών της, που φέρνουν ακέραιη την ευθύνη της  επιτελικής και επιχειρησιακής διεξαγωγής, αλλά όλων, όσων επιθυμούν να απολαμβάνουν τα αγαθά,  που τους προσφέρει η Πατρίδα μας. Η στρατιωτική θητεία είναι προσωποπαγές καθήκον και όχι εξαγοράσιμο. Ο ιδρώτας και το αίμα είναι συστατικά της προσωπικής μας  ζωής και δεν αποτιμώνται με χρήματα. Όλες οι προσφορές έργου δεν είναι συγκρίσιμες. Ποια δύναμη ψυχής πρέπει να έχει αποκτήσει ο νέος για να σηκώνει την ευθύνη της τιμής της Πατρίδας ολόκληρης; Η λεβεντιά καλλιεργείται με την ολιγόμηνη δημιουργική στρατιωτική θητεία μέσα στο γόνιμο περιβάλλον του Στρατεύματος.

Η ακεραιότητα της Πατρίδας διασφαλίζεται με τη φιλοπατρία ολόκληρου του λαού. Φιλοπατρία συνιστά  αγάπη, που υπερβαίνει  τον έρωτα και την φιλία  εγγίζοντας  τα όρια της αγάπης για  κάτι το ιερό και άγιο, την Πατρίδα.

Ο μαχητής στη διάρκεια της δημιουργικής  στρατιωτικής θητείας του αποκτά αυτόνομα ένα μεγάλο πιστεύω:  ότι  το   καλό  της Πατρίδας,  συνιστά υπόθεση του καθενός μας και η ατομική μας ελευθερία υπόθεση όλων. Το ίδιο πιστεύω πρέπει να έχει και ένας πολίτης άξιος να ζει σε μια δημιουργική Δημοκρατία.  Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο  διατεινόμαστε ότι η στρατιωτική θητεία συνιστά διαχρονική δημοκρατική αξία.

Το Στράτευμα σήμερα συνιστά και θα συνιστά και στο μέλλον το πρότυπο εύρυθμου, αποδοτικού και δημιουργικού πολύτροπου Φορέα της Πατρίδας μας. Η συνοχή του ερείδεται στην ενσυνείδητη πειθαρχία, που συνιστά την πιο ισχυρή αρετή συνοχής.  Ήτοι η όλη λειτουργία του βρίσκεται πάντοτε στο ιδανικό σημείο τού αρίστου  μέτρου,  μεταξύ της αυθαιρεσίας και της καθυπόταξης.  

Κοντολογίς, οι Ένοπλες Δυνάμεις με την ευέλικτη δομή και την  αρμοστικότητα στις απαιτήσεις τού διαρκώς εξελισσόμενου περιβάλλοντος συνιστούν  το πρότυπο παράδειγμα εύρυθμου «ζωντανού οργανισμού», που δημιουργεί συνθήκες ικανοποιητικές στο προσωπικό του, αλλά και από τον οποίο αναδύεται υψηλός βαθμός εμπιστοσύνης για όλο τον Λαό.

 Ήτοι συνιστά  το άριστο παράδειγμα (paradigm) προς μίμηση.