Γράφει ο
Τάσος Κορώσης

Ένα σοβαρό κράτος δεν πρέπει να κλείνει τους υπουργούς, τους πρωθυπουργούς και τους τραπεζίτες φυλακή, διότι με αυτόν τον τρόπο συκοφαντούν τόσο τις οικογένειες των εν ενεργεία πολιτικών και των διατελεσάντων υπουργών, όσο και τη χώρα.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι στον διεθνή χώρο, όπου ταξιδεύω πάρα πολύ συχνά και όπου η συμπεριφορά είναι τελείως διαφορετική προς τους Έλληνες, πριν και μετά γίνουν αυτά. Έτσι διασύρεται το κράτος και οι πολίτες του.

Για παράδειγμα στο Ντίσελντορφ είχα δει μηνύματα στο ασανσέρ σε πολυκατάστημα γραμμένα στα τούρκικα και στα ελληνικά «όποιος κλέψει θα υποστεί τις συνέπειες» ενώ τέτοια θέματα δεν υπάρχουν στα αγγλικά σε όλα τα μηνύματα που περνάνε.

Ένιωσα πολύ άσχημα και για αυτό γράφω αυτό το ρεπορτάζ.

Τους τραπεζίτες δεν τους κλείνουν φυλακή, για δύο λόγους. Υπάρχει τρόπος να συνεργαστεί το κράτος με τους τραπεζίτες. Ο Μπους μαζί με τον Ομπάμα αυτούς που κατέστρεψαν και χρεωκόπησαν τις τράπεζες στην Αμερική και παραλίγο την παγκόσμια οικονομία, τους τραπεζίτες που αναφέρει ονομαστικά έναν έναν για τα χρήματα που είχαν πάρει, τους επανατοποθέτησαν στις θέσεις τους, όλους!

Και ο Ομπάμα έδωσε 700 δις και ξεχρέωσε αυτούς που είχαν υποστεί από τις τράπεζες συνέπειες, επιχειρηματίες, μικροεπιχειρηματίες, νοικοκυριά και άνεργους. Δέκα εκατομμύρια νοικοκυριά και εννέα εκατομμύρια άνεργους, και μικροεπιχειρηματίες. Διότι αν τους έκλεινε φυλακή ή οτιδήποτε άλλο τότε οι τράπεζες μπορεί να μην υπήρχαν για τους Αμερικανούς πολίτες.

Αυτό πρέπει να προσέξουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα. Γιατί κλείνοντας κάποιους φυλακή, οι τράπεζες θα είχαν τεράστια προβλήματα από τους κακοπληρωτές, από τις τρομοκρατικές οργανώσεις και κάθε έναν που θα δημιουργούσε προβλήματα, θα είχαν όλον τον κόσμο απέναντί τους.

Για να έχει συνέχεια το κράτος θα πρέπει να προσέξουμε αυτές τις λεπτομέρειες.

Γιατί αυτό που έχω ζήσει είναι ότι, σε κάθε βραβείο και δημοσίευση που έχω κερδίσει, αναφέρεται το όνομά μου ως Έλληνας. Για παράδειγμα όταν πήρα το βραβείο Όσκαρ στην Οζάκα της Ιαπωνίας, και το παρουσίασαν όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η Πρόεδρος Josette Cochelin  είπε ότι το Όσκαρ μπορεί να μην το πήρε Γάλλος αλλά το πήρε Ευρωπαίος και Έλληνας.